โอลิเวียถูกการประชดของเย่เฉินทำให้อับอายจนแทบอยากจะนิ้วเท้าขุดหลุมและมุดลงไปยังชั้นหนึ่งในทันที
ยังมา《โรเมโอและจูเลียต》บ้าบออะไรกัน เธอจะทนลำบากรอวิลเลียมออกจากคุกได้ยังไงกัน?
ตอนนี้เธอรู้สึกเพียงแค่อยากจะรีบตัดความสัมพันธ์กับวิลเลียมทิ้งซะ！
ไม่อย่างนั้นถ้าวิลเลียมเข้าคุก ตัวเองก็คงไม่มีจุดจบที่ดีอะไร！
จอร์จพ่อของวิลเลียม จะฟังคำพูดประชดประชันของเย่เฉินไม่ออกได้ยังไงกัน เมื่อเห็นว่าตอนนี้เย่เฉินไม่ยินดีจะจัดการเป็นการส่วนตัว จิตใจของเขาก็รู้สึกหวาดกลัวอย่างที่สุดแล้ว
เขามองเย่เฉิน วิงวอนขอร้องว่า “คุณเย่ครับ เรื่องนี้ผิดที่ผมสั่งสอนลูกชายไม่ดีเอง เพียงแค่คุณบอกเงื่อนไขของคุณมา ไม่ว่าจะยากลำบากแค่ไหน ผมก็จะคิดว่าวิธีทำให้ได้ตามความต้องการของคุณครับ！”
เย่เฉินไม่สนใจเขา แต่หันไปมองวิลเลียม พูดเสียงเย็นชาว่า “วิลเลียม ถ้าหากนายอยากให้ฉันเมตตา อย่างแรกก็ต้องรีบบอกทุกอย่างออกมาให้ชัดเจนก่อน รวมทั้งนายตัดสินใจทำเรื่องนี้กับใคร มีคนมากมายอยู่ในเหตุการณ์ นอกจากเจ้ามือที่แจกไพ่คนนั้น สรุปแล้วยังมีอีกกี่คนที่เป็นพวกเดียวกับนาย！”
วิลเลียมรีบพูดว่า “ไม่มีแล้วครับไม่มีแล้ว…..มีเพียงเจ้ามือที่เป็นพวกเดียวกับผม….เมื่อก่อนเขาเคยเป็นเจ้ามือในกาสิโนของลาสเวกัสมานานหลายปี ฝีมือการพนันดีมาก ดังนั้นผมจึงรวมหัวกับเขาหลายครั้ง แล้วชนะหาเงินค่าขนมในงานเลี้ยงที่คล้ายๆแบบนี้…..เรื่องนี้ตั้งแต่ต้นจนจบมีเพียงพวกผมสองคนที่แอบวางแผนกันเองครับ ไม่มีคนที่สามเข้าร่วมด้วยแล้ว”
เย่เฉินพูดเสียงเย็นชา “ที่นายพูดมาเป็นความจริงทุกประโยค? ฉันขอเตือนนายไว้ ถ้าหากว่านายพูดเท็จแม้แต่คำเดียว ฉันจะแจ้งความจัดการทันที！ถึงตอนนั้นฉันยังจะให้ตระกูลเย่ทำการบีบบังคับทีมกฎหมายทางยุโรปเหนือ ให้ตัดสินนายอย่างหนัก！”
พูดแล้ว เย่เฉินก็พูดต่ออีกว่า “แล้วนายก็ต้องรู้ไว้ด้วย ถ้าหากนายถูกตำรวจจับตัวไปละก็ นายก็คงจะต้องอยู่ในคุกไปทั้งชีวิต！ถึงตอนนั้น ฉันไม่สนว่าคนที่นายต้องการจะปกป้องนั้นเป็นใคร แต่นายอาจจะไม่มีโอกาสแม้แต่เจอหน้าเธอเพียงสักครั้ง ถึงตอนนั้นคนอื่นก็ยังใช้ชีวิตสุขสบายได้เหมือนเดิม ส่วนนาย ก็ทำได้เพียงอยู่แค่กับกรงเหล็กแล้วละ”
จอร์จได้ยินคำพูดของเย่เฉิน ก็รีบเดินไปยังตรงหน้าของวิลเลียม แล้วก็ฟาดมือลงไปบนใบหน้าของเขาอีกครั้งอย่างหนัก ตะคอกว่า “นี่มันเวลาไหนแล้วยังไม่พูดความจริงอีก แกอยากจะเข้าคุกจริงๆงั้นหรอ? แกเข้าคุกไปคนเดียวไม่เป็นไร แต่อย่าได้เป็นภาระให้กับตระกูลของพวกเรา！”
เบื้องลึกหัวใจของวิลเลียมตื่นตระหนกอย่างมาก แล้วก็ร้องไห้ออกมา พูดว่า “ผมพูด！ผมพูด！ผมจะพูดเดี๋ยวนี้！คนที่วางแผนเรื่องนี้ด้วยยังมีโอลิเวีย พวกเราสองคนหารือเรื่องนี้ด้วยกัน….”
