“จงเข้ามา!”
สามคำที่ถูกกล่าวลั่นนี้ดังออกจากปากของเย่หยวนราวกับกลองรบที่ดังสนั่นสั่นไหวไปทั่วแดน
ความอาจหาญนี้มันทำให้เย่หยวนนั้นดูราวกับเป็นเทพเจ้า ไม่มีใครจะกล้าเข้ามาลบหลู่!
เวลานี้มันจึงไม่มีใครกล้าก้าวเท้าออกไปแม้แต่ผู้เดียว!
เหล่ามารนรกเทพสวรรค์ทั้งหลายนับร้อยๆ นี้หากอยู่ในโลกภายนอกแล้วมันย่อมจะเป็นกองทัพใหญ่โตมหาศาล
กองทัพระดับนี้มันทำลายลงได้แม้แต่ยอดเมืองหลวงจักรพรรดิทั้งหลายในมหาพิภพถงเทียน
แต่เวลานี้กองทัพอันใหญ่โตมันกลับหวาดกลัวเย่หยวนเพียงแค่คนเดียวนี้!
เย่หยวนชักดาบกระดูกออกมาถือไว้ในมือด้วยท่าทางของยอดนักรบที่พร้อมจะสู้ถวายชีวิต
เขานั้นรู้ดีว่าที่เห็นนับร้อยๆ นี้มันเป็นแค่กองกำลังชุดแรก!
แต่เขาไม่คิดสนใจ!
ทำไมเย่หยวนผู้นี้จึงต้องหวาดกลัวการรบด้วย?
ซินที่เห็นก็ได้แต่ขมวดคิ้วแน่นอย่างไม่พอใจในตัวมารนรกทั้งหลาย
“พวกเจ้าจะยังรอสิ่งใด? คิดอยากให้บุตรเทวะคนนี้ลงไปจัดการเองหรือ?” ซินร้องบอก
เมื่อได้ยินเช่นนั้นเหล่ามารนรกทั้งหลายต่างก็พุ่งตัวเข้าหาเย่หยวนอย่างบ้าคลั่ง
ในกองทัพมารนรกเทพสวรรค์นับร้อยๆ นี้มันมีระดับเทพสวรรค์สี่และห้าดาวปะปนอยู่ไม่น้อย
มันเป็นกำลังที่เหนือล้ำฟ้าดินอย่างแท้จริง!
ดาบของเย่หยวนวาดฟันออกพร้อมใช้ดาบสลักกลวงออกมา
ดาบเดียวที่ฟาดออกมานี้มันฆ่าสังหารมารนรกระดับเทพสวรรค์หนึ่งและสองดาวไปถึงสามตัวด้วยกัน!
แต่วินาทีต่อมาทะเลของมารนรกก็เข้ามาประชิดตัวเย่หยวนในที่สุด
รอบกายเขานั้นมีแต่คลื่นพลังรุนแรงหนักหน่วง
เพียงแค่ว่าการโจมตีของพวกมันนั้นไม่อาจทำอันตรายใดๆ เย่หยวนได้
ด้วยพลังของแนวคิดแห่งห้วงมิติแล้ว การจะหลบเลี่ยงย่อมไม่ยากเย็น
แต่ตัวตนที่เย่หยวนต้องระวังอย่างแท้จริงมันก็คือเหล่ามารนรกเทพสวรรค์ห้าดาวทั้งหลายนั้น
เพราะว่าตัวตนของพวกมันเหล่านี้เก่งกาจพอจะทำร้ายเขาได้ง่ายๆ
ภายใต้การต่อสู้อันชุลมุนนั้นเย่หยวนย่อมจะไม่อาจใช้แนวคิดแห่งห้วงมิติหลบทุกการโจมตีไปได้
เพราะไม่ว่าอย่างไรเสียพวกมารนรกที่ขึ้นไปถึงระดับเทพสวรรค์ห้าดาวได้มันก็เก่งกาจกว่าเทพสวรรค์ห้าดาวของมนุษย์ไปมาก!
