เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1745
ลู่ฝานเดินไปข้างหน้าท่ามกลางสายตาของทุกคน
โครงกระดูกเดินตามด้านหลังแบบเกร็งๆ ดูเหมือนหุ่นเชิดโครงกระดูกระดับต่ำ
“นี่ใครกัน ทำไมไม่เคยเห็นมาก่อนเลย”
“มีเด็กคนนี้อยู่ในเขตโลหิตด้วยเหรอ เขารับผิดชอบดูแลอยู่เขตไหนเหรอ”
“ผิวบอบบาง เขาไม่เหมือนผู้ฝึกชั่วร้ายสักนิด!”
ผู้ฝึกชั่วร้ายรอบๆ มองลู่ฝานด้วยสายตาประหลาด พวกเขากำลังสงสัยว่าลู่ฝานเป็นใคร
แสดงความอ่อนแอตอนนี้ไม่ได้เด็ดขาด ลู่ฝานแววตาเป็นประกายแน่วแน่ ใช้วิชาชิงวิญญาณกวาดตามอง
ทันใดนั้นผู้ฝึกชั่วร้ายรอบๆ หุบปากทันที คนที่วิทยายุทธต่ำหน่อยถึงกับเอามือกุมหัวล้มลงบนพื้น
“วิชาดับวิญญาณ!”
ไม่มีใครสงสัยว่าลู่ฝานเป็นใครอีกแล้ว พากันหลีกทางให้ทันที
ธิดาเทพแห่งไฟที่อยู่บนฟ้าก็เผยสีหน้าชื่นชมลู่ฝาน นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเห็นผู้ฝึกชั่วร้ายในเขตโลหิตใช้วิชาชิงวิญญาณได้ยอดเยี่ยมขนาดนี้ เห็นได้ชัดว่าเชี่ยวชาญถึงแก่นแท้แล้ว
ลู่ฝานมาถึงด้านหน้ากระจกกำจัดมารทรงพลัง เงยหน้ามองธิดาเทพแห่งไฟด้วยสีหน้าราบเรียบ
ธิดาเทพแห่งไฟมองลู่ฝานตั้งแต่หัวจรดเท้า จู่ๆ เธอแลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากแล้วพูดว่า “รูปลักษณ์ภายนอกหล่อเหลามาก บอกชื่อนายมา!”
ลู่ฝานพูดอย่างราบเรียบ “เงามืด!”
ได้ยินลู่ฝานพูดชื่อเงามืด ผู้ฝึกชั่วร้ายรอบๆ พากันพูดทันที
“เงามืดคือตุ๊ดคนนั้นไม่ใช่เหรอ ทำไมเปลี่ยนเป็นคนอื่นแล้วล่ะ”
“ฮ่าๆ ก็เพราะไอ้กะเทยนั่นตายไปแล้วน่ะสิ”
“ฉันก็ว่างั้น ไอ้กะเทยที่พางูเน่าๆ ไปทั่วทุกที่ตายสักที!”
