มหายุทธ์ สะท้านภพ บทที่ 1298
เมื่อศักยภาพเพิ่มขึ้นถึงจุดวิกฤตหนึ่งแล้ว หลัวซิวก็ลองเข้าไปในจุดที่ลึกกว่าของเหวมรณะต่อ ลองดูดซับและกลั่นแปรกฎความตายดั้งเดิมระดับราชาเทพ
และภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ ก็เป็นขั้นตอนที่เขาลองดูดซับและกลั่นแปรมันนั่นเอง สุดท้ายก็จบลงด้วยความล้มเหลว
ถึงแม้กฎความตายของเขาจะกำเนิดมาจากลูกแก้วความเป็นตาย มีพลังออร่าดั้งเดิมที่สมบูรณ์แบบ แต่สุดท้ายแดนของเขาก็ยังต่ำเกินไป ไม่สามารถพึ่งพากฎความตายดั้งเดิมระดับราชาเทพมายกระดับศักยภาพของตน
“ร่างเนื้อและตัวสำนึกของข้าบรรลุถึงเทพมารขั้นสูงแล้ว แต่ถ้าหากจะทำลายพันธนาการบรรลุถึงระดับเทพฟ้าละก็ เหมือนยังขาดปัจจัยที่สำคัญมาก ๆ ปัจจัยหนึ่ง”
หลัวซิวหยุดการฝึกตน ขมวดคิ้วลงเล็กน้อย เหมือนจะนึกอะไรบางอย่างได้ แต่ทว่าก็นึกไม่ได้ในทันที
“ข้าก็อยากทราบเช่นกันว่าก้นบึ้งของเหวมรณะนี้มันมีอะไรกันแน่!”
หลังจากที่ไม่ฝึกตนต่อแล้ว หลัวซิวจึงลงไปในจุดที่ลึกกว่าต่อ ภายในเหวมรณะมีพลังกฎตลบฟุ้งอยู่ทั่วทุกสารทิศ นอกจากกฎความตาย ก็ไม่มีกฎธาตุอื่น ๆ เลย
พลังกฎภายในนี้มีการแบ่งแยกระดับ พลังกฎที่เป็นหมอกเข้มข้นบริเวณรอบนอก ก่อให้เกิดพื้นที่ที่มืดมน ซึ่งพลังกฎดังกล่าวสอดคล้องกับเทพฟ้าขั้นปฐมภูมิ เมื่อลงไปในส่วนลึกต่อเรื่อย ๆ จะพบเจอกับสมุทรมรณะที่กลายมาจากพลังกฎ ซึ่งระดับของพลังดังกล่าวบรรลุถึงเทพฟ้าช่วงกลางแล้ว
ในส่วนลึกที่สุดของสมุทรมรณะ หรือระดับความลึกประมาณหนึ่งหมื่นแปดพันไมล์ของเหวมรณะ ระดับของพลังกฎสูงถึงเทพฟ้าช่วงปลาย
หากข้ามผ่านสมุทรมรณะไป ในระดับความลึกประมาณสองหมื่นไมล์ จะได้พบเจอกับพลังกฎความตายที่รวมตัวกันจนกลายเป็นเปลวไฟ ซึ่งระดับของมันบรรลุถึงระดับเจ้านภา!
หลัวซิวไม่ถูกกฎความตายกัดกร่อน เพราะฉะนั้นเขาจึงลงลึกต่อไปเรื่อย ๆ ลงลึกไปถึงจุดที่เจ้านภาสามารถสำรวจได้ เข้าไปในเขตพื้นที่ที่พลังบรรลุถึงระดับราชาเทพ!
กองไฟที่อยู่บริเวณรอบ ๆ หายไปแล้ว สิ่งที่เข้ามาทดแทนคือสายฟ้าสีดำจำนวนมากที่กำลังผ่าไปมาอย่างรุนแรง ทุกตำแหน่งที่สายฟ้าสีดำเหล่านี้เคลื่อนผ่าน มิติบริเวณนั้นก็จะแตกหักบิดเบี้ยวในชั่วพริบตาเดียว ยากที่จะจินตนาการได้จริง ๆ ว่าพลังที่แฝงซ่อนอยู่ภายในสายฟ้านั้นมันน่าสยดสยองมากเพียงใด
ก่อนหน้านี้หลัวซิวก็ลองเจาะเอาพลังที่ซ่อนอยู่ในสายฟ้าสีดำนี้ออกมาเสี้ยวเดียวเพื่อลองกลั่นแปรมันดู แต่ผลลัพธ์สุดท้ายกลับจบลงไปด้วยความล้มเหลว หากฝืนกลั่นแปรมัน เขาอาจจะถูกพลังความตายเพียงเสี้ยวเดียวนั้นแว้งกลับมากลืนกินเขาได้
เขาและกฎความตายรวมกันเป็นหนึ่ง ขอแค่เพียงระมัดระวังหน่อย ก็สามารถหลบสายฟ้าสีดำเหล่านี้ได้แล้ว เขาไม่กล้าให้สายฟ้าสีดำที่ผ่าไปมามั่วซั่วเหล่านี้โจมตีหรอกนะ ไม่ต้องพูดถึงที่เขาเป็นเพียงมหาจักรพรรดิยุทธ์ขั้น 7 ต่อให้บรรลุถึงแดนเทพมาร เกรงว่าเขาก็คงจะกลายเป็นเถ้าธุลีในชั่วพริบตาเดียวเช่นกัน
จากการที่เขาลงลึกลงไปอย่างต่อเนื่อง สายฟ้าสีดำที่ผ่าไปมาอยู่ทั่วทุกสารทิศก็เริ่มหนาแน่นขึ้น หากไม่ใช่เพราะอาศัยความเร็วของปีกเทพมังกรครามยักษ์ไร้มลทิน เขาไม่มีทางลงมาถึงที่นี่ได้ด้วยซ้ำ
“บัดนี้เขตพื้นที่ที่ข้าอยู่ อยู่ในระดับความลึกที่มากกว่าสองหมื่นไมล์ ระดับความลึกใกล้จะถึงแปดหมื่นไมล์แล้ว!”
หลัวซิวทอดถอนใจ มิน่าล่ะตลอดกาลเวลาที่ผ่านมายาวนานอย่างไม่รู้จบ จึงไม่มีผู้คนในโลกาอสูรฟ้าค้นพบความลับที่แท้จริงของเหวมรณะ พลังกฎในส่วนลึกบรรลุถึงระดับราชาเทพ พิภพกลางไม่มีทางมีราชาเทพเลยด้วยซ้ำ จึงไม่มีผู้ใดสามารถทำถึงขั้นนี้ได้
และสาเหตุที่เขาสามารถทำเช่นนี้ได้นั้น ไม่ใช่เพราะศักยภาพเขาแข็งแกร่งมากพอ แต่เป็นเพราะจังหวะและโอกาสต่าง ๆ
นอกจากพลังกฎที่ยิ่งอยู่ยิ่งทรงพลังแล้ว ยังมีเหล่าอสูรโหดที่กำเนิดในเหวมรณะ ในอสูรโหดทั้งหมดนี้ มีอสูรที่ทำให้ผู้แข็งแกร่งระดับเจ้านภาเกรงกลัวอย่างมากด้วย
หลัวซิวก็อาศัยกระแสสัมผัส หลีกเลี่ยงการรุกล้ำพื้นที่ของอสูรโหดเหล่านั้น เขาถึงสามารถลงมาสำรวจในระดับความลึกแปดหมื่นไมล์ได้