บทที่ 59 ขุมนรก (ต้น)
สาเหตุหลักที่ซูอันไม่พอใจกับผลของผลไม้พลังชี่เพราะเขายังไม่เข้าใจอย่างแท้จริงว่าจริง ๆ แล้ว
การบ่มเพาะในโลกนี้มันยากแค่ไหน
ต้องรู้ว่าผู้บ่มเพาะทั่วไปกว่าจะเพิ่มได้สัก 1 ขั้นของระดับต้องใช้เวลาหลายเดือนหรือหลายปีในการอดทนบ่มเพาะ แม้แต่เจ้าดอกบ๊วยสิบสองยังต้องใช้เวลามากกว่า 20 ปีถึงจะสามารถบ่มเพาะมาอยู่ในขั้น 3 ของระดับที่ 2 ได้ แต่ในทางกลับกันซูอันกลับบ่มเพาะไล่ทันได้ภายในชั่วข้ามวันดังนั้นมันจึงไม่แปลกที่เขา
จะรู้สึกว่ามันด้อยกว่า
ชายหนุ่มยังคงสุ่มรางวัลต่อไป และในท้ายที่สุดเมื่อเขาใช้คะแนนความโกรธสุ่มรางวัลจนหมด สิ่งที่เขาได้รับนั้นมีเพียง ผลไม้พลังชี่เพียงอย่างเดียว แถมเขายังได้มันมาถึง 16 ลูกด้วยซ้ำ
“นับจากนี้ต่อไป ข้าจะสุ่มได้แต่ไอ้ผลไม้บ้าบอนี่อย่างเดียวเลยงั้นเหรอไง?” ซูอันพึมพำด้วยสีหน้ารังเกียจ พร้อมกับคิดคำนวณอย่างรวดเร็ว โดยเฉลี่ยเขาได้รับผลไม้พลังชี่ ทุก ๆ 14 ครั้งในการสุ่มรางวัล
ซูอันกลืนผลไม้พลังชี่ไปเรื่อย ๆ ทีละลูก ๆ เขาใช้ผลไม้พลังชี่ ทั้งหมด 3 ผลในการเติมอักขระที่สี่จนเต็ม จากนั้นใช้อีก 5 ผลเพื่อเติมเต็มอักขระตัวที่ห้า ถัดมาอีก 8 ผล ซึ่งมันเติมเต็มอักขระตัวที่หกได้เต็มแบบพอดีเป๊ะ
แต่แล้วเมื่อเขานึกถึงจำนวนที่ต้องใช้ในการเติมเต็มอักขระแต่ละตัวซูอันก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ว่าจำนวนแบบนี้มันตรงกับลำดับฟีโบนัชชี[1]!
ในฐานะนักท่องโลกออนไลน์ชั้นเซียน เมื่อชีวิตก่อนเขามักจะหาความรู้เกี่ยวกับคำศัพท์ที่ฟังดูซับซ้อนหลายอย่างในอินเทอร์เน็ต เพื่อที่เวลาเขาไปถกเถียงกับใครในเว็บบอร์ดเขาจะได้ดูฉลาดมากกว่าและลำดับ
ฟีโบนัชชีก็เป็นหนึ่งในนั้น
ลำดับฟีโบนัชชี คือลำดับตัวเลขที่สอดคล้องกับธรรมชาติต่าง ๆ ที่เหมือนว่าพวกมีรูปแบบจำนวนที่
ตายตัวอย่างไม่น่าเชื่อเช่น จำนวนของชั้นกรวย สับปะรด จำนวนใบไม้ที่อยู่ในแต่ละก้านของต้นไม้ จำนวน
กลีบบนดอกทานตะวัน รังผึ้ง ปีกของแมลงปอ อัตราส่วนทองคำ เป็นต้น
ซูอันรู้สึกไม่มีความสุขเท่าไหร่นักเกี่ยวกับการค้นพบครั้งนี้ เนื่องจากเขารู้ว่าตัวเลขในลำดับฟีโบนัชชีมันเพิ่มขึ้นอย่างมหาศาลในแต่ละลำดับถัด ๆ ไป ซึ่งหมายความว่าปริมาณของผลไม้พลังชี่ ที่เขาต้องใช้ในการเพิ่มระดับถัดไปในอนาคตมันจะมหาศาลจนเขาไม่สามารถหามันมากินได้อย่างเพียงพอ
อย่างไรก็ตามถึงแม้ว่าผลพลังชี่จะสามารถเพิ่มระดับการบ่มเพาะได้แต่ในท้ายที่สุด การถูกทุบตีมันก็ยังเป็นวิธีที่เร็วที่สุดที่เขาจะเพิ่มระดับการบ่มเพาะของตัวเองอยู่ดี
แต่ถึงจะเป็นแบบนั้น เขาก็ไม่สามารถหาผู้หญิงมาทำร้ายเขาได้ทุกวันใช่ไหม?
