ตอนที่ 87 คนสวย.. รอผมอยู่เหรอครับ!
ถูกต้อง! เย่ชิงเฉิงเป็นถึงประธานสาวของชิงเฉิงกรุ๊บ อีกทั้งยังเป็นประธานหญิงที่กำลังได้รับความสนใจ และเป็นดาวเด่นของวงการธุรกิจอีกด้วย
แต่ถึงแม้เธอจะมีชื่อเสียง หรือมีตำแหน่งสูงมากเพียงใด แต่ก็ไม่อาจเทียบได้กับตระกูลถังที่ยิ่งใหญ่ ซึ่งอยู่ในระดับอภิมหาเศรษฐีที่เหนือกว่าตระกูลเย่เกือบทุกด้าน
และหากจะเปรียบเทียบกันแล้ว ชิงเฉิงกรุ๊บก็ไม่ต่างจากเดินเพิ่งหัดเดิน ในขณะที่ตระกูลถังนั้นเติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว อีกทั้งยังแข็งแรงมากด้วย
ด้วยเหตุนี้ จึงไม่มีเหตุผลอะไรที่ถังชวงจะต้องยอมลดตัวไปพบกับเด็กเมื่อวานซืนอย่างเย่ชิงเฉิง!
ต่อให้เย่เฟิงชุนมาด้วยตัวเอง ถังชวงยังต้องถามตนเองก่อนว่า มีความจำเป็นที่ตัวเขาจะต้องออกไปพบหรือไม่?
ไม่รู้ว่าเป็นความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจ ที่จู่ๆถังหยวนซานก็ถามขึ้นว่า “คุณหนูเย่อะไรนี่เป็นใครกัน?”
“เธอเป็นลูกสาวของเย่เฟิงชุนครับพ่อ เธอมาขอพบผมตั้งแต่ตอนบ่ายแล้ว แต่ผมสั่งคนไปบอกให้เธอกลับไปก่อน เพราะที่บ้านมีแขกคนสำคัญอย่างท่านหมอหลินอยู่!”
ถังชวงตอบกลับถังหยวนซาน พร้อมกับพูดต่อด้วยน้ำเสียงปนรำคาญเล็กน้อย “แต่คิดไม่ถึงว่าเธอจะไม่ยอมกลับไป ดื้อรั้นมากจริงๆ!”
“อ่อ.. ที่แท้ก็คุณหนูตระกูลเย่นี่เอง! นิสัยของเธอไม่ต่างจากเย่เฟิงชุนผู้เป็นพ่อเลยจริงๆ!” ถังหยวนซานพึมพำออกมา
“นั่นสิครับ! พ่อกับลูกสาว.. หัวดื้อเหมือนกันไม่มีผิด!” ถังชวงตอบกลับยิ้มๆ
หลังจากที่สองพ่อลูกตระกูลถังคุยกันจบแล้ว จู่ๆ หลินหนานก็ถามขึ้นว่า “ลุงถัง หญิงสาวที่คุณพูดถึงชื่อว่าเย่ชิงเฉิงใช่มั๊ยครับ?”
“ใช่แล้ว! คิดไม่ถึงว่าท่านหมอหลินจะรู้จักเธอด้วย?” ถังชวงถามขึ้นด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็น
“ผมไม่ได้รู้จักกับเธอเป็นการส่วนตัว แต่เคยพบเธอโดยบังเอิญเพียงแค่ครั้งเดียวเท่านั้น!” หลินหนานตอบกลับยิ้มๆ
เรื่องการแต่งงานระหว่างเขากับเย่ชิงเฉิงนั้นเป็นความลับ มีเพียงคนนอกไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้เรื่องนี้ ด้วยเหตุนี้ หลินหนานจึงไม่บอกเล่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับเย่ชิงเฉิงออกไป
“ผมเองก็เคยได้ยินมาว่า ลูกสาวของเย่เฟิงชุนนั้นสวยมาก ไม่รู้ว่าเรื่องนี้เป็นความจริงแค่ไหน?” ถังชวงยิ้มอย่างมีเลศนัยในขณะที่ถามหลินหนาน
“เป็นความจริงแน่นอน!” หลินหนานพยักหน้าพร้อมกับยืนยันหนักแน่น
เย่ชิงเฉินเป็นภรรยาของเขา แน่นอนว่าเขาย่อมรู้จักเธอดีกว่าใครๆ และสามารถตอบได้อย่างมั่นอกมั่นใจแบบนั้น!
