กู้ชิวอี๋ไม่เข้าใจสุดๆ
เธอคิดว่า พ่อของเธอตามหาเย่เฉินมานานหลายปีแล้ว และกินนอนไม่หลับเพราะหาเย่เฉินไม่เจอมาโดยตลอด และในใจลึกๆก็รู้สึกผิดกับเรื่องนี้มาก
ตอนนี้ตนได้พบกับเย่เฉินโดยบังเอิญ ก็ควรจะบอกข่าวดีกับพ่อ ซึ่งเป็นความปรารถนาที่เขามีมานานหลายปี
ดังนั้น เธอจึงรีบถามว่า:”พี่เย่เฉิน ทำไมฉันถึงบอกเรื่องที่เจอพี่กับคนอื่นไม่ได้ล่ะ?”
เย่เฉินถอนหายใจเบา ๆ และพูดว่า:”เฮ้อ ไม่ว่าเรื่องเมื่อสิบกว่าปีที่แล้ว มันมีความลับคืออะไร อย่างน้อยตอนนี้ฉันก็มีความสุขมากที่ได้อยู่ในจินหลิง ดังนั้นฉันจึงไม่ต้องการมีความสัมพันธ์กับเย่นจิงมากเกินไป”
กู้ชิวอี๋พูดอย่างดีใจว่า:”พี่เย่เฉิน พี่เป็นนายน้อยของตระกูลเย่ ทำไมพี่ถึงเลือกที่จะอยู่ที่จินหลิงล่ะ? ถ้าพี่เลือกที่จะกลับไปที่เย่นจิง ทรัพย์สินนับล้านของตระกูลเย่ อย่างน้อยก็มีของพี่สัก20-30%?”
เย่เฉินปัดมือ:”ตอนนี้ฉันไม่ได้ขาดแคลนเงิน และฉันก็ไม่ได้สนใจทรัพย์สินของตระกูลเย่มากนัก ฉันแค่ต้องการมีชีวิตที่มั่นคงในจินหลิงกับภรรยาของฉัน”
“ภรรยา?”กู้ชิวอี๋อุทาน:”พี่เย่เฉิน พี่…พี่แต่งงานแล้วเหรอ?”
“ใช่”เย่เฉินพลั้งปาก:”แต่งงานมาสามปีกว่าแล้ว…..”
กู้ชิวอี๋ตกตะลึงทันที เธอโพล่งออกมาว่า:”พี่เย่เฉิน! พี่ลืมไปแล้วว่าพี่มีการหมั้นอยู่แล้ว?”
“การหมั้น?”เย่เฉินอึดอัดใจเล็กน้อย แล้วฝืนยิ้มพูดว่า:”เรื่องการหมั้น เป็นเพียงเรื่องล้อเล่นตอนเด็กๆระหว่างพ่อแม่ของพวกเรา และในตอนนั้นเธอและฉันเป็นแค่เด็กที่ยังไม่รู้เรื่องอะไร เรื่องแบบนี้จะนับได้อย่างไร?”
กู้ชิงอี๋ถามอย่างขุ่นเคือง:”ทำไมเรื่องแบบนี้จะนับไม่ได้ล่ะ? พี่รู้ไหม ในช่วงเวลาหลายปีที่พี่หายตัวไป พ่อของฉันจะเตือนฉันทุกๆวัน บอกฉันว่า ฉันเป็นผู้หญิงที่มีการหมั้นหมายแล้ว บอกฉันว่า ฉันห้ามคบกับผู้ชายคนอื่นๆข้างนอก ขนาดฉันยังบอกตัวเองแบบนี้มาตลอดเลย!”
เย่เฉินได้ยินแล้วตกตะลึง
ตอนที่เขาออกจากเย่นจิง เขาอายุเพียงแปดขวบ และกู้ชิวอี๋อายุเพียง 6 ขวบไม่ถึง7 ขวบ เขาลืมเรื่องนี้ไปหมดสิ้นแล้ว ไม่นึกเลยว่าเธอและครอบครัวของเธอยังคงจำมันได้
สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกเขินอายเล็กน้อย เพราะไม่ว่ายังไง เรื่องที่คนอื่นเห็นคุณค่ามาก แต่เขากลับทิ้งไปขนาดขอบฟ้าเลย ซึ่งทำให้เขารู้สึกผิดเล็กน้อยจริงๆ
ดังนั้น เขาจึงทำได้เพียงกล่าวขอโทษ:”หนานหนาน พูดตามตรงนะ หลายปีมานี้ฉันมีชีวิตที่ลำบากมาก 10ปีแรกได้อาศัยอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้า หลายปีต่อมาแล้วได้ทำงานในไซต์ก่อสร้างต่างๆ ไม่มีที่อยู่อาศัยมาตลอด ทำให้ฉันได้พบกับภรรยาของฉัน”
กู้ชิวอี๋ทั้งโกรธทั้งเป็นห่วง ถามด้วยน้ำตาว่า:”ตอนที่พี่แต่งงานกับเธอ พี่ไม่เคยนึกถึงการหมั้นระหว่างเราสองคนเลยเหรอ?”
“ฉันขอโทษ”เย่เฉินพูดอย่างตรงไปตรงมา:”ฉันไม่ได้นึกถึงเรื่องนี้จริงๆ เหตุผลหลักคือตอนนั้นฉันถูกขังอยู่ และมีหลายสิ่งหลายอย่างเกิดขึ้นโดยไม่ตั้งใจ”
กู้ชิวอี๋ถามอีกครั้ง:”แล้วภรรยาคนปัจจุบันของพี่ทำงานอะไร? เธอเป็นลูกสาวของตระกูลใหญ่ไหน?”
“ไม่ถือว่าตระกูลใหญ่อะไร”เย่เฉินยิ้มพูดว่า:”ถือว่าเป็นเด็กผู้หญิงจากครอบครัวธรรมดา”
“คนธรรมดา!?”กู้ชิงอี๋ตะลึง และใบหน้าสวยเต็มไปด้วยความโกรธทันที หลุดโพล่งออกมาว่า:”ทั้งๆที่พี่เป็นนายน้อยของตระกูลเย่ เป็นคู่หมั้นของฉันกู้ชิวอี๋ พ่อของฉันและฉันตามหาพี่มาหลายปี พี่ไปแต่งงานกับผู้หญิงอื่นได้ยังไง!?!”