สีหน้าที่โมโหยิ่งยวดของชายชุดเขียวทำให้หลินสวินอดยิ้มไม่ได้ สายตาแฝงความทะเล้น กล่าวว่า “มองข้ามเจ้าแล้วอย่างไร แน่จริงก็เข้ามาสิ”
ปราณกระบี่ไร้สิ้นสุดทะยาน กระบี่มรรคหนึ่งเดียวสำแดงมรรคกระบี่ไร้เทียมทานมากมาย แม้ไม่อาจทำร้ายชายชุดเขียว แต่ก็ทำให้เขาจำต้องลงมือสลายพลังอย่างต่อเนื่อง
ทว่าการคงอยู่ของเตากระบี่หนึ่งเดียว ทำให้การจู่โจมทั้งหมดของเขาถูกขวางไว้
พูดสั้นๆ ก็คือ ในการปะทะครั้งนี้ ไม่ว่าเป็นใครก็ทำอะไรอีกฝ่ายไม่ได้
สำหรับหลินสวินก็เรียกได้ว่าเป็นผลงานอันเกริกก้องพลิกฟ้าแล้ว ถึงอย่างไรเขาซึ่งมีพลังปราณระดับจักรพรรดิขั้นสามสามารถปะทะกับบรรพจารย์จักรพรรดิคนหนึ่งได้ หากกระจายออกไปจะต้องได้รับเสียงตื่นตะลึงนับไม่ถ้วนอย่างแน่นอน
ทว่าสำหรับเฒ่าดึกดำบรรพ์ที่มีชีวิตมาไม่รู้นานเท่าไหร่แล้วอย่างชายชุดเขียว การต่อสู้เช่นนี้สามารถทำให้เขาเสียชื่อไม่เหลือชิ้นดี!
“ข้าจะฆ่าเจ้า!”
ชายชุดเขียวเดือดดาลราวกับบ้าคลั่ง กระตุ้นศาสตราจักรพรรดิ ประทับมรรคแดงเพลิงราวกับแสงอรุณนั่น บนนั้นสลักอักษร ‘สยบอากาศ’ ปลดปล่อยอานุภาพน่ากลัวปกคลุมเวิ้งฟ้า
‘ทะยาน!’
หลินสวินขับเคลื่อนความคิด เจดีย์ไร้สิ้นสุดผุดออกมา อุบัติอานุภาพชั้นเลิศที่กำราบกาลนิรันดร์
ทันใดนั้นฟ้าดินแถบนี้พังถล่ม อึงอลไม่หยุด
สิ่งที่ทำให้ชายชุดเขียวสีหน้าไม่น่าดูก็คือ แม้จะเรียกประทับมรรคสยบอากาศศาสตราจักรพรรดิบริสุทธิ์ของตนออกมาแล้ว แต่กลับยังถูกขวางไว้
ต่อสู้มาจนถึงตอนนี้ ไม่มีความคืบหน้าแม้แต่น้อย!
สัตว์ประหลาดเฒ่าอย่างพวกไป๋หลิงเจิน อู่ซิวสิงที่จับตามองการต่อสู้นี้ต่างล้วนตกตะลึง นี่คือพลังต่อสู้ที่มหาจักรพรรดิขั้นสามคนหนึ่งสามารถครอบครองได้หรือ
ช่างทำให้คนคลุ้มคลั่งจริงๆ!
ตั้งแต่อดีตถึงปัจจุบัน อย่าว่าแต่เคยเห็น ไม่เคยได้ยินด้วยซ้ำว่ามีมกุฎมหาจักรพรรดิคนใดเย้ยฟ้าถึงขนาดนี้
กลางห้วงอากาศ หลินสวินตัวคนเดียวเข้าปะทะบรรพจารย์จักรพรรดิคนหนึ่ง ไม่เพียงไม่เคยถูกกดดัน กลับปรากฏสถานการณ์สูสีอยู่รางๆ!
นี่ทำให้พวกหวงชางเทียนตะลึงงัน มองจนตาลาย นี่ทึ่งเกินไป ในปัจจุบันพวกเย้ยฟ้าปานปีศาจไร้เทียมทานเช่นนี้ สามารถทำให้คนตกใจตายได้จริงๆ!