โอลิเวียได้ยินคำพูดนี้ก็โมโหขึ้นมาทันที “วิลเลียม！นายอย่ามาใส่ร้ายกันนะ！นี่มันเป็นความคิดของนายคนเดียว เกี่ยวอะไรกับฉัน?”
วิลเลียมพูดอย่างน้อยใจมากว่า “แผนการฉันเป็นคนคิดขึ้นมาก็จริง แต่เธอเองก็สนับสนุนมากนี่นา！อีกย่างเธอยังพูดอีกด้วยว่า ไม่ว่าฉันจะได้เงินจากเย่เฉินมาเท่าไหร่ จะต้องแบ่งให้เธอครึ่งหนึ่ง ถ้าหากว่าฉันสามารถชนะเครื่องบินคองคอร์ดลำนั้นของเย่เฉินมาได้ เครื่องบินก็ต้องเป็นของเธอครึ่งหนึ่งเช่นกัน….”
“นายพูดมั่ว！” โอลิเวียไม่คิดเลยว่า วิลเลียมจะแฉเธอทั้งหมด เพราะว่ากลัวจะถูกสอบสวนลึกไปกว่านี้！
เธอโมโหอย่างมาก ตะคอกเสียงดังว่า “วิลเลียม！เวลาอย่างนี้แล้วนายยังกล้าคิดที่จะลากฉันจมไปด้วย ฉันมองพลาดไปเอง！งานแต่งวันพรุ่งนี้ไม่ต้องแต่งแล้ว ต่อไปฉันกับนายไม่มีความเกี่ยวข้องอะไรกันอีก！”
เย่เฉินมองโอลิเวีย ยิ้มเยาะพูดว่า “โอลิเวีย ถ้าหากว่าตำรวจยุโรปเหนือมั่นใจว่าเธอเป็นพวกเดียวกับวิลเลียม งั้นงานแต่งนี้ถึงเธอจะอยากแต่งก็คงแต่งไม่ได้แล้ว แม้ว่าเธอจะเป็นผู้สมรู้ร่วมคิด ก็คงจะต้องติดคุกนานหลายปีเหมือนกัน！”
โอลิเวียได้ยินคำพูดนี้ก็ร้องไห้ออกมาทันที อ้อนวอนขอร้องว่า “คุณเย่คะ คุณกับฉันไม่มีความแค้นอะไรกัน ไม่จำเป็นที่จะต้องทำลายอนาคตของฉันหรอกใช่มั้ยคะ? ไม่ก็คุณเสนอราคามา！ไม่ว่าเยอะแค่ไหน ขอเพียงแค่อยู่ขอบเขตที่ราชวงศ์รับผิดชอบไหว ทางราชวงศ์ก็ยินดีจะชดใช้ให้กับคุณค่ะ！”