ยัยหมอวายร้ายที่รัก บทที่ 1316 อดีตตำแหน่งที่นั่งนี้ล้วนเป็นของเส้นหมี่
“พอเถอะ แสงดาว เลิกวุ่นวายได้แล้ว พาเชียนหยวนกลับไป ที่นี่คือบริษัทไม่ใช่สนามเด็กเล่น”
คณาธิปเอ่ยพูดในที่สุด
เขาไม่ได้ยอมรับเชียนหยวนล๋ายเย่มาเป็นเลขาของตน แต่หลังจากขมวดคิ้วตำหนิพี่สาว แล้วให้เธอพาสาวญี่ปุ่นคนนี้กลับ
แสงดาวได้ฟังก็คิ้วก็ตั้งทันที!
สมองของชายคนนี้เสียสติไปแล้วเหรอ?
เธอจัดแจงให้เขาหมดแล้ว แต่เขากลับไม่รู้จักตามน้ำ หรือว่าเขาอยากอยู่คนเดียวไปตลอดชีวิตจริงๆ?
แล้วตระกูลหิรัญชาล่ะ?
ตอนนี้เหล่าคนเก่าๆก็กำลังบีบคั้นอย่างหนัก ถ้าเขายังไม่มีผู้หญิงอยู่ข้างเคียง หุ้นของเธอแสงดาวและยังของชินจังหลานชายของเธอจะถูกยึดคืนหรือไม่? ต้องยกให้คนอื่นเหรอ?
แสงดาวอารมณ์เสีย “ได้ นายไม่ยอม ฉันจะจัดการเอง ตอนนี้ฉันยังเป็นผู้ถือหุ้นของหิรัญชากรุ๊ป ฉันมีสิทธิ์ที่จะจัดคนเข้าบริษัทนี้ใช่ไหม?”
คณาธิป “…”
อากิโกะ นากาจิมะที่เพิ่งถอนหายใจด้วยความโล่งอกเห็นเช่นนั้น ก็กำหมัดจิกปลายนิ้วเข้าไปในฝ่ามือด้วยความเกลียดชัง
แสงดาว เธอนี่มันทำเรื่องชั่วได้เก่งจริงๆ
สุดท้ายแสงดาวก็พาเชียนหยวนล๋ายเย่ไปที่แผนกวางแผนชั้นล่าง
“สวัสดีทุกคน ฉันจะขอแนะนำเพื่อนร่วมงานใหม่ให้รู้จัก เธอคนนี้ชื่อเชียนหยวนล๋ายเย่ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปจะมาทำงานในแผนกของเรา สำหรับตำแหน่ง?”
แสงดาวชำเลืองมองไปยังสาวน่ารักข้างๆ
แต่กลับพบว่าเธอกำลังมองคนเหล่านี้อย่างประหม่า เมื่อเห็นเธอมองมาที่เธอ เธอซึ่งไม่เคยทำงานมาก่อนก็ส่ายหน้ากลมๆรัวราวกับกลอง
“พี่สาว ฉัน…ฉันยังไม่มีประสบการณ์การทำงาน ขอเริ่มงานจากตำแหน่งพื้นฐานได้ไหมคะ?”
“…”
ทำไมหญิงสาวตัวเล็กน่ารักคนนี้ถึงถ่อมตัวขนาดนี้?
เห็นได้ชัดว่าเธอเป็นลูกสาวของตระกูลที่มีชื่อเสียงและได้รับการศึกษาที่สูงมาก แต่เธอกลับอ่อนน้อมถ่อมตัวอยากเริ่มงานจากตำแหน่งต่ำสุด
แสงดาวชอบหญิงสาวผู้น่ารักคนนี้มากยิ่งขึ้น
“ได้ งั้นเริ่มจากตำแหน่งพื้นฐานก่อน ผู้ดูแลมนเมื่อก่อนคุณเคยตามหมี่มาก่อน งั้นฝากหนูเย่ด้วย ดูแลเธอให้ดี ในอนาคตเธอจะเป็นผู้นำของพวกคุณ”
เธอเรียกผู้ดูแลและฝากฝังสาวน้อย
แน่นอนว่าคำพูดนั้นย่อมมีความหมายลึกซึ้งกว่า
การเป็นผู้นำหมายถึงจะเป็นนายหญิงของตึกนี้ในอนาคต ซึ่งหมายความว่าเป็นเหมือนเส้นหมี่ในตอนนั้น เป็นหัวหน้าแผนกนี้
เพราะสามารถของเส้นหมี่ในตอนนั้นก็เก่งกาจมาก แผนกนี้ที่อยู่ภายใต้การนำของเธอเคยสร้างความเฉิดฉายอย่างไม่เคยมีมาก่อนให้หิรัญชากรุ๊ป
เชียนหยวนล๋ายเย่อยู่ในแผนกนี้อย่างประหม่า
“คุณเชียนหยวน งั้น…คุณอยากจะทำงานอะไร?”
