บทที่ 2235 รอชมการแสดงของผมอย่างสงบเสงี่ยม
ไม่นานนัก ทางฝั่งสายหลัก ในที่สุด ชายชุดดำก็ออกโรงแล้ว
หลังจากชายชุดดำปรากฏตัวขึ้น การโจมตีของสายหลักก็หนักหน่วงขึ้นในทันใด คิดจะฝ่าเขตชายแดนให้ได้ในครั้งเดียว
เพียงแต่ ยอดฝีมือทางฝั่งตระกูลโบราณเก่าแก่สายรองแทบจะทุ่มหมดหน้าตักแล้วเช่นกัน สนามรบฝั่งเหนือราวกับได้กลายเป็นแดนอสูรร้าย มีผู้คนบาดเจ็บล้มตายนับไม่ถ้วน
ในสนามรบ เยี่ยหวันหวั่นจ้องมองชายชุดดำที่อยู่ไม่ไกล ในดวงตาเต็มไปด้วยประกายแสงเยียบเย็น
ผู้ชายคนนี้ ไม่เพียงแต่ทำให้พี่ชายเธอตายเท่านั้น…ถึงขั้นที่มีความเป็นไปได้สูงว่าจะเป็นฆาตกรที่ฆ่าคุณตาด้วย!
“ฉันจะดูสิว่า แกเป็นใครกันแน่!”
เยี่ยหวันหวั่นตวาดเสียงเย็น แล้วเคลื่อนกายเข้าไปหาชายชุดดำในชั่วพริบตาทันที
“ไป๋เฟิง เธอคิดจะทำอะไร?!”
เมื่อยอดฝีมือสายหลักคนหนึ่งเห็นก็รั้งเยี่ยหวันหวั่นไว้ แล้วเอ่ยปากว่า “นี่เธอคิดจะทรยศต่อหนังสือลงนามร่วมศึกงั้นเหรอ?!”
พอได้ยินประโยคนนี้ เยี่ยหวันหวั่นก็หัวเราะหยัน “นี่คือบุญคุณความแค้นส่วนตัวระหว่างฉันกับเขา อีกอย่าง เขาก็เคยบอกว่า เขาไม่ใช่คนจากสายหลักของพวกคุณ ในหนังสือหลงนามร่วมศึกเขียนวไว้ชัดเจน สำหรับกองกำลังที่ไม่ใช่คนของสายหลัก พวกคุณไม่มีสิทธิ์ก้าวก่าย ”
ไม่ให้โอกาสสายหลักได้อ้าปากพูด เยี่ยหวันหวั่นก็พูดขึ้นมาอีกว่า “อีกอย่างนะ ฉันลงมือแล้วจะทำไม คุณไม่เห็นเหรอว่าเขาถูกยอดฝีมือสายรองหลายสิบคนรุมโจมตีอยู่ ฉันจะเข้าไปช่วย”
“ช่วยเหรอ” ยอดฝีมือสายหลักผงะไปเล็กน้อย มองจากท่าทางของเธอแล้ว เหมือนจะไปช่วยซะที่ไหน
ไม่รอให้ยอดฝีมือสายหลักได้พูดอะไรต่อ ยอดฝีมือตระกูลจี้หลายคนก็บุกเข้ามา โจมตีใส่ยอดฝีมือสายหลัก
เยี่ยหวันหวั่นมองสถานการณ์แล้วหดกายถอยไป เข้าใกล้ชายชุดดำอย่างเงียบเชียบ
ไม่ว่าชายคนชุดดำจะไปที่ไหน ก็แทบจะมี ‘คนตายเป็นเบือ’ เลย ลงมืออย่างเหี้ยมโหดอย่างยิ่งมาก ปรากฏตัวขึ้นไม่นานเท่าไร แต่ยอดฝีมือจากกลุ่มอำนาจต่างๆ ที่ตายด้วยน้ำมือเขาก็มีมากมายนับไม่ถ้วนแล้ว
มีชายชุดดำโผล่มาแบ่งเบาแรงกดดัน อี้สุ่ยหานก็ผ่อนคลายลงไม่น้อย ตะลุยเข้าโจมตีกลุ่มสายรองโดยตรงเลย
มองจากรูปการณ์เบื้องหน้าแล้ว เยี่ยหวันหวั่นกลับรู้สึกว่าผิดปกติอยู่บ้าง
เดิมที พลังของสายหลักและสายรองแตกต่างกันอยู่บ้าง แต่พอมีคนคนชุดดำเข้ามาร่วมวง พลังของทั้งสองฝ่ายก็แทบจะพอๆ กันแล้ว
ว่ากันตามหลักเหตุผลแล้ว พลังต่อสู้ของทั้งสองฝ่ายทัดเทียมกัน ไม่ควรจะผลาญกำลังคนไปแบบนี้สิ…
เพียงแต่ ภายใต้การนำทีมของคนชุดดำ ทางฝ่ายสายหลักจึงกลายเป็นธนูที่ขึ้นสายแล้วถึงยังไงก็ต้องยิง ได้แต่ผลาญกำลังเช่นนี้ต่อไป
ถึงขั้นที่เยี่ยหวันหวั่นมองออกเลยว่า ไม่ว่าจะเป็นสายหลัก หรือก็ดี สายรองก็ช่าง ต่างก็ล้วนลำบากกันทั้งคู่แล้ว
“ถ้าคุณโจมตีแบบนี้ต่อไป ต่อให้พวกเราชนะ…แล้วจะเหลือคนสักเท่าไรกัน”
เจียงอิงใช้วิทยุสื่อสารติดต่อกับคนชุดดำ
สำหรับแผนรบของคนชุดดำ เจียงอิงนั้นไม่พอใจมาก
“ประมุขเจียง” คนชุดดำหัวเราะเสียงเย็น “สุภาษิตบอกไว้ว่า ใช้คนอย่าสงสัย ถ้าสงสัยอย่าใช้คน ในเมื่อคุณใช้งานผม ก็ควรจะเชื่อใจผมนะ ถูกไหม”
