ตอนที่ 85 พลิกสถานการณ์
ตอนนี้ทั้งห้องทดลองตกอยู่ในบรรยากาศสิ้นหวังและโศกเศร้า
ทันใดนั้นก็มีเสียงอันแผ่วเบาดังเล้ดลอดขึ้นมา “บางที… เราอาจจะยังมีโอกาสอยู่”
ทุกคนหันกลับมาและพบว่าคนที่พูดคือไป๋เยี่ย ผมเผ้าของเขายุ่งเหยิงและเสื้อผ้าก็ยับยู่ยี่ มองปราดเดียวก็รู้แล้วว่าเขาน่าจะไม่ได้พักผ่อนมาหลายวันแล้ว
ทุกคนถอนหายใจพร้อมกัน ไป๋เยี่ยเป็นคนที่มีความสามารถมากจริงๆ เขาเปลี่ยนความคิดและมุมมองของทุกคนที่มีต่อเขาได้ภายในระยะเวลาแค่เดือนเดียว และบทความที่เขาส่งไปให้วารสาร ‘เซลล์’ ก็ทำให้พวกเขายิ่งเห็นคุณค่าในตัวไป๋เยี่ย มันเป็นงานวิจัยที่ดีมากจริงๆ
ทุกคนมองข้ามสารอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนมาโดยตลอด ในขณะที่ไป๋เยี่ยเป็นคนค้นคว้าจนค้นพบว่ามันคือสารอะไร
ช่างน่าสงสารเสียจริง…
เสียดายคนเก่งๆ แบบเขา เขาควรจะมีอนาคตที่ดีกว่านี้!
ถูโยวมองไป๋เยี่ยด้วยความสงสัยว่าเขาต้องการสื่ออะไร แค่เด็กฝึกงานอย่างเขาจะไปเปลี่ยนอะไรได้
มันเหมือนกับมดตัวหนึ่งกำลังช่วยช้างทั้งโขลงย้ายภูเขาก็มิปาน
ไป๋เยี่ยครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเงยหน้ามองถูโยวด้วยแววตาอันแน่วแน่ แล้วจึงเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่แฝงด้วยความลังเลเล็กน้อย “ผมขอเวลาสักสิบนาที”
ถูโยวมองสมาชิกที่นิ่งเงียบ ไม่มีใครรู้ว่าไป๋เยี่ยคิดจะทำอะไร เธอเห็นดังนั้นก็ถอนหายใจออกมาอีกครั้งก่อนจะพยักหน้าตกลง
ไป๋เยี่ยฉายภาพโครงร่างบทความของเขาบนจอโน้ตบุ๊กของเขาไปยังหน้าจอขนาดใหญ่
เขาคว้าไมโครโฟนขึ้นพูด “ผมรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้มาอยู่ที่นี่และใช้เวลาในเดือนนี้ร่วมกับทุกคน ผมได้อะไรจากที่นี่เยอะเลยครับ!”
“เอาละ ผมจะไม่พูดเรื่องไร้สาระแล้ว ผมมีสองรื่องที่อยากพูดถึง เรื่องที่หนึ่งคือสารอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อน และเรื่องที่สองก็คือสารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินชนิดเปลี่ยนแปลงได้”
ทันทีที่ไป๋เยี่ยพูดจบ ทุกคนรวมถึงถูโยวก็เงยหน้าขึ้นพร้อมกันและเพ่งความสนใจไปที่ไป๋เยี่ย
คนอื่นๆ ต่างเคยได้ยินเรื่องสารอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนมาตั้งแต่สัปดาห์ก่อนแล้ว แต่พวกเขายังไม่เคยได้ยินเรื่องสารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินเลย หรือว่านี่จะเป็นอาร์เทแอนนิวอินชนิดใหม่อีกหนึ่งชนิด!
