เฟ่ยเข่อซินพยักหน้า พูดอย่างสุภาพว่า “ลำบากคุณเลย”
“ยินดีค่ะ”
เฟ่ยเข่อซินรอตรงพื้นที่รอตรวจประมาณหนึ่งชั่วโมง หลังซือเทียนฉีตรวจคนไข้สามคนก่อนหน้าเสร็จ เฉินเสี่ยวจาวเดินเข้ามาพูดว่า “เชิญตามฉันมาค่ะคุณผู้หญิง”
เฟ่ยเข่อซินลุกขึ้น เข้าไปในห้องตรวจของซือเทียนฉี พร้อมกับเฉินอิ่งซาน
ซือเทียนฉีมองทั้งสองคน แล้วถามว่า “ทั้งสองท่าน ไม่ทราบว่าท่านไหนจะรักษา”
เฟ่ยเข่อซินรีบพูดว่า “สวัสดีค่ะหมอเทพซือ วันนี้ฉันไม่ได้มาให้คุณตรวจ แต่มาสอบถามแทนญาติคนหนึ่งในบ้าน”
ซือเทียนฉีพยักหน้าถามเธอว่า “ญาติของคุณไม่สบายตรงไหน”
เฟ่ยเข่อซินถอนหายใจ “หมอเทพซือ ก่อนหน้านี้ญาติฉันคนนี้เกิดอุบัติเหตุ หมอวินิจฉัยว่าเป็นอัมพาตท่อนบน เราสอบถามหลายต่อหลายที่ ได้ยินว่าเมื่อปีก่อน คุณรักษาผู้ป่วยอัมพาตท่อนบนคนหนึ่งจนหาย ดังนั้นฉันเลยมาจากเย่นจิงโดยเฉพาะ อยากขอร้องให้คุณช่วย!”
“อัมพาตท่อนบน……” เมื่อซือเทียนฉีได้ยิน ก็ส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจทันที ถอนหายใจเบาๆ แล้วพูดว่า “ตั้งแต่ผมเปิดการรักษาที่จี้ซื่อถังมา มีคนมาให้ผมรักษาอัมพาตท่อนบนแทบจะทุกวัน พวกเขาเหมือนคุณ เคยได้ยินเคสผู้ป่วยเมื่อปีก่อนมาทั้งนั้น จึงมาหาผมที่นี่……”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ ซือเทียนฉีพูดอย่างจริงจังว่า “แต่ผมต้องพูดความจริง เคสผู้ป่วยเมื่อปีก่อน เป็นการรักษาผู้ป่วยอัมพาตท่อนบนจนหาย แต่การที่รักษาผู้ป่วยคนนั้นจนหาย ไม่ใช่เพราะฝีมือการแพทย์ของผมสูงส่ง แต่เป็นเพราะความบังเอิญอย่างมหัศจรรย์”
เฟ่ยเข่อซินถามอย่างแปลกใจ “ความบังเอิญอย่างมหัศจรรย์เหรอ ทำไมหมอเทพซือถึงพูดอย่างนี้ล่ะคะ”
ซือเทียนฉีพูดอย่างจริงจัง “รายละเอียดในนี้ ผมไม่สามารถอธิบายได้ โปรดอภัยให้ด้วย แต่สิ่งที่ผมพูดได้ก็คือ ความดีความชอบที่รักษาผู้ป่วยคนนั้นจนหาย ไม่ใช่ของผม อีกทั้งถ้าให้ผมไปรักษาคนไข้แบบเดียวกันอีก ผมคงไม่มีความสามารถแบบนี้”
เฟ่ยเข่อซินรีบถามว่า “หมอเทพซือ คุณบอกว่าไม่ใช่ความดีความชอบของคุณ แต่อาการอัมพาตท่อนบนของผู้ป่วยคนนั้นหายจริงๆ ดังนั้นเบื้องหลังที่รักษาผู้ป่วยคนนั้นจนหาย มีคนอื่นอย่างนั้นเหรอคะ หรือว่าตอนคุณรักษาผู้ป่วยคนนั้นจนหาย ได้รับประโยชน์จากความวิเศษของยาทิพย์บางอย่าง”
ซือเทียนฉีมองเฟ่ยเข่อซินอย่างตกใจ แอบทอดถอนใจ “คิดไม่ถึงว่าเด็กสาวคนนี้ จะสามารถจับประเด็นสำคัญได้อย่างรวดเร็ว อีกทั้งยังจับได้ถึงสองประเด็น!”
“เบื้องหลังที่เซียวฉางควนรักษาจนหายได้ อันที่จริงยังมีคนอื่น คนนั้นคืออาจารย์เย่ อีกทั้งการที่เซียวฉางควนหายได้ ก็เพราะได้ความวิเศษของยาทิพย์บางอย่าง และยาชนิดนั้น เป็นยาวิเศษที่อาจารย์เย่ผลิตออกมา……”
แต่ซือเทียนฉีเข้าใจดี เรื่องนี้ตัวเองจะเปิดเผยมากไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงพูดกับเฟ่ยเข่อซินว่า “คุณผู้หญิง เรื่องนี้ผมไม่สามารถพูดอย่างละเอียดได้ ถ้าถึงโอกาสเหมาะสม บางทีญาติของคุณอาจรักษาหายได้ แต่จะมีโอกาสนี้หรือไม่ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคำพูดของผม ทั้งหมดขึ้นอยู่กับโชคและโอกาส”
เฟ่ยเข่อซินรีบพูดอ้อนวอน “หมอเทพซือ ญาติคนนี้มีค่ากับฉันมาก ขอร้องล่ะ คุณช่วยบอกเบาะแสอีกหน่อยได้ไหม……”
ซือเทียนฉีส่ายหน้า พูดอย่างจริงจังว่า “ขอโทษด้วยคุณผู้หญิง ผมพูดได้เพียงเท่านี้จริงๆ ได้โปรดให้อภัย”
พูดจบ เขาพูดกับเฉินเสี่ยวจาวว่า “เสี่ยวจาว คืนค่ารักษาให้คุณผู้หญิงคนนี้”
เฉินเสี่ยวจาวรีบพยักหน้าแล้วพูดว่า “ค่ะคุณตา”
เฟ่ยเข่อซินเห็นว่าไม่สามารถถามเบาะแสสำคัญอะไร จากซือเทียนฉีได้อีก จึงรีบพูดว่า “ขอบคุณหมอเทพซือ ฉันจะกลับไปหาวิธีอื่น ไม่ต้องคืนค่ารักษาหรอกค่ะ”
พูดจบ เธอโค้งคำนับซือเทียนฉี แล้วพูดว่า “หมอเทพซือ ผู้น้อยขอลา!”