ถึงอย่างไรการใช้พลังปราณระดับจักรพรรดิขั้นสามต่อสู้อย่างสูสีกับเฒ่าดึกดำบรรพ์ระดับบรรพจารย์จักรพรรดิคนหนึ่งได้ ก่อนหน้านี้ก็ไม่เคยมีมาก่อน
“เดรัจฉาน! ยังไม่มารับความตายอีก!”
ทันใดนั้นเฒ่าชราคนหนึ่งตะโกนอย่างเดือดดาล พลันเข้าร่วงมการต่อสู้ ควบคุมขวดหยกฟ้าครามราวกับเทพวารี วารีดำลึกลับมากมายพรั่งพรูประหนึ่งธารดาราม้วนพัดจักรวาล หมายจะสังหารหลินสวิน
เฒ่าชราคนนี้คือระดับมกุฎจักรพรรดิขั้นแปด คอยช่วยเหลืออยู่ข้างกายไป๋หลิงเจินมาโดยตลอด ตอนนี้ก็รับคำสั่งไป๋หลิงเจินให้มาช่วย
“สุนัขเฒ่า การต่อสู้ครั้งนี้เจ้าไม่มีสิทธิ์เข้าร่วม!”
หลินสวินหลุดขำออกมา กระบี่มรรคหนึ่งเดียวส่องแสง ปลดปล่อยประกายศักดิ์สิทธิ์มากมายฟันสังหารเข้าไปอย่างรุนแรง
หนึ่งกระบี่ทะยาน จักรวาลเปลี่ยนสี เทพผีล้วนตะลึง
ตูม โครม!
ก็เห็นปราณกระบี่ไร้เทียมทานนั่นบดขยี้ห้วงอากาศอย่างแข็งกร้าว พุ่งพรวดออกมา เสียงพรูดดังขึ้นคราหนึ่ง ฟันแขนขวาของเฒ่าชราผู้นั้นออกตรงๆ!
แสงเลือดสะดุดตาพุ่งขึ้นฟ้า เฒ่าชราร้องโหยหวน บนใบหน้าเต็มไปด้วยความตะลึง คิดไม่ถึงว่าเพิ่งพุ่งเข้าไป ตนกลับได้บาดเจ็บภายใต้น้ำมือเจ้าหนุ่มคนหนึ่ง
อันที่จริงหากไม่ใช่เพราะชายชุดเขียวสกัดไว้ แค่หนึ่งกระบี่นี้ก็สามารถเอาชีวิตเขาได้แล้ว!
“ไสหัวไป!”
ชายชุดเขียวตะโกน ยิ่งเดือดดาลกว่าเดิม เดิมทีเขาก็รู้สึกขายหน้าพออยู่แล้ว ดันยังมีคนกระโดดมาช่วยเหลือ นี่คิดว่าด้วยพลังของเขาคนเดียวไม่สามารถกำราบสวะตัวจ้อยระดับจักรพรรดิขั้นสามได้หรือ
เฒ่าชราที่แขนขาดไปข้างหนึ่งสีหน้าซีดเซียว จะกล้าเข้ามายุ่งอีกได้อย่างไร หมุนตัวถอยออกจากสนามรบทันที
“ควรจัดการได้แล้ว”
ชายชุดเขียวสูดหายใจลึกคราหนึ่ง รอบตัวปลดปล่อยกระแสแสงมรรคน่ากลัวยิ่งยวดออกมา ควบรวมกลายเป็นโลกที่กว้างใหญ่ไพศาลแห่งหนึ่งรางๆ
เขาโมโหอย่างยิ่งแล้ว ตัดสินใจใช้อานุภาพแท้จริง รากฐานพลังที่หลินสวินสำแดงออกมาเย้ยฟ้าเกินไป หากวันนี้ไม่กำจัด บนโลกนี้ทั้งบนล่างย่อมไม่มีใครสามารถกำราบได้อีก!
ชั่วขณะนี้เขาไม่กล้าออมมืออีก
“ไป!”
ชายชุดเขียวสองมือทำมุทรา หนวดเคราเผ้าผมพลิ้วไหว อานุภาพของประทับมรรคสยบอากาศทะยานขึ้นทันใด ลุกโชนดุจตะวันเจิดจ้าดวงหนึ่ง คลื่นพลังที่น่าหวาดหวั่นยิ่งซัดโหมแปดทิศราวกับพายุกระโชก
ชั่วขณะนี้พวกซี ต้าหวง ซย่าจื้อ หวงชางเทียนต่างอดหวั่นไหวไม่ได้ ในใจเกิดความกังวล
“ก่อนหน้านี้เพื่อจับเป็นเจ้าหนุ่มนี่ผู้อาวุโสสามจึงออมมือมาโดยตลอด ตอนนี้… ไม่แล้ว!”
