ตอนที่ 1054: เจ้านายคนใหม่ของโถงศักดิ์สิทธิ์ (2)

เทพกระบี่มรณะ (Chaotic sword god)

ตอนที่ 1054: เจ้านายคนใหม่ของโถงศักดิ์สิทธิ์ (2)

“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมข้าไม่รู้สึกถึงแรงดูดเลย? มันหยุดทำงานหลังจากที่มันรู้ว่ามันดูดพลังบรรพกาลของข้าไม่ได้อย่างนั้นหรือ ? หรือมีอะไรอย่างอื่นเกิดขึ้นกับโถงศักดิ์สิทธิ์” เจี้ยนเฉินคิด

“หลายวันผ่านไปแล้ว ข้าสงสัยว่าโหยวเยว่และคนอื่นอื่นเป็นยังไงกันบ้าง พวกเขาควบคุมโถงศักดิ์สิทธิ์ได้สำเร็จหรือเปล่านะ…”

ในเวลาเดียวกัน หญิงที่อยู่ในชุดสีฟ้ากำลังนั่งอยู่ในห้องที่ปิดผนึกในขณะที่นางกำลังฝึกฝนใต้พื้นโลกลงไปพันเมตรที่ตระกูลหวงกู่ นางน่ารักมากและมีความงดงามที่สามารถบดบังรัศมีของดวงจันทร์ได้และมีน้อยคนนักที่จะเทียบกับนางได้ นางทำให้ผู้ชายนับไม่ถ้วนหลงไหล

ชั้นแสงสีฟ้าครามจาง ๆ ที่ส่องแสงอยู่รอบ ๆ หญิงคนนี้นั้นบริสุทธิ์มาก ซึ่งเป็นพลังเซียนธาตุน้ำที่กระเพื่อมออกมาจากร่างของนาง มันทำให้อากาศในห้องชื้น ในขณะที่หยดน้ำก็ย้อยลงมาที่กำแพงรอบ ๆ

หญิงคนนี้คือหวงหลวนที่ถูกขังอยู่ที่นี่ด้วยฝีมือบรรพชนตระกูลหวงกู่และนางถูกบังคับให้ฝึกฝนคัมภีร์ทานตะวันอยู่

นางติดอยู่ที่นี่มาหลายปีแล้ว ในระหว่างเวลานี้ นางถูกขังอยู่ในห้องตลอดและไม่สามารถออกไปไหนได้ นางถูกตัดขาดจากโลกภายนอกอย่างสิ้นเชิง นางสามารถทำได้แค่ฝึกฝนและฝึกฝนเท่านั้น

นางมีร่างกายที่เป็นจิตวิญญาณน้ำ ในขณะที่คัมภีร์ทานตะวันก็เป็นวิธีการฝึกฝนชั้นสูงที่เหมาะกับคนที่มีพลังเซียนที่เป็นธาตุน้ำมาก ดังนั้นอัตราความเร็วในการเพิ่มความแข็งแกร่งของนางจึงเร็วมากในระหว่างหลายปีที่นางพยายามใช้วิธีการนี้ นางเป็นเซียนสวรรค์วัฏจักรที่หกและห่างจากเซียนผู้คุมกฎเพียงนิดเดียวเท่านั้น

แม้ว่าความอัตราความเร็วจะห่างไกลจากเจี้ยนเฉินหรือเถี่ยต้า แต่มันก็เท่ากับอัจฉริยะที่จะโผล่มาสักครั้งในรอบหมื่นปีบนทวีปเทียนหยวน

หลังจากหลายปีผ่านไป ลักษณะอารมณ์ของนางก็เปลี่ยนไปอย่างมากจากแต่ก่อนเช่นกัน ความมีเกียรติและเย่อหยิ่งที่เห็นได้ชัดก่อนหน้านี้ก็ได้หายไป นางมีความปรารถนาที่แรงกล้าและเติบโตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น และเงียบขรึม

ทันใดนั้นเอง แสงสีฟ้าครามรอบ ๆ หวงหลวนก็หายไป นางลืมตาที่ซ่อนความเกลียดชังมากมายของนางขึ้นอย่างช้า ๆ

“คัมภีร์ทานตะวันมหัศจรรย์จริง ๆ หลังจากที่ฝึกฝนมาหลายปี พิษส่วนใหญ่ที่ตาแก่ชั่วช้านั้นทิ้งไว้ก็ถูกกดไป มีเหลืออยู่เพียงปริมาณเล็กน้อยเท่านั้น ซึ่งไม่ได้มีผลกระทบอะไรกับข้า ถ้าข้ายังฝึกฝนอย่างหนักต่อไป ข้าจะสามารถทำลายม่านพลังของตาแก่ชั่วช้านั่นได้ทันทีเมื่อข้าได้เป็นเซียนผู้คุมกฎ ข้าจะพุ่งออกไปและสู้กับเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย หลังจากนั้น ตระกูลก็จะได้รับข่าวในไม่ช้า ดังนั้นพวกเขาก็จะสามารถมาช่วยท่านบรรพชนได้อย่างแน่นอน” หวงหลวนคำนวณเอาไว้ในใจในขณะที่ใบหน้าของนางแสดงความแน่วแน่ออกมา

หลังจากที่ติดอยู่มาหลายปี นางก็เข้าใจหลายเรื่องได้อย่างทะลุปรุโปร่ง นางรู้ว่าตระกูลหวงกู่ต้องการบางอย่างจากนางเมื่อพวกเขาจับหวงเทียนป้าไว้ในฐานะตัวประกันและยังกักขังนางไว้ให้ฝึกฝน ดังนั้น นางจึงได้ตัดสินใจว่านางคงจะต้องตายเอาไว้แล้ว เหตุผลที่นางยังคงตั้งตาฝึกฝนอยู่ในตอนนี้ เพื่อที่นางจะฝ่าออกไปจากห้องและกระจายข่าวออกไปได้ ดังนั้นบรรพชนของนางก็จะได้รับการช่วยเหลือ

ทันใดนั้นเอง เสียงอื้ออึงก็ดังขึ้นมา ประตูเปิดออกอย่างช้า ๆ ชายชราที่แต่งตัวธรรมดาเดินเข้ามาอย่างช้า ๆ เขาเป็นบรรพชนตระกูลหวงกู่

“หลวนเอ๋อที่รัก ทำไมเจ้าถึงได้หยุดฝึกฝนล่ะ ? เจ้าต้องฝึกฝนหนักเพื่อที่จะเป็นเซียนผู้คุมกฎให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ เมื่อเจ้าเป็นเซียนผู้คุมกฎแล้ว ข้าจะปล่อยบรรพชนของเจ้าไป” บรรพชนยิ้มให้หวงหลวน อย่างไรก็ตาม มันก็ดูค่อนข้างน่ากลัวในห้องที่สลัว ๆ นี้

“บรรพชนของข้าเป็นอย่างไรบ้างตอนนี้ ? ” หวงหลวนข่มความเกลียดที่รุนแรงในใจของนางเอาไว้ในใจและถามออกไปด้วยท่าทางปกติ นางไม่ใช่คู่มือของบรรพชนในตอนนี้

“อย่ากังวลไปเลย บรรพชนของเจ้าสบายดีมากในตอนนี้ ข้าไม่ได้ปฏิบัติต่อเขาไม่ดีเลยแม้แต่น้อย” บรรพชนตระกูลหวงกู่ยิ้มในขณะที่เขาสำรวจดูหวงหลวน เขาลอบถอนใจ “ร่างจิตวิญญาณน้ำสามารถฝึกได้ด้วยอัตราเร็วที่เหลือเชื่อเมื่อมันพบกับวิธีการฝึนฝนที่เหมาะสม ข้าไม่คิดเลยว่าหญิงคนนี้จะเป็นถึงเซียนสวรรค์วัฏจักรที่ 6 ได้เร็วถึงขนาดนี้”

บรรพชนเดินไปที่ข้างหวงหลวนอย่างช้า ๆ เขากัดนิ้วชี้และบีบเลือดหยดหนึ่งออกมา มันลอยอยู่กลางอากาศ และเขาก็ใช้มันวาดภาพด้วยนิ้วชี้ของเขา

“เจ้ากำลังจะทำอะไรน่ะ ? ” ใบหน้าของหวงหลวนเปลี่ยนไปเล็กน้อยเมื่อนางเห็นสิ่งที่ชายชรากำลังจะทำ นางรู้สึกถึงลางร้าย และนางก็เริ่มถอยออกไปอย่างระมัดระวังทันที

สักพักต่อมา ข้อความที่ซับซ้อนและอ่านไม่ออกก็ถูกวาดขึ้นมาโดยบรรพชนตระกูลหวงกู่ มันสว่างไปด้วยแสงสีแดงที่ชั่วร้ายดูเหมือนจะเต็มไปด้วยความมุ่งร้าย

ชายชรามองไปที่หวงหลวนและหัวเราะคิกคัก “ศิษย์รักของข้า อย่ากังวลไป อาจารย์รักศิษย์อยู่แล้ว อาจารย์จะไม่ทำร้ายเจ้า มา มาที่ข้าง ๆ อาจารย์นี้” ชายชราขยับเข้าไปใกล้หวงหลวนขึ้นเรื่อย ๆ

ห้องไม่ได้ใหญ่เลย ดังนั้นหวงหลวนจึงถอยไปติดกำแพงในไม่ช้า แม้ว่าประตูจะเปิดกว้างอยู่ แต่ก็มีม่านพลังอยู่ด้านนอก ดังนั้นนางจึงไม่สามารถหนีได้เลย แม้ว่านางจะไม่มีหนทางหนี แต่นางก็ไม่ได้แสดงอาการหวาดกลัวแม้แต่น้อย นางรู้ว่าความพยายามในการต่อต้านบรรพชนตระกูลหวงกู่ที่เป็นเซียนผู้คุมกฎมานานแล้วคงไม่ได้ผลอะไร หลังจากที่คิดสักพัก นางก็หลับตาและยอมรับสถานการณ์อย่างเงียบ ๆ

ชายชรามาถึงตรงหน้าหวงหลวนและยิ้มอย่างชั่วร้าย เขานำข้อความที่อยู่ที่ปลายนิ้วของเขาเข้าไปที่บริเวณหว่างคิ้วของหวงหลวนอย่างช้า ๆ

ทันทีที่ตราข้อความสีแดงโลหิตสัมผัสเข้าที่ผิวหนังของนาง มันก็หายเข้าไปในหัวของนาง หวงหลวนแสดงท่าทางเจ็บปวดออกมา และนางก็ครางด้วยความทรมานอย่างควบคุมไม่ได้ นางรู้สึกปวดหัวมาก เหมือนว่าวิญญาณของนางกำลังถูกฉีกออก

รอยยิ้มของชายชรายิ่งชั่วร้ายกว่าเดิมหลังจากที่ตราประทับได้เข้าไปให้หัวของหวงหลวนได้สำเร็จ

สักพักต่อมา ความเจ็บปวดในหัวของนางก็เริ่มลดลงอย่างช้า ๆ ในที่สุด นางจ้องไปที่ชายชราด้วยใบหน้าที่ซีดแล้วถามอย่างเย็นชาว่า “ก่อนหน้านี้มันอะไรกัน ? เจ้าทำอะไรกับข้า ? “

“นี่เรียกว่าตราประทับทาสโลหิต ข้าเพิ่งได้เรียนมันมาจากคัมภีร์โบราณ ตราประทับทาสโลหิตจะไม่ทำอันตรายกับเจ้า ทั้งหมดที่มันทำคือเชื่อมโยงพวกเราเข้าด้วยกัน ถ้าข้าตาย เจ้าก็ตายด้วย” บรรพชนอธิบายอย่างช้า ๆ ในขณะที่เขาถอนหายใจอย่างโล่งอกในใจ “ในตอนนี้มันก็ง่ายแล้ว ข้าได้ฝังตราประทับไว้ในหญิงคนนี้ ดังนั้น ข้าจะปลอดภัยแม้ว่าเจี้ยนเฉินหรือตระกูลผู้พิทักษ์ทั้งสิบจะมาหาข้าถึงที่ ข้าหวังว่าหญิงคนนี้จะเป็นเซียนผู้คุมกฎได้เร็ว ๆ นี้ เมื่อนางเป็นเซียนผู้คุมกฎแล้ว ศักยภาพของร่างจิตวิญญาณน้ำก็จะถูกปลุกขึ้นมาอย่างสมบูรณ์เช่นกัน ในตอนนั้น ข้าจะดูดซับเอาศักยภาพที่ซ่อนอยู่ในนางและความแข็งแกร่งของนางในฐานะภาชนะ ข้าจะกลายเป็นเซียนราชาทันที ข้าอาจจะสามารถตัดผ่านเป็นเซียนจักรพรรดิได้เลยก็ได้ในอนาคต”