ถูโยวขมวดคิ้วมองไป๋เยี่ยด้วยความสงสัย เพราะเธอไม่เคยได้ยินชื่อสารสองชนิดนี้มาก่อนเลย
ไป๋เยี่ยจึงค่อยๆ บรรยายถึงสิ่งที่เขาได้ค้นพบในช่วงที่ผ่านมา
เขาค้นพบการมีอยู่ของสารอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนจากการศึกษาข้อมูลจำนวนมากที่ถูกเก็บสะสมไว้เป็นเวลา 15 ปีตั้งแต่ปี 2001 ถึง 2015
หลังจากที่เขาได้พูดคุยแลกเปลี่ยนกับยอดปรมาจารย์และอาจารย์ด้านการแพทย์แผนจีน รวมถึงทดลองนำยาต้มไป๋หู่มาผสมกับยาต้มกุ้ยจือ และนำอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนมาทำปฏิกิริยากับกรดนิวคลีอิกจนเกิดเป็นสารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินชนิดเปลี่ยนแปลงได้ขึ้น
ทันใดนั้น!
ทุกคนก็ต้องตกตะลึง
เป็นไปได้ด้วยเหรอ
คาริสอดสงสัยไม่ได้ “จริงเหรอ”
เดซี่เบิกตากว้างและมองดูเด็กหนุ่มบนเวทีด้วยสายตาที่ไม่อยากจะเชื่อว่าทุกสิ่งที่เขาพูดนั้นเป็นความจริง
ทุกสายตาอันเปี่ยมไปด้วยความคาดหวังจับจ้องไปที่ไป๋เยี่ย พวกเขาหวังจริงๆ ว่าสิ่งที่ไป๋เยี่ยพูดจะเป็นความจริง แม้ว่าพวกเขาจะรู้สึกโง่เง่าที่ต้องหันมาเชื่อคำพูดของเด็กฝึกงานคนหนึ่งก็ตาม
แต่ตอนนี้ พวกเขาไร้ซึ่งเสาหลักใดๆ แล้ว
ถูโยวลองอ่านโครงร่างบทความของไป๋เยี่ยและพบว่ามันคล้ายกับสิ่งที่เธอเคยศึกษามาก
ทันทีที่ไป๋เยี่ยยื่นบทความเรื่องสารอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนพร้อมกับแนบภาพโครงสร้างโมเลกุลต่างๆ ให้ถูโยวลองอ่าน จู่ๆ แสงสว่างก็ปรากฏขึ้นในหัวของถูโยว!
สิ่งนี้นี่เอง!
สิ่งที่ฉันมองข้ามมาโดยตลอด
เธอเห็นโมเลกุลนี้มานับหลายครั้งแต่ก็มองข้ามมันไปทุกๆ ครั้ง ปรากฏว่าเป็นสารนี้นี่เองที่กระตุ้นปฏิกิริยาการเกิดสารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินชนิดเปลี่ยนแปลงได้ซึ่งมีความทนทานต่ออุณหภูมิที่สูง และปัจจัยทางกายภาพและเคมีอื่นๆ ได้
อาร์เทแอนนิวอินจึงเป็นสารที่มีข้อจำกัดน้อยและง่ายต่อการพัฒนาต่อไป!
ถูโยวยิ่งคิดก็ยิ่งตื่นเต้น!
อย่างไรก็ตาม เธอคิดว่าตอนนี้เธอยังดีใจเร็วไปหน่อย…แม้ว่าเธอจะพยายามมองให้ดีแล้ว แต่ก็ยังคงประเมินไป๋เยี่ยต่ำเกินไปมาก!
คนรุ่นหลังย่อมสร้างผลกระทบได้มากกว่า!