ซูอันถอนหายใจยาวจากนั้นเขาเอื้อมมือไปหยิบน้ำดื่มให้ตัวเอง แต่แล้วเมื่อเขาหยิบถ้วยขึ้นมา จู่ ๆ ถ้วยก็แตกคามือเขาในทันที
“เพล้ง”
ซูอันกะพริบตาปริบ ๆ พร้อมกับตระหนักได้ว่านี่มันเป็นผลมาจากความแข็งแกร่งของเขาที่เพิ่มขึ้นอย่างกะทันหันซึ่งตอนนี้เขาอยู่ในขั้น 6 ของระดับที่ 2 เรียบร้อยแล้ว
ด้วยความอยากรู้ เขาจึงทำการทดลองอีกสองสามครั้งเพื่อทดสอบความแข็งแกร่งของเขา ในระหว่างที่ทำเช่นนั้น เขาก็ค่อย ๆ ทำความคุ้นเคยกับการเปลี่ยนแปลงในร่างกายของเขา
ย้อนกลับไปตอนที่เขาอยู่ในขั้น 3 ของระดับที่ 2 ความแข็งแกร่งของเขานั้นเทียบเท่ากับผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่ 4 คน อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาอยู่ในขั้น 6 ของระดับที่ 2 ความแข็งแกร่งของเขาเทียบได้กับผู้ชายที่เป็นผู้ใหญ่ 20 คนรวมกัน
จู่ ๆ ซูอันก็นึกถึงอะไรบางอย่าง เขาหยิบกระดาษออกมาแล้วจดตัวเลขสองสามตัวเพื่อคำนวณ เมื่อจรดปลายพู่กันลง สีหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นขัดแย้งทันที มันเป็นไปตามลำดับฟีโบนัชชีจริง ๆ เพราะหากรวมลำดับตัวเลข6ตัวทั้งหมดในลำดับก่อนหน้านี้ซึ่งมันคือตัวเลข 1,1,2,3,5,8 มันรวมกันได้ 20 พอดีเป๊ะ!
“เจ้ากำลังทำอะไร?“ จู่ ๆ เสียงที่ฟังดูน่าเกรงขามก็ดังขึ้นที่ประตู
ซูอันเงยหน้าขึ้นและเห็นผู้เฒ่ามี่ ยืนอยู่ที่ทางเข้าห้อง ผิวของเขายังคงดูเหี่ยวแห้งราวกับผิวของผลส้มแห้งและผ่ายผอมจนดูราวกับว่าแค่ถูกลมพัดสักหน่อยก็น่าจะปลิวหายไปได้
“ท่านมาหาข้า?“ อย่างไรก็ตามซูอันไม่กล้าที่จะดูถูกชายชราผู้นี้เพราะสัญชาตญาณของเขา กำลัง
บอกว่าชายชราผู้ลึกลับคนนี้เป็นคนอันตรายที่เขาไม่อาจประมาทได้
หืม? ทำไมข้าถึงคิดว่าเขาอันตราย? หรือเป็นเพราะรูปร่างที่ดูน่าเกลียดหรือเปล่านะ?