“ผมไม่เคยสงสัยในตัวคุณ เพียงแต่ แผนรบของคุณ ต่อให้พวกเราเอาชนะสายรองได้ แล้วจะมีความหมายอะไรล่ะ” เจียงอิงเอ่ยพลางขมวดคิ้วเอ่ย
แผนรบของคนชุดดำ มุทะลุเกินไปจริงๆ สิ่งที่สายหลักต้องการ ก็แค่อยากเอาชนะสายรอง และครอบครองรัฐอิสระก็เท่านั้น
แต่แผนรบของชายคนชุดดำ เป็นการล่มจมไปพร้อมกับสายรองชัดๆ!
“ฮ่าๆ…” คนชายชุดดำหัวเราะเบาๆ “ประมุขเจียง อย่าร้อนใจไปเลย…ตอนนี้ อำนาจบัญชาสั่งการของสายหลักอยู่ในมือผม คุณรอชมการแสดงของผมอย่างสงบเสงี่ยมเถอะ จะมอบผลลัพธ์ที่คุณพอใจให้แน่นอน…”
“หวังว่าจะเป็นแบบนั้น” เจียงอิงตอบ
….
ตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นกลุ่มอำนาจที่สนับสนุนสายหลัก หรือกลุ่มอำนาจน้อยใหญ่ที่สนับสนุนสายรอง ต่างก็หวาดหวั่นและแค้นเคืองคนชุดดำเหมือนกัน
—————————————————————————————
บทที่ 2236 ทั้งคุ้นเคยทั้งแปลกหน้า
วิธีต่อสู้นี้ของเขา ไม่เหลือทางรอดไว้ให้คนอื่นเลย แม้แต่สายหลักไม่ให้ทางรอดเลยสักนิดแม้แต่สายหลักด้วย เขาคิดจะทำให้กลุ่มอำนาจทั่วจั่วทั้งรัฐอิสระ รวมถึงสายหลักและสายรอง…ลงหลุมไปด้วยกันทั้งหมดงั้นเหรอ
เยี่ยหวันหวั่นมองชายชุดดำที่อยู่ไม่ไกล ผู้ชายคนนี้ อันตรายจริงๆ เป็นนักสู้หัวรุนแรง ดูเหมือนจะไม่ใส่ใจความเป็นความตายของสายหลักที่อยู่ใต้การบัญชาของตัวเองเลย…
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน ศึกครั้งนี้ดุเดือดอย่างยิ่งมาก
กลุ่มอำนาจขนาดใหญ่ของรัฐอิสระประสบความสูญเสียอย่างหนัก ไม่ว่าจะเป็นสายหลักก็ดี หรือสายรองก็ช่าง ไม่มีฝ่ายไหนได้เปรียบเลยแม้แต่น้อย นอกจากความสูญเสียอันมหาศาลแล้ว ก็ไม่มีผลดีอย่างอื่นเลย
ถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป เกรงว่าทุกคนคงล่มจมกันหมด พอถึงเวลา เกรงว่ารัฐอิสระคงกลายเป็นเปลือกกลวงๆ แล้ว
กองกำลังน้อยใหญ่ทั้งหมดเริ่มหวาดหวั่นแล้ว เคียดแค้นชิงชังคนชุดดำเป็นอย่างมากอย่างยิ่ง
ถึงขั้นที่ว่า แม้แต่ฝ่ายสายหลักเอง ก็ไม่ยอมเชื่อแผนการรบของคนชุดดำอีกต่อไป ถึงขนาดที่ว่าเมื่อคนชุดดำถูกสายรองปิดล้อม ก็ไม่ยอมยื่นมือเข้าช่วยเหลือแล้ว
ในเวลานี้ ชายชุดดำถูกยอดฝีมือของตระกูลโบราณเก่าแก่สายรองกว่าสิบคนปิดล้อมเอาไว้
เพียงแต่ แม้ว่าพลังของกลุ่มสายรองเหล่านั้นจะแข็งแกร่งแค่ไหน แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าคนชุดดำ กลับยากที่จะต้าสนทานงได้อยู่ดี
เยี่ยหวันหวั่นมองสถานการณ์เมื่อเห็นดังนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็อดไม่ได้จะส่ายหน้า นี่ถือว่าเป็นยอดฝีมือของสายรองซะเสียที่ไหน สิบกว่าคนรุมคนเดียวก็ยังสู้ไม่ได้
“เฮ้ย สิบกว่าคนรุมคนเดียว ไร้ยางอายสุดขีดจริงๆ”
เยี่ยหวันหวั่นร้องด่ายอดฝีมือสายรองสิบกว่าคนนั้น
“ฉันอยู่ข้างสายหลัก ฉันมาช่วยนาย”
ขณะที่พูด เยี่ยหวันหวั่นก็ได้กระโจนเข้าไป อยู่ข้างกายชายชุดดำ และต่อสู้กับยอดฝีมือจากสายรอง
มองเห็นยอดฝีมือกว่าสิบคนจากสายรองมีสีหน้าไม่เข้าใจ เนี่ยอู๋โยวคนนี้ คิดจะทำอะไรกันแน่…
“เธอจะเอาจริงๆ สินะ…งั้นพวกเราก็เอาเลยจะลงมือแล้ว!”
