ตอนที่ 2078 ม้ามืดอีกคน?
เซี่ยเล่อจางเปรียบดั่งมีดร้อนระอุที่ตัดผ่านเนย ภายในระยะเวลาหนึ่งวันเขาก็ผ่านการทดสอบไปถึงระดับที่ห้า
แต่เมื่อมาถึงระดับความยากที่หก กว่าเขาจะผ่านไปได้ก็ใช้เวลานานพอสมควร และไม่มีทีท่าว่าคลื่นแสงเจ็ดคลื่นจะส่องสว่างขึ้นมาพร้อมกัน นี่แสดงให้เห็นว่าการจะผ่านการทดสอบระดับที่เจ็ดนั้นไม่ง่ายเลย และแสดงให้เห็นด้วยว่าหลินหย่งชางที่ความสามารถในศาสตร์ปรุงยาที่โดดเด่นแค่ไหน
หลังจากผ่านไปเกือบๆ สามวัน “พรึบ” หินวิถีโอสถก็ส่องแสงสว่างเจ็ดคลื่นออกมาพร้อมกัน
นี่หมายถึงมีใครบางคนผ่านระดับความยากที่เจ็ดแล้ว
ต้องเป็นเซี่ยเล่อจางแน่นอน!
ซึ่งก็เป็นแบบนั้นจริงๆ เซี่ยเล่อจางลุกขึ้นยืนทันทีหลังจากนั้น และผู้ช่วยนักปรุงยาจากหอโอสถบรรพกาลก็มาตรวจสอบผลลัพธ์ ซึ่งทุกคนก็ได้รับรู้ว่าเป็นเขาจริงๆ ที่ผ่านการทดสอบระดับเจ็ด
น่าทึ่งมาก!
นี่เป็นผลลัพธ์เดียวกันกับหลินหย่งชางเลย ตอนนี้ทั้งคู่ถือว่าครองผลลัพธ์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดด้วยกัน
หลิงฮันกําลังจะก้าวเดินไปยังหินวิถีโอสถ แต่ก็ได้ยินเสียงเอะอะดังมาจากด้านหลัง
“อู๋จื่อซวี!”
“นักปรุงยายื่อหยาง!”
เป็นตัวตนที่น่าเคารพทั้งสองนั่นเอง ฝ่ายหนึ่งมีรูปลักษณ์เป็นชายชรา ส่วนอีกฝ่ายหนึ่งเป็นรุ่นเยาว์ ซึ่งเป็นภาพที่ขัดแย้งกันอย่างชัดเจน
หลิงฮันไม่สนใจ เขาก้าวเดินไปยังหินวิถีโอสถและนั่งลงพร้อมกับยื่นมือขวาออกไปสัมผัส ในขณะเดียวกัน อู๋จื่อซวีกับนักปรุงยายื่อหยางเองก็เริ่มการทดสอบพร้อมกัน
ห้วงจิตวิญญาณของหลิงฮันสั่นไหว และจิตวิญญาณของเขาก็มาปรากฏอยู่ในมิติมืดมิดที่ว่างเปล่า
ทันใดนั้นสมุนไพรก็ปรากฏขึ้นบนอากาศที่ว่างเปล่าเบื้องหน้าหลิงฮัน
นี่คือการทดสอบแยกแยะสมุนไพร ซึ่งเป็นการทดสอบระดับแรก
หลิงฮันคิดอะไรเยอะและกล่าวออกไป “หญ้าขนฟ้าคราม”
“พรึบ” สมุนไพรตรงหน้าหม่นแสงลงอย่างรวดเร็ว และถูกแทนที่ด้วยสมุนไพรอีกชนิด
“พฤกษาตะวันแผดเผา”
“ไม้เถาพิษหางพยัคฆ์”
“บัวเมฆาหมอกอัคคี”
“….”