แน่นอนว่าซูอันเก็บความสงสัยนี้เอาไว้ในใจไม่พูดออกไป ต่อให้เขาจะอยากได้คะแนนความโกรธแค้นมากแค่ไหนแต่เขาก็รู้ว่าคนไหนที่เล่นได้และคนไหนที่ไม่ควรจะเล่นด้วย
“โอ้ ดูเหมือนเจ้าจะแข็งแกร่งขึ้นอีกแล้วสินะ” เฒ่ามี่มองซูอันด้วยความประหลาดใจ ดูเหมือนว่า
เคล็ดวิชาวัฏจักรหงส์อมตะนั้นน่ากลัวจริง ๆ
“ข้าทะเลาะกับคนสองสามคนตอนที่ข้าออกไปข้างนอกในช่วงเช้าของวัน” ซูอันตอบกลับด้วยสีหน้าปกติที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้
“ไหนลองโจมตีข้ามาสักครั้งสิ” ผู้เฒ่ามี่ไม่สงสัยในตัวซูอันเพราะเขาไม่คิดว่าซูอันจะมีวิธีการอื่น
ในการเพิ่มระดับการบ่มเพาะของตัวเอง
“เอ่อ… ผู้อาวุโสข้าไม่กล้าทำแบบนั้นหรอก…” ถึงแม้ว่าซูอันจะพอเดาได้ลาง ๆ ว่าผู้เฒ่ามี่ น่าจะเป็น
ผู้บ่มเพาะระดับสูง แต่ซูอันก็ยังคงรู้สึกแย่อยู่ดีหากเขาต้องลงมือโจมตีชายชราที่ดูอ่อนแอผู้นี้ เขากลัวว่ามันอาจจะมีอะไรผิดพลาดร้ายแรงเกิดขึ้นก็ได้
“ไม่ต้องเป็นห่วง ใส่กำลังมาเต็มสิบส่วนได้เลยเจ้ายังทำอะไรข้าไม่ได้หรอก” เฒ่ามี่กล่าว
“ถ้างั้นข้าไม่เกรงใจล่ะนะ!” เมื่อได้ยินเช่นนี้ซูอันก็คลายความกังวลใจจากนั้นเขารวบรวมกำลังชกไปที่หน้าอกของผู้เฒ่ามี่อย่างจัง
อย่างไรก็ตาม เขาไม่ได้ใช้กำลังเต็มที่ ซูอันใช้กำลังเพียงหนึ่งในสามของเขาเท่านั้น ในฐานะที่เคยอ่านนิยายกำลังภายในมาเยอะ การเปิดเผยไพ่ตายทั้งหมดเป็นเรื่องที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง บางครั้งการทำตัวเป็น
ลูกแกะแสนเชื่องก็จำเป็นต่อการอยู่รอดของเขาในโลกที่โหดร้ายใบนี้!
นอกจากนั้น เขายังต้องการตรวจสอบการคาดเดาบางอย่างของเขาด้วย
ผู้เฒ่ามี่ ยกมือขึ้นรับหมัดของซูอันได้แบบสบาย ๆ จากนั้นเขาพูดว่า “ไม่เลวไม่เลว เจ้ามาถึงขั้น 4 ของระดับที่ 2 แล้ว”
“จริงเหรอ? “ซูอันแสร้งอุทานด้วยสีหน้าประหลาดใจ
เป็นอย่างที่คิด! ระดับการบ่มเพาะไม่สามารถถูกวัดได้ด้วยตาเปล่าอย่างถูกต้อง! มันเหมือนกับ
ครั้งที่แล้วที่ตาแก่ผู้นี้แยกแยะว่าระดับการบ่มเพาะของเขาอยู่ในระดับอะไรจากการรับหมัดของเขา!
“ด้วยอัตราการบ่มเพาะของเจ้า มันไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้เลยที่เจ้าจะไปถึงขั้นปรมาจารย์ในอนาคต” ดวงตาของผู้เฒ่ามี่เต็มไปด้วยความสุข ในตอนแรกเขาไม่แน่ใจเท่าไหร่ว่าซูอันจะได้เรื่องรึเปล่า แต่ตอนนี้ซูอันพิสูจน์ตัวเองแล้วว่าเป็นผู้บ่มเพาะที่มีความสามารถอยู่ในระดับที่น่าพอใจซึ่งในไม่ช้า ร่างของซูอันก็คงพร้อมที่จะให้เขาเข้าครอบครอง!
เฒ่ามี่หัวเราะกับตัวเองก่อนจะพูดว่า “ข้าได้ยินมาว่าพรุ่งนี้เจ้าจะไปสำนักจันทร์กระจ่าง?”
“ถูกต้องแล้วผู้อาวุโส” ซูอันตอบด้วยสีหน้าจริงจัง
[1] เลขจำนวนฟีโบนัชชี (Fibonacci number) คือลำดับตัวเลขของจำนวนเต็ม ค้นพบนักคณิตศาสตร์ชาวอิตาลีชื่อ เลโอนาร์โดแห่งปีซา ในต้นศตวรรษที่ 13 โดยมีนิยามของความสัมพันธ์ว่า จำนวนถัดไปเท่ากับผลบวกของจำนวนสองจำนวนก่อนหน้า โดยสองจำนวนแรกก็คือ 0 และ 1