บทที่ 2237 ยังเป็นฮีโร่ในใจของแกอยู่ไหม
พอเซี่ยเชียนชวนเปล่งเสียงออกมา ใบหน้าของเจียงหลีเฮิ่นก็เต็มไปด้วยความตกตะลึงเช่นกัน “เจ้าเก้า…ไม่มีทางน่า ทำไมเป็นเขาล่ะ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
ซือเยี่ยหานมองไปที่ชายชุดดำ ด้วยสีหน้าเหมือนเดิม แววตาไม่ปรากฏระลอกคลื่นใดๆ ราวกับเดาเอาไว้แล้วว่าผลลัพธ์จะเป็นแบบนี้
“ดูเหมือนว่าจะถึงเวลาที่ต้องเลือกแล้ว” ผ่านไปพักใหญ่ ซือเยี่ยหานถึงได้เอ่ยออกมาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์
“เลือกเหรอ”
พอได้ยินคำพูดซือเยี่ยหาน เซี่ยเชียนชวนและเจียงหลีเฮิ่นก็ผงะไปแวบหนึ่ง ไม่เข้าใจเลยว่าคำว่าเลือกที่ออกมาจากปากของซือเยี่ยหานสื่อถึงอะไร
“เจ้าเก้า นายจะให้ใครเลือกกัน” เซี่ยเชียนชวนถาม
ซือเยี่ยหานมองเยี่ยหวันหวั่นที่อยู่ไกลออกไปแวบหนึ่ง ครู่หนึ่งจึงเอ่ยออกมาเรียบๆ ว่า “เธอ ฉัน พวกเรา”
….
เวลานี้ ชายชุดดำมองเยี่ยหวันหวั่น พลางมุมปากยกขึ้นนิดๆ ใบหน้าฉาบด้วยรอยยิ้มประหลาดสายหนึ่ง “คงตกใจมากล่ะสิ”
“พี่…”
เยี่ยหวันหวั่นจ้องชายชุดดำ เนื้อตัวสั่นเทานิดๆ
เยี่ยหวันหวั่นไม่เคยคิดเลยว่า ในชีวิตของตัวเอง จะได้พบฮีโร่ผู้ยิ่งใหญ่ในใจตัวเองคนนั้นอีกครั้ง…และที่คิดไม่ถึงยิ่งกว่าก็คือ จะพบกันในสถานการณ์แบบนี้
“ว่าไงล่ะ จากที่แกเห็นตอนนี้ พี่ยังใช่ฮีโร่ของแกอยู่ไหม” เนี่ยอู๋หมิงมองเยี่ยหวันหวั่น เอ่ยกลั้วหัวเราะแผ่วเบา
“ไอ้เด็กตัวเหม็น แกเป็นบ้าอะไร!”
หัวหน้าตระกูลเนี่ยที่อยู่ท่ามกลางฝูงชนตะคอกเสียงกร้าวใส่เนี่ยอู๋หมิง
หัวหน้าตระกูลและนายหญิงตระกูลเนี่ย หลังจากเห็นเนี่ยอู๋หมิง ก็ถึงขั้นที่ไม่อาจดึงสติกลับมาได้เลย ก่อนหน้านี้…อู๋โยวบอกพวกเขาว่า เนี่ยอู๋หมิงรับออเดอร์ใหญ่ ออกไปทำภารกิจข้างนอกแล้วไม่ใช่เหรอ…
หรือว่า สิ่งที่เรียกว่าออเดอร์ใหญ่ของเนี่ยอู๋หมิง คือการช่วยสายหลัก
พูดอีกอย่างคือ เนี่ยอู๋หมิง ถูกสายหลักจ้างวานมางั้นเหรอ?!
