การปรากฏตัวของชายหนุ่ม ทำให้ฉากที่เสียงดังเจี๊ยวจ๊าวเงียบลงทันที
นัทธีเม้มริมฝีปาก สายตาล็อกไปที่ตัววารุณีที่กำลังหัวเดียวกระเทียมลีบ จากนั้นก้าวเท้ายาวๆเดินเข้ามา
มองจากมุมนี้แล้ว ทุกคนต่างคิดว่านัทธีมาหาพิชญา
จึงค่อยๆเปิดทางให้ ส่วนพิชญาก็ตื่นเต้นสุดๆ เธอยืดอกขึ้นอย่างภูมิใจ รอการมาถึงของนัทธี
แต่ฝีเท้าของเขากลับหยุดที่ตรงหน้าของวารุณี“คุณวารุณี คิดไม่ถึงว่าพวกเราจะเจอกันอีกแล้ว”
ถึงแม้ครั้งที่แล้วมารุตไม่ได้เจอวารุณี แต่รู้ชื่อของวารุณีจากทางพยาบาล
เห็นนัทธีคุยกับวารุณี ทุกคนต่างสูดลมหายใจอันเยือกเย็น
ผู้หญิงคนนี้ดันรู้จักนัทธี！
และผู้หญิงคนนี้ก็นามสกุลศรีสุขคํา！
ในใจวารุณีก็แปลกใจมากที่อีกฝ่ายเรียกชื่อนามสกุลของตัวเองออกมาได้ แต่ใบหน้ายังคงตอบกลับไปอย่างสงบนิ่งว่า“ฉันก็คิดไม่ถึงค่ะว่าจะเจอคุณที่นี่ คุณ ……”
ที่จริงอยากถามอีกฝ่ายว่าอาการบาดเจ็บเป็นอย่างไรบ้าง แต่หลังจากได้รับสายตาที่ดูมีลับลมคมในของนัทธี วารุณีก็หยุดลงอย่างรู้ทัน
เห็นวารุณีลาดแบบนี้ สายตานัทธีก็ดูชื่นชม
เมื่อกี๊เรื่องที่วารุณีถูกรุมโจมตีเขาก็เห็นอยู่ตรงชั้นสองแล้ว เดิมทีเขาไม่อยากมายุ่งเรื่องนี้ แต่ใครให้เขาเป็นหนี้บุญคุณผู้หญิงคนนี้ล่ะ？
หันปลายเท้าไป นัทธีก็เผชิญหน้ากับเมธาวี แขนที่ใหญ่กว้างปกป้องร่างเล็กๆของวารุณีไปไว้ด้านหลัง
“คุณหนูเมธาวี คุณบอกว่าเธอขโมยของคุณไป มีหลักฐานไหม？”นัทธีเงยตาขึ้น สายตาคมกริบเหมือนมีด
ความกดขี่ทั้งร่างกายนั้นปลดปล่อยออกมาเงียบๆ
ถ้าพูดถึงหลักฐานคนที่อยู่ในนี้ล้วนแต่เป็นพยานได้ พวกเขาเห็นหมดว่าของถูกค้นออกมาจากกระเป๋าของวารุณี
แต่ตอนนี้กลับไม่มีใครกล้าพูดออกมาสักคน
ยังไง นัทธีก็ไม่ใช่คนที่ใครมาแตะต้องได้
นัทธีเป็นผู้สืบทอดคนเดียวแห่งตระกูลบริษัท ไชยรัตน์ กรุ๊ป ท่านประธานคนปัจจุบันของบริษัท ไชยรัตน์ กรุ๊ป
ผู้ชายที่เริ่มต่อสู้ในวงการธุรกิจตั้งแต่อายุสิบแปด
คนเรียกกันว่ายมบาล
แตะต้องเขา จะตายอย่างไรก็ไม่รู้
เห็นทุกคนมีสภาพไม่กล้ากัน วารุณีก็ตระหนักได้ว่าตัวตนของผู้ชายที่อยู่ข้างๆนั้นพิเศษกว่าที่เธอคิด
ไม่น่าล่ะออกไปทันทีตอนที่อยู่โรงพยาบาล และเขาก็ไม่สนใจกับค่าชดเชยเธอเลย
“ฉันมีหลักฐาน ที่สามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเองได้”เวลานี้วารุณีเลือกที่จะยืนออกมา
เมื่อกี๊เสียงปากของคนจำนวนมากทำให้ถูกกลายเป็นผิดจนเธอไม่มีโอกาสพูดชี้แจงให้ตัวเอง ตอนนี้มีผู้ชายคนนี้สนับสนุน เธอก็สามารถพิสูจน์ความบริสุทธิ์เพื่อตัวเธอเองได้แล้ว
คำพูดของวารุณี ทำเอาสายตาของทุกคนมองมาทันที
ถ้าไม่ใช่ว่ามีนัทธีอยู่ กลัวว่าจะมีคนยืนออกมาหัวเราะเยาะเธอ ที่กำลังดิ้นรนก่อนตาย
พิชญาที่ยืนอยู่ท้ายสุดได้ยินคำพูดของวารุณี ใจก็เต้นตึกตัก เธอคิดไปแล้วว่าทำได้สมบูรณ์แบบดี แม้แต่บริกรคนนั้นที่ถูกเธอจ้าง ตอนนี้ก็ไปจากงานเลี้ยงแล้ว
วารุณีจะมีหลักฐานไม่ได้！
พิชญาปลอบใจตัวเอง แต่ตอนนี้สิ่งที่ทำให้เธอกลัวที่สุดก็คือวารุณีรู้จักกับนัทธี！
ทำไมพวกเขาถึงรู้จักกัน？
พอนึกถึงตรงนี้ พิชญาก็ตื่นตระหนกแทบจะเป็นลม
แต่ใบหน้าเธอจะดูผิดปกติไม่ได้ ไม่อย่างนั้นจะทำให้คนอื่นสงสัย
สายตามั่นใจของวารุณีทำให้ความสงสัยในใจเมธาวีคลายลง“คุณจะพิสูจน์อย่างไร？”
วารุณีหัวเราะ“เรื่องนี้ง่ายมาก สร้อยเพชรของคุณหนูเมธาวีราคาถึงสิบล้าน เดาว่าคนที่แตะต้องได้ต้องน้อยมากแน่ งั้นดูไหมว่าด้านบนมีรอยนิ้วมือของฉันหรือไม่”
สายตาวารุณีจึงเหลือบมองไปที่พิชญาที่ยืนอยู่ด้านหลังสุดอย่างไม่ตั้งใจ
เธอเดาว่าพิชญาทำเรื่องนี้ต้องเป็นความคิดที่เกิดขึ้นกะทันหัน ไม่มีมาตรการใดๆในมือแน่
และก็อย่างที่คิดไว้ หลังจากได้ยินคำพูดของวารุณี สีหน้าที่แข็งกร้าวของพิชญาหายไป สายตามีแต่ความหวาดกลัว