ยอดฝีมือจากสายรองคนหนึ่งมองเยี่ยหวันหวั่น แล้วเอ่ยเสียงเย็น
พวกเขาหลบเลี่ยงสุดๆ แล้ว แต่ผู้หญิงคนนี้กลับลงมืออย่างหนัก
เยี่ยหวันหวั่นไม่อ้าปากอธิบายอะไร ลอบพิจารณาชายชุดดำอย่างเงียบเชียบ
ไม่นานนัก เยี่ยหวันหวั่นก็สบจังหวะ ใช้กริชในมือจู่โจมเข้าใส่ชายชุดดำอย่างดุร้าย
อย่างไรก็ตาม ปฏิกิริยาตอบสนองของชายชุดดำกลับรวดเร็วสุดขีด ชั่วพริบตาเดียว ตัวคนก็เบี่ยงไปด้านหลังเล็กน้อย
ถึงแม้กริชในมือของเยี่ยหวันหวั่นจะเอาชีวิตชายชุดดำไม่ได้ แต่ก็มีเสียงดัง ‘กึก’ แว่วขึ้นเบาๆ จากนั้นหน้ากากไม้บนใบหน้าของชายชุดดำก็ถูกกระแทกปลิวออกไป
หลังจากได้เห็นใบหน้าที่คุ้นเคยมากๆ อย่างยิ่งที่อยู่ด้านหลังหน้ากาก เยี่ยหวันหวั่นก็แข็งค้างอยู่ที่เดิม สมองขาวโพลนไปหมด ดูเหมือนจะลืมหายใจไปแล้ว…
ใบหน้าเนียนกระจ่าง แฝงรอยยิ้มประหลาดไว้ คุ้นตาอย่างยิ่ง แต่ทว่าก็แปลกหน้าเหลือเกิน
เยี่ยหวันหวั่นไม่เคยคิดเลยว่า เมื่อปลดหน้ากากออกแล้ว จะเป็นใบหน้านี้ไปได้
ใบหน้าที่เธอคิดถึงคะนึงหา
“แกฉลาดขึ้นเรื่อยๆ เลยนะ” ใบหน้าของชายหนุ่มเจือรอยยิ้ม มองเยี่ยหวันหวั่น แล้วเอ่ยขึ้นมาด้วยเสียงแผ่วเบาๆ
ตระกูลเนี่ย ตระกูลจี้ ตระกูลหลิง รวมถึงตระกูลเสิ่นสี่ตระกูลใหญ่ที่อยู่ไม่ไกลออกไป ต่างก็พากันมองไปที่ชายหนุ่ม หลังจากได้เห็นใบหน้าที่แท้จริงของชายคนลึกลับชุดดำแล้ว ก็มีสีหน้าประหลาดใจไม่ต่างไปจากเยี่ยหวันหวั่นเลย
ใครก็คาดไม่ถึงเลยว่า ชายชุดดำที่สุดโหดเหี้ยมหาญชั่วร้าย จะมีใบหน้าที่คุ้นตาแบบนี้
ที่คาดไม่ถึงยิ่งไปกว่านั้นคือ ผู้ชายคนนี้ กลับมาปรากฏตัวขึ้นที่นี่ แถมยังมีฐานะแบบนี้อีก
เขาคิดอะไรอยู่กันแน่…ทำไมถึงทำเรื่องแบบนี้ เป้าหมายของเขา คืออะไรกันแน่…
“เจ้าเก้า คนคนนั้น…ไม่ใช่ว่าเขา…”
ทันทีที่เซี่ยเชียนชวนมองเห็นชายชุดดำข้างกายเยี่ยหวันหวั่น ก็หันไปมองซือเยี่ยหานที่อยู่อีกด้าน
—————————————————————————————