“แกมันตัวสารเลว สมองถูกลาเตะเข้ารึไง?! งานจากสายหลักแกก็กล้ารับงั้นเหรอ?!” หัวหน้าตระกูลเนี่ยด่าทอด้วยน้ำเสียงโกรธเกรี้ยว
พอได้ยินคำพูดของหัวหน้าตระกูลเนี่ย คิ้วของเนี่ยอู๋หมิงขมวดเข้าหากันเล็กน้อย จากนั้น สายตาเยียบเย็นก็เคลื่อนไปที่ร่างของหัวหน้าตระกูลเนี่ย “พ่อเงียบปากทีได้ไหม”
“แก…ว่ายังไงนะ?!” หัวหน้าตระกูลเนี่ยเผยสีหน้าประหลาดใจ เนี่ยอู๋หมิง…ให้เขาเงียบปากงั้นเหรอ
หัวหน้าตระกูลเนี่ยไม่ทันได้อ้าปากพูดต่อ เยี่ยหวันหวั่นก็ส่ายหน้าให้หัวหน้าตระกูลเนี่ย สื่อให้หัวหน้าตระกูลเนี่ยอย่าพูดอะไรต่ออีก
หัวหน้าตระกูลเนี่ยขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน สุดท้ายก็ไม่ได้พูดต่อ
จากนั้น เยี่ยหวันหวั่นก็มองไปที่เนี่ยอู๋หมิงอีกครั้ง
คล้ายว่าเธอจะเข้าใจเรื่องราวบางอย่างแล้ว…
อาจเป็นเพราะ วินาทีที่ได้เห็นเนี่ยอู๋หมิง เมฆหมอกแห่งความสงสัยทั้งหมด ก็สลายไปจนหมดแล้ว
เริ่มต้นจากตอนแรกสุดที่จีน เนี่ยอู๋หมิงให้คนมาชิงแหวนจากตัวเอง เป้าหมายมีแค่แหวนเท่านั้น ไม่เคยคิดจะทำร้ายเธอเลย
“พี่ ความจริงพี่คงรู้อยู่แล้วใช่ไหมว่าแหวนวงนี้เป็นของปลอม” เยี่ยหวันหวั่นมองเนี่ยอู๋หมิง พลางเปิดปากเอ่ยออกมา
เนี่ยอู๋หมิงได้ฟังแล้วก็ยกยิ้มน้อยๆ แวบหนึ่ง “อะไรคือจริง อะไรคือปลอมล่ะ”
“ถ้าฉันเดาไม่ผิด แหวนวงนี้ น่าจะเป็นของที่พี่ทำขึ้นเองสินะ” เยี่ยหวันหวั่นใช้สมองครุ่นคิด
“สมกับที่เป็นน้องสาวของฉัน เดาถูกแล้ว” เนี่ยอู๋หมิงพยักหน้ารับ
ทักษะการหลอมขึ้นรูปของเนี่ยอู๋หมิงนั้นยอดเยี่ยมมาก ตอนอยู่ที่จีน ครั้งแรกที่เยี่ยหวันหวั่นได้เจอเนี่ยอู๋หมิง เนี่ยอู๋หมิงกำลังตั้งแผงแบกับดิน และงานเหล็กหล่อขึ้นรูปราคาสูงบนแผง ก็เป็นผลงานของเนี่ยอู๋หมิงเอง
“ความจริงแล้ว แหวนวงนี้ ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเดธโรสเลย…แต่ก็ไม่ใช่ซะทั้งหมด น่าจะเป็นแหวนคู่รักที่เข้าคู่กับ…แหวนวงนั้นของอาหญิงสินะ” เยี่ยหวันหวั่นพูดต่อไป
“ใช่ เป็นของที่ฉันทำขึ้นมาเองกับมือ” เนี่ยอู๋หมิงตอบด้วยรอยยิ้ม
—————————————————————————————
บทที่ 2238 อาหญิง
พอเนี่ยอู๋หมิงพูดจบ เรื่องในอดีตก็ผุดขึ้นในใจของเยี่ยหวันหวั่น
ปีนั้น เนี่ยอู๋หมิงจากบ้านไปตั้งแต่อายุยังน้อย ถูกส่งไปศึกษาเล่าเรียนอยู่ข้างกายย่ารองที่เป็นญาติห่างๆ
ย่ารองคือน้องสาวห่างๆ ของหัวหน้าตระกูลหลิง แม้ลำดับอาวุโสจะพอๆ กับหัวหน้าตระกูลหลิง แต่อายุกลับน้อยกว่าหัวหน้าตระกูลหลิงเกือบสามสิบปี
