ยอดฝีมือเกือบร้อยกว่าคนของตระกูลซูหยุดการค้นหาซูจือเฟยกับซูจือหยูอย่างลับๆในโตเกียวทันที มียอดฝีมือจำนวนยี่สิบคนขับรถยนต์ตรงไปที่เกียวโตในตอนดึกทันที ที่เหลืออีกเกือบแปดสิบคน ทั้งหมดเริ่มรวมตัวกันที่คฤหาสน์ของมัตสึโมโตะโยชิโตะ

มัตสึโมโตะโยชิโตะไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าตกเองกำลังตกอยู่ในอันตราย

เขามองดูเวลา เมื่อเห็นว่าเป็นเวลาสี่ทุ่ม ดังนั้นเขาก็หยิบโทรศัพท์และโทรหาท่านนินจาใหญ่อิงะ

ตามแผนการที่เขาวางไว้ ตอนนี้เขาจะสั่งให้ให้ท่านนินจาใหญ่อิงะฆ่าคน หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง ให้เอาศพมาซ่อนที่คฤหาสน์ของตระกูลอิโตะ

หลังจากนั้น อดทนรออีกสักสองสามชั่วโมง รอให้อุณหภูมิของศพเหล่านั้นเย็นตัวลง ค่อยแจ้งเบาะแสกับกรมตำรวจนครบาลโตเกียวโดยไม่ระบุชื่อผู้แจ้งเบาะแส

ถ้าทุกอย่างสำเร็จ พรุ่งนี้เช้า นางาฮิโกะอิโตะต้องซวยอย่างแน่นอน

หลังจากจัดการนางาฮิโกะอิโตะแล้ว ศัตรูเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ของตัวเองก็คือทากาฮาชิมาจิ

ทากาฮาชิมาจิในตอนนี้ คงจะจมปลักอยู่กับความเจ็บปวดที่สูญเสียลูกชาย กล่าวได้ว่าเวลานี้เป็นช่วงที่เขาอ่อนแอที่สุด และตัวเองก็สามารถซุ่มโจมตีเพื่อฆ่าเขาในช่วงเวลาที่เขาเตรียมเดินทางไปฝังศพลูกชายตัวเอง

มัตสึโมโตะโยชิโตะคิดเรื่องนี้อยู่ในใจ แต่โทรศัพท์ที่อยู่ข้างๆหูก็ส่งเสียงตู๊ดๆๆไม่หยุด

“ทำไมโทรศัพท์ของท่านนินจาใหญ่อิงะถึงโทรไม่ติด?”

มัตสึโมโตะโยชิโตะอดไม่ได้ก็เลยขมวดคิ้วทันที

“ก่อนหน้านี้ก็เคยพูดกับเขาไว้แล้วไม่ใช่เหรอ? ให้เขาเปิดเครื่องโทรศัพท์ไว้ตลอดเวลา มีปัญหาอะไรก็สามารถติดต่อกันได้ทันที มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”

จู่ๆหัวใจของมัตสึโมโตะโยชิโตะก็กระตุกหนึ่งครั้ง และเขาก็ครุ่นคิดในใจ:”ท่านนินจาใหญ่อิงะ หรือว่าเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับเขาแล้ว?!”

“แต่คงไม่น่าเกิดอะไรไม่ดีขึ้นกับเขาไหม! พวกเขานำตัวพี่น้องตระกูลซูไปที่เกียวโตโดยที่ไม่มีใครรู้ ตำรวจนครบาลโตเกียวหาตั้งนานก็ไม่ได้เบาะแสอะไรเลย เกิดเรื่องไม่ดีขึ้นกับเขาได้ยังไง? มันไม่สมเหตุสมผลเลย!”