ไป๋หลิงเจินสีหน้าเย็นชา
นักหลอมอาวุธที่เป็นดั่งตำนานคนหนึ่ง พลังต่อสู้ยังเย้ยฟ้าได้ถึงขนาดนี้ นี่ก็เหมือนปีศาจหนึ่งเดียวในโลก ทำให้ไป๋หลิงเจินยังเกิดไอสังหารรุนแรง
ตูม!
ประทับมรรคสยบอากาศพุ่งออกมา อานุภาพที่ปลดปล่อยออกมาทำให้หลินสวินกดดันขึ้นเป็นเท่าตัว
แต่เขากลับไม่กลัว ตรงข้ามยิ่งต่อสู้ยิ่งห้าวหาญ ต้นกำเนิดมรรคดั้งเดิมในร่างพลุ่งพล่าน อานุภาพเพิ่มขึ้นมากเพราะเหตุนี้
โดยเฉพาะการดำรงอยู่ของเตากระบี่หนึ่งเดียว ทำให้เขาปลดปล่อยพลังแท้จริงออกมาได้ถึงขีดสุด ยิ่งต่อสู้ในใจยิ่งเหมือนเพลิงศึกลุกโชน รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ฝีมือการต่อสู้ยิ่งเฉียบคมและดุดันขึ้นเรื่องๆ
ทันใดนั้นหลินสวินคำรามดังลั่นประหนึ่งมังกรครวญเสือคำราม ผมยาวแผ่สยาย กายมรรคทั้งห้าก็ทะยานออกมาในตอนนี้ กระตุ้นกระบี่มรรคเหมือนกับร่างต้น
สวบ!
ปราณกระบี่สายหนึ่งโฉบพุ่งออกไป สำแดงอานุภาพของ ‘ไปไร้หวน’ ถึงขีดสุด
ก็เห็นปราณกระบี่สายนั้นแฝงไว้ซึ่งเจตกระบี่ไร้ที่สิ้นสุด กรีดทำลายเวิ้งฟ้าทั้งแถบ คมกริบบาดตา ในสายตาทุกคนก็เหมือนอสนีบาตหนาใหญ่กรีดผ่านอากาศไป รุนแรงหาใดเปรียบ
ปัง!
ประทับมรรคสยบอากาศถูกผ่าจนกระเด็น เสียงครวญสะเทือนหู
เงาร่างของชายชุดเขียวโซเซ ถึงกับถูกอานุภาพของกระบี่นี้ซัดถอยออกไปหลายก้าว
ชั่วขณะเดียวสีหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นแตกตื่น เดือดดาล อึ้งงัน ยากจะเชื่อ เหมือนคิดไม่ถึงว่าระดับบรรพจารย์จักรพรรดิอย่างตน… กลับถูกระดับจักรพรรดิขั้นสามคนหนึ่งซัดถอยหลังได้!
ตูมโครม!
ฟ้าดินราวกับแตกแยก หลืนสวินอานุภาพอหังการ ร่างต้นและร่างแยกทั้งห้าออกโจมตีพร้อมกัน กระบี่มรรคฟาดฟัน สังหารได้ทุกสิ่ง
ชั่วพริบตาเท่านั้นชายชุดเขียวถูกซัดถอยเป็นครั้งที่สอง
ในที่นั้นมีเสียงอุทานด้วยความตกใจดังขึ้น เสียงสูดหายใจสะท้านยิ่งดังไม่ขาดสาย
การต่อสู้ก่อนหน้านี้ยังเรียกได้ว่าฝีมือสูสี ทว่าตอนนี้หลินสวินกลับมีท่าทีโต้กลับอยู่รางๆ ซัดบรรพจารย์จักรพรรดิอย่างต่อเนื่อง!
นี่น่ากลัวเกินไปอย่างไม่ต้องสงสัย!
