บทที่ 1201 เหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน

ยัยหมอวายร้ายที่รัก

ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1201 เหตุการณ์เกิดขึ้นอย่างฉับพลัน

ท่านจอมพลที่ยังคงมีพลังอำนาจไม่ลดละเหมือนในตอนนั้น พูดทิ้งท้ายให้กับคนกลุ่มนั้นด้วยแววตาที่โมโห แล้วหันหลังเดินกลับไป

คนกลุ่มนี้ยืนหน้าเหยเยอยู่ตรงนั้น สีหน้าแดงกล่ำอยู่เป็นเวลานาน

โดยเฉพาะอย่างยิ่งเตชินทร์

ครึ่งชั่วโมงให้หลังผ่านไป แสนรักสองสามีภรรยาได้พาลูกๆที่จุดพลุกันเสร็จแล้วกลับเข้ามา คนกลุ่มนี้ได้ออกไปแล้วพ่อบ้านสินเลยเล่าเรื่องนี้อย่างสมจริงสามจัง

หลังจากที่ฟังจบแล้ว เส้นหมี่ก็ให้โกรธ

“เตชินทร์คนนี้ทำเกินไปหน่อยมั้ย กล้าที่อยากให้พี่ไปเป็นเลขาให้กับเขา เหมาะแล้วหรอ?!”

สายตาของแสนรักเยือกเย็น

แต่เขาไม่ได้ออกความเห็นใดๆเกี่ยวกับเรื่องนี้ และหลังจากที่พาพวกลูกๆไปส่งยังห้อง เขาเลยเดินไปหาไชยันต์

“แกมาแล้วหรอ?”

เดินมาถึงห้องหนังสือ จนกระทั่งเวลานี้แล้ว อารมณ์โกรธของนายท่านก็ยังไม่หายไป

แสนรักลากเก้าอี้ตัวนึงมาแล้วนั่งลง เขาไม่ได้แสดงความคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่นั่งอยู่สักพักนึงแล้วถามขึ้นว่า “ทำไมท่านต้องให้ตระกูลเทวเทพอยู่ในไวท์ พาเลซที่นั่นด้วย?”

ไชยันต์ชะงัก “นี่มันไร้สาระนะ ฉันไม่ต้องคิดเผื่อคนในครอบครัว ไม่คิดเผื่อพวกแกหรอกหรอ?”

แสนรัก “…….”

ในห้องเงียบขึ้นมาอีกครั้ง

และครั้งนี้ เขาใช้มือนึงเท้าคางนั่งอยู่เก้าอี้ตัวนั้น ผ่านไปนานอยู่ ไม่รู้ว่าเขากำลังคิดอะไร

ไชยันต์รู้สึกอดรนทนไม่ได้ เขาเห็นท่าทางของเขาเป็นอย่างนี้ก็ให้คิดว่าไอลูกเวรที่ก่อนหน้านี้ไม่ชอบอยู่ที่ไวท์ พาเลซอยากที่จะพายเรือตามน้ำถอนตัวออกกลางคัน

เขาร้อนใจรีบพูดขึ้นว่า “แกไม่ต้องกังวล ทนอีกสามเดือน อีกสามเดือน พี่ชายแกก็จะกลับมาแล้ว ถึงตอนนั้นแกอยากไปไหนแกก็ไป”

แสนรักขมวดคิ้วขึ้น “ผมไม่ได้หมายความอย่างนี้ ผมแค่รู้สึกแปลกใจว่าทำไมเขาถึงได้ใจกล้ามายั่วยุถึงเดอะวิวซี เขาไม่กลัวผมจะจัดการเขาหรอครับ”

“………”

คำพูดนี้ฟังดูไม่ได้มีปัญหาอะไร

แต่ทำไมไชยันต์ฟังแล้วถึงได้รู้สึกรำคาญอย่างนี้ เหมือนกับว่าตอนที่เขาพูดจาแรงๆใส่คนกลุ่มนั้นที่อยู่บนหอคอยเมื่อกี้เหมือนไม่ได้มีพลังอำนาจขนาดนั้น

ไอเจ้าบ้า!!

“งั้นแกกำลังสงสัยอะไร?”

“….ไม่รู้สิครับ พูดไม่ถูก แต่ผมรู้สึกได้นิดแหละครับว่าเขากำลังบีบให้พวกเราถอนตัวออกจากไวท์ พาเลซ”

ในที่สุดแสนรักก็พูดความคิดเห็นของตัวเองออกมา พอพูดจบสีหน้าก็แย่ลง

ให้เขาไปเป็นเลขา ก็เพื่อบังคับให้ตระกูลเทวเทพของพวกเขาออกจากไวท์ พาเลซออกจากอำนาจรัฐไม่ใช่หรอกหรอ

อีกอย่างเขาได้ตั้งใจมาที่เดอะวิวซีก็เป็นการราดน้ำมันเข้ากองไฟมากยิ่งขึ้น ดูจากอารมณ์โกรธของนายท่านเมื่อกี้นี้ก็รู้แล้วว่าอยากที่จะฉีกเลือดฉีกเนื้อเตชินทร์ผู้นี้

ดังนั้นทำไมเขาต้องทำเช่นนี้ล่ะ?

