“หือ?” จูเฟยเฉียวแปลกใจเล็กน้อยเช่นกัน เดิมทีเขาคิดว่าเขาสามารถเอาชนะไอ้หนุ่มคนนี้ที่เป็นแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 1 ด้วยร่างกายที่แข็งแกร่งจนกระอักเลือดได้ แต่เขาคาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะถอยหลังไปเพียงสองสามก้าวเท่านั้น
จะเห็นได้ว่าแม้ว่าร่างยุทธ์ร่างเนื้อของไอ้หนุ่มคนนี้ที่มีนามสกุลหลัวแม้จะด้อยกว่าตัวเอง แต่ความแตกต่างก็ไม่ใหญ่มาก
“ไอ้หนุ่ม ความแข็งแกร่งของเจ้าทำให้ข้าประหลาดใจ แต่ก็แค่นั้นเอง เจ้าไม่สามารถรับมือกับกระบวนท่าที่สองของข้าได้!”
สีหน้าของ จูเฟยเฉียวเคร่งขรึมขึ้นอย่างกะทันหัน เก็บท่าทีเล่นๆก่อนหน้านี้ไปทันที
เมื่อครู่นี้เขาเพิ่งบอกว่าเขาจะจัดการหลัวซิวในสามกระบวนท่า ถ้าเขาทำไม่ได้ ก็คือการตบหน้าตัวเอง ดังนั้นเขาจึงจะใช้พลังทั้งหมดของเขา
“ตราเทวจันทรา!”
เห็นเพียง จูเฟยเฉียวพุ่งมาจาดอากาศ บีบผนึกพร้อมโยนผนึกใส่หลัวซิว ฝ่ามือของเขาดูเหมือนจะกลายเป็นดวงจันทร์ดวงใหญ่ที่สว่างไสว และแสงจันทร์ไหลเวียน ทำให้ผู้คนรู้สึกว่าพลังแห่งกฎในร่างกายถูกกดล็อคไว้ไม่สามารถต้านทานได้
“วิชาลับพลังอมตะ!” มีคนอุทานออกมา ตราเทวจันทรานี้เป็นหนึ่งในสี่สิบสามพลังอมตะที่เก็บไว้ในหอไตร
แม้แต่พลังอมตะที่อ่อนแอที่สุดก็ยังมีพลังมากกว่าวิชายิ่งเลิศที่สร้างโดยเทพมาร นอกเหนือจากศิษย์หลักเหล่านั้น ศิษย์ที่เคยฝึกฝนพลังอมตะในสำนักในสามารถกล่าวได้ว่าแค่ไม่กี่คนเท่านั้น
แม้ว่าอีกฝ่ายจะใช้พลังอมตะ สีหน้าหลัวซิวก็ยังสงบนิ่ง
เห็นเพียงว่าเขาเอื้อมมือไปคว้า เปลวไฟสีทองควบแน่นอยู่ในฝ่ามือของเขา พลังแห่งเพลิงจักรพรรดินภาเหลืองเผาไหม้อนัตตารอบด้านจนเป็นระลอกคลื่น
จนถึงตอนนี้ หลัวซิวได้เรียนรู้พลังอมตะมาไม่น้อย และวิวัฒนาการจากหมื่นจักรวาลไร้รูป สามารถใช้กระบวนท่าพลังอมตะทั่วไปได้อย่างง่ายดาย
“ตราเอี๊ยงอัคคี!”
เห็นเพียงเขาตบฝ่ามือออกไปกลางอากาศ เพลิงจักรพรรดินภาเหลืองควบแน่นเป็นดวงอาทิตย์สีทองอยู่บนฝ่ามือของเขา ปะทะกับตราเทวจันทราอย่างดุเดือด
“บูม!”
ผลที่ตามมาของพลังที่ปั่นป่วนได้กวาดไปทั่วเหมือนทะเลพายุ ทำให้ศิษย์หลายคนที่อยู่ใกล้เคียงของสำนัก ถอยหลังไปสีหน้าของพวกเขาเปลี่ยนไป
ความแข็งแกร่งของ จูเฟยเฉียวเป็นที่รู้จักกันดี แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดก็คือหลัวซิว ผู้ซึ่งมีผลการฝึกฝนเพียงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 1 สามารถแข่งขันกับ จูเฟยเฉียวได้และดูเหมือนว่าเขาจะแพ้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ช่องว่างระหว่างแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 1 และขั้น 7 นั้นกว้างมาก ถ้าหลัวซิวคนนี้เป็นแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 7 จูเฟยเฉียวทำได้เพียงแค่ถูกแขวนแล้วทุบตีเท่านั้นไม่ใช่หรือ?
ต้องรู้ว่า จูเฟยเฉียวเป็นปรมาจารย์ที่สามารถเรียกได้ว่าเป็นราชาในแดนเดียวกัน หลัวซิวคนนี้เรียกได้ว่าเป็นมกุฎในแดนเดียวกันน่ะสิ?
“เจ้าอ้วน สองกระบวนท่าแล้ว”
กลางอากาศ เสื้อคลุมสีดำของหลัวซิวกระพือไปตามลม ผมปลิวไสว แม้ว่าระดับผลการฝึกฝนของเขาจะเป็นแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 1แต่พลังเชี่ยวชาญพลังแห่งกฎ กลับเทียบได้กับแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 9
และนี่ไม่ใช่สถานะของพลังการต่อสู้เต็มรูปแบบของเขา มิฉะนั้น แม้ว่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งเทพมาร เขาก็ไม่ใช่ว่าไม่เคยฆ่ามาก่อน
ทั้งคู่ไม่ได้รับบาดเจ็บจากการปะทะกันของพลังอมตะ แต่สีหน้าของ จูเฟยเฉียวกลับขรึม เนื่องจากกระบวนท่าสองครั้งก็ไม่สามารถชนะคู่ต่อสู้ได้ ซึ่งทำให้ จูเฟยเฉียวรู้สึกว่าเสียหน้าเล็กน้อย
“นึกไม่ถึงว่าผลการฝึกตนของเจ้าจะมีเพียงแดนมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 1 แต่จริงๆ แล้วเจ้าจะฝึกฝนวิชาพลังอมตะด้วย” จูเฟยเฉียวกล่าวอย่างเย็นชา “แต่ถ้าเช่นนี้ เจ้าก็คิดว่าเจ้าสามารถต่อต้านข้าด้วยวิธีนี้ได้ เจ้าก็ผิดมาก!”
เห็นเพียงคิ้วของชายอ้วนเป็นประกาย ค้อนขนาดใหญ่สีทองพุ่งออกมา เขาหัวเราะเสียงดัง “ข้าโชคดีมาก เมื่อไม่นานมานี้ที่ข้าได้ออกไปฝึกฝนด้านนอกได้เข้าสู่แดนลับที่ผู้แข็งแกร่งเทพมารทิ้งไว้ ได้สมบัติแห่งเทพมารมาชิ้นหนึ่ง!”