ก็เห็นในสนามรบเจตกระบี่พุ่งยิง ปราณกระบี่แต่ละสายทะลวงจักรวาล สำแดงนัยเร้นลับมหามรรคอันไม่มีที่สิ้นสุด เบ่งบานกลางฟ้า ส่องสว่างภูผาธาราหมื่นลี้
ประกายกระบี่สายแล้วสายเล่าพุ่งออกมาอย่างรุนแรง กดดันจนชายชุดเขียวจำต้องหลบหนี ดูสะบักสะบอมอย่างที่สุด
“รนหาที่ตาย!” ทันใดนั้นในหมู่บรรพจารย์จักรพรรดิห้าคนที่กำลังล้อมโจมตีซี ชายชุดเทาซึ่งร่างกายผอมซูมพุ่งออกมา โจมตีเข้าใส่หลินสวิน
แทบจะในเวลาเดียวกันหลินสวินก็ตะโกนออกมา “ซี!”
แค่คำเดียว ซีที่กำลังต่อสู้อย่างดุเดือดคล้ายเข้าใจดี ในดวงตางามเผยประกายเด็ดขาด
“ฟัน!”
หลินสวินไม่มองชายชุดเทาที่โจมตีมาด้วยซ้ำ ใช้ร่างต้นและร่างแยกทั้งห้ากระตุ้นกระบี่มรรคหนึ่งเดียวเต็มกำลัง ฟาดฟันออกไป
ไปไร้หวน!
ไม่มีใครสังเกตเห็นว่าชั่วขณะที่ฟันกระบี่นี้ออกไป มีแสงมรรคคลุมเครือแปลกประหลาดสายหนึ่งแผ่ออกจากร่างหลินสวิน
และในพริบตานี้ ชายชุดเขียวที่คิดว่าหลินสวินจะสู้สุดชีวิตเผยรอยยิ้มชั่วร้ายเหี้ยมโหด หมายจะเข้ากำราบหลินสวินพร้อมกับชายชุดเทาที่อนยู่ห่างออกไป
ทว่าก็เป็นชั่วพริบตานี้ที่อภินิหารหยุดเวลาปลดปล่อยออกมา…
ฟุ่บ!
เมื่อกระบี่มรรคหนึ่งเดียวฟันลงมา กระแสปราณกระบี่ไพศาลก็ฟันร่างชายชุดเขียวเป็นสองท่อน!
และพร้อมๆ กับปราณกระบี่อหังการนั้น ร่างของระดับบรรพจารย์จักรพรรดิที่ประหนึ่งยักษ์ใหญ่เทียมฟ้าก็ถูกทำลาย กลายเป็นเถ้าถ่านล่องลอย
ฝนเลือดไหลสาด การหล่นร่วงของบรรพจารย์จักรพรรดิคนหนึ่งสะท้านสะเทือนทุกคนในที่นั้น
ทว่าก็ตอนนี้เอง ในอีกจุดหนึ่งเฒ่าชราชุดเทาที่แยกตัวมาโจมตีหลินสวิน เงาร่างล้วนแหลกละเอียดทุกกระเบียดกลางอากาศ จากนั้นกลายเป็นควันพวยพุ่งหายไป
ด้านหลังเขาไม่รู้ว่าซีมายืนอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ เสื้อผ้าสะบัดพลิ้ว กฎเกณฑ์ตัดสลับ เงาร่างสง่างามโดดเด่น
หรือก็คือ หลินสวินและซีแยกกันสังหารบรรพจารย์จักรพรรดิในเวลาเดียวกัน!
ตั้งแต่เปิดศึกมา นี่เป็นครั้งแรกที่ระดับบรรพจารย์จักรพรรดิร่วงหล่น อีกทั้งยังตายพร้อมกันสองคน
สนามรบที่เดิมทีต่อสู้กันอย่างดุเดือดล้วนเงียบกริบลงในชั่วขณะนี้ ความสะท้านสะเทือนไร้รูปกลบจิตใจของบรรพจารย์จักรพรรดิเหล่านั้นราวกับกระแสน้ำ
ไม่ว่าศัตรูหรือฝั่งตนล้วนตะลึง!
“นี่เป็นไปได้อย่างไร” ไป๋หลิงเจินสีหน้าเปลี่ยนไป ตาแทบถลน ใบหน้าชราเขียวคล้ำไม่น่าดู
บรรพจารย์จักรพรรดิสองคนที่ร่วงหล่นล้วนมาจากเผ่าเสือขาวของพวกเขา ความสูญเสียระดับนี้ทำให้ใจเขาแทบหลั่งเลือด
“ฆ่า!”