“ถ้าท่านหมอหลินอยากพบ และทำความสนิทสนมกับเธอ ผมสามารถเรียกเธอเข้ามาได้..” ถังชวงขยิบตาให้หลินหนาน พร้อมกับบอกเขาด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้ม
ด้วยความที่เป็นนักธุรกิจ จมูกของถังชวงจึงค่อนข้างไว..
เพียงแค่ได้เห็นแววตาของหลินหนานเมื่อพูดถึงเย่ชิงเฉิง เขาก็สามารถสัมผัสได้ว่า ความประทับใจที่หลินหนานมีต่อเย่ชิงเฉิงนั้น ไม่ปกติธรรมดา!
ฉะนั้น หากเขาสามารถทำให้หลินหนานรู้สึกประทับใจได้ ย่อมต้องเป็นผลดีกับตนเองไม่น้อย!
ก่อนหน้านี้เขาเพิ่งจะทำผิดอย่างใหญ่หลวงไป จนทำให้ผู้เฒ่าตระกูลถังถึงกับโกรธเกรี้ยว และไม่พอใจอย่างมาก เขาจึงต้องการหาโอกาสแก้ตัว และทำให้ชายชรากลับมารู้สึกดีกับตนเองดังเดิม
หลินหนานไม่สนใจคำพูดและท่าทีของถังชวง เขาหันไปทางผู้เฒ่าตระกูลถัง พร้อมกับถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด
“อาวุโส ก่อนหน้านี้คุณให้ผมขออะไรก็ได้สามเรื่อง ถ้าผมต้องการจะขอในตอนนี้เลยจะได้มั๊ยครับ?”
“ได้สิ! ตระกูลถังของเรารักษาคำพูดเสมอ!”
ผู้เฒ่าตระกูลถังเอ่ยตอบด้วยสีหน้าจริงจังเช่นกัน แต่แล้วก็คล้ายนึกอะไรขึ้นมาได้ สีหน้าของเขาพลันเปลี่ยนไปทันที พร้อมกับร้องถามหลินหนานกลับไป
“นี่อย่าบอกนะว่า..”
“ครับ.. ผมต้องการใช้คำขอแรกในเรื่องนี้!” หลินหนานพยักหน้า พร้อมตอบกลับด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“เพื่อหญิงสาวคนนี้นี่นะ?!” ผู้เฒ่าตระกูลถังตอบกลับด้วยสีหน้าที่ไม่อยากจะเชื่อ
“ครับ.. เพื่อเธอ!”
หลิงหนานตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงหนักแน่น และพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า “ถึงแม้ผมจะไม่รู้ว่าเธอกำลังประสบปัญหาอะไรอยู่ แต่ผมอยากจะขอให้ลุงถังออกไปพบเธอ และหากเธอต้องการความช่วยเหลือ หวังว่าตระกูลถังจะช่วยเธอ..”
ถังหยวนซานใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง ในที่สุดก็ถามหลินหนานย้ำอีกครั้งว่า “พ่อหนุ่ม เธอต้องใคร่ครวญดูให้ดีนะ คำขอที่ฉันให้เธอเป็นสิ่งที่มีค่ามาก มันคุ้มค่าแล้วรึที่จะใช้เพื่อผู้หญิงที่เคยพบหน้ากันเพียงแค่ครั้งเดียว?”
“มันคุ้มค่าแน่ครับ!” หลินหนานพยักหน้า และตอบกลับด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“ตกลง!”
ความจริงแล้วถังหยวนซานเองก็เป็นคนที่รักความเป็นธรรม และเห็นอกเห็นใจผู้อื่น เขาจึงรับปากหลินหนานทันที จากนั้นจึงหันไปสั่งลูกชายของตน
“ถังชวง เรื่องนี้ฉันจะปล่อยให้เป็นหน้าที่ของแก หากสามารถช่วยเหลืออะไรคุณหนูเย่คนนี้ได้ แกต้องช่วยเหลือเธอ และทำให้ดีที่สุดเท่าที่ทางเราจะทำได้!”