อย่างไรก็ตาม ย่ารองเชี่ยวชาญวรยุทธ์ ทั้งยังองอาจและกล้าหาญมาก อบรมสั่งสอนชนรุ่นหลังได้อย่างยอดเยี่ยม
ดังนั้น ในปีนั้น หัวหน้าตระกูลหลิงจึงได้ส่งตัวเนี่ยอู๋หมิงไปอยู่กับย่ารองโดยไม่ผ่านความเห็นชอบจากหัวหน้าตระกูลและนายหญิงตระกูลเนี่ย
การอบรมสั่งสอนของย่ารองเข้มงวดมาก ถึงแม้เนี่ยอู๋หมิงจะลำบาก แต่กลับได้เรียนรู้ทักษะวิชามา
ย่ารองมีลูกสาวคนหนึ่ง ชื่อว่าหลิงเหมี่ยว ถ้านับตามศักดิ์แล้ว จะมีฐานะเป็นอาหญิงของเนี่ยอู๋หมิง เพียงแต่ มีอายุไล่เลี่ยกับเนี่ยอู๋หมิง
ถ้าบอกว่าทั้งสองเป็นเหมือนกิ่งทองใบหยก ก็ไม่เกินไปเลย เพราะทั้งคู่เข้ากันได้ดีมาก
ต่อมาไม่นาน แม้ว่าเนี่ยอู๋หมิงจะกลับมาที่รัฐอิสระ แต่ก็ยังติดต่อกับหลิงเหมี่ยวอยู่ไม่ขาด
เยี่ยหวันหวั่นเพียงเคยได้ยินจากเนี่ยอู๋หมิงว่า เขากับอาหญิงหลิงเหมี่ยวรักใคร่ชอบพอกัน…
ครั้งแรกที่เยี่ยหวันหวั่นได้เจอหลิงเหมี่ยว…กลับเป็นตอนที่หลิงเหมี่ยวถูกกลุ่มอำนาจน้อยใหญ่ในรัฐอิสระรุมโจมตี ด้วยแผนการของคุณตา จึงทำให้หลิงเหมี่ยวต้องสิ้นชีพ…
คุณตาเอาชีวิตของเนี่ยอู๋หมิงมาข่มขู่หลิงเหมี่ยว…ให้เธอมาตามนัดเพียงลำพัง…
เยี่ยหวันหวั่นยังจำได้ว่า หลิงเหมี่ยวมีหน้าตาที่งดงามและอ่อนหวานมาก แต่บุคลิกกลับตรงข้ามกันอย่างสิ้นเชิง เย็นชามากๆ ราวกับก้อนน้ำแข็งก้อนหนึ่ง และเข้ากับคนอื่นๆ ได้ยาก
และก่อนที่หลิงเหมี่ยวจะตาย เธอได้มอบแหวนตัวแทนอำนาจสูงสุดแห่งเดธโรสให้กับเยี่ยหวันหวั่นด้วยตัวเอง และไต่ถามเยี่ยหวันหวั่นว่าเนี่ยอู๋หมิงยังปลอดภัยดีไหม…
จนตอนนี้ เยี่ยหวันหวั่นก็ยากจะลืมเลือนใบหน้าที่พึงพอใจในปีนั้นของหลิงเหมี่ยวหลังจากที่ได้รู้ว่าเนี่ยอู๋หมิงปลอดภัยดีอยู่ได้ลง
นี่คือความทรงจำทั้งหมดของเยี่ยหวันหวั่น
เมื่อก่อน เนี่ยอู๋หมิงเป็นอัจฉริยะในหมู่คน สติปัญญาของเขา ถึงขั้นที่ไม่ด้อยไปกว่าจี้ซิวหร่านเลย
อย่างไรก็ตาม เพราะตัวเองถูกปรับเปลี่ยนความทรงจำ หลังจากที่ได้พบกับเนี่ยอู๋หมิงอีกครั้ง เขากลับเปลี่ยนไปแล้ว ราวกับกลายเป็นใครอีกคน
พอกลับมายังรัฐอิสระ คืนสู่ฐานะเนี่ยอู๋โยวแล้ว พ่อแม่เคยบอกว่า ในอดีตเนี่ยอู๋หมิงเคยได้รับความกระทบกระเทือน…
แต่ตอนนี้…พอเอาไปเชื่อมกับจดหมายฉบับนั้นที่จี้ซิวหร่านทิ้งไว้ให้เธอแล้ว…
เนื้อความบนจดหมายคือ ‘อันที่จริง ฉันก็ไม่ได้มีความฝันที่ยิ่งใหญ่อะไร แค่อยากมีที่นาสักไร่ ใช้ชีวิตเรียบง่ายไปวันๆ ทำธุรกิจเล็กๆ น้อยๆ ใช้ชีวิตอย่างสงบสุข’
ตอนนี้ เยี่ยหวันหวั่นนึกออกแล้ว จี้ซิวหร่านใช้ถ้อยคำคลุมเครือประโยคหนึ่งสื่อเรื่องราวที่แท้จริงออกมา
ที่แท้นี่คือการบ่งชี้ถึงเนี่ยอู๋หมิง!
