ใครก็ไม่คาดคิด คุณท่านเย่ที่อายุมากแล้ว จู่ๆจะเป็นเหมือนกับระเบิด ที่พูดคำพูดนี่ออกมา เมื่อคำพูดนี้พูดออกมา ใครๆก็รู้ ว่าเมื่อกี้เย่ฉางโคงจะต้องแอบไปฟ้องคุณท่านเย่ อยากจะพูดร้ายเย่เฉินเพื่อทำลายความสัมพันธ์ แต่ไม่คิดเลยว่าคุณท่านจะฟาดฝ่ามือใส่อย่างโหดเหี้ยม ที่ยิ่งทำให้ผู้คนตกใจก็คือ คุณท่านเย่จะประกาศอย่างกะทันหัน ว่าจะยกตำแหน่งผู้นำตระกูลของตระกูลเย่ มอบให้กับเย่เฉิน！ วินาทีนี้ ลูกน้องของเย่เฉิน เพื่อนพ้อง ต่างก็ตื่นเต้นดีใจอย่างมาก ถึงขั้นแทบจะกรีดร้องออกมา แต่คนส่วนมากของตระกูลเย่ ต่างก็ทำหน้าเศร้าสลด สีหน้าดูแย่มากกว่าตอนที่ว่านพั่วจวินสั่งให้ลู่เห้าเทียนนำเอาโลงศพไปหาถึงบ้านเยอะมาก ตอนที่คุณท่านอยู่ในตำแหน่ง พวกเขาทุกคนต่างก็ได้รับผลกำไรอื่นๆจากธุรกิจต่างๆของตระกูลเย่มาไม่น้อย บวกกับที่มีเงินปันผลและโบนัสของทุกปี ทุกๆคนล้วนมีชีวิตอย่างสุขสบาย แต่ว่า ใครจะรู้ ถ้าหากเย่เฉินขึ้นเป็นผู้นำตระกูล นั่นก็จบเห่แล้ว นิสัยเลือดเย็นแบบนี้ของเย่เฉิน จะปล่อยให้พวกเขาแอบกินผลกำไรอื่นๆได้ยังไงกัน? ถึงตอนนั้นคงจะเหมือนกับจักรพรรดิหงอู่ ที่เข้มงวดกับการเงิน แล้วไม่ปล่อยให้มีช่องโหว่ใดๆกับคนอื่นอย่างแน่นอน เย่ฉางโคงนั้นยิ่งโมโหมากกว่า เขาคิดในใจว่า “นี่แม่งนับว่าเรื่องอะไรกัน? กูอุตส่าห์วิ่งมาบอกคุณท่านว่าถูกแย่งอำนาจ ปรากฏว่าทำเอาคุณท่านโมโหแล้วตบมาทีหนึ่ง แล้วยังยกตำแหน่งผู้นำตระกูลให้กับเย่เฉินอีก เขากินยาผิดหรือไง?” ในเวลานี้เย่โจงฉวนมองเย่ฉางโคง ในใจคิดว่า “เดิมทีฉันถูกเฉินเอ๋อแย่งตำแหน่งผู้นำตระกูลไปอย่างไม่รู้เรื่องรู้ราว แม้แต่โอกาสการที่จะถอยให้เองก็ไม่มี กำลังเครียดอยู่ว่าจะหาโอกาสจากไหน ที่จะกระชับสัมพันธ์กับเฉินเอ๋อ แกก็มาหาเรื่องเองถึงที่ นี่มันต้องการอะไรก็มีคนนำมาให้ไม่ใช่หรือไง?！” “แม้ว่าแกจะเป็นลูกชายแท้ๆของฉันแล้วยังไง? แกคิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่าแกคิดจะทำอะไร? เรื่องที่แกสั่งให้เย่เฟิงไปซื้อชุดไว้ทุกข์ ฉันรู้ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว！ไอ้ขยะ แกคิดอยากจะรอให้ตาแก่ฉันถูกสำนักว่านหลงฆ่าทิ้ง แล้วแกก็ร้องขอความเมตตา ให้ปล่อยแกไปละสิ? หลังจากวันนี้ไปเฉินเอ๋อควบคุมตระกูลเย่ แกได้เจอดีแน่！” เย่ฉางโคงจะไปรู้ได้ยังไงว่าคุณท่านคิดอะไรอยู่ เขารู้เพียงแค่เรื่องเดียว นั่นก็คือต่อไปตัวเองคงได้จบเห่แน่นอน ในเวลานี้ เย่เฉินได้ยินว่าคุณท่านจะมอบตำแหน่งผู้นำตระกูลให้กับตัวเอง ในใจก็มีความประหลาดใจอยู่บ้างเล็กน้อย แต่เมื่อคิดอย่างละเอียด เขาก็พอเข้าใจแล้วว่าในใจคุณท่านคิดอะไรอยู่ เมื่อกี้ที่ตัวเองพูดอย่างนี้กับว่านพั่วจวิน ก็เพื่อจะพูดออกไปตรงๆ ว่าตัวเองจะรับผิดชอบปัญหาทุกอย่างของตระกูลเย่ เท่ากับว่ากลายเป็นผู้ที่มีอำนาจอย่างแท้จริง คุณท่านคงจะรู้แน่นอนว่าแก้ไขอะไรไม่ได้แล้ว ตอนนี้จึงมอบตำแหน่งให้เอง แล้วยังจะได้ข้อดีจากคนอื่นอีกด้วย พูดไปแล้ว ก็ล้วนเป็นคนฉลาดทั้งนั้น ส่วนเย่ฉางโคง คงจะถูกคุณท่านใช้เป็นหมากแน่นอน ครั้งนี้ตัวเองใช้ว่านพั่วจวินขึ้นตำแหน่ง แล้วคุณท่านก็ใช้เย่ฉางโคงลงตำแหน่ง ไม่พูดไม่ได้ว่าล้วนมีความคล้ายกัน ฉะนั้น เย่เฉินจึงพูดไหลตามน้ำไปว่า “หลังจากวันนี้ไปตระกูลเย่มีผม จะต้องสามารถพัฒนาต่อไปได้และรุ่งโรจน์ขึ้นอีกครั้งแน่นอน！” เย่โจงฉวนเดินเข้าไป จับมือเย่เฉินไว้ พูดอย่างตื่นเต้นว่า “เฉินเอ๋อ ต่อไปทุกอย่างในตระกูลเย่ ทุกอย่างนายเป็นคนตัดสินใจ ฉันเชื่อว่าตระกูลเย่อยู่ในมือนายจะต้องขึ้นสู่อันดับต้นของโลกได้แน่นอน！” เย่เฉินพยักหน้า พูดอย่างจริงจังว่า “ผมจะพยายามอย่างเต็มที่แน่นอนครับ！” พูดจบ ก็มองไปยังญาติพี่น้องของตระกูลเย่ พูดนิ่งๆว่า “อีกอย่าง ตระกูลเย่ใช้ชีวิตอยู่อย่างราบเรียบมานานแล้ว ผู้คนมากมายต่างก็อ่อนหัดลงแล้ว ผมคงต้องใช้โอกาสในงานไหว้บรรพบุรุษ ฝึกฝนบำรุงพวกเขาให้ดีๆสักหน่อย！”