เซวหนานซานตะคอกกลับอย่างโกรธเคือง: “แกจะฆ่าลูกชายของฉันเพื่อเอาตัวรอด! ตอนนี้แกยังเอาลูกสาวมาเป็นโล่ นังโสเภณี ทำไมฉันถึงมองไม่ออกว่าแกมันขี้ขลาดรักตัวกลัวตาย! ถึงเวลาวิกฤติก็ขายผัวตัวเอง แค่หมาที่ดิ้นรนเอาตัวรอดไปวัน ๆ !
หลี่ข่ายลี่คิดไม่ถึงว่าในเวลานี้สามีของเธอจะตำหนิตัวเองอย่างรุนแรงมากขนาดนี้
แน่นอนว่าตัวเธอเองอยากมีชีวิตอยู่ แต่ที่สิ่งที่เธอพูดไปไม่ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล ในสภาวะนี้ ไม่ว่าเธอจะเลือกตายหรืออยู่ต่อไป ก็ไม่สามารถจะเก็บลูกในท้องไว้ได้ ถ้าอย่างนั้น ทั้งคู่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้หนึ่งคน ก็ ดีกว่าตายทั้งสองคนไม่ใช่หรือ
ดังนั้นเธอจึงถามเซวหนานซานว่า “เราสองคนสามีภรรยา เมื่อครู่คุณขอให้ไว้ชีวิตของฉัน ให้ปล่อยฉันไป แต่เมื่อคุณได้ยินว่าเด็กจะไม่สามารถอยู่ต่อได้ คุณก็อยากให้ฉันตายกับคุณใช่ไหม เหตุผลเดียวที่ฉันมีชีวิตอยู่คือการให้กำเนิดทายาทของคุณ?
เซวหนานซานโพล่งออกมาว่า “ฉันขอร้องให้ไว้ชีวิตของคุณ เพราะเด็กในท้องของคุณ ถ้าไม่มีเด็กอยู่ในท้องทำไมฉันตายคุณรอดล่ะ ทำไมถึงคุณตายฉันรอดไม่ได้?! ไม่ว่าจะอย่างไร เราก็ต้องตายไปด้วยกัน เป็นเพื่อนร่วมทางไปอีกภพ!”
หลี่ข่ายลี่มองเขาอย่างตกใจ แล้วพูดอย่างโกรธเคือง: “ดี เซวหนานซาน ทำไมฉันไม่สังเกตว่าคุณเป็นแบบนี้! เราเป็นสามีภรรยากัน แต่ในช่วงเวลาวิกฤติ คุณอยากให้ฉันตายไปกับคุณ!”
หลังจากเธอพูดจบ ก็มองไปทางเย่เฉินในทันที “พี่ชาย ฉันจะฟังคำสั่งทั้งหมดของคุณ ตอนนี้จะไปเอาเด็กออก ตราบใดที่คุณไว้ชีวิตฉัน!”
เย่เฉินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ แล้วพูดว่า “ได้ ในเมื่อคุณเข้าใจชัดเจนดีแล้ว ฉันก็จะไม่ให้คุณตาย ตอนนี้ฉันจะจัดการให้คนพาคุณไปโรงพยาบาล!”
หลี่ข่ายลี่ตื่นเต้นมาก เธอคุกเข่าลงกับพื้น แล้วโขกหัวคำนับเย่เฉินหลายครั้ง
ในขณะนั้น เซวหนานซานที่อยู่ข้าง ๆ กำลังบ้าตายแล้ว!
เขาฉวยโอกาสที่หลี่ข่ายลี่ไม่ระวัง ทันใดนั้นเขาก็รีบเข้าไปบีบคอเธอแน่น จับเธอกดลงบนพื้น พลางมองดูเธออย่างโกรธแค้น “คนทรยศ ตายซะ!”
เมื่อเฉินจื๋อข่ายเห็นว่าหลี่ข่ายลี่บีบคอจนตาเหลือก ก็รีบถามว่า “คุณชาย จะช่วยเธอหรือไม่ ถ้าหากไม่ช่วยอีก ผู้หญิงคนนี้ต้องตายแน่”
เย่เฉินพูดเบา ๆ “เหล่าเฉิน จำสิ่งที่ฉันเพิ่งพูดไป ฉันจะไม่ฆ่าผู้หญิงท้อง!”
เฉินจื๋อข่ายพลันเข้าใจในทันที!
คุณชายพูดว่าเขาจะไม่ฆ่าหญิงมีครรภ์
แต่ถ้าเซวหนานซานฆ่าภรรยาที่ตั้งครรภ์ด้วยตัวเอง ก็โทษใครอื่นไม่ได้
แน่นอนว่าภายในหนึ่งนาที หัวใจของหลี่ข่ายลี่หยุดเต้น ลมหายใจของเธอก็หมดลง
หลังจากเซวหนานซานบีบคอเธอจนตายแล้ว เขายังไม่หายโกรธแค้น เขากัดฟัน พลางสาปแช่ง: “นังโสเภณี แกไม่อยากรอดไปคนเดียวเหรอ ไปรอฉันก่อนแล้วกัน! ถึงเวลาตาย เราก็ต้องตายด้วยกัน แค่นี้ก็คุ้มค่าแล้ว!”
เย่เฉินหัวเราะเย้ยเยาะ หลี่ข่ายลี่คนนี้เป็นกุนซือร้ายกาจของสำนักขอทาน อย่าคิดว่าเธอเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง แต่เธอสามารถทำเรื่องชั่วร้ายไม่น้อยกว่าคนอื่น ๆ
ดังนั้นถ้าเขาปล่อยเธอมีชีวิตอยู่ต่อไป ก็ขยะแขยงในใจไม่น้อย
แต่เป็นเรื่องที่ไม่มีทางเลือก คนเราต้องมีหลักการของตัวเองเสมอ พวกสวะสารเลวพวกนี้ไม่มีหลักการ จึงได้ทำเรื่องชั่วร้ายไร้ศีลธรรมมากมาย แต่ตัวเขาทำไม่ได้ อย่างน้อยเขาก็ไม่สามารถฆ่าหญิงมีครรภ์ด้วยตัวเองได้
ตอนนี้ไม่เป็นไรแล้ว เซวหนานซานช่วยเขาแก้ปัญหานี้แล้ว อย่างน้อยเขาก็จะไม่ต้องขยะแขยงในใจเพราะหลี่ข่ายลี่ยังมีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้!
…