“นี่…ขนาดนี้ก็ยังไม่ตายหรือ?”
“หรือว่าเขาจะปลุกร่างวิญญาณอมตะขึ้นมาได้จริงๆ?”
“นี่มันจะน่ากลัวเกินไปแล้ว! ถึงเฟิงรุ่ยนั้นจะเก่งกาจกว่าชัดเจน แต่ว่ายิ่งเก่งแค่ไหนมันก็ยิ่งเป็นเครื่องพิสูจน์ว่าเย่หยวนนั้นมีร่างวิญญาณอมตะ!”
…
ในโถงวิญญาณนิพพานนั้นคนทั้งหลายต่างอ้าปากค้างร้องขึ้นมาตามๆ กัน
พวกเขานั้นไม่รู้ได้หรอกว่าร่างวิญญาณของเย่หยวนมันเป็นร่างวิญญาณอมตะจริงๆ หรือไม่
แต่ดูจากสภาพนี้แล้ว มันย่อมจะมิใช่ร่างวิญญาณกึ่งอมตะอันต่ำต้อยใดๆ แน่นอน
“ร่างวิญญาณอมตะห่าเหวใดกัน! แค่ขยะอย่างเจ้านั้นมันก็จะปลุกร่างวิญญาณอมตะขึ้นมาได้?”
เฟิงรุ่ยนั้นหรี่ตาลงร้องกลับไปเพราะความอับอาย!
เขาจึงได้ปล่อยดาบเทพสายฟ้านภาสวรรค์ออกมาอีกครั้ง!
ภายใต้พลังของดาบเทพสายฟ้านภาสวรรค์นี้เย่หยวนย่อมจะไม่อาจขัดขืนใดๆ ได้
การปลุกร่างวิญญาณนั้นมันเป็นแค่ก้าวแรกของการฝึกฝน
สิ่งที่สำคัญนั้นคือการพัฒนาต่อและฝึกฝนมันจากนั้นต่างหาก
แม้จะปลุกร่างวิญญาณเหมือนๆ กันขึ้นมาได้แต่พลังที่แสดงออกมามันก็อาจจะแตกต่างกันลิบลับ
เย่หยวนนั้นบ่มเพาะกำเนิดเทพ แต่ว่าเฟิงรุ่ยเองก็มีสุดยอดวรยุทธของแดนวิญญาณอมตะ
มันถือเป็นยอดวิชาในหมู่มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ขั้นต้น
วิชาการควบคุมร่างวิญญาณของเขานั้นมันเรียกได้อยู่ในขั้นสมบูรณ์แบบ
ต่อให้จะต้องเจอกับมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ขั้นกลางหรือขั้นปลายมันก็ไม่แน่ว่าเขาจะพ่ายลง!
แค่มองดูก็รู้ได้ว่าหยุนหนีนั้นให้ค่าเฟิงรุ่ยมาก
การถูกยอดฝีมือระดับนั้นให้ค่ามันย่อมจะหมายความว่าตัวเขาเองก็ไม่ธรรมดา!
หากเย่หยวนนั้นสามารถบรรลุมหาจักรพรรดิขึ้นไปได้
แน่นอนว่าเขาย่อมจะเอาชนะเฟิงรุ่ยลงได้ไม่ยาก
แต่ตอนนี้เขายังไม่อาจทำได้!
ตูม!
ภายใต้พลังของสายฟ้านั้นร่างของเย่หยวนมันก็แตกกลายเป็นหมอกอีกครั้ง
เฟิงรุ่ยกล่าวขึ้นมาอย่างดุดัน “สายฟ้าเทวะโกลาหล ทำลายฟ้าดิน! สังหารมันลง!”
บนท้องฟ้านั้นมันมีสายฟ้าพุ่งผ่านไปมาและกระแทกลงใส่พื้นดิน!