ทำไมต้องตั้งใจทำเช่นนี้!

คืนนั้นแสนรักคิดไม่ตกเลยว่าทำไม แต่ก็พอที่จะมีเค้าลาง เขารู้สึกไม่ดี ดังนั้นปีใหม่นี้เขาให้คนที่อยู่ในเดอะวิวซีระมัดระวังตัว

อีกทั้งยังให้คนจับตามองทางเดอะวิวซีด้วย ไม่ปล่อยให้มีการเคลื่อนไหวใดๆ

แต่ถึงเขาจะระมัดระวังมากเพียงใด ทางดรห้า ภัยพิบัติของตระกูลเทวเทพก็ได้มาถึงแล้ว

“รองผู้นำเดชาแย่แล้วครับ เมื่อกี้ผมได้ทราบข่าวมาว่าทางไวท์ พาเลซได้รับจดหมายรายงานต่อทางการของเวทซ์นอร์ธเป็นเรื่องของ…นายท่านที่อยู่ฮั่นจิงในตอนนั้น”

“คุณว่าอะไรนะ?”

รองผู้นำเดชาได้ฟัง สีหน้าก็ซีดเซียว!

เขารีบเข้าไปที่ห้องหนังสือทันที อยากที่จะแจ้งเรื่องนี้ แต่กลับคิดไม่ถึงว่าพอผ่านห้องโถงใหญ่ก็ได้เห็นข่าวที่อยู่ในทีวี

“คุณผู้ชมคะ จากข่าวที่ทางสถานีเพิ่งได้รับมา มีเจ้าหน้าที่ที่หายตัวไปตอนอยู่ชายแดนเวทซ์นอร์ธฮั่นจิงเมื่อยี่สิบปีก่อน นั่นเป็นเจ้าหน้าที่ที่มีชื่อเสียงพยานปากเอกในคดีที่หายตัวและกลับมาเพียงคนเดียว และในประเทศได้ให้ความสำคัญกับเรื่องนี้สูงมากในตอนนี้!”

“……..”

รองผู้นำเดชารู้สึกวิงเวียน

วินาทีต่อไป เขาหุนหันเหมือนคนบ้าเดินออกไปยังห้องหนังสือ

ลมโหมที่พัดกระหน่ำเปลี่ยนแปลงทิศทางอย่างรวดเร็ว

มันทำให้แสนรักไม่ทันตั้งตัว มันทำให้ตระกูลเทวเทพถูกทำลาย เขาเป็นน้ำกลิ้งบนใบบอน เขาวางแผนที่จะเผด็จศึก แต่เขาไม่เคยรู้เลยว่าจะมีวันนึงที่เขาต้องเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวงเช่นนี้ แล้วจะมีวันที่เขาไม่มีหนทางสู้

“ทำไมกัน?”

“ทำไมกัน?”

พนักงานศาลใส่ชุดเต็มเครื่องแบบเดินเข้ามา มองเขาแล้วพูดด้วยเสียงเยือกเย็น

“นี่คุณไม่รู้อีกหรอครับว่าตอนนั้นที่คุณปู่คุณพาคนไปสงครามที่เวทซ์นอร์ธ มีทัพหน้ารอยกว่าที่สูญหายไปฮั่นจิงโดยไม่มีสาเหตุ ต่อมาจากการชี้แจงของคุณปู่คุณ แล้วก็คนที่ร่วมเดินทางเป็นพยานในตอนนั้นว่าตอนที่ทัพหน้าสำรวจศัตรูนั้นได้สละชีพตัวเอง แต่ตอนนี้คนที่กลับมาบอกว่าพวกเขานั้นไม่ได้สละชีพแบบปกติ แต่ตายเพราะการทำการค้าของคุณปู่กับประเทศศัตรู ทำให้กลายเป็นสิ่งของที่ต้องสละชีพ!”

“คุณพูดมั่ว เขาไม่มีวันทำเรื่องแบบนี้เด็ดขาด!”

แสนรักโมโหอย่างขีดสุด คำพูดค้านเดียวที่ออกมาจากปากเขาคือประโยคนี้

แต่ไม่นานคนของศาลก็ยื่นแผนที่ส่งให้เขาดู

แสนรักก้มลงมองดู

มันเป็นแผนที่

แต่ตอนนี้บนแผนที่มีจุดเตรียมป้องกันไว้สองจุดได้ถูกมาร์คไว้เรียบร้อยแล้ว แล้วบนนั้นก็ยังใช้ร่องรอยของตัวกระดาษก๊อปปี้ในตอนนั้น มันชัดเจนมาก