บทที่ 1015 แผนลวงและการลงโทษอันแสนเจ็บปวด
หลังจากสิ้นเสียงตะโกนเรียกของหลิงตู้ฉิง ทุกคนต่างก็เห็นว่ามีหญิงสาวผู้งดงามเหนือคำบรรยายผู้หนึ่งปรากฏตัวขึ้น แถมระดับการบ่มเพาะของนางก็นับได้ว่าไม่ธรรมดา นางอยู่ในขอบเขตจักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์
เสี่ยวเฟิงเหลือบมองไปที่หลิงตู้ฉิงด้วยสีหน้างุนงงพลางคิดในใจ
‘นี่ท่านมาที่นี่เพราะต้องการตัวผู้หญิงคนนี้งั้นเหรอ? ท่านเองก็มีภรรยาเยอะอยู่แล้วยังจะหาภรรยาเพิ่มไปทำไมอีก?’
หญิงสาวที่เพิ่งปรากฏตัวขึ้นยิ้มอย่างอ่อนหวานให้กับหลิงตู้ฉิง จากนั้นนางถามขึ้นว่า “ไม่ทราบว่าผู้อาวุโสเรียกข้าออกมาทำไมงั้นเหรอ?”
หลิงตู้ฉิงถามกลับด้วยสีหน้าเรียบเฉย “เจ้าลืมคำที่ข้าเคยพูดกับเจ้าไว้ที่โลกเบื้องล่างไปแล้วเหรอ? ในเมื่อเจ้ายังคงกล้าอยู่ที่นี่ไม่หนีไปไหน งั้นข้าจะให้โอกาสเจ้าอีกครั้ง มอบเหตุผลดี ๆ ในการกระทำของเจ้ามาให้กับข้า ไม่เช่นนั้นข้าจะจับเจ้าแก้ผ้าและตรึงร่างเจ้าประจานเอาไว้บนยอดเขาเทพสวรรค์ 100,000 ปี!”
หญิงสาวแสดงสีหน้าผิดหวังและพูดว่า “ผู้อาวุโส ทำไมท่านถึงต้องเป็นจริงเป็นจังขนาดนี้? ข้าก็แค่ล้อท่านเล่นนิดหน่อยเท่านั้นเอง แต่ถ้าหากท่านโกรธข้าจริง ๆ งั้นเอาแบบนี้ไหม ข้าจะยอมทำตามที่ท่านสั่งทุกอย่างหรือถ้าหากท่านอยากจะเห็นร่างกายทุกส่วนของข้าจริง ๆ ข้าสามารถแสดงให้ท่านดูคนเดียวได้เลยตอนนี้ ส่วนคนอื่น ๆ พวกเขาจะไปมีคุณสมบัติพอที่จะได้เห็นร่างกายของข้าได้ยังไงจริงไหม? ร่ากายของข้ามีแต่ผู้อาวุโสคนเดียวเท่านั้นที่มีคุณสมบัติพอจะได้เห็นมัน…”
“สรุปแล้วเจ้าไม่มีคำอธิบายดี ๆ ให้กับข้าใช่ไหม?” หลิงตู้ฉิงถามขึ้นอีกรอบ
หลิงตู้ฉิงสัมผัสได้อย่างชัดเจนว่าขณะนี้ภายในใจของผู้หญิงคนนี้นั้นเต็มไปด้วยความโลภ ความปรารถนา ล่อลวง โป้ปดและพยายามที่จะควบคุมเขาด้วยเสน่ห์ของนาง
หญิงสาวมองไปรอบ ๆ กายและเมื่อนางเห็นว่าจู่ ๆ สภาพแวดล้อมรอบด้านก็เปลี่ยนและเหลือเพียงแค่นางกับหลิงตู้ฉิงเหลืออยู่ 2 คนเท่านั้น นางก็เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้ายั่วยวน “ผู้อาวุโสช่างรู้ใจข้าเหลือเกินที่พาข้ามาในโลกของท่านเช่นนี้ ในเมื่อท่านต้องการข้ามากขนาดนี้ ข้าจะปฏิเสธท่านลงได้ยังไง?”
เมื่อพูดจบ นางถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นของนางออกทันทีโดยไม่รอให้หลิงตู้ฉิงพูดสั่งอะไร
หลิงตู้ฉิงมองไปที่นางพลางพ่นลมหายใจ “ในเมื่อเจ้ายังคงเล่นเล่ห์กับข้าแบบนี้ งั้นข้าจะลากเจ้าไปที่ยอดเขาเทพสวรรค์เพื่อให้ทุกคนได้เห็นเรือนร่างของเจ้าทั้งหมด!”
สีหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนเป็นตื่นตระหนกทันทีเมื่อเห็นดวงตาอันโหดเหี้ยมของหลิงตู้ฉิง
ในตอนแรกนางวางแผนไว้ว่านางจะล่อลวงหลิงตู้ฉิงด้วยเสน่ห์ของนาง และเมื่อหลิงตู้ฉิงหลงนางจนหัวปักหัวปำเมื่อไหร่ นางจะอาศัยเขาไต่เต้าขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุดของโลกเบื้องบน แต่แล้วในตอนนี้หลิงตู้ฉิงกลับไม่สนใจนางเลย แถมยังจะเอานางไปตรึงร่างประจานอยู่ที่ยอดเขาเทพสวรรค์เป็นเวลาถึงแสนปี หากนางถูกทำแบบนั้นจริง ๆ ในอนาคตนางจะไปสู้หน้าใครได้ยังไง?
ถูกเห็นเรือนร่างโดยผู้คนจำนวนนับไม่ถ้วนแล้วแบบนี้นางจะใช้ชีวิตอยู่ต่อไปได้ยังไง?
“ผู้อาวุโส ท่านคงไม่ใจร้ายทำกับข้าได้ลงคออย่างที่ท่านพูดจริง ๆ ใช่ไหม?” หญิงสาวรีบเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้ามืดหม่น
อย่างไรก็ตาม หลิงตู้ฉิงไม่ได้ใส่ใจเลยว่านางจะขอร้องเขาขนาดไหน นางถูกหลิงตู้ฉิงพาตัวไปที่จุดสูงสุดของยอดเขาเทพสวรรค์ และจากนั้นหลิงตู้ฉิงก็ตรึงร่างอันเปลือยเปล่าของนางเอาไว้แบบนั้นไม่ให้ขยับเขยื้อนไปไหนได้ ซึ่งทุกคนที่อยู่ในโลกเบื้องบนหากใครผ่านมาจะเห็นเรือนร่างของนางได้อย่างชัดเจนในทันที
เมื่อเผชิญกับเรื่องเช่นนี้ หญิงสาวแทบจะตายลงเพราะถูกทำร้ายจิตใจอย่างหนัก
แต่ในเวลาเดียวกันกับที่เรื่องทั้งหมดเกิดขึ้น ผู้คนของอาณาจักรแสงสวรรค์ก็มองไปที่ หลิงตู้ฉิงและหญิงสาว ซึ่งกำลังลอยอยู่บนท้องฟ้าด้วยสีหน้าสงสัย โดยเฉพาะตอนนี้ที่สีหน้าของหญิงสาวเหมือนกับทุกข์ทรมานเป็นอย่างมาก พวกเขาจึงยิ่งไม่เข้าใจไปกันใหญ่ว่าหลิงตู้ฉิงทำอะไรหญิงสาวของอาณาจักรพวกเขากันแน่
หรือว่าคนทั้งคู่เคยมีสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกันมาก่อน?
สิ่งที่คนอื่น ๆ รวมไปถึงหญิงสาวไม่รู้ก็คือในขณะนี้เหตุการณ์ทุกอย่างที่นางเห็นนั้นมันไม่ใช่ความจริง มันเป็นภาพที่หลิงตู้ฉิงสร้างขึ้นจากทักษะหกปรารถนาก่อเกิดเจ็ดอารมณ์วิบัติเพื่อทรมานจิตใจของนางโดยเฉพาะ
ภาพที่นางเห็นในตอนนี้คือนางกำลังถูกผู้คนนับไม่ถ้วนกำลังจ้องมองเรือนร่างของนางด้วยสายตาหื่นกระหายอยู่บนยอดเขาเทพสวรรค์ ซึ่งนางไม่สามารถทำอะไรได้เลย นางได้แต่มองไปที่สายตาที่หื่นกระหายเหล่านั้นด้วยความรู้สึกหวาดกลัวไปจนถึงก้นบึ้งของหัวใจ
อย่าว่าแต่เวลา 100,000 ปีที่หลิงตู้ฉิงบอกว่าจะตรึงร่างนางเอาไว้เลย เมื่อนางถูกทำให้คิดว่าเวลาผ่านไปแล้ว 1,000 ปีที่นางถูกตรึงร่างให้ผู้คนมากมายดู นางก็เริ่มมีความคิดอยากจะฆ่าตัวตายเพื่อให้พ้นจากความอับอายครั้งนี้ แต่น่าเสียดายที่นางไม่สามารถขยับเขยื้อนร่างกายหรือโคจรพลังได้เลย ดังนั้นนางจึงเปลี่ยนมาเป็นคาดหวังให้มีใครสักคนฆ่านางซะให้จบเรื่อง ซึ่งท้ายที่สุดนางก็ไม่สมหวังเพราะไม่มีใครเข้ามาฆ่านางเลยสักคน พวกเขาเอาแต่จ้องมองด้วยรอยยิ้มที่น่าขยะแขยงกันเพียงอย่างเดียวเท่านั้น
