ครั้งนี้เฟิงรุ่ยไม่พอใจขึ้นมาจริงๆ แล้ว

ในความคิดของเขานั้นคนจากโลกภายนอกนั้นมันมีแต่ขยะทั้งสิ้น

แต่ตอนนี้เขากลับไม่อาจจะเอาขยะลงถังได้!

ฟู่!

เวลานี้รอบๆ ตัวของเฟิงรุ่ยนั้นมันมีก้อนสายฟ้าห้าสีปรากฏขึ้นมาทำให้คนที่ได้เห็นต้องขนลุกตั้ง

ตงหยางนั้นต้องเบิกตากว้างขึ้นมา “นี่มัน…หรือว่าจะเป็นร่างวิญญาณกำเนิดห้าสายฟ้าในตำนาน?”

หยุนหนีกล่าวขึ้น “ใช่แล้ว!”

ตงหยางนั้นสูดหายใจเข้าลึกทันที “กำเนิดห้าสายฟ้า! สายฟ้าเทวะโกลาหล สายฟ้าเทวะรวบสวรรค์ สายฟ้าเทวะดาราม่วง สายฟ้าเทวะสามบริสุทธิ์และสายฟ้าร่างแห่งกฎ! สายฟ้าแต่ละอย่างนั้นมีพลังสามารถทำลายล้างโลกหล้า! นอกจากนั้นแล้วเต๋าสายฟ้านั้นยังเป็นอะไรที่อันตรายต่อร่างวิญญาณอย่างมาก คนที่จะปลุกมันขึ้นมาได้นั้นจึงมีอยู่น้อยนิด ไม่นึกเลยว่าเจ้าโลกหนุ่มเฟิงรุ่ยนั้นกลับจะสามารถปลุกร่างวิญญาณกำเนิดห้าสายฟ้าขึ้นมาได้! เย่หยวนรีบกล่าวขอโทษเสียเถอะ ไม่เช่นนั้นเจ้าอาจจะไม่รอดชีวิตไปได้จริงๆ แล้ว!”

คนในโลกภายนอกนั้นย่อมจะไม่รู้จักร่างวิญญาณกำเนิดห้าสายฟ้าใดๆ มากมายแต่ว่าเจ้าโถงทั้งหลายนั้นย่อมจะมีข้อมูลของร่างวิญญาณอยู่ในหัวไม่น้อยและย่อมจะพอรู้จักมันบ้าง

เพราะฉะนั้นเมื่อตงหยางได้เห็นร่างวิญญาณกำเนิดห้าสายฟ้า

เขาจึงร้องขึ้นมาอย่างกับว่าเขาได้เจอสมบัติของตระกูลตนเอง

เพราะว่าเขานั้นรู้ดีว่าร่างวิญญาณนี้มันน่ากลัวแค่ไหน

ตอนนี้มันชัดเจนแล้วว่าเย่หยวนนั้นมิใช่ร่างวิญญาณหมอกหุ้ม ทำไมยังต้องไปรนหาที่ตายเช่นนั้นด้วย?

“หึๆ มันบอกให้ข้าลงมาทดสอบเองมิใช่หรือ? ตอนนี้มันยังไม่ทันได้ใช้พลังของร่างวิญญาณออกมาแล้วจะให้หยุดได้อย่างไร?” เฟิงรุ่ยนั้นมองหน้าเย่หยวนและหัวเราะขึ้นมา

ครั้งนี้เขาไม่คิดปิดบังจิตสังหารใดๆ แล้ว

ได้เห็นร่างวิญญาณของเฟิงรุ่ยนั้นเย่หยวนเองก็รู้สึกกลัวๆ ขึ้นมาเช่นกัน

เพราะต่อให้จะยังไม่ได้สู้กันแต่ว่าพลังจากร่างวิญญาณของเฟิงรุ่ยมันก็ทรงพลังอย่างมากแล้ว

วรยุทธวิญญาณกึ่งกำเนิดของฉินซื่อเถียนใดๆ นั้นมันไม่อาจจะเอามาเทียบเคียงกับเฟิงรุ่ยได้เลย