“ครับพ่อ! ผมจะไปเชิญคุณหนูเย่มาพบเดี๋ยวนี้!” ถังชวงรับคำสั่ง และเตรียมจะออกไปต้อนรับเย่ชิงเฉิงด้วยตัวเอง
“เดี๋ยวก่อนครับลุงถัง!” แต่แล้วจู่ๆหลินหนานก็ร้องเรียกเขาไว้ก่อน
“มีอะไรเหรอครับท่านหมอหลิน?” ถังชวงถามขึ้นด้วยสีหน้างุนงง
“อย่าได้เอ่ยชื่อของผมต่อหน้าเธอ หรือนำผมเข้าไปเกี่ยวข้องกับความช่วยเหลือในครั้งนี้..” หลินหนานเอ่ยบอก
“ทำไมล่ะ? นี่เป็นโอกาสดีที่คุณจะได้ทำความรู้จักกับคุณหนูเย่นะ..” ถังชวงร้องถามด้วยความงุนงงยิ่งกว่าเดิม และสงสัยว่าตกลงหลินหนานต้องการที่จะช่วยหญิงสาว หรือไม่ต้องการช่วยกันแน่..
และนี่เป็นโอกาสดีที่ชายหนุ่มจะได้สร้างความประทับใจ ให้กับหญิงสาวที่ตนเองชื่นชอบไม่ใช่หรือ..
ทำไมหลินหนานถึงได้ปฏิเสธโอกาสดีๆแบบนี้?
“ดูเหมือนจะมีเรื่องเข้าใจผิดระหว่างผมกับคุณหนูเย่อยู่ ผมคิดว่าเธอน่าจะไม่ชอบขี้หน้าผมสักเท่าไหร่ เพราะฉะนั้น อย่าให้ผมเข้าไปยุ่งเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้จะดีกว่า..” หลินหนานอธิบายยิ้มๆ
ไม่ใช่ว่าเขาจะไม่ต้องการทำเช่นนั้น แต่เขาไม่สามารถทำได้ต่างหาก!
และด้วยอุปนิสัยของเย่ชิงเฉิง หลินหนานรู้ดีว่า หากเธอเห็นเขาอยู่ที่นี่ เธอจะตัดสินใจหันหลังกลับทันที!
“ผมเข้าใจแล้ว!” ถังชวงตอบกลับ แต่คิ้วของเขากลับขมวดเข้าหากันแน่น และจ้องมองหลินหนานด้วยความรู้สึกบางอย่าง
หลินหนานพอดูออกว่า ถังชวงคงจะตีความหมายในคำพูดของเขาผิดไป แต่ก็คร้านที่จะอธิบาย หลังจากถังชวงเดินจากไปแล้ว หลินหนานจึงหันกลับไปถามผู้เฒ่าตระกูลถังว่า
“อาวุโส ไม่ทราบว่ามีประตูอื่นอีกมั๊ยครับ?”
“มีสิ!”
“อาเซียง พากคุณชายหลินออกไปที่ประตูด้านข้างแทน!”
“ค่ะ.. นายผู้เฒ่า!”
……
และด้วยความสัมพันธ์ระหว่างหลินหนานกับผู้เฒ่าตระกูลถัง ทำให้ทุกอย่างกลับกลายเป็นง่ายขึ้นมาก
ไม่เพียงถังชวงจะออกไปต้อนรับเย่ชิงเฉิงอย่างอบอุ่นด้วยตัวเอง เขายังต้อนรับเธอภายในห้องรับแขกของตระกูลถังอย่างเป็นทางการอีกด้วย อีกทั้งยังได้พิจารณาเสนอความร่วมมือระหว่างตระกูลถังกับชิงเฉิงกรุ๊บเพิ่มอีกด้วย
ทุกอย่างดำเนินไปด้วยความรวดเร็ว และราบรื่นในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ทำให้เย่ชิงเฉิงรู้สึกราวกับฝันไป..
เท่าที่เย่ชิงเฉิงได้ยินชื่อเสียงของถังชวงมานั้น เขาคือนักธุรกิจที่ทั้งยิ่งใหญ่ แล้วก็เก่งกาจมากคนหนึ่ง!
แต่ตอนนี้ เธอกลับได้รับการต้อนรับจากนักธุรกิจใหญ่ และมีชื่อเสียง ราวกับเป็นแขกวีไอพีของตระกูลถังก็ไม่ปาน!