พวกผู้ฝึกชั่วร้ายรอยยิ้มเต็มใบหน้า เห็นได้ชัดว่ากะเทยคนนั้นไม่ค่อยถูกกับพวกผู้ฝึกชั่วร้ายเท่าไร
แต่คิดดูแล้ว บรรดาผู้ฝึกชั่วร้ายไม่จำเป็นต้องมีสมาชิกอะไรหรอก
คนพวกนี้ไม่ใช่แค่ใบหน้าชั่วร้าย จิตใจก็ต้องชั่วร้ายจนน่ากลัวมากแน่ๆ ต่อหน้าอีกอย่าง ลับหลังอีกอย่าง เป็นเรื่องปกติมาก ไม่ว่าใครตาย คนอื่นคงดีใจมาก
ลู่ฝานพูดพลางถือหินศักดิ์สิทธิ์ไว้ในมือ
ธิดาเทพแห่งไฟกวาดตามองก็รู้ว่าจริงหรือเท็จ ปรบมือเบาๆ ผู้ฝึกชั่วร้ายหน้ากากเงินสองคนเริ่มใส่พลังเข้าไปในกระจกกำจัดมารทรงพลัง
เห็นได้ชัดว่าพลังของพวกเขากับธิดาเทพแห่งไฟยังห่างกันมากโข
ดังนั้นแสงในกระจกจึงสว่างขึ้นทีละนิด
ธิดาเทพแห่งไฟมองลู่ฝานตลอด เธอยิ้มแล้วถามว่า “นายหน้าตาไม่เลว ตรงใจฉันมาก เอางี้ไหม แค่นายทนได้ห้าลมหายใจ ฉันจะให้นายเลือกประเทศได้ตามใจชอบ นายมีความสามารถอะไร แสดงออกมาให้หมดเลย”
เมื่อพูดออกมา ผู้ฝึกชั่วร้ายรอบๆ พากันตะโกนโวยวาย
“ไม่ยุติธรรม!”
ธิดาเทพแห่งไฟถลึงตาใส่พวกเขาอย่างดุดัน พวกเขาเงียบลงทันที
โครงกระดูกพูดเบาๆ ด้านหลังลู่ฝาน “ไม่ว่าอยู่ที่ไหนก็ดูกันที่หน้าตาจริงๆ สหายลู่ฝาน หน้าตาแบบนายยังลดเวลาไปได้ตั้งครึ่งหนึ่ง ถ้าเป็นฉันคงผ่านได้เลย!”
โครงกระดูกพูดจบแล้วหัวเราะคิกคัก
คนอื่นมองโครงกระดูกหัวเราะคิกคักด้วยสายตาประหลาดแล้วแอบพูดว่า “หุ่นเชิดโครงกระดูกปัญญาอ่อนที่ไหนกัน ดูโง่มาก”
แสงสว่างวาบในหัวลู่ฝาน จู่ๆ เขาพูดว่า “อันที่จริงฉันไม่มีความสามารถอะไรเลย รู้วิชาพิเศษนิดหน่อยแค่นั้นเอง”
พูดพลาง ลู่ฝานปล่อยพลังตัวเองออกมา ออร่าปีศาจสีดำปรากฏในสายตาทุกคน
ธิดาเทพแห่งไฟขมวดคิ้วเบาๆ เหมือนสัมผัสได้ว่าออร่าปีศาจของลู่ฝานผิดปกติ
แต่ต่อมาลู่ฝานพูดว่า “ฉันสามารถเปลี่ยนออร่าปีศาจของตัวเองเป็นพลังปราณของนักบู๊ได้ อย่างเช่นแบบนี้”
ออร่าปีศาจบนตัวลู่ฝานหายไป กลายเป็นปราณชี่รุนแรงทันที
ใช่แล้ว ปราณชี่ เขาไม่เปลี่ยนเป็นพลังปราณบริสุทธิ์หรอก แบบนั้นดูปลอมเกินไป
การแกล้งทำต้องเหลือทางหนีทีไล่ให้คนดูออกบ้าง เมื่อลู่ฝานทำแบบนี้ ผู้ฝึกชั่วร้ายรอบๆ พูดอย่างตกใจว่า “กระบวนท่านี้ไม่เลวเลย!”
“จริงหรือเปล่าเนี่ย เปลี่ยนออร่าปีศาจเป็นพลังปราณได้ด้วยเหรอ โอ๊ย รู้สึกแปลกๆ แต่สมบูรณ์แบบมากเลย!”
“เงามืด นายขายกระบวนท่านี้ให้เราได้ไหม ว่าราคามาเลย ฉันเอาคนหนึ่งแสนคนที่ดินแดนแลกกับนายได้ไหม”
“ขี้งก ฉันให้สองแสน บวกกับเลือดบริสุทธิ์อีกหนึ่งสระ”
ลู่ฝานยกยิ้มมุมปาก เขาต้องการให้เป็นแบบนี้แหละ