ถูโยวหยิบขวดยาออกมาจากกระเป๋าเสื้อและกลืนเม็ดยาหนึ่งเม็ดลงไป ใช่แล้ว มันคือไนโตรกลีเซอรีน
เธอคิดในใจ อย่ากังวลไปเลย! อย่าตื่นเต้น! ไหนๆ ก็อายุปูนนี้แล้ว…
ไป๋เยี่ยอธิบายว่าอู่อวิ้นลิ่วชี่ของแต่ละปีจะแตกต่างกัน…ต้องเปลี่ยนยาที่ใช้
เดิมทีถูโยวคิดว่ามันค่อนข้างไร้สาระ แต่พอคิดดูดีๆ แล้ว การเปลี่ยนแปลงของสัตว์และพืชก็สัมพันธ์กับสภาพอากาศตามฤดูกาลจริงๆ
ถ้ายาตัวหนึ่งใช้ได้ผลปีนี้แต่ไม่ใช่กับปีหน้า แปลว่าเกิดภาวะดื้อยาขึ้นใช่หรือไม่ เป็นไปได้ไหมว่าร่างกายของสัตว์ก็มีการเปลี่ยนแปลงตามไปด้วย
ทั้งสาเหตุและผลลัพธ์ของการเปลี่ยนแปลงนี้ดูจะไม่มีแนวทางอะไรบ่งชี้เลย หากจะบอกว่าเรื่องไหนเป็นเรื่องที่ซับซ้อนที่สุดก็คงไม่พ้นเรื่องนี้
ถูโยวถึงกับพูดไม่ออกเมื่อได้ดูกระบวนการทดลองในสัตว์ที่ไป๋เยี่ยทำ
มันเป็นเรื่องบังเอิญใช่ไหม
แต่จะโชคดีขนาดนี้ไม่ได้นะ
ทุกคนด้านล่างตกตะลึงกับภาพตรงหน้า!
มันเป็นไปได้จริงๆ ใช่ไหม
ไม่ใช่แค่เรื่องบังเอิญใช่ไหม
ในที่สุดทุกคนก็ได้เห็นแสงแห่งความหวังอันรำไรในช่วงเวลานี้ที่หลังของทุกคนกำลังจะชนฝา
ไป๋เยี่ยยังคงสับสนเล็กน้อย
ไป๋เยี่ยยิ้มแห้งๆ “เพราะฉะนั้นตอนนี้ผมเลยกำลังวิจัยเรื่องสารโพลีคาร์บอกซิลิกอาร์เทแอนนิวอินอยู่ครับ”
ไป๋เยี่ยนำเสนอพร้อมกับแสดงโครงสร้างโมเลกุลของสารดังกล่าว พร้อมทั้งจำลองกระบวนการการเกิดปฏิกิริยาต่อเชื้อมาลาเรียในร่างกายของมนุษย์…
กระบวนการนี้กินเวลานานเกินครึ่งชั่วโมงกว่าจะเกิดผล
ทุกคนสูดหายใจเข้าเต็มปอด มันยอดเยี่ยมมากจริงๆ!
น่าทึ่ง!
ทั้งวงการต้องสั่นคลอนแน่!
เด็กรุ่นใหม่ทำได้ขนาดนี้เลยเหรอ
ไม่ว่าใครก็สรรหาคำมาบรรยายไป๋เยี่ยไม่ได้ แถมยังอธิบายความรู้สึกที่มีต่อเขาในตอนนี้ไม่ได้ด้วย
พันหมื่นล้านความคิดหลอมรวมกันเป็นคำคำเดียว
เชี่ย โคตรสุด…
ไป๋เยี่ยหันมายิ้มให้ทุกคน “ขั้นตอนต่อไปเป็นหน้าที่ของพวกคุณแล้วครับ!”
คำพูดของไป๋เยี่ยทำให้ทุกคนผงะ
พวกเราเนี่ยนะ
หมายความว่าไง
แปลว่าคุณคำนวณผลลัพธ์ออกมาหมดแล้ว แต่ให้พวกเราเป็นคนวิจัยต่อเหรอ
ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบอีกครั้ง
เงียบเสียจนได้ยินเสียงเข็มหล่น
แม้แต่ถูโยวยังตะลึงเลย ถือเป็นความสำเร็จอันทรงเกียรติจริงๆ
เขาคิดจะทำอะไรกันแน่
ไป๋เยี่ยรู้ว่าสารอาร์เทแอนนิวอินที่เขาพบนั้นเป็นสารเสถียร และนั่นคือสิ่งที่อยู่ในแผนการของ NCKKB แต่ถ้าถามว่าไป๋เยี่ยเข้าใจมันทั้งหมดหรือยัง
แน่นอนว่าไม่!