เย่หยวนยิ้มกว้างตอบกลับไป “มหาจักรพรรดิยอดอัจฉริยะจากแดนวิญญาณอมตะนั้นถึงขั้นต้องใช้พลังของร่างวิญญาณออกมาเพื่อทดสอบร่างวิญญาณของจักรพรรดิเที่ยงบ้านนอกคนหนึ่ง? ฮ่าๆ พูดโม้เสียยิ่งใหญ่ว่าแดนวิญญาณอมตะนั้นมันเป็นอย่างไรแต่สุดท้ายมันก็แค่เท่านี้! แสดงฝีมือทั้งหมดของเจ้าออกมาเถอะ ไม่เช่นนั้นข้าก็กลัวว่าเจ้าจะไม่อาจบังคับให้ข้าต้องใช้ร่างวิญญาณพิเศษได้!”

เฟิงรุ่ยนั้นกัดฟันแน่นขึ้นมาร้องตอบ “สบายใจได้ อีกไม่นานเจ้าจะได้ตายอย่างไม่รู้ตัว!”

ฟุบ!

พริบตาเดียวนั้นร่างของเฟิงรุ่ยก็จางหายไป ความเร็วของเขานั้นมันเหนือล้ำอย่างมาก!

กฎสายฟ้านั้นมันคือหนึ่งในกฎที่เน้นเรื่องความเร็วอยู่แล้ว นอกจากนั้นร่างวิญญาณยังไม่ต้องเผชิญกับแรงต้านใดๆ อีกด้วย

ต่อให้จะเอาเทียบกับกฎแห่งห้วงมิติของเย่หยวนมันก็ไม่ช้ากว่ามากมาย

เย่หยวนนั้นเห็นแค่เงาตรงหน้า

แม้ว่าเฟิงรุ่ยนั้นจะเป็นแค่มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ขั้นต้น แต่ว่าช่องว่างของมหาจักรพรรดิและจักรพรรดินั้นมันยิ่งใหญ่จนเกินจะเอาอะไรมาช่วย!

“ดาบเทพสายฟ้านภาสวรรค์!”

ดาบสายฟ้าร่วงลงมาฟาดใส่หัวของเย่หยวนจนทำให้ร่างวิญญาณของเย่หยวนไม่อาจขยับได้

ตูม!

ร่างของเย่หยวนนั้นแตกสลายลงไปกลายเป็นหมอกหนา

เฟิงรุ่ยหัวเราะขึ้นก่อนจะขยับตัวหายออกไป

เวลานี้ระยะรอบๆ นับพันก้าวนั้นมันได้กลายเป็นทะเลสายฟ้าที่บ้าคลั่งครอบระยะของหมอกหนานั้นไว้สิ้น!

“สายฟ้าเทวะรวบสวรรค์ ชำระล้างวิญญาณสิ้น!”

ในทะเลสายฟ้านั้นเฟิงรุ่ยร้องลั่นขึ้น

หมอกหนานั้นมันค่อยๆ จางหายไปในทะเลสายฟ้านี้!

เมื่อคนทั้งหลายได้เห็นเช่นนั้นพวกเขาต่างก็อดถอนหายใจไม่ได้

แข็งแกร่งเสียจริง!

โดยเฉพาะทะเลสายฟ้าที่ปิดฉากนี้ มันเป็นเหมือนยาพิษสำหรับหมอกวิญญาณ!

“จบแล้ว! เท่านี้เย่หยวนก็คงตายลงจริงแล้ว!”

“ก็บอกแล้วว่าอย่าได้ไปอวดอ้างตัว!”

“เฮ้อ อย่างที่เฟิงรุ่ยว่าไว้จริงๆ ศักดิ์ศรีของพวกเรามันไม่มีค่าใด!”

ได้เห็นร่างหมอกของเย่หยวนค่อยๆ เลือนหายไปนั้นคนทั้งหลายก็ต้องถอนหายใจ

พวกเขานั้นเข้าใจมุมมองของเย่หยวน เพราะพวกเขาเองก็ไม่อยากจะยอมรับเช่นกัน

แต่ดิ้นรนไปแล้วจะได้อะไร?