ครั้งนี้สายฟ้าเทวะโกลาหลที่เฟิงรุ่ยใช้ออกมานั้นมันรุนแรงเสียยิ่งกว่าสายฟ้าเทวะรวบสวรรค์ก่อนหน้า
ที่ใดที่มันผ่านไปนั้นมันจะไม่เหลือแม้แต่เศษหญ้าอยู่เลย!
ไม่นานนักร่างหมอกของเย่หยวนมันก็จางหายไปสิ้น
เฟิงรุ่ยนั้นหรี่ตาลงมองดูรอบๆ เพื่อหาตัวเย่หยวนกลัวว่าอีกฝ่ายจะรวมร่างขึ้นมาใหม่
ได้เห็นว่าเย่หยวนไม่คืนชีพมาเฟิงรุ่ยก็ต้องถอนใจยาวด้วยความโล่ง
“เฮอะ! ร่างวิญญาณอมตะห่าเหวใดกัน! มันก็แค่ฆ่าตายยากหน่อยแค่นั้น! หากเจ้าคืนชีพขึ้นมาอีก ข้าก็จะสังหารเจ้าลงอีกให้ดู!” เฟิงรุ่ยร้องลั่นขึ้นมา
แต่วินาทีที่เขาพูดจบนั้นมันก็เกิดหมอกหนาพุ่งเข้ามารวมตัวกันกลายเป็นร่างของเย่หยวนยืนยิ้มอยู่ตรงหน้าเขา
เฟิงรุ่ยนั้นต้องเบิกตาค้าง
เจ้าบ้านี่มันจงใจแล้ว!
จงใจรอให้เขาโม้จบแล้วค่อยปรากฏตัวขึ้นมาตบหน้า!
‘ไอ้…ฉิบหาย!’
“อ่าวเรอะ? เช่นนั้นครั้งนี้ข้าก็คงยังไม่ตายดี คงต้องรบกวนเจ้าโลกหนุ่มเฟิงลงมืออีกครั้งแล้ว!” เย่หยวนยิ้มกว้างกล่าวขึ้นมา
เขานั้นมั่นใจแล้วว่าเฟิงรุ่ยนั้นไม่มีปัญญาที่จะสังหารตัวเองลงได้!
เย่หยวนนั้นไม่รู้ว่าร่างวิญญาณของเขาในตอนนี้มันเป็นร่างวิญญาณอมตะหรือไม่…
แต่อย่างน้อยๆ เขาก็จะไม่มีทางตายลงได้ง่ายๆ แล้ว
แค่เฟิงรุ่ยนี้ก็ไม่อาจทำได้!
เย่หยวนนั้นพบว่าการคืนชีพของตนนั้นเหมือนยืมพลังจากสวรรค์มาใช้และไม่ได้ใช้พลังวิญญาณของตัวเอง
มันราวกับว่าเขาได้กลายเป็นหนึ่งเดียวกับโลกไป
และเฟิงรุ่ยก็คิดไม่ผิด เพราะเย่หยวนนั้นแค่รอให้เขาโม้ให้เสร็จค่อยปรากฏตัวจริงๆ
เฟิงรุ่ยนั้นหน้าแดงก่ำขึ้นทันที
เขานั้นเป็นอัจฉริยะผู้ปลุกร่างวิญญาณกำเนิดห้าสายฟ้าและสามารถบ่มเพาะสายฟ้าได้ถึงห้ารูปแบบ!
ที่สำคัญไปกว่านั้นสายฟ้านั้นยังเป็นของแสลงของเผ่าวิญญาณ มันให้เขานั้นกลายเป็นผู้ยิ่งใหญ่ของเผ่าแทบไม่เคยพ่ายแพ้ให้ใครไป
แต่วันนี้เขากลับถูกมดปลวกเย้ยหยัน!
เฟิงรุ่ยนั้นหรี่ตาลงกล่าวอย่างเย็นเยือก “เจ้าพูดเองนะ อย่าได้มาหาว่าข้าไม่มีปรานีแล้วกัน!”
