เมื่อเซียวชูหรันได้ยินเสียงประตู ก็หันหน้าไปมอง จึงพบว่าเย่เฉินกลับมาแล้ว เธอวิ่งเข้าไปหาเขาอย่างดีใจ ตะโกนออกมาอย่างตื่นเต้นว่า “ที่รัก ทำไมคุณกลับมาวันนี้ล่ะ? เมื่อวานตอนวิดีโอคอลยังบอกว่าอีกสองวันค่อยกลับไม่ใช่เหรอ?”
เย่เฉินจึงพูดขึ้นว่า “อยากเซอร์ไพรส์คุณไง！”
หลังจากพูดจบ เซียวชูหรันก็วิ่งมาถึงตรงหน้าเขา แล้วกระโจนเข้าไปในอ้อมกอดของเขาทันที
หลายวันนี้ที่เย่เฉินไปญี่ปุ่น เซียวชูหรันเอาแต่คิดถึงเขาอยู่ทุกคืนทุกวัน
ก่อนหน้านี้ เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้บ่อยเหมือนอย่างตอนนี้เลย
ตอนที่เย่เฉินไปที่เมืองเย่นจิง ก็ยังไม่เห็นจะคิดถึงมากขนาดนี้เลย
ดังนั้น ทันทีที่ได้เห็นเย่เฉินกลับมาอย่างกะทันหัน เธอจึงวิ่งพุ่งเข้าไปกอดเขาอย่างไม่สงวนท่าทีใดๆทั้งสิ้น
เย่เฉินเองก็คาดคิดไม่ถึง ว่าภรรยาจะกล้าวิ่งเข้ามากอดเขาต่อหน้าพ่อแม่อย่างนี้ ชั่วขณะก็รู้สึกดีใจ พร้อมกันนั้นก็รู้สึกอายๆ
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงพูดกับเซียวชูหรันว่า “ที่รัก ค่อยกอดตอนกลับเข้าห้องเนอะ ตอนนี้พ่อกับแม่มองอยู่”
เซียวชูหรันรู้ตัว ใบหน้าแดงแปร๊ดขึ้นมาในทันที
เธอพูดออกมาอย่างนึกกลัวย้อนหลังว่า “เมื่อกี้เราเพิ่งดูข่าวมา สองสามวันก่อนที่ญี่ปุ่นเกิดเหตุฆาตกรรมยกครัว เสียชีวิตสามสิบกว่าคน น่ากลัวมากๆเลย!”
เย่เฉินเอ่ยถามอย่างแปลกใจ “ออกข่าวในประเทศแล้วเหรอ?”
“ใช่!” เซียวชูหรันพยักหน้าหงึกๆ เอ่ยพูดอย่างจริงจังว่า “ออกข่าวตั้งหลายช่อง เหมือนจะมีการเคลื่อนขบวนทหารออกจับตัวผู้ต้องสงสัยที่สนามบินด้วยล่ะ จับผู้ต้องสงสัยยังเอารถบัสไปตั้งสามคันแหนะ สังคมญี่ปุ่นน่ากลัวเกินไปแล้ว ถ้ารู้ว่ามันวุ่นวายขนาดนี้ตั้งแต่แรก ให้ตายยังไงฉันก็ไม่ยอมให้คุณไปหรอก!”
เย่เฉินพูดกลั้วยิ้มว่า “ผมเองก็ไม่รู้ว่าที่นั่นจะวุ่นวายขนาดนั้น แต่ก็น่าจะเป็นเหตุบังเอิญล่ะมั้ง”
ในตอนนี้เองหม่าหลันก็วิ่งเข้ามาอย่างดีอกดีใจ เอ่ยพูดอย่างตื่นเต้นว่า “ไอ้หยาลูกเขยของฉัน ในที่สุดก็กลับมาสักทีนะ! แกไม่รู้หรอกว่าระหว่างที่แกไปญี่ปุ่น แม่ยายคนนี้คิดถึงแกมากแค่ไหน！”
เซียวฉางควนรีบพูดขัดขาขึ้นมา “คุณไม่ได้คิดถึงเย่เฉินสักหน่อย คุณคิดถึงของฝากต่างหาก！”
หม่าหลันถลึงตาใส่เซียวฉางควน แล้ววีนว่า “ฉางควานคุณหุบปากไปเลยนะ! ที่ฉันพูดมันออกมาจากใจทั้งนั้น ต่อให้ลูกเขยของฉันไม่ซื้ออะไรมาฝาก ฉันก็คิดถึงเขาเหมือนเดิมนั่นแหละ!
หม่าหลันวีนจบ ก็หันมายิ้มตาหยีให้เย่เฉินทันที “ลูกเขย แกกลับมาครั้งนี้ มีของขวัญอะไรมาให้แม่หรือเปล่า?
เย่เฉินพยักหน้า “มีครับ ผมซื้อมาฝากหมดทุกคนเลย”
เขาพูดพร้อมกับหยิบของขวัญที่ซื้อออกมา
เขาหยิบกล่องแหวนให้เซียวชูหรันเป็นอันดับแรก พร้อมกับวางไว้บนมือของภรรยา เอ่ยพูดว่า “ที่รัก นี่ของขวัญสำหรับคุณ เปิดดูสิครับ”
เซียวชูหรันเอ่ยถามอย่างตื่นเต้นและตกใจ “นี่มันอะไรกัน?”
เย่เฉินพูดยิ้มๆว่า “คุณเปิดดูก็รู้แล้ว”
หม่าหลันที่อยู่ข้างๆรีบเอ่ยเร่งว่า “ชูหรัน แกรีบเปิดดูสิ ให้แม่ดูด้วย ว่าลูกเขยให้อะไรแก！”