ดังนั้น จี้ซิวหร่านได้เตือนเธอไว้ในจดหมาย แล้วว่าไม่ให้ตามสืบอีก…
ยังมีอีก บนกระดาษที่ถูกจี้ซิวหร่านฉีกทิ้ง ความจริงได้เขียนลำดับเรื่องราวและความเป็นจริงเอาไว้แล้ว
ไม่ใช่เพราะเนี่ยอู๋หมิงได้รับความสะเทือนทางจิตใจเลยกลายเป็นแบบปัจจุบันนี้ แต่ความจริงน่าจะถูกจี้ซิวหร่านสะกดจิตต่างหาก…
มีความเป็นไปได้สูงว่า จี้ซิวหร่านคือคนที่ทำให้เนี่ยอู๋หมิงลืมเลือนความทรงจำในส่วนนี้ไป
และบนกระดาษได้เขียนไว้อีกว่า การสะกดจิตไม่ได้ผล เขากลับมาแล้ว…
อาจจะหมายความว่า พลังจิตของเนี่ยอู๋หมิงแข็งแกร่งเกินไป เขาจึงจดจำเรื่องราวในอดีตได้อีกครั้ง…
“จี้ซิวหร่านสะกดจิตพี่สินะ” เยี่ยหวันหวั่นมองเนี่ยอู๋หมิงแล้วพูดออกมา
เนี่ยอู๋หมิงได้ฟังก็ยกยิ้มนิดๆ “ต้องบอกเลยว่า วิชาสะกดจิตของซิวหร่านยอดเยี่ยมที่สุด ฉันเคยบอกเขาว่า ฉันต้องการทำให้กลุ่มอำนาจน้อยใหญ่ทั้งหมดที่มีส่วนร่วมในการปิดล้อมโจมตีหลิงเหมี่ยวล่มจมย่อยยับ แต่เขากลับไม่เห็นด้วย ถึงขั้นที่มาสะกดจิตฉัน…หลังจากสะกดจิต ฉันก็ลืมเธอไปเลย คิดแต่จะหาเงินทำกำไร เหมือนผีหิวเงินไม่มีผิด”
ไม่ให้เยี่ยหวันหวั่นได้อ้าปากพูด เนี่ยอู๋หมิงก็เอ่ยต่อไป “แหวนวงนี้ คล้ายกับแหวนวงนั้นของหลิงเหมี่ยวมาก ฉันตั้งใจทำให้เป็นแหวนคู่รัก ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเดธโรสเลย หลังจากฉันถูกสะกดจิต แม้แต่แหวนวงนี้ก็ถูกลืมไปด้วย เพราะงั้นมันถึงถูกฉันถอดออกจากนิ้ว แล้วโยนทิ้งไว้ที่ตระกูลเนี่ย ไม่อย่างนั้นแกจะฉกไปได้ยังไง”
—————————————————————————————