80 – ใช้ลูกศรเพื่อจบปัญหา
เสียงกรีดร้องของหงหรงฟังดูไร้สาระท่ามกลางความสับสนวุ่นวายในคฤหาสน์ตระกูลหง
ในเวลานี้องครักษ์และคนรับใช้จำนวนมากจากตระกูลหงกำลังยุ่งอยู่กับการตักน้ำเพื่อดับไฟ อย่างไรก็ตามทหารยามบางคนที่ได้ยินเสียงกรีดร้องของหงหรงก็วิ่งไปที่ลานด้านหลัง
เอี้ยนลี่เฉียงกำลังวิ่งอยู่เหนือหลังคาของบ้านหลังหนึ่งในคฤหาสน์ของตระกูลหง เท้าของเขาก้าวข้ามกระเบื้องและชายคา
หงหรงซ่อนตัวอยู่หลังระเบียงดอกไม้ของลานซึ่งลูกศรของเอี้ยนลี่เฉียงไม่สามารถเข้าถึงได้ นั่นเป็นเหตุผลที่เขาต้องเข้าไปในลานนั้นเพื่อดูแลหงหรงด้วยตัวเอง
สี