ยอดอัจฉริยะจากแดนวิญญาณอมตะนั้นจะอย่างไรก็เหนือกว่า!

“ฮ่าๆๆ ไอ้เจ้าโง่! นี่แหละคือผลลัพธ์ของคนที่คิดเย้ยหยันแดนวิญญาณอมตะ! ตายอย่างไร้ที่กลบฝัง!” เสียงของเฟิงรุ่ยดังขึ้นมาจากทะเลสายฟ้านั้น

ในที่สุดเจ้าเด็กปากดีนี่มันก็ตายลงเสียที!

หยุนหนีนั้นหรี่ตาลงมองสักพักใหญ่ๆ ก่อนจะกลับมาวางหน้านิ่งอีกครั้ง

นางนั้นย่อมเห็นได้ตั้งแต่แรกว่าร่างวิญญาณของเย่หยวนมันมิใช่แค่ระดับเหลือง

แต่นางก็ไม่มีอะไรให้ต้องเสียดายเพราะร่างวิญญาณกึ่งอมตะเช่นนี้มันมีอยู่ถมเถในแดนวิญญาณอมตะ

มันไม่สำคัญว่าจะต้องตายไปกี่คน

เหตุผลที่นางถูกส่งมานั้นก็เพราะว่าทางแดนวิญญาณอมตะนั้นให้ค่าแก่ร่างวิญญาณอมตะไม่น้อย

หากมันเป็นร่างวิญญาณอมตะจริงๆ ขึ้นมาเล่า?

แต่ดูสภาพแล้วมันก็คงเป็นได้แค่ร่างวิญญาณกึ่งอมตะอีกคนหนึ่ง!

ไม่นานเฟิงรุ่ยก็กลับมารวมร่างดึงพลังกลับจากทะเลสายฟ้า

เขาหันไปมองหน้าตงหยางและกล่าวอย่างดูถูก “นี่คงไม่ต้องให้ข้าพูดอะไรแล้วใช่หรือไม่? ท่านเองก็คงมองออกนะว่ามันเป็นแค่ร่างวิญญาณกึ่งอมตะ? ครั้งหน้าเจออะไรก็อย่าได้ทำเป็นเรื่องใหญ่โตอีก! หลายต่อหลายปีมานี้มันมียอดอัจฉริยะปรากฏขึ้นมาตั้งเท่าไหร่ต่อเท่าไหร่? แต่มีครั้งไหนบ้างที่คนผู้นั้นจะขึ้นไปเทียบบรรพบุรุษบู๋เมี่ยท่านได้? ขนาดในแดนวิญญาณอมตะยังไม่มีแล้วมีหรือมันจะเกิดขึ้นที่โลกภายนอกได้?”

ตงหยางนั้นได้แต่ต้องทำหน้าเหยเกเพราะรอบนี้โถงวิญญาณนิพพานกล้วยไม้สงบของพวกเขานั้นได้ให้กำเนิดสุดยอดอัจฉริยะมาถึงสองคน

แต่สุดท้ายแล้วฉินซื่อเถียนตายเพราะมือเย่หยวนและเย่หยวนก็มาตายเพราะมือเฟิงรุ่ย

สุดท้ายแล้วเขากลับไม่ได้อะไรเลย

“ใครบอกว่าเป็นร่างวิญญาณกึ่งอมตะนะ?”

“ข้านี่…”

เมื่อได้ยินเสียงคนขัดขึ้นมานั้นเฟิงรุ่ยก็ตอบกลับไปอย่างไม่ทันยั้งคิด

แต่เมื่อพูดออกมาแล้วเขาก็ต้องหยุดปากไว้ทันทีเพราะสัมผัสได้ถึงความแปลกประหลาดในน้ำเสียงนั้น

เมื่อหันมามองเขาก็พบว่าตอนนี้เย่หยวนกำลังยืนมองหน้าเขาอยู่ราวกับว่าเมื่อสักครู่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เฟิงรุ่ยนั้นทำหน้าเหมือนได้เห็นผี เมื่อกี้ร่างหมอกของมันจางหายไปสิ้นแล้วทำไมยังกลับมาได้อีก?

