“หึหึ ข้าพอจะรู้เรื่องของเมอแรงค์อยู่นิดหน่อย” เสียงอันแหบแห้งของชายชราได้กล่าวออกมา
“เมอแรงค์เป็นคนของหอคอยอเวจี” พ่อมดฮิลล์กล่าวอย่างสงบพร้อมกับเหลือบมองสีหน้าของเคานต์เซลินพร้อมกับยิ้มอย่างมีเลศนัย
“หอคอยอเวจี ไม่จริง!”
สีหน้าของเคานต์เซลินซีดลงทันที ร่างกายของเขาเริ่มสั่นเทิ้มอย่างควบคุมไม่ได้ แม้เขาจะพยายามซ่อนเอาไว้แต่เมอร์ลินก็จับสังเกตได้อย่างรวดเร็ว
“เขาเป็นคนของหอคอยอเวจีได้อย่างไร” เคานต์เซลินถามด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยจะสู้ดี
เมอร์ลินหันไปมองคูก ท่าทางของเขาดูปกติแสดงว่าเขาคงไม่รู้จักหอคอยอเวจีที่ชายชราพูดถึง
“พ่อมดฮิลล์ คุณช่วยเล่ารายละเอียดของหอคอยอเวจีให้เราฟังได้มั้ยครับ” เมอร์ลินถามขึ้นมาอย่างกะทันหัน เขาสังเกตปฏิกิริยาของเคานต์เซลินที่ผิดปกติ แสดงองค์กรนี้ต้องไม่ธรรดาแน่นอน
ชายชราในชุดดำได้หันไปมองเมอร์ลิน ใบหน้าที่แตกเหมือนต้นไม้โบราณได้เผยรอยยิ้มออกมา เขาพูดด้วยเสียงอันแหบแห้งว่า
“หอคอยอเวจีเป็นองค์กรของพวกนักเวทย์ที่แข็งแปร่ง ข้าเชื่อว่าท่านเคานต์ต้องเคยได้ยินชื่อของพวกเขาแน่นอน” จากนั้นเขาก็หยุดพูดและจ้องมองไปที่เมอร์ลินและพูดต่อ
“ดูเหมือนว่าเจ้าจะเหมือนกับคนแก่อย่างข้าที่เป็นพ่อมดพเนจร หึหึ พ่อมดที่อิสระ ปราศจากความกังวลใด ๆ แต่ก็เป็นได้แค่พ่อมดพเนจร
ในอาณาจักรแบล็กมูนนั้นนอกเหนือจากพ่อมดอย่างพวกเราแล้วยังมีพ่อมดที่สังกัดองค์กรต่าง ๆ ด้วย โดยแต่ละองค์จะเชี่ยวชาญศาสตร์ที่แตกต่างกันบ้างก็เชี่ยวชาญ โครงสร้างเวทมนต์ การปรุงยา การเล่นแร่แปรธาตุและอื่น ๆ อีกมากมาย โดยองค์พวกนี้จะเปิดรับเฉพาะพ่อมดที่แข็งแกร่งเท่านั้นซึ่งมันแตกต่างจากพ่อมดพเนจรอย่างพวกเราอย่างสิ้นเชิง”
เมอร์ลินรับฟังอย่างตั้งใจ ตัวเขานั้นได้กลายเป็นพ่อมดจากตำราเวทมนต์ของชายชราอีธาน ทำให้เขาไม่รู้ถึงความเป็นไปของพ่อมดในอาณาจักรแบล็กมูน
เมื่อเขาได้ยินเรื่องนี้มันก็ทำให้เขาเข้าใจภาพรวมของพ่อมดในอาณาจักรอย่างคร่าว ๆ
อย่างแรกเป็นพ่อมดโดยทั่ว ๆ ไปส่วนใหญ่จะเป็นพ่อมดพเนจร พวกเขาไม่มีข้อผูกมัดกับกองกำลังใด ๆ อย่างไรก็ตามพวกเขาส่วนใหญ่เป็นเพียงแค่นักเวทย์ระดับเริ่มต้นเท่านั้น พวกเขาไม่สามารถค้นหาโครงสร้างเวทมนต์ใหม่ ๆ ได้จึงทำให้พวกเขาไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้
แม้พวกเขาจะมีอิสระแต่พวกเขาก็เป็นกลุ่มที่น่าสงสารที่สุด
ส่วนพ่อมดที่อยู่สังกัดองค์กร พวกเขาล้วนแข็งแกร่งเนื่องจากพวกเขาสามารถเข้าถึงทรัพยากรมากมาย ดังนั้นพวกองค์กรจึงถือเป็นกองกำลังที่แข็งแกร่ง บางองค์กรก็แข็งแกร่งและยิ่งใหญ่กว่าทั้งอาณาจักรเสียอีก
อย่างที่สามพวกพ่อมดที่อยู่ในกองทัพ พวกเขาส่วนใหญ่เป็นพ่อมดพเนจร ที่พวกเขาต้องยอมแลกอิสระภาพก็เพื่อโครงสร้างเวทมนต์และการปรุงยาหรืออุปกรณ์บางอย่าง พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเข้าร่วมกับกองทัพ แต่หลังจากที่พวกเขารับใช้กองทหารมาสักพัก พวกเขาจะได้รางวัลตอบแทนอย่างสมน้ำสมเนื้อ
พวกพ่อมดที่อยู่ในป้อมปราการเรเวน พวกเขาล้วนเป็นพ่อมดพเนจรมาก่อนที่จะเข้าร่วมกับกองทัพ
“ถ้าอย่างนั้น เมอแรงค์เป็นพ่อมดจากหอคอยอเวจีสินะ?”