และฉวยโอกาสนี้ หลินสวินก็โจมตีเข้าใส่ไป๋หลิงเจิน อานุภาพดุดันรุนแรง ทั้งร่างแผ่กลิ่นอายอหังการอันน่าตะลึง
ในเวลาเดียวกันซีก็เปิดฉากตอบโต้อันแข็งแกร่งหาใดเปรียบ เงาร่างพริบไหว ทวนศึกที่ประหนึ่งพลังระเบียบพลันควบรวมในฝ่ามือ โจมตีเข้าใส่อู่ซิวสิงที่อยู่อีกทาง
นางกับหลินสวินร่วมมือกันอย่างรู้ใจ คนหนึ่งเล็งไป๋หลิงเจิน อีกคนจับจ้องอู่ซิวสิง ล้วนรู้ชัดว่าขอเพียงจับหัวหน้าเผ่าสองคนนี้ได้ สถานการณ์การต่อสู้ครั้งนี้จะต้องเกิดการเปลี่ยนแปลง!
ตูม!
เตากระบี่หนึ่งเดียวพรั่งพรูประกายศักดิ์สิทธิ์มากมาย เมื่อหลินสวินต่อสู้ กระบี่มรรคภายในล้วนสาดปราณกระบี่ออกมาเป็นระลอกคลื่น ทำให้ฟ้าดินปั่นป่วนทรุดทลาย!
ตอนนี้ไป๋หลิงเจินกำลังสู้กับหวงชางเทียนอย่างดุเดือด ยามสังเกตเห็นภาพนี้ก็หลบหลีกอย่างไม่ลังเล ไม่ได้ไปปะทะ
การตายของชายชุดเขียวซึ่งมีพลังปราณระดับบรรพจารย์จักรพรรดิ ทำให้เขาตระหนักได้ถึงความแข็งแกร่งของหลินสวินยิ่งยวด จะกล้าไปปะทะซึ่งหน้าอีกได้อย่างไร
หลินสวินย่อมไม่มีทางให้อีกฝ่ายหลบไปเช่นนี้ เมื่อความคิดขยับไหว ปราณกระบี่ไท่เสวียนไร้สิ้นสุดพลันแผ่ออกมา กลายเป็นอานุภาพปกฟ้าคลุมดิน ปกคลุมพื้นที่แห่งนี้
ไป๋หลิงเจินหน้าเปลี่ยนสีไป ส่งเสียงตะโกนพลางกวัดแกว่งดาบในมือ ฟันอย่างเกรี้ยวกราด พยายามทำลายการปิดล้อม หมายจะออกจากวงล้อมไป
ตูม!
เสียงปะทะประหนึ่งฟ้าถล่มดินทลายดังขึ้น ในประกายแสงที่แผ่พุ่งไร้สิ้นสุด ก็เห็นไป๋หลิงเจินถูกปราณกระบี่สายแล้วสายเล่าซัดจนจมูกปากหลั่งเลือด เงาร่างเซถอย ได้รับบาดเจ็บสาหัสในทันที
“ตาย!”
หลินสวินโจมตีมาอีกครั้ง เร็วจนเหลือเชื่อ หมายจะสังหารไป๋หลิงเจินในคราเดียว
ฟุ่บ!
ทว่าก็เป็นตอนนี้เอง จู่ๆ ประทับฝ่ามือหนึ่งควบรวมกลางอากาศ ตบเข้าใส่หลินสวินอย่างรุนแรงราวกับดวงอาทิตย์เจิดจ้า
เป็นบรรพจารย์จักรพรรดิคนหนึ่งลงมือ!
และในเวลาเดียวกัน บรรพจารย์จักรพรรดิอีกคนปรากฏตัวข้างกายไป๋หลิงเจิน พาเขาหลบหนีออกไปไกลจากจุดเดิมในทันที
ปัง!
หลินสวินถูกประทับฝ่ามือที่รุนแรงนั่นซัดจนเลือดลมรอบกายพลิกตลบ ไม่อาจไม่หลบหลีก
ทว่าไป๋หลิงเจินซึ่งหนีตายมาได้ยังไม่ทันถอนหายใจโล่งอก ในสนามรบที่ห่างออกไปมีเสียงโหยหวนน่าสลดยิ่งเสียงหนึ่งดังขึ้น
………………………