ตอนนี้แม้แต่หยุนหนีเองก็ต้องเบิกตากว้างขึ้น

เพราะก่อนหน้านี้นางไม่อาจสัมผัสถึงเย่หยวนได้อีกแล้ว แต่เย่หยวนนั้นกลับยังไม่ตาย!

ร่างวิญญาณกึ่งอมตะนี้มันน่าสนใจไม่น้อย!

“เจ้า…ทำไมเจ้ายังไม่ตายกัน?” เฟิงรุ่ยนั้นกล่าวขึ้นมาด้วยสีหน้าเหมือนได้เห็นผี

“ทำไมจะตายเล่า? ก็บอกแล้วว่าข้าคือร่างวิญญาณอมตะ จะตายได้อย่างไร?” เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป

เพราะแท้จริงแม้แต่ตัวเขาเองก็คิดว่าคงได้ตายแน่แล้ว

ดาบเทพสายฟ้านภาสวรรค์นั้นมันทำให้เขาไม่อาจขยับร่างได้

ร่างวิญญาณกำเนิดห้าสายฟ้าของเฟิงรุ่ยนั้นมันย่อมจะไม่ปล่อยสายฟ้าธรรมดาๆ ออกมา

มันเป็นสายฟ้าที่แฝงไปด้วยคลื่นกำเนิด!

ร่างวิญญาณนี้มันเทียบเคียงได้กับทักษะเทวะภายในของเผ่าภูตแท้มีพลังล้นหลามนัก

เมื่อไม่อาจขยับเย่หยวนจึงไม่อาจตอบโต้และต้องกลายร่างเป็นหมอกไป

หลังจากนั้นพลังของสายฟ้าเทวะรวบสวรรค์มันยิ่งน่ากลัว

เพราะในทะเลสายฟ้านั้นมันไม่มีช่องว่างให้หลบเลย

ร่างหมอกของเขานั้นมันค่อยๆ ถูกทำลายลงในทะเลสายฟ้า

แต่สิ่งที่ไม่น่าเชื่อคือเขากลับไม่ตาย เขานั้นยังคงเหลือสติไว้จางๆ และไม่ดับสูญลง!

ความรู้สึกในตอนนั้นมันแปลกและยากเกินกว่าจะอธิบาย

เย่หยวนนั้นรู้สึกเหมือนได้กลับเข้าสู่ท้องของมารดาและมองดูโลกจากจุดที่ปลอดภัยที่สุด

เมื่อทะเลสายฟ้าจางหายไปสติของเขามันก็กลับมาอีกครั้ง!

เขาจึงได้กลับมายืนตรงนี้!

ขั้นตอนของมันนั้นยากเกินกว่าที่จะอธิบายให้เข้าใจ

แต่เขานั้นไม่ตายจริงๆ!

ร่างวิญญาณหมอกหุ้มนั้นมันช่างวิเศษแท้!

แท้จริงแล้วนอกจากตัวเจ้าโลกบู๋เมี่ยนั้นมันก็ไม่มีใครเข้าใจได้ว่าร่างวิญญาณหมอกหุ้มมันคืออะไร

เย่หยวนนั้นเพิ่งจะปลุกมันขึ้นมาได้ ตัวเขาเองก็ย่อมจะยังไม่เข้าใจเช่นกัน

แต่ตอนนี้มันเริ่มจะได้เรียนรู้อะไรบ้างแล้ว

ร่างวิญญาณหมอกหุ้มนี้มันสมชื่อว่าเป็นร่างวิญญาณอมตะ!

หากไม่เข้าใจมันจริงๆ แล้วต่อให้จะเป็นมหาจักรพรรดิพ้นสวรรค์เองก็คงไม่อาจจะสังหารเขาลงได้เช่นกัน!

แต่ตอนนี้ความตกตะลึงที่ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเฟิงรุ่ยนั้นมันเหนือล้ำเกินกว่าครั้งใดๆ!