หลิงฮันกล่าวชื่อของสมุนไพรกว่าสามสิบชนิดออกไปในหนึ่งลมหายใจ ซึ่งหลังจากนั้นก็ไม่มีสมุนไพรชนิดใหม่ปรากฏให้เห็นอีกต่อไป
เขารู้ว่าตนเองผ่านการทดสอบระดับแรกแล้ว
ที่ด้านนอกโลกจําลอง คลื่นแสงได้ส่องประกายออกมาจากหินวิถีโอสถ เพียงแต่การทดสอบระดับแรกนั้นไม่ใช่การทดสอบที่ยากลําบากอะไร จึงไม่สร้างความประหลาดใจให้กับฝูงชน
เมื่อการทดสอบระดับสองเริ่มขึ้น สมุนไพรสามต้นก็ปรากฏขึ้นที่เบื้องหน้าหลังชั้น โดยที่สมุนไพรทั้งสามมีรูปร่างที่เหมือนกันมาก
“จงเลือกว่าสมุนไพรชิ้นใดคือบุปเผาเกล็ดม่วง” เสียงอันเย็นชาดังกึกก้องอยู่ในหูหลิงฮัน
หลิงฮันยื่นมือออกไปและชี้นิ้ว
สมุนไพรทั้งสามหายไปพร้อมกัน และมีสมุนไพรต้นใหม่สี่ต้นปรากฏขึ้นมาแทนที่
“จงหาบัวกระจ่างสามกลีบ”
หลังจากนั้นสมุนไพรหาต้น หกต้น เจ็ดต้น และจํานวนอื่นๆ ก็ปรากฏขึ้นมา ความยากในการแยกแยะสมุนไพรค่อยๆ ยากขึ้นเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาสําหรับหลิงฮันแม้แต่นิดเดียว
หลังจากแยกแยะสมุนไพรเสร็จไปสามสิบครั้ง สมุนไพรชนิดใหม่ก็ไม่ปรากฏขึ้นมาอีก ซึ่งแสดงว่าหลิงฮันผ่านการทดสอบอีกระดับแล้ว
บนหินวิถีโอสถ คลื่นแสงสองคลื่นได้ส่องสว่างขึ้นมาพร้อมกัน
“รวดเร็วขนาดนั้นเชียว!”
“เป็นอู๋จื่อซวี หรือนักปรุงยายื่อหยางกัน?”
“ต้องเป็นอู๋จื่อซวีแน่”
“แต่ข้าคิดว่าเป็นนักปรุงยายื่อหยาง”
ทุกคนรู้สึกตื่นเต้นขึ้นมาเล็กน้อยและเริ่มคาดเดา
หลังจากนั้นไม่นาน คลื่นแสงสองคลื่นก็ส่องสว่างพร้อมกันอีกครั้ง
“คนหนึ่งเป็นอู๋จื่อซวี และอีกคนหนึ่งคือยื่อหยางไม่ผิดแน่”
“สมกับที่เป็นนักปรุงยาที่น่าเลื่อมใส ความสามารถของทั้งสองทัดเทียมกันจริงๆ”
แต่ในขณะที่ทุกคนกําลังรู้สึกชื่นชมอยู่นั่นเอง บนหินวิถีโอสถคลื่นแสงสองคลื่นก็ส่องสว่างขึ้นมาอีกครั้ง
หืม นี่มันอะไรกัน?
“มีม้ามืดปรากฏตัวอีกคนงั้นรึ?”
“เป็นไปไม่ได้ น่าจะเป็นนักปรุงยาที่เริ่มการทดสอบมาก่อนนานแล้ว แต่เพิ่งจะผ่านการทดสอบที่สองได้เมื่อครู่นี้”
“นั่นสิ น่าจะเป็นแบบนั้น”
ทุกคนพยักหน้าเห็นด้วย เพราะคิดว่านี้น่าจะเป็นการคาดเดาที่ดูจะเป็นจริงได้มากที่สุด
ในโลกจําลอง สมุนไพรสามชนิดได้ปรากฏขึ้นด้านหน้าหลิงฮัน ซึ่งหากเป็นเพียงการชาเลืองมองแวบแรกจะเห็นว่าสมุนไพรทั้งสามนี้เหมือนกันอย่างไม่มีผิดเพี้ยน
“หญ้าเมฆาสีชาดต้นใดที่มีอายุถึงสี่สิบล้านปี?” เสียงอันเย็นชาดังขึ้น
หลิงฮันยิ้มเล็กน้อยและชี้นิ้วออกไป
“พรึบ” สมุนไพรสามต้นตรงหน้าหายไป และสมุนไพรสี่ต้นที่รูปร่างเหมือนกันได้ปรากฏขึ้นมาแทนที่
“ดอกบัวห้าวิญญาณต้นใดที่มีอายุถึงสามร้อยล้านปี?”
หลิงฮันไม่จําเป็นต้องคิดอะไรเยอะ เนื่องจากความเข้าใจพื้นฐานสมุนไพรของเขาบรรลุถึงจุดสูงสุดแล้ว
หลังจากแยกแยะสมุนไพรไปกว่าสามสิบชนิด หลิงฮันก็ผ่านการทดสอบอีกครั้ง
“ครืนน” บนหินวิถีโอสถด้านนอก คลื่นแสงสามคลื่นได้ส่องสว่างขึ้นมาพร้อมกัน
“อีกแล้ว!”
“เป็นอู๋จื่อซวีหรือนักปรุงยายื่อหยางกันแน่!”
“ครืน ครืน” ทันใดนั้นเองจู่ๆ คลื่นแสงสามคลื่นส่องสว่างขึ้นมาอีกครั้ง แต่หลังจากนั้นอีกไม่นาน คลื่นแสงอีกสามคลื่นส่องสว่างตามกันมาติดๆ
นี่มัน… ทุกคนมองหน้ากันด้วยความมึนงง และเผยสีหน้าสงสัย
ถ้าก่อนหน้านี้เป็นความบังเอิญ แล้วครั้งนี้ล่ะ?