ส่วนทางด้านโลกของความเป็นจริง ซึ่งเวลาผ่านไปเพียงแค่หนึ่งก้านธูปเท่านั้น จักรพรรดิเทพอาณาจักรแสงสวรรค์ก็ถอนหายใจ จากนั้นเขาเริ่มขับร้องบทเพลงแห่งแสงศักดิ์สิทธิ์ บทแห่งการชำระล้าง
ในทันทีที่บทเพลงแห่งการชำระล้างถูกขับร้องขึ้น แสงสีขาวอันสว่างเจิดจ้าก็แผ่ขยายไปทั่วบริเวณโดยรอบ
ด้วยอำนาจของบทเพลงแห่งการชำระล้าง ภาพลวงตาที่ถูกสร้างขึ้นโดยทักษะหกปรารถนาก่อเกิดเจ็ดอารมณ์วิบัติของหลิงตู้ฉิงก็ถูกทำลายลง แต่ทางด้านของหญิงสาวที่ไม่รู้ว่าเรื่องทั้งหมดที่นางเผชิญเป็นเพียงแค่ภาพลวงตา เมื่อนางได้สติกลับคืนมานางก็เข้าใจว่าเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นจริง และเป็นหลิงตู้ฉิงที่พานางกลับมาที่อาณาจักรแสงสวรรค์อีกครั้ง
นางร้องไห้ราวกับคนเสียสติอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นนางก็ตัดสินใจระเบิดร่างของตนเองเพื่อหนีความอับอายทันที
คนของอาณาจักรแสงสวรรค์ต่างไม่นึกว่าจู่ ๆ หญิงสาวจะระเบิดร่างของตนเองแบบนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ทันระวังตัวโดนแรงระเบิดจากร่างของนางทำให้บาดเจ็บกันไปเป็นจำนวนมาก
ในระหว่างที่ทุกคนกำลังรู้สึกไม่เข้าใจว่านี่มันเกิดบ้าอะไรขึ้น จักรพรรดิเทพของอาณาจักรแสงสวรรค์จ้องเขม็งไปที่หลิงตู้ฉิง และตะโกนขึ้นด้วยสีหน้าเดือดดาล “เจ้าตำหนักไร้หทัย เจ้าเป็นผู้อาวุโสแท้ ๆ แต่กลับรังแกรุ่นเยาว์แบบนี้ เจ้าไม่รู้สึกอับอายบ้างรึไง!?”
ในตอนแรกเขาเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าหลิงตู้ฉิงกำลังสร้างภาพหลอนให้กับหญิงสาวอยู่ แต่เมื่อเขาสังเกตเห็นว่าสีหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนไปเป็นทุกข์ทรมาน เขาจึงรีบใช้จิตสำนึกของตัวเองพุ่งเข้าไปในร่างของนางเพื่อตรวจสอบหาสิ่งผิดปกติและแน่นอนว่าในเวลาไม่นานเขาก็ได้เห็นว่าแท้จริงแล้วหลิงตู้ฉิงทำอะไรลงไป จากนั้นเขาจึงใช้บทเพลงแห่งการชำระล้างลบล้างอำนาจทักษะหกปรารถนาก่อเกิดเจ็ดอารมณ์วิบัติของหลิงตู้ฉิงทันที
หลิงตู้ฉิงมองไปที่จักรพรรดิเทพอาณาจักรแสงสวรรค์ และเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าเย้ยหยัน “อันที่จริงข้าก็รู้ว่านางเป็นแค่หมากตัวหนึ่งที่น่าสงสารเท่านั้น ดังนั้นข้าจึงไม่ฆ่านาง แค่ลงโทษนางเล็กน้อยเพื่อให้นางหลาบจำ ส่วนเจ้าเองข้ารู้ว่าเจ้าต้องการอะไร เจ้าก็แค่ต้องการสร้างเหตุผลให้เจ้าได้สู้กับข้าอย่างชอบธรรมเพื่อบรรลุเป้าหมายการเป็นใหญ่ของเจ้า เอาล่ะตอนนี้ในเมื่อทุกอย่างมันลงเอยแบบนี้แล้ว งั้นข้าจะให้โอกาสเจ้าได้สมหวัง ข้าจะไม่ให้คนของข้าเข้ามายุ่งกับการต่อสู้ของเรา ข้าจะสู้กับเจ้าด้วยตัวของข้าแค่คนเดียวเพื่อสนองความต้องการของเจ้า!”