ยังมีประเด็นเบื้องหลังอื่นๆ ที่ไป๋เยี่ยยังอธิบายไม่ได้อยู่
กล่าวคือ ไป๋เยี่ยรู้จักสารอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนนี้มากแค่ไหน
เพราะฉะนั้นถ้าหากต้องการเจาะลึกสารชนิดนี้จริงๆ ก็จะพบว่างานวิจัยของไป๋เยี่ยยังมีช่องโหว่อยู่มาก!
ดังนั้นถ้าไป๋เยี่ยอยากจะไปได้ไกลกว่านี้ เขาจะต้องมีเครดิตเสียก่อน อย่างน้อยเขาก็เข้าไปเป็นเจ็ดอันดับแรกของคนที่ถูกคัดเลือกได้!
การค้นพบอาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนนี้ทำให้ไป๋เยี่ยได้รับเครดิตเพิ่มขึ้นมากอย่างไม่น่าแปลกใจเลย
การขึ้นชื่อว่าเป็นผู้ค้นพบสารชนิดใหม่นี้จะว่าเป็นเรื่องสำคัญก็ใช่ แต่ก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรขนาดนั้นเช่นกัน
เหมือนกับวัคซีนไข้ทรพิษที่ถูกกล่าวว่าคนงานหญิงในฟาร์มโคนมเป็นผู้ค้นพบ โดยมีเอ็ดเวิร์ด เจนเนอร์ บิดาแห่งศาสตร์วิทยาภูมิคุ้มกันสมัยใหม่เป็นผู้ส่งเสริมและค้นคว้าต่อ
ทว่าไป๋เยี่ยกลับคิดว่าตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาสำหรับการส่งเสริมการค้นคว้าอาร์เทแอนนิวอินชนิดใหม่ หากจะต้องตกเป็นที่วิพากษ์วิจารณ์ เขาก็ยอมดำเนินการเบื้องหลังต่อไปก่อนดีกว่า
การค้นพบครั้งนี้จะต้องไม่สูญเปล่า! ยังมีสิ่งอื่นๆ อีกมากมายที่เขายังไม่ค้นพบ อาร์เทแอนนิวอินเชิงซ้อนนี้จึงเหมือนเป็นก้าวเล็กๆ ก้าวแรกเท่านั้น!
ถูโยวหันไปพูดกับไป๋เยี่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง “คุณรู้ไหมว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร แล้วคุณรู้จักคุณสมบัติและผลข้างเคียงของสารชนิดนี้ดีแล้วเหรอ”
ไป๋เยี่ยพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม “ผมรู้ครับ ผมค้นพบสารชนิดนี้ได้ก็เพราะความช่วยเหลือจากทุกๆ คน ทุกคนให้คำแนะนำกับผม ทั้งคาริสและเดซี่…พวกเราสนิทกันมากแล้วครับ… ยังมีงานที่ทุกคนต้องร่วมมือกันรออยู่ข้างหน้าอีกนะครับ ทุกคนต้องร่วมมือกันทำโครงการอันยิ่งใหญ่นี้ให้สำเร็จ เพราะว่าผม…จะต้องไปจากที่นี่แล้ว คงจะช่วยพวกคุณไม่ได้อีกต่อไปแล้ว! เพราะฉะนั้นเกียรติยศนี้ย่อมเป็นเกียรติของทุกคนที่นี่ ไม่ใช่แค่ผมคนเดียวเท่านั้น!”
ทันทีที่ไป๋เยี่ยพูดจบ เสียงปรบมือเกรียวกราวก็ดังขึ้นตามมา!
ไป๋เยี่ยได้พิชิตใจของทุกคนที่นี่แล้ว!