“หรือว่าจะมีม้ามืดอยู่อีกคนจริงๆ?”
“ข้าไม่คิดว่านั่นจะเป็นไปได้ การทดสอบระดับแรกถึงระดับห้านั้นค่อนข้างง่ายสําหรับนักปรุงยาที่พอมีความสามารถมาก การทดสอบระดับที่หกต่างหากถึงจะเป็นการทดสอบที่แท้จริง”
“ก็มีเหตุผล”
เพราะงั้นในครั้งต่อไปเมื่อคลื่นแสงส่องสว่างขึ้นมาสี่คลื่นติดๆกันสามครั้ง แม้สําหรับทุกคนแล้วจะดูประหลาดอยู่บ้าง แต่ก็ไม่มีใครรู้สึกตกตะลึง และเมื่อระยะเวลาผ่านไปเกือบจะครบวัน คลื่นแสงห้าคลื่นก็ส่องสว่างขึ้นมาพร้อมกันสามครั้ง
“ไม่อยากจะเชื่อ มีคนผู้หนึ่งสามารถผ่านการทดสอบไล่ตามอู๋จื่อซวีกับนักปรุงยายื่อหยางอยู่จริงๆ”
“เป็นเช่นนั้น!”
ถึงแม้จะยังไม่มีหลักฐานยืนยัน ทุกคนก็มั่นใจว่าสองในสามจะต้องเป็นอู๋จื่อซวีกับนักปรุงยายื่อหยาง และอีกคนจะเป็นนักปรุงยานิรนามผู้หนึ่งอย่างแน่นอน
ในการทดสอบระดับที่หก
การทดสอบระดับนี้ค่อนข้างยากขึ้นมา สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าหลิงฮันคือเศษสมุนไพรที่ถูกนั่นออกเป็นชิ้นนับไม่ถ้วน โดยที่หน้าที่ของเขาก็คือต้องประกอบพวกมันเข้าด้วยกันให้เสร็จในเวลาที่กําหนด
เมื่อหลิงฮันขยับมือ เศษสมุนไพรมากมายก็ลอยไปมาอย่างเป็นจังหวะ
ความเร็วของเขาค่อยๆ เพิ่มขึ้นและประกอบสมุนไพรเสร็จสมบูรณ์อย่างไม่มีปัญหาติดขัด โดยเวลาที่กําหนดไว้เพิ่งผ่านไปเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น
“พรึบ!” กองเศษซากสมุนไพรนับไม่ถ้วนปรากฏขึ้นด้านหน้าอีกครั้ง
หลิงฮันมองดูอย่างถี่ถ้วนและพบว่าเศษกองสมุนไพรเหล่านี้เป็นของสมุนไพรสองชนิด
การทดสอบเริ่มซับซ้อนขึ้นมาเล็กน้อย และความเร็วในการขยับมือของหลิ้งฮันก็ช้าลง อันดับแรกเขาต้องแยกเศษสมุนไพรสองชนิดออกจากกันก่อน ถึงจะประกอบพวกมันเข้าด้วยกันได้เหมือนในตอนแรก
เมื่อสมุนไพรทั้งสองถูกประกอบเสร็จสิ้น หลิงฮันก็ยังเหลือเวลาอยู่อีกหนึ่งในสาม
“พรึบ” กองเศษซากสมุนไพรปรากฏขึ้นอีกครั้ง แต่ในครั้งนี้มันเป็นเศษซากของสมุนไพรถึงสามชนิด
เมื่อผ่านไปจํานวนเศษซากสมุนไพรก็เพิ่มขึ้นเป็นสี่ชนิด… ห้าชนิด… หกชนิด… สามสิบชนิดการทดสอบ ค่อยๆ ยากขึ้นเรื่อยๆ และระยะเวลาที่หลิงฮันต้องใช้ประกอบสมุนไพรก็เพิ่มมากขึ้น แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ประกอบสมุนไพรเสร็จก่อนระยะเวลาที่กําหนดทุกครั้ง
หลังจากไม่พบเห็นกองเศษซากสมุนไพรปรากฏขึ้นมาอีก เขาก็รับรู้แล้วว่าตนเองผ่านการทดสอบระดับหกแล้ว
ที่ด้านนอก คลื่นแสงหกคลื่นได้ส่องสว่างขึ้นมาพร้อมกัน
“ระดับที่หก!”
“ใครกัน?”
“ครั้งนี้ม้ามืดอีกคนจะยังไล่ตามได้อยู่รึเปล่า?”
แต่หลังจากที่ทุกรอคอยอยู่เป็นเวลานาน คลื่นแสงหกคลื่นระลอกที่สองก็ยังไม่ส่องสว่างตามมา