เย่หยวนนั้นยกดาบขึ้นฟาดฟันรอบกายอย่างไม่มีหยุดพัก ไปมาอย่างไม่มีสิ่งใดหยุดยั้งได้
ที่ใดที่มันตัดผ่าน ชีวิตของเหล่ามารนรกก็จะวอดวายลงทันที
ดาบตัดผ่ามิติ!
ดาบสลักกลวงแท้!
เทพมังกรเหยียบสวรรค์!
เย่หยวนใช้กระบวนท่าออกมาติดต่อกันอย่างไม่พักหายใจฆ่าสังหารเหล่ามารนรกไปจนจำนวนของพวกมันเริ่มจะร่อยหรอ
ซินที่ได้เห็นก็ต้องขมวดคิ้วแน่นอย่างไม่พอใจเหล่ามารนรกทั้งหลาย
“หึ! ช่างเป็นพวกขยะไร้ประโยชน์เสียจริง! เทพสวรรค์ตั้งมากมายนี้กลับไม่อาจจะทำอันตรายใดเทพสวรรค์สองดาวได้!” ซินร้องบอก
แต่หยวนเจี่ยวนั้นกลับพูดขัดขึ้นด้วยสีหน้าสนใจ “ซิน เจ้าเด็กนี่มันไม่ได้อ่อนแอ! ที่สำคัญ… มันยังดูแปลกมาก!”
ซินจึงได้แต่ต้องบอกขึ้นอย่างเย้ยหยัน “แล้วทำไมเล่า? ต่อหน้าเผ่าเทวาเราแล้วเผ่ามนุษย์มันก็แค่มดปลวก!”
หยวนเจี่ยวส่ายหัวออกมาเมื่อได้ยิน “เจ้าเด็กคนนี้มันไม่เหมือนมนุษย์ทั่วไป! เจ้าสัมผัสไม่ได้หรือ? มันนั้นกำลังดูดซับพลังจากผลึกมารดำทั้งหลายไประหว่างที่ต่อสู้กัน!”
สายตาของหยวนเจี่ยวนี้เฉียบคมปานใด?
แม้ว่าเย่หยวนจะไม่ได้คิดทำมันออกมาให้ใครเห็น แต่เขาย่อมจะมองมันออกได้ไม่ยาก!
เพราะเวลานี้เมื่อเขาฆ่าสังหารมารนรกลง เขาก็จะแย่งผลึกมารดำออกไปและดูดกลืนพลังของมันพร้อมๆ กัน
แต่ในเวลานี้ความเร็วในการดูดกลืนพลังของเย่หยวนนั้นมันมากกว่าก่อนๆ นับสิบเท่า!
สภาพของเย่หยวนในเวลานี้ไม่อาจจะมาสนใจฐานอาณาจักรกลัวว่ามันจะไม่หนักแน่นใดๆ ได้อีก
เวลานี้สิ่งที่เขาต้องการคือพลังที่มากขึ้นเท่านั้น!
เขานั้นเพิ่มพลังขึ้นไปเรื่อยๆ ผ่านการต่อสู้นี้จนที่สุดแล้วเขาจะก้าวขึ้นไปถึงอาณาจักรพิภพโกลาหลขั้นต้นขั้นสุดได้
เพราะว่าอาณาจักรพิภพโกลาหลขั้นต้นนี้มันไม่มีคอขวดใดๆ ตราบเท่าที่มีพลังพอเย่หยวนก็จะก้าวพัฒนาขึ้นไปได้เรื่อยๆ อย่างไม่ต้องพยายาม
และในเวลานี้อาณาจักรบ่มเพาะของเขามันก็พุ่งทะยานสูงขึ้นสูงขั้นสุดไปเรื่อยๆ
เพราะฉะนั้นแม้จะต่อสู้ไปอย่างดุเดือดยาวนานแต่ปราณเทวะของเย่หยวนมันกลับไม่ลดลง มีแต่จะเพิ่มขึ้นและเพิ่มขึ้นทำให้ฝีมือของเขายิ่งรุนแรงเก่งกาจ!
นั่นทำให้ซินต้องเบิกตากว้างอย่างตื่นตะลึง “มันจะเป็นไปได้ด้วยหรือ? มนุษย์เช่นมันนี้กลับดูดกลืนพลังชั่วร้ายลงได้โดยไม่ตายไปก่อน!”