เมอร์ลินขมวดคิ้ว เขาได้เงยหน้าขึ้นมาเห็นเคานต์เซลินที่หน้าซีด ดวงตาของแสดงออกถึงความกระสับกระส่ายออกมาได้อย่างชัดเจน
ชายชราในชุดดำพยักหน้า “ถูกต้องแล้ว เมอแรงค์เป็นสมาชิกของหอคอยอเวจี เขาช่างโชคดีจริง ๆ ที่สามารถเข้าร่วมได้ แม้องค์กรนี้จะค่อนข้างเล็กแต่มันก็ไม่ง่ายที่จะสามารถเข้าร่วมได้ หากเขาไม่ได้รับจดหมายเชิญจากองค์กร เขาก็คงได้รับการแนะนำจากสมาชิกหลัก ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่มีโอกาสได้เข้าร่วมองค์กรอย่างแน่นอน”
ชายชราไม่ได้เก็บซ่อนความอิจฉาที่มีต่อเมอแรงค์ เขาแสดงออกมาผ่านทางน้ำเสียงของเขา บางทีชายชราอาจต้องการเข้าร่วมองค์กรไหนสักแห่งแต่เขาไม่ประสบความสำเร็จในเรื่องนั้น
“พ่อมดฮิลล์ ถ้าหากเราฆ่าเมอแรงค์ ทางหอคอยอเวจีจะกลับมาแก้แค้นพวกเรามั้ย?” เคานต์เซลินที่เงียบมาตลอด ในที่สุดก็เปิดปากถามออกมา
ชายชราพยักหน้าเงียบ ๆ แล้วตอบด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เมอแรงค์เป็นเพียงแค่บุตรของบารอนธรรมดา คงไม่มีจดหมายที่ไหนส่งมาหาเขาหรอก ดังนั้นเขาคงได้รับการรับรองจากสมาชิกคนใดคนหนึ่งของหอคอยอเวจี หากเราฆ่าเขาจริง ๆ ข้าก็ไม่มั่นใจว่าพวกเขาจะไม่โกรธพวกเรา”
เมอร์ลินได้ยินอย่างนั้น เขาก็รู้สึกแปลก ๆ หากเมอแรงค์ได้รับการสนับสนุนจากองค์กรที่แข็งแกร่ง แล้วทำไมพ่อมดฮิลล์ถึงยินดีที่จะช่วยเหลือเคานต์เซลิน
เขารู้สึกว่า ชายชราคนนี้ต้องรู้อะไรมากว่านี้อย่างแน่นอน
หลังจากที่ชายชราสังเกตเห็นสีหน้าของเมอร์ลิน เขาก็รู้ว่ชายหนุ่มตรงหน้าพอจะคาดเดาอะไรบางอย่างได้ เขาจึงกล่าวออกไปตรง ๆ ว่า
“แม้ว่าหอคอยเวทมนต์จะน่ากลัวแต่ท่านเคานต์ไม่ต้องกังวลไป ที่ตั้งของหอคอยอเวจีนั้นอยู่ห่างจากเมืองปรากาซมากเกินไปและอีกอย่างในบริเวณแห่งนี้ไม่ได้ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของหอคอยอเวจีแต่อยู่ภายใต้อำนาจของภูมิภาคแบล็กเมจิค
ถ้าหากมีพ่อมดที่แข็งแกร่งจากหอคอยอเวจีกล้ามาโจมตีเมืองปรากาซ นั่นอาจทำให้เกิดสงครามระหว่างภูมิภาคแบล็กแมจิคกับหอคอยอเวจี
หึหึ สงสครามของพวกพ่อมด มันยากที่จะคาดเดาผลลัพธ์ได้ ดังนั้นท่านเคานต์ไม่ต้องกังวลว่าหากเราฆ่าเมอแรงค์ไปแล้วพวกเขาจะโกรธ ถึงพวกเขาจะโกรธพวกเขาก็ไม่กล้าปรากฏตัวที่เมืองปรากาซหรอก”
“ฟู่”
หลังจากที่เคานต์เซลินได้ยินอย่างนั้น เขาก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก “ถูกต้อง อย่างที่ท่านกล่าวมา ถึงหอคอยอเวจีจะแข็งแกร่งแต่เมืองปรากาซนั้นอยู่ภายใต้อิทธิพลของภูมิภาคแบล็กเมจิค แม้ว่าทางภูมิภาคแบล็กเมจิคจะไม่สนใจเรื่องเล็กน้อยพรรค์นี้แต่ถ้าหากมีพ่อมดที่แข็งแกร่งแห่เข้ามาให้เมืองนี้ พวกเขาต้องไม่อยู่เฉยแน่นอน”
เมื่อได้อยู่อย่างนี้เคานต์เซลินก็ได้แผ่จิตสังหารออกมารอบตัวของเขา