เย่หยวนพยักหน้ารับตอบกลับไปด้วยรอยยิ้ม “อืม ศัตรูอย่างเจ้านั้นมันหาได้ยากยิ่ง! ในเมื่อเจ้ามาถึงนี่แล้วทำไมข้าจะไม่ใช้เจ้ากันเล่า? ตอนนี้ข้าเองก็สงสัยนักว่าขีดจำกัดของข้านั้นมันอยู่ที่ใดกันแน่”
เฟิงรุ่ยนั้นหัวเราะขึ้นพร้อมปล่อยพลังสายฟ้าห้าเทวะออกมาพร้อมๆ กัน! พริบตาเดียวนั้นมันก็เกิดทะเลสายฟ้าขนาดใหญ่นับหมื่นๆ เมตรขึ้น
แม้ว่ามันจะเป็นทะเลสายฟ้าเช่นกันแต่ว่าพลังของทะเลสายฟ้าที่ผสานห้าสายฟ้านี้มันรุนแรงกว่าทะเลสายฟ้า เทวะรวบสวรรค์ก่อนหน้ามากนัก! ห้าพลังสายฟ้าผสานเข้าด้วยกันนั้นมันทำให้เกิดการเพิ่มพูนอย่างไม่หยุดยั้ง
ในมิตินี้เฟิงรุ่ยนั้นเป็นดั่งเจ้าโลก!
“ประหารห้าสายฟ้า ทำลายโลกหล้าลง!”
ร่างของเย่หยวนนั้นแตกสลายลงไปทันทีอย่างไม่อาจขัดขืนและค่อยๆ ถูกหลอมไป
แต่ตอนนี้เฟิงรุ่ยไม่รีบดึงพลังกลับไปในทันที
ทะเลสายฟ้าในครั้งนี้มันถูกใช้งานอยู่นานถึงสองชั่วโมงด้วยกัน!
ไม่ว่าเย่หยวนนั้นจะเก่งกาจแค่ไหนมันก็ไม่มีทางจะรอดไปได้!
สองชั่วโมงต่อมาร่างของเฟิงรุ่ยก็เปลี่ยนจากทะเลสายฟ้ากลับมากลายเป็นร่างคนอีกครั้ง
ประหารห้าสายฟ้านั้นมันเป็นวรยุทธที่กินแรงอย่างมาก
หากต้องใช้มันออกมาต่อเนื่องถึงสองชั่วโมงแล้วแม้จะเป็นมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์เองก็อดหอบออกมาไม่ได้
แต่เพื่อจะสังหารเย่หยวนนั้นเขาต้องเอาจริง!
ต่อให้จะต้องกลับไปนอนพักเป็นเดือนเขาก็ยอม!
มดปลวกนั้นมันกลับกล้าท้าทายเฟิงรุ่ยผู้ยิ่งใหญ่ คิดจริงๆ หรือว่าตัวมันจะมีร่างวิญญาณอมตะ?
จนถึงตอนนี้เฟิงรุ่ยก็ยังไม่เชื่อว่าเย่หยวนจะมีร่างวิญญาณอมตะ
เขานั้นเป็นคนจากภายใน แตกต่างจากมหาจักรพรรดิล้ำตงหยางมาก ในฐานะยอดอัจฉริยะแห่งแดนวิญญาณอมตะนั้นเขาย่อมรู้ดีว่าการจะปลุกร่างวิญญาณอมตะขึ้นมานั้นมันยากแค่ไหน
ครั้งนี้เฟิงรุ่ยนั้นไม่ใจร้อนพูดอะไรออกมาและรอดูไปก่อน
คนอื่นๆ ที่ได้เห็นเองก็ไม่มีใครกล้าพูดขึ้นได้แต่ต้องมองดูอย่างหวาดกลัว
เพราะพลังของเฟิงรุ่ยนั้นมันทำให้พวกเขาแทบฉี่ราด
มหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ขั้นต้นคนนี้…กลับมีพลังที่สามารถเอาชนะมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์ในโลกภายนอกได้อย่างสิ้นเชิง!
ต่อให้อีกฝ่ายจะเป็นมหาจักรพรรดิเมฆาสวรรค์มันก็คงไม่อาจจะรอดชีวิตจากประหารห้าสายฟ้านี้ไปได้!
แน่นอนว่าคนจากแดนวิญญาณอมตะนั้นมันแตกต่างจากยอดฝีมือในโลกภายนอกสิ้นเชิง!
ตอนนี้มันมีแต่ความเงียบงันเข้าปกคลุม
คนทั้งหลายนั้นต่างเฝ้ารอดูว่าเย่หยวนจะคืนชีพกลับมาได้หรือไม่
หยุนหนีเองก็เช่นกัน!
ตอนนี้แม้แต่ตัวนางเองก็ยังไม่ค่อยเข้าใจว่าเย่หยวนรอดชีวิตได้อย่างไร?
แต่ตอนนี้นางมั่นใจแล้วว่าร่างวิญญาณของเย่หยวนนั้นมิใช่แค่ร่างวิญญาณธรรมดาๆ
ต่อให้จะไม่ใช่ร่างวิญญาณอมตะมันก็คงเป็นร่างวิญญาณระดับสวรรค์แน่แล้ว!
นางนั้นรู้ถึงฝีมือของเฟิงรุ่ยดี
คนที่จะมาเล่นหัวเขาได้นั้นไม่ได้มีมากมาย!
หนึ่งอึดใจ สองอึดใจ…
จนสุดท้ายก็ผ่านไปถึงสิบห้านาที
เฟิงรุ่ยนั้นมองดูอยู่ตรงนั้นอยู่นานถึงสิบห้านาที
สิบห้านาทีที่ผ่านมานี้ไม่มีใครพูดอะไร
หากเห็นลมพัดแม้แต่น้อยคนทั้งหลายก็จะจ้องมองดูว่ามันเป็นเย่หยวนหรือไม่
แต่สุดท้ายเขาก็ยังไม่ฟื้นคืนชีพกลับมา!
ได้เห็นเช่นนั้นเฟิงรุ่ยก็ต้องหัวเราะลั่นขึ้นมา “ฮ่าๆๆ ก็บอกแล้วว่าร่างวิญญาณอมตะมันจะปรากฏขึ้นในโลกภายนอกได้อย่างไร? เย่หยวน ทำไมไม่ลองคืนชีพมาอีกเล่า? คืนชีพให้ข้าดูหน่อยสิ!”
ไม่รู้ว่าทำไมตอนนี้เฟิงรุ่ยถึงได้รู้สึกโล่งอกอย่างมากทั้งๆ ที่ตัวเองแค่สังหารจักรพรรดิเที่ยงคนหนึ่งไปก็เท่านั้น
เขานั้นเกลียดความรู้สึกนี้อย่างมากแต่ก็ไม่อาจห้ามปากตัวเองได้!
แต่หลังจากเขาพูดจบประโยคนั้นมันก็เกิดหมอกหนาขึ้นมา
หมอกนั้นค่อยๆ พัดผ่านเข้ามา
คนทั้งหลายต้องหันมามองหน้าเฟิงรุ่ยเป็นตาเดียว
“ฮ่าๆๆ!”
บางคนถึงขั้นกลั้นขำไว้ไม่ได้
เย่หยวน เจ้าบ้านี่มันชั่วร้ายจริงๆ!
เขานั้นรอถึงสิบห้านาทีเพื่อจะให้เฟิงรุ่ยพูดโม้ออกมา
แต่ได้เห็นการตบหน้าเช่นนี้มันก็น่าสะใจอย่างมาก!
เพราะเย่หยวนคนนี้เป็นตัวแทนของโถงวิญญาณนิพพานกล้วยไม้สงบของพวกเขา!