ไม่เพียงเท่านั้น ถังชวงยังเป็นฝ่ายเสนอที่จะลดราคาวัตถุดิบที่ส่งให้กับชิงเฉิงกรุ๊บอีกยี่สิบเปอร์เซ็นต์ด้วย และส่วนลด 20% นี้ ก็มากพอที่จะทำให้ชิงเฉิงกรุ๊บมีกำไรขึ้นอีกมากทีเดียว
และด้วยราคาที่ขายให้กับชิงเฉิงกรุ๊บนี้ ตระกูลถังแทบจะไม่ได้กำไรอะไรเลย ทุกสิ่งทุกอย่างที่ดูดีไปหมดนี้ ทำให้เย่ชิงเฉิงรับรู้ได้ถึงความผิดปกติ และกังวลว่านี่จะเป็นกับดักอะไรหรือไม่?
แต่ในระหว่างนั้น เธอเองก็นั่งอ่านสัญญาฉบับใหม่อย่างละเอียดแล้ว และพบว่าข้อตกลงในสัญญาก็เป็นปกติ ตรงไปตรงมา ไม่มีเงื่อนงำอะไรอยู่เลยแม้แต่น้อย
และในที่สุดเย่ชิงเฉิงก็ไม่อาจอดรนทนต่อไปได้ เธอจึงเอ่ยถามถังชวงขึ้นว่า “ท่านลุงถัง ทำไมถึงได้ให้ส่วนลดกับชิงเฉิงกรุ๊บมากมายขนาดนี้คะ? เพราะดูแล้ว.. ทางตระกูลถังแทบจะไม่ได้กำไรอะไรเลย..”
“เธออยากรู้เหตุผลจริงๆน่ะเหรอ?” ถังชวงเอ่ยถามยิ้มๆ
“ค่ะ.. ฉันอยากรู้!” เย่ชิงเฉิงพยักหน้า และตอบกลับไปตามตรง
“แต่เสียใจด้วย ฉันไม่สามารถเปิดเผยเรื่องนี้ให้เธอรู้ได้! ฉันบอกเธอได้เพียงแค่ว่า มีคนสำคัญมากคนหนึ่งยื่นมือเข้ามาช่วยเธอไว้!” ถังชวงทำท่าทางมีลับลมคมใน
“มีคนยื่นมือเข้ามาช่วยฉัน?!” เย่ชิงเฉินพึมพำด้วยสีหน้างุนงง
ต้องเป็นคนใหญ่คนโตขนาดไหนกัน ตระกูลถังถึงได้ยอมทำตามแบบนี้!
“ท่านลุงถังคะ ได้โปรดบอกชื่อคนผู้นั้นให้ฉันรู้จะได้มั๊ยคะ?” เย่ชิงเฉินเอ่ยขอร้อง
“เสียใจด้วย! ฉันบอกเธอไม่ได้จริงๆ”
ถังชวงหัวเราะออกมา พร้อมกับพูดต่อว่า “ฉันบอกเธอได้เพียงแค่ว่า คนผู้นี้แซ่หลิน!”
“แซ่หลิน..?!”
เย่ชิงเฉินครุ่นคิดอยู่หนานก็ไม่สามารถคิดออก เพราะคนใหญ่คนโตที่เธอรู้จักนั้น ก็ล้วนแล้วแต่ไม่มีใครแซ่หลินเลยแม้แต่คนเดียว!
“เอาล่ะ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว เชิญคุณหนูเย่กลับไปได้แล้ว!” ถังชวงเอ่ยบอกเย่ชิงเฉิง พร้อมกับยกถ้วยชาขึ้นจิบ
………..
ด้านนอกคฤหาสน์ตระกูลถังเวลานี้ เย่ชิงเฉินยังคงนั่งอยู่ในรถ และครุ่นคิดเรื่องคนผู้นั้นอยู่ไม่เลิก..
คนใหญ่คนโตในโลกนี้มีใครแซ่หลินบ้างนะ?
แต่ในระหว่างที่เธอกำลังนั่งคิดด้วยสีหน้าเคร่งเครียดอยู่นั้น เสียงที่น่าเกลียดและคุ้นหูก็ดังขึ้นอยู่ข้างกระจกรถของเธอ
“คนสวย.. รอผมอยู่เหรอครับ?”