หยวนเจี่ยวนั้นยิ้มตอบไป “หึ มันจะแปลกใด? ต่อให้ข้าจะไม่รู้ว่าเด็กคนนี้มันมีวรยุทธบ่มเพาะประเภทใดแต่มันก็สามารถจะปลอมแปลงตัวเป็นมารนรกหลอกลวงผู้คนได้ แค่เรื่องนี้ก็ต้องยอมรับแล้วว่ามันไม่ธรรมดา!”
ซินต้องสั่นสะท้านไปทั้งร่างหลังได้ยิน “มันเป็นไปได้ด้วยหรือ? เรื่องราวเช่นนี้แม้แต่เผ่าเทวาเรายังไม่อาจทำได้เลย!”
หยวนเจี่ยวจึงยิ้มตอบไป “ชายที่ทำให้บุตรีเทวะสนใจได้มันย่อมจะไม่ธรรมดา! แต่แน่นอนว่าจะอย่างไรเสียมันก็ไม่อาจเทียบบุตรเทวะเราได้”
หลังจากได้ยินเช่นนั้นซินก็เริ่มกลับมาแสดงสีหน้าปกติอีกครั้ง
“เรื่องนั้นมันแน่นอน! เผ่าเทวาเรานั้นคือเผ่าที่แกร่งที่สุดบนโลกหล้า บุตรเทวะและบุตรีเทวะเราแต่ละผู้คนนั้นล้วนเป็นยอดอัจฉริยะหาใดเปรียบ เป็นตัวตนที่สุดแสนแข็งแกร่ง เหล่าบุตรเทวะนั้นต้องผ่านการต่อสู้ยากลำบากเท่าใดกว่าจะมาถึงวันนี้ได้? มีหรือที่มนุษย์ขยะนี้จะมาเทียบเคียงใดๆ กับบุตรเทวะทั้งหลายได้?”
หยวนเจี่ยวยิ้มตอบ เขาเองก็เห็นด้วยกับเรื่องนี้มาก
เพราะเขารู้ดีว่าที่ซินมีวันนี้ได้มันเป็นเพราะเขาสามารถผ่านสนามรบมามากมายจนได้ยืนอยู่เหนือหัวผู้คนรุ่นเดียวกันสิ้น!
เขามีสิทธิที่จะโอหังได้!
ในเวลานั้นเองที่หยวนเจี่ยวได้หันไปหาเยวี่ยเมิ่งลี่ที่หลบตัวอยู่ก่อนจะค่อยๆ เดินไปหยุดที่ตรงหน้านาง
“หยุด!” เยวี่ยเมิ่งลี่ร้องเตือน
หยวนเจี่ยวยิ้มตอบ “บุตรีเทวะ หยวนเจี่ยวนี้สัญญาแล้วว่าจะปล่อยมันไป แต่เป็นมันเองที่ไม่ยอมไป! ท่านจะไปกับข้าได้หรือยัง?”
เยวี่ยเมิ่งลี่นั้นยิ้มตอบกลับไป “เจ้าอย่าได้แม้แต่คิด! เวลานี้ข้าได้เดินปราณเทวะไปทั่วกาย หากเจ้าคิดจับตัวข้าไปข้าจะระเบิดตัวตายให้เจ้าได้ดู!”
หยวนเจี่ยวขมวดคิ้วขึ้น ไม่นึกเช่นกันว่าบุตรีเทวะนี้จะดื้อรั้นได้ปานนี้ จึงได้แต่ต้องถอนหายใจยาว “ช่างเถอะ เช่นนั้นก็อยู่ดูความตายของมันไป!”
ในเวลานั้นทั้งลานศึกนั้นมันกลายเป็นนรกบนดิน
ดาบของเย่หยวนนั้นรวดเร็วรุนแรง ฆ่าสังหารแต่ละครั้งนั้นมีมารนรกตายไปนับสิบ
พลังบ่มเพาะของเขานั้นกำลังพุ่งทะยานเข้าไปใกล้อาณาจักรพิภพโกลาหลขั้นต้นขั้นสุดเต็มที!
แต่ที่ด้านข้างนั้นม่านหย่าได้แต่ร้องด่าไล่เหล่าลูกน้องของตนเข้าสู่สนามรบ
“พวกเจ้าเป็นขยะกันหรือ? เทพสวรรค์ตั้งมากมายกลับไม่อาจทำอันตรายใดๆ มนุษย์คนเดียวนี้ได้!”
เขาเองก็ไม่คาดฝันว่าฝีมือของเย่หยวนนั้นจะเก่งกาจได้ปานนี้
เหล่ามารนรกเทพสวรรค์ห้าดาวทั้งหลายนั้นไม่อาจจะเข้าถึงตัวเย่หยวนได้แม้แต่น้อย กลับเป็นฝ่ายถูกเย่หยวนล้อมจนหัวปั่น
ส่วนดาบของเย่หยวนนี้ที่ใดที่มันตัดผ่าน ชีวิตทั้งหลายก็หายสิ้น
เมื่อได้เห็นภาพตรงหน้านี้ทางม่านหย่าจึงร้องลั่นสั่งออกมา “พวกเจ้าลงมาจัดการเจ้าเด็กนี้ให้ข้า!”
เขานั้นหันไปสั่งเหล่าจ่าฝูงหัวหน้ากองระดับเทพสวรรค์หกดาวทั้งหลาย!
แต่ในเวลานั้นเองที่คลื่นพลังของเย่หยวนก็ได้พุ่งทะยานขึ้นสูงล้ำ!
ในที่สุดเขาก็ก้าวขึ้นมาถึงอาณาจักรพิภพโกลาหลขั้นต้นขั้นสุด!
“ตาย!”
“ตาย!”
“ตาย!”
เย่หยวนร้องออกมาสามครั้งพร้อมด้วยเงาร่างมังกรยักษ์ที่ทำให้ห้วงมิติต้องสั่นสะเทือนปรากฏออกมา
มังกรนอกรีตครองมิติ!
เงามังกรฟ้านั้นเหยียบเท้าลงมาทำให้แผ่นดินแทบแตกแยกจากกัน มิติสั่นไหวอย่างไม่อาจหยุดยั้ง
ที่ด้านล่างนั้นเหล่ามารนรกเทพสวรรค์ห้าดาวทั้งหลายต่างตายลงสิ้นภายใต้เท้านี้!
กระทืบเท้าครั้งเดียวกลับสังหารเทพสวรรค์นับร้อยๆ ลงได้พร้อมกัน!
ทางมารนรกเทพสวรรค์หกดาวนั้นยังไม่ทันได้ลงสนามรบ เมื่อได้เห็นว่าเหล่ามารนรกเทพสวรรค์ห้าดาวตายลงด้วยเท้าเดียวเช่นนี้ พวกมันทั้งหลายก็ชะงักเท้าไม่กล้าเดินออกไป
เวลานี้ผู้เดียวที่ยังยืนอยู่บนสนามรบนี้มันคือเย่หยวน!
รอบๆ นั้นเงียบสงัดไม่มีใครกล้าส่งเสียง พวกเขาทั้งหลายนั้นได้แต่มองดูเย่หยวนอย่างตกตะลึง
แม้แต่เหล่ามารนรกเทพสวรรค์หกดาวทั้งหลายที่เดิมทีได้รับคำสั่งให้ลงไปสู้ก็ยังรู้สึกกลัวขึ้นมาจับใจ
สภาพของเย่หยวนในเวลานี้มันเป็นดั่งเทพสงคราม เป็นความรู้สึกที่ทำให้คนทั้งหลายไม่กล้าจะไปต่อต้านใดๆ!
ความโอหังถือตัวใดๆ ของมารนรกนั้นถูกเย่หยวนเหยียบลงใต้เท้าสิ้น!
แม้จะต่อสู้ทำลายสังหารมารนรกเทพสวรรค์นับร้อยๆ ลงแต่คลื่นพลังความน่ากลัวนั้นมันกลับไม่ลดลง มีแต่จะเพิ่มพูนขึ้น!
ฟุบ!
เย่หยวนยกดาบขึ้นชี้ฟ้าและร้องตะโกนอย่างดุดัน “พวกมดปลวกทั้งหลาย กล้าอ้างตัวว่าเก่งกาจนักก็จงเข้ามา!”
………………..