“หา?”
เมื่อท่าทางเคารพนอบน้อมของทุกคนที่มีต่อตน เชียนหยวนล๋ายเย่จึงรีบโบกมืออย่างรวดเร็ว
“เอาที่พวกคุณจัดการเลยค่ะ ฉันมาที่นี่เพื่อเรียนรู้งาน” เธอดูสงบเสงี่ยมมาก เธอไม่ได้วางท่าทางเป็นคุณหนูผู้สูงศักดิ์เลยแม้แต่น้อย
เมื่อพนักงานแผนกวางแผนเห็น ทุกคนก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เมื่อตะกี้ที่หญิงสาวญี่ปุ่นคนนี้มาที่บริษัทสร้างความโกลาหลหนักมาก แผนกของพวกเขาย่อมต้องรู้ฐานะของเธอ
ดังนั้นตอนที่แสงดาวพามาที่นี่ ทุกคนต่างประหม่าและกังวล เพราะกลัวว่าจะต้องรับว่าที่ภรรยาของประธานไม่ดี
แต่ดูตอนนี้แล้ว สาวน้อยคนนี้ดูมีนิสัยดีจริงๆ
สุดท้ายผู้ช่วยเคก็รับเธอมาเป็นผู้ช่วยของเขา
ที่ญี่ปุ่น เส้นหมี่ซึ่งอยู่ระหว่างการรักษา แม้จะออกจากหิรัญชากรุ๊ปไปนานแล้ว แต่กลุ่มงานที่สร้างขึ้นก่อนหน้านี้ยังคงอยู่
ดังนั้นจึงรู้เรื่องนี้ด้วย
[ผู้อำนวยการเส้นหมี่ : เฮ้ วันนี้มีเพื่อนร่วมงานใหม่เหรอ?]
[ผู้ช่วยเค : สวัสดีครับผู้อำนวยการ คุณมาแล้วเหรอ…]
[เพื่อนร่วมงานA : ผู้อำนวยการ ไม่ได้เห็นคุณพิมพ์มานานแล้ว ฉันดีใจมากเลยที่ได้พบคุณ]
[เพื่อนร่วมงานB : ใช่ๆ ผู้อำนวยการ ได้ยินมาว่าคุณไปรักษาตัวที่ญี่ปุ่น ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง? ดีขึ้นไหม?]
[…]
ทั้งกลุ่มคึกคักขึ้นทันที พวกเขาต่างทักทายเส้นหมี่
เส้นหมี่เห็นก็เหลือบมองชายหนุ่มที่เพิ่งออกไปรับยาให้เธอ แล้วรีบถือโทรศัพท์คุยอย่างมีความสุข
[ผู้อำนวยการเส้นหมี่ : สบายมาก พวกเธอเป็นยังไงบ้าง? เพื่อนร่วมงานใหม่คนนั้นคือใคร?]
[ผู้ช่วยเค : พวกเราทุกคนก็สบายดี เพื่อนร่วมงานใหม่คือ เชียนหยวนล๋ายเย่ คุณหนูเพิ่งพามา ผู้อำนวยการไม่รู้เรื่องนี้เหรอครับ?]
[ผู้อำนวยการเส้นหมี่ : …]
เชียนหยวนล๋ายเย่?
แสงดาวเป็นคนพาไป?
ว้าว ผู้หญิงคนนี้นับวันยิ่งทำงานได้สวย เพื่อที่จะจับคู่ทั้งสองคนถึงได้คิดแผนนี้ขึ้นมา
เส้นหมี่พอใจมาก
[ผู้อำนวยการเส้นหมี่ : ถ้าอย่างนั้นต่อจากนี้พวกเธอก็ต้องสอนเธอให้ดี จริงสิ ถ้ามีเรื่องที่ต้องการรายงานไปยังข้างบนให้มอบหมายให้เธอ]
[ผู้ช่วยเค : เข้าใจแล้วครับ!]
[เพื่อนร่วมงานA : 55…เข้าใจแล้ว]
[เพื่อนร่วมงานB : ผู้อำนวยการ ประธานคณาธิปรู้ไหมว่าคุณทำแบบนี้?]
ชิ!
เขารู้แล้วยังไง?
เส้นหมี่ที่อยู่ในกลุ่มเห็นรูปถ่ายเชียนหยวนล๋ายเย่ตอนทำงาน2-3ใบที่คนในกลุ่มส่งมา
กลับเห็นว่าหญิงสาวตัวเล็กในกระโปรงเจ้าหญิงสีม่วง แม้ว่าใบหน้าจะดูเด็ก รูปที่ถ่ายในตอนทำงานจะดูประหม่าและทำอะไรไม่ถูก