“ถ้าหากพวกเขาถูกจับได้ขณะที่เอาศพไปซ่อนที่ตระกูลอิโตะและถูกคนของตระกูลอิโตะซุ่มโจมตี มันก็ฟังดูมีเหตุผล แต่ประเด็นสำคัญอยู่ที่ พวกเขายังไม่ได้รับคำสั่งจากตัวเอง และพวกเขาไม่กล้าฆ่าพี่น้องตระกูลซูก่อนได้รับคำสั่ง ดังนั้นเรื่องนี้เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!”

“แล้วเกียวโตเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่?”

คนที่มีความมั่นใจในตัวเอง คิดแผนการทุกอย่างรอบคอบอย่างมัตสึโมโตะโยชิโตะ จู่ๆก็ตั้งคำถามกับตัวเองขึ้นมาทันที

ในขณะนี้ คนที่โทรศัพท์แล้วไม่มีใครรับ ไม่ได้มีเพียงแค่มัตสึโมโตะโยชิโตะคนเดียว แต่ยังรวมถึงทากาฮาชิมาจิที่พึ่งเสียลูกชายของตัวเองด้วย

ทากาฮาชิมาจิได้ออกคำสั่งแล้ว ให้นินจาของตระกูลฟูจิบายาชิที่ซุ่มอยู่ในเกียวโตให้รีบไปฆ่าอิโตะนานาโกะก่อน และถ่ายวิดีโอขณะที่ฆ่าเธอด้วย

หลังจากนั้น เขาจะใช้วิดีโอนี้ไปทรมานนางาฮิโกะอิโตะ ทำให้นางาฮิโกะอิโตะตายไปพร้อมกับความเจ็บปวดอย่างแสนสาหัส

แต่นินจาของตระกูลฟูจิบายาชิ ไม่ได้ตอบอะไรกลับมาเลย

เขาโทรไปเพื่อสอบถามความคืบหน้า แต่ติดต่อไม่ได้ และเขาก็โทรศัพท์ไปหาหลายๆคน แต่ก็ไม่มีใครรับสาย

เมื่อเห็นว่าติดต่อใครไม่ได้เลยสักคน ทากาฮาชิมาจิโยนโทรศัพท์ลงพื้นทันที ตะโกนด้วยความโกรธ:”แปลกมาก! มันเป็นเรื่องที่แปลกมากๆ! นินจาฟูจิบายาชิที่ทำทุกอย่างสำเร็จมาโดยตลอด ทำไมหลายวันมานี้กลายเป็นพวกเศษสวะอย่างนี้?”

“ก่อนหน้านี้ฟูจิบายาชิมาสะและคนอื่นๆหายตัวไปอย่างลึกลับ และสุดท้ายก็กลายเป็นศพแช่แข็งและส่งมาให้ตัวเอง ตอนนี้นินจาพวกนั้นก็ไม่มีข่าวคราวอีกเลย หรือว่าพวกเขาอาจจะกลายเป็นศพแช่แข็งและกำลังส่งมาให้ตัวเอง!”

ลูกน้องของเขารีบพูดทันที:”ท่านประธาน นินจาของตระกูลฟูจิบายาชิโดนซุ่มโจมตีที่ตระกูลอิโตะหรือเปล่า?”

“เอาอะไรมาซุ่มโจมตี?”ทากาฮาชิมาจิด่าด้วยความโกรธ:”สถานการณ์ฝั่งนู้นพวกเราตรวจสอบข้อมูลอย่างชัดเจนแล้ว ตระกูลอิโตะในเกียวโตไม่มีนินจาแม้แต่คนเดียว มีเพียงแม่บ้าน คนใช้และบอดี้การ์ดทั่วไปไม่กี่คน คนพวกนี้เอาอะไรมาซุ่มโจมตีนินจาของตระกูลฟูจิบายาชิ?

“และพวกเขาก็มีหกคนด้วย!”

เมื่อพูดจบ ทากาฮาชิมาจิก็อดไม่ได้ที่จะบ่นพึมพำ:”เกิดเรื่องอะไรขึ้นที่เกียวโตกันแน่?!”