ช่วงพักกลางวัน 

 

ผมตัดสินใจที่จะทานข้าวกับทาคายูกิที่นั่งอยู่ด้านหน้าผม 

 

ด้านข้างๆก็มีเหล่าไทยมุงที่ต้องการจะทานข้าวกับซาเองุสะซัง 

 

เพราะงั้นสิ่งที่อยู่ข้างๆหัวผมในตอนนี้ก็คือบั้นท้ายของนักเรียนหญิงคนหนึ่งที่ยืนอยู่ข้างโต๊ะ บอกตรงๆเลยว่ามันล่อตาล่อใจผมตอนกำลังทานข้าวสุดๆ

 

“……คราวหลังไปกินที่อื่นกันมะ?’ 

 

“……ฉันก็ว่างั้น” 

 

ทาคายูกิสังเหตุเห็นท่าทีของผมและพวกให้พวกเราไปทานข้าวที่อื่นในครั้งหน้า 

 

ผมรู้สึกทึ่งที่ทาคายูกิใส่ใจสิ่งรอบข้างของเขาได้ดีขนาดนี้ เขาเป็นคนที่ดีทั้งหน้าตาและจิตใจเลยล่ะ 

 

ถ้าผมเป็นผู้หญิง คงจะตกหลุมรักเขาแน่ๆเลย! 

 

“ขอโทษนะทุกคน! ฉันกำลังจะทานข้าว ไว้คุยกันคราวหลังได้มั้ยเอ่ย?” 

 

ซาเองุสะซังกล่าวด้วยเสียงที่ดังกว่าปกติเล็กน้อย เพื่อหยุดเหล่าไทยมุงที่คุยกับเธอไม่พักปาก

 

เหล่าไทยมุงรอบกล่าวขอโทษก่อนที่จะสลายตัวไป  

 

“ฉันอุตส่าห์ได้นั่งตรงนี้แล้ว ฉันไม่ยอมให้เขาย้ายไปไหนเด็ดขาด” 

 

แล้วซาเองุสะซังก็บ่นพึมพำบางอย่างอยู่คนเดียว จากนั้นก็เปิดฝาข้าวกล่องของเธอโดยมีสีหน้าที่พึงพอใจ เหมือนว่าเธอจะดีใจที่ในที่สุดก็ได้ทานเสียที 

 

“ฉันว่าเราไม่ต้องย้ายที่กันแล้วล่ะ” 

 

“ก็คงงั้น” 

 

ทาคายูกิกับผมพูดคุยกันด้วยความรู้สึกทึ่งไม่น้อยที่เหล่าไทยมุงสลายไปได้ด้วยคำพูดไม่กี่ประโยค 

 

นั่นคงจะเป็นเพราะเสน่ห์ของเธอ ผมคิดว่างั้นนะ 

 

 

“จริงสิ ทาคุยะนายได้ดู S-Lab เมื่อวานมั้ย?” 

 

“หืม? โทษทีนะ ตอนนั้นฉันยังทำงานอยู่เลยไม่ได้ดู” 

 

S-Lab ที่ทาคายูกิพูดถึงนั้นคือรายการเพลงที่เป็นที่นิยมในหมู่เด็กวัยรุ่น 

 

ตั้งแต่นักร้องดังจนถึงนักร้องหน้าใหม่อณาคตไกล รายการนี้เป็นทั้งการแสดงเพลงใหม่ๆและรายการตลก ซึ่งเป็นที่นิยมในหมู่เด็กวัยเดียวกับพวกเราอยู่ตลอด 

 

นอกจากนี้ซาเองุสะซังที่กำลังทานข้าวข้างๆผมก็เคยเข้าร่วมรายการนี้เหมือนกัน 

 

ที่จริงแล้วตอนม.ต้น ผมได้รู้จักซาเองุสะซังผ่านรายการนี้นี่แหละ 

 

ผู้หญิงคนนั้นสวยจัง……โอ้ เธอชื่อซาเองุสะจากวง Angel Girls สินะ……….ผมยังคงจำความรู้สึกตอนนั้นได้ดีเลยล่ะ 

 

เพราะงั้นผมถึงไม่เข้าใจว่าทำไมคนอย่างเธอ ถึงได้มาทานอาหารกลางวันอย่างเอร็ดอร่อยอยู่ข้างๆผมตอนนี้ 

 

“ฉันจะบอกว่าเมื่อวานมีการแสดงของ DDG ด้วยนะพวก” 

 

“หืม? อะไรคือ DDG ฟะ?” 

 

“อะไรกัน? นี่นายไม่รู้จักเหรอเนี่ย? วงนี้เป็นวงใหม่ที่ตอนนี้ร้อนแรงมากๆ พวกเธอน่ารักกันทุกคน แต่ว่ายุยจังที่เป็นนักร้องน่ะโดดเด่นสุดๆเลยล่ะ” 

 

จากนั้นทาคายูกิก็ให้ผมดูภาพของยุยจังในมือถือของเขา 

 

ผมเห็นภาพของสมาชิกวงทั้งห้าคน ที่คนนึงมีผมยาวสีดำและรูปร่างที่ดูเป็นผู้ใหญ่ 

 

โอ้ ให้ตายสิ เธอสวยสุดๆเลยนะเนี่ย 

 

ตึง! 

 

ขณะที่ผมกำลังสนใจรูปภาพอยู่ ผมก็ได้ยินเสียงดังมาจากโต๊ะข้างๆ 

 

เมื่อผมหันหน้าไปมองก็พบกับซาเองุสะซัง ที่ดูเหมือนข้อศอกของเธอจะลื่นลงจากโต๊ะ 

 

เธอเป็นอะไรมั้ยล่ะนั่น? ผมล่ะสงสัยจริงๆ แต่ก็กลับมาคุยกับทาคายูกิต่อ 

 

“ใช่มั้ยล่ะ เธออายุเท่าพวกเราด้วยนะเออ ดูแล้วไม่เหมือนจะเป็นแบบนั้นเลยล่ะสิ?” 

 

“ถามจริง? ฉันนึกว่าเธอเป็นสาวมหาลัยซะอีก” 

 

“นั่นแหละคือเสน่ห์ล่ะ แล้วเพลงก็เพราะด้วยนะ นายลองฟังดูสิ” 

 

แล้วทาคายูกิที่กำลังฟังเพลงของ DDG อยู่ก็ยื่นหูฟังอีกข้างให้กับผม 

 

ผมสวนหูฟังและเริ่มฟังเพลงของพวกเธอเป็นครั้งแรก 

 

เพลงมันเพราะมากๆจนผมไม่อยากจะเชื่อว่าจะเป็นวงของผู้หญิง พอบวกกับบรรยากาศใน MV แล้วมันดูสวยงามสุดๆ 

 

“ชักจะชอบแล้วสิ” 

 

“ใช่มั้ยล่ะ?” 

 

“ฉันรู้แล้วว่าทำไมนายถึงแนะนำยุยจังให้กับฉัน ฉันว่าฉันคงจะตกหลุมรักเธอแน่ๆถ้าได้เห็นเธอแสดงสด” 

 

โครม!!!!! 

 

เมื่อผมกล่าวความเห็นออกไป ด้านข้างของผมก็เกิดเสียงขึ้นอีกครั้ง ซึ่งคราวนี้ดังกว่าครั้งก่อนเสียอีก 

 

พวกผมถอดหูฟังและหันไปมองที่ต้นตอของเสียง ก็พบกับซาเองุสะซังที่ตัวเกือบจะตกจากเก้าอี้ 

 

—หือ? เกิดอะไรขึ้น? 

 

ทาคายูกิกับผมมองหน้ากันเพื่อช่วยกันคิดว่ามันเกิดอะไรขึ้น แต่คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก 

 

เป็นอีกครั้งที่ผมไม่สามารถหาคำตอบให้กับการกระทำอันยากจะเข้าใจของซาเองุสะซัง