บทที่ 2139 เลือกหัวหน้าตระกูล
เยี่ยหวันหวั่นรีบส่งยอดฝีมือไปตรวจสอบที่จิ่นเฉิงทันที
แต่ว่าผ่านไปสามวันแล้ว ยังคงไม่มีข่าวคราวใดๆ พบแค่ผ้าเช็ดหน้าเปื้อนเลือดผืนหนึ่ง ที่เป็นของนายหญิงเนี่ย
หลังจากทราบเรื่องนี้ เยี่ยหวันหวั่นก็ไปเยือนจิ่นเฉิงด้วยตัวเอง แต่กลับไม่พบเบาะแสใดๆ เลย
ผ้าเช็ดหน้าเปื้อนเลือดผืนนั้นของแม่ ทำให้เยี่ยหวันหวั่นรู้สึกไม่สบายใจ แต่สถานการณ์ในตอนนี้ กลับทำอะไรไม่ได้ แม้แต่อีกฝ่ายเป็นใคร พวกเธอก็ไม่รู้เลย
ภายในห้องประชุม
บรรยากาศตึงเครียดอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน
“ด้วยสถานการณ์ในตอนนี้ เป็นไปได้ที่ท่านหัวหน้าตระกูลและนายหญิงอาจจะประสบเหตุไม่คาดฝันแล้ว ตระกูลจะขาดผู้นำไม่ได้แม้แต่วันเดียว ฉันขอเสนอให้มีการคัดเลือดหัวหน้าตระกูลคนใหม่เป็นการด่วน เพื่อสถานการณ์โดยรวมของพวกเรา”
“ผู้เฒ่าสาม นี่นายหมายความว่ายังไง ก่อนที่ท่านหัวหน้าตระกูลจะออกเดินทางได้มอบหมายให้คุณหนูรองรักษาการณ์ในตำแหน่งหัวหน้าตระกูลแทนแล้ว เรื่องทุกอย่าง จะต้องให้คุณหนูรองดูแล”
“ผู้อาวุโสใหญ่ที่คุณพูดมาก่อนหน้านี้มันก็แค่ชั่วคราว แต่ตอนนี้เกิดเหตุวิกฤตแบบนี้ขึ้น จะส่งมอบตระกูลเนี่ยให้ผู้รักษาการณ์แทนได้ยังไง แน่นอนว่าต้องทำการคัดเลือกผู้ที่มีความเหมาะสมที่สุดโดยด่วน จึงจะสำคัญที่สุด”
“ฉันเห็นด้วย”
“ถูกต้อง ฉันก็เห็นด้วย”
“ถึงแม้คุณหนูรองจะมีความสามารถมาก แต่ทุกคนก็น่าจะรู้กันดี ว่าทักษะยุทธ์ของคุณหนูรองถดถอยไม่เหมือนในอดีตอีกต่อไปแล้ว ความสามารถระดับนี้ จะรับตำแหน่งหัวหน้าตระกูลเนี่ยได้ยังไง”
“ผู้อาวุโสใหญ่ คุณอย่าลืมนะ อดีตหัวหน้าตระกูลได้ตั้งกฎไว้!”
“ฉันจำได้อยู่แล้ว แต่ตอนนี้มีแค่คุณหนูรองที่เป็นตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุด”
“ก็ไม่ใช่เสมอไป ฉันว่าไม่ว่าจะเป็นในแง่ทักษะยุทธ์หรือความสามารถ คุณหนูสามคือตัวเลือกที่เหมาะสมที่สุด ความสามารถของคุณหนูสามในหลายปีมานี้ ทุกคนก็น่าจะเห็นกันหมดแล้ว!”
“เหลวไหล เนี่ยหลิงหลงไม่ใช่สายเลือดตระกูลเนี่ย จะรับตำแหน่งหัวหน้าตระกูลได้ยังไง”
“ผู้อาวุโสใหญ่ เกรงว่าคำพูดนี้ของคุณจะไม่เหมาะนะ ท่านหัวหน้าตระกูลคนปัจจุบันของพวกเรา เมื่อก่อนก็ไม่ได้ชื่อเนี่ยไฮว่หลี่ แถมยังเป็นคนตระกูลหลิงอีกด้วย แม้ลูกชายตระกูลหลิงศัตรูคู่แค้นของตระกูลเนี่ยยังเป็นหัวหน้าตระกูลเนี่ยของพวกเราได้ แล้วทำไมคุณหนูสามจะเป็นหัวหน้าตระกูลเนี่ยไม่ได้!”
“นาย…นายมัน…” ผู้อาวุโสใหญ่ไม่คิดเลยว่าอีกฝ่ายจะยกประเด็นนี้ขึ้นมาพูด จึงไม่อาจหาถ้อยคำมาโต้งแย้งได้ชั่วขณะ
“พูดมีเหตุผลมาก หลังจากคุณหนูสามรับตำแหน่งหัวหน้าตระกูลเนี่ยแล้ว ให้เลือกคนหนุ่มมีความสามารถในตระกูลเนี่ยของพวกเราสักคนให้แต่งกันซะ ก็ไม่มีตรงไหนที่ขัดต่อกฎระเบียบแล้ว!”
เยี่ยหวันหวั่นมองดูทุกคนทะเลาะกันอย่างเฉยชา พอฟังมาถึงตรงนี้ จะยังไม่เข้าใจได้ยังไง
ผู้อาวุโสคนนี้มีลูกชายอยู่คนหนึ่ง เขาดันหลังเนี่ยหลิงหลงขนาดนี้ เกรงว่าเนี่ยหลิงหลงคงรับปากไว้ว่าหลังจากได้รับตำแหน่งหัวหน้าตระกูลแล้วจะแต่งกับลูกชายของเขา
“สถานการณ์เร่งด่วน ทุกท่านลงคะแนนเสียงกันตอนนี้เลยเถอะ”
“ลงคะแนนเสียง ลงคะแนนเสียงกับหัวนายสิ เพิ่งเกิดเหตุร้ายขึ้นกับพ่อแม่ พวกนายก็รีบคัดเลือกหัวหน้าตระกูลกันเลย ทำไมกัน พากันแช่งให้พ่อแม่ฉันตายอยู่รึไง” เนี่ยอู๋หมิงปรายตามองผู้อาวุโสและพวกระดับสูงที่อยู่ในห้องประชุม
“คุณชายพูดแบบนี้ได้ยังไง ตระกูลเนี่ยมีรากฐานมาหลายร้อยปี สถานการณ์ในตอนนี้มีแต่ต้องคำนึงถึงส่วนรวม เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับท่านหัวหน้าตระกูลและนายหญิง พวกเราจะไม่เสียใจไม่ทรมานใจได้ยังไง แต่ว่า มังกรไม่อาจไร้หัวได้ ต้องเลือกหัวหน้าตระกูลคนใหม่ก่อน จากนั้นค่อยตรวจสอบให้ชัดเจนว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่” พวกระดับสูงคนหนึ่งเอ่ยพลางมองเนี่ยอู๋หมิง
เนี่ยอู๋หมิงยังคิดจะพูดอะไรต่อ ทว่าเยี่ยหวันหวั่นกลับส่งสายตาให้เนี่ยอู๋หมิง ให้เขาอย่าพูดอีก
ผู้อาวุโสและพวกระดับสูงพวกนี้ทำแบบนี้ จะต้องฮั้วกันไว้แน่นอน สถานการณ์ในวันนี้ ไม่เป็นผลดีต่อเธอและเนี่ยอู๋หมิงเลย และการคัดเลือกหัวหน้าตระกูลก็คือกฎที่จำเป็นต้องยอมรับ ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม
สุดท้าย นอกจากผู้อาวุโสใหญ่แล้ว ทุกคนต่างก็ลงคะแนนเสียงเลือกเนี่ยหลิงหลงเป็นหัวหน้าตระกูลเนี่ย
———————————————————————————
บทที่ 2140 ฉันจะเข้าร่วมการคัดเลือกด้วย
สำหรับผลลัพธ์นี้ ไม่ได้อยู่เหนือความคาดหมายของเยี่ยหวันหวั่นเลย
ภายใต้การดำเนินงานของเนี่ยหลิงหลงในหลายปีมานี้ ได้หยั่งรากซึมลึกอยู่ในตระกูลเนี่ยมานานแล้ว นอกจากนี้เธอก็มีข้อบกพร่องอย่างร้ายแรงด้วย
เธอที่ไม่มีพลังยุทธ์ เมื่อเผชิญหน้ากับเนี่ยหลิง ก็เหมือนสวะไร้ค่าคนหนึ่ง
“เวรเอ้ย! พวกนายจะกบฏสินะ! ให้ฉันดูสิว่าใครมันกล้าเลือกนังชั้นต่ำคนนี้!”
“เนี่ยอู๋หมิง คุณอย่าเข้ามาก้าวก่าย! ที่นี่ไม่ใช่สถานที่ที่นายจะเข้ามาวุ่นวายได้!”
“แกว่ายังไงนะ ก้าวก่ายงั้นเหรอ บ้านแกสิ เชื่อว่าคุณชายอย่างฉันสามารถซัดไอ้เฒ่าโง่เง่าอย่างแกให้ตายในฝ่ามือเดียวได้น่ะ” เนี่ยอู๋หมิงเตะเก้าอี้ข้างตัวเขาพังกระจาย แล้วถลึงตาใส่ผู้อาวุโสที่พูดออกมาอย่างดุร้าย
“ทำไม แม้แต่กฎตระกูลเนี่ยคุณชายก็ไม่เคารพแล้วงั้นสิ?!”
สมาชิกระดับสูงคนหนึ่งมองเนี่ยอู๋หมิง ก่อนร้องเฮอะเสียงเย็น
“กฎเหรอ กฎอะไรกัน ฉันไม่รู้กฎอะไรทั้งนั้น กลับกัน ถ้าพวกนายคนไหนกล้าเลือกนังชั้นต่ำคนนี้ ฉันก็จะฆ่าคนนั้นให้ตายซะ” เนี่ยอู๋หมิงท่าทางราวกับหมูตายไม่กลัวน้ำร้อนลวก
“อู๋หมิง อย่าพูดเหลวไหล”
เวลานี้ ผู้อาวุโสใหญ่ขมวดคิ้วมองเนี่ยอู๋หมิงแวบหนึ่ง ในใจเต็มไปด้วยความอับจนหนทาง
เนี่ยอู๋หมิงในอดีตถึงจะใจร้อนวู่วามแค่ไหน แต่ในด้านกลอุบายไม่ด้อยไปกว่าจี้ซิวหร่าน ในด้านความสามารถก็ไม่แพ้อี้สุ่ยหานเลย ทว่าหลังจากเกิดเรื่องนั้นขึ้นก็กลายเป็นแบบที่เห็นในปัจจุบันนี้ กลายเป็นคนที่เข็นไม่ขึ้นแล้ว
ถ้าเป็นเนี่ยอู๋หมิงในอดีต ตระกูลเนี่ยยังจะต้องคัดเลือกอะไรกันอีก
“จะเลือกเหรอ ได้เลย งั้นฉันจะเอาด้วย ฉันเป็นทายาทคนโตของตระกูลเนี่ย พวกนายเอาอะไรมาเมินฉัน” เนี่ยอู๋หมิงฮึเสียงเย็น “อย่างที่พูดกันว่า…ลูกชายเติบใหญ่ จะกลายเป็นผู้นำ ตำแหน่งหัวหน้าตระกูลเนี่ยก็ควรจะยกให้ฉันสิ”
“คุณไม่มีคุณสมบัติ”
ระดับสูงคนหนึ่งเอ่ยด้วยสีหน้าเรียบเฉย
“ฉันไม่มีคุณสมบัติงั้นเหรอ เอาอะไรมาบอกว่าฉันไม่มีคุณสมบัติ สมองแกทำมาจากเต้าหู้งั้นเหรอ แกมันตาเฒ่าไม่รู้จักตาย ถ้าคุณชายอย่างฉันได้ขึ้นเป็นหัวหน้าตระกูลเรื่องแรกที่จะทำก็คือฆ่านายซะ ฉันจะบอกแกไว้นะ ถ้าแกไร้วัฒนธรรมก็อย่าขายขี้หน้าให้คนอื่นดูเลย ไม่เห็นเหรอว่าลูกชายคนโตของฮ่องเต้สมัยโบราณพวกนั้น ต่างก็ได้เป็นรัชทายาท ถ้าว่ากันตามหลักแล้ว ฉันคือลูกชายคนโต ฉันต้องได้เป็นหัวหน้าตระกูลสิ” เนี่ยอู๋หมิงเอ่ย
เยี่ยหวันหวั่นคิดในใจ พี่ชาย พี่นี่โคตรเจ๋งเลย!
“คุณถูกท่านหัวหน้าตระกูลตัดสิทธิ์ไปนานแล้ว” ระดับสูงคนหนึ่งเอ่ยขึ้นมา
“ไร้สาระ ก่อนหน้านี้เนี่ยหลิงหลงก็ถูกตัดสิทธิ์ไปแล้ว แต่ตอนนี้ก็ไม่เหมือนเดิมแล้วนี่ อย่าพูดเรื่องไร้สาระพวกนั้นกับฉัน ฉันจะเข้าร่วมการคัดเลือกด้วย พวกแกรีบเลือกฉันซะ” เนี่ยอู๋หมิงพูดด้วยสีหน้าไร้ความอดทน
“ได้ งั้นก็เลือกเถอะ ใครเลือกเนี่ยอู๋หมิงยกมือขึ้น” ผู้อาวุโสคนหนึ่งเหลือบมองเนี่ยอู๋หมิงแวบหนึ่ง
จากนั้น เยี่ยหวันหวั่นชูมือสองข้างขึ้นมา ผู้อาวุโสใหญ่เงียบอยู่พักหนึ่ง จากนั้นก็ชูมือขึ้นเช่นกัน
“เนี่ยอู๋หมิง นายเห็นแล้วใช่ไหม นายมีแค่สองเสียง ไม่ผ่าน”
เยี่ยหวันหวั่นลดมือลง…
เนี่ยอู๋หมิงเงียบไปแล้ว…
เยี่ยหวันหวั่นไร้คำพูดอยู่บ้าง ต่อให้เนี่ยอู๋หมิงเข้าร่วมคัดเลือกแล้วยังไง ประเด็นคือไม่มีใครเลือกเขา ถ้าหากว่ามีคนเลือก ตัวเองคงยกให้ไปนานแล้ว ไม่ต้องรอให้เนี่ยหลิงหลงแผลงฤทธิ์หรอก
“ฮึ่ม ไม่เลือกก็ไม่เลือกสิ ต่อไปถ้าตระกูลเนี่ยเกิดเรื่องอย่ามาเรียกฉันแล้วกัน ปล่อยให้ศัตรูเล่นงานคนโง่เง่าอย่างพวกแกให้ตายไปซะ!”
เนี่ยอู๋หมิงเยาะเย้ย จากนั้นก็มองเยี่ยหวันหวั่น “ไปเถอะ น้องสาว พวกเราไปเดินเที่ยวดีกว่า อย่าไปสนใจตาแก่หน้าโง่ไม่รู้จักตายพวกนี้เลย”
เยี่ยหวันหวั่นพยักหน้ารับ “ได้เลย”
จากนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็เดินตามเนี่ยอู๋หมิงออกไป
สำหรับเรื่องตำแหน่งหัวหน้าตระกูลเนี่ย เยี่ยหวันหวั่นไม่แยแสสักเท่าไรจริงๆ ในใจนึกถึงแต่ความปลอดภัยของบุพการี
ถึงแม้จะไม่มีตระกูลเนี่ย เธอก็ยังเป็นผู้นำของพันธมิตรอู๋เว่ย นอกจากนี้ก็ยังเป็นเอริคคนปัจจุบันของเดธโรสด้วย
ส่วนเนี่ยหลิงหลง เยี่ยหวันหวั่นจะปล่อยเธอไปก่อนชั่วคราว เรื่องสำคัญในตอนนี้คือต้องสืบหาเบาะแสของพ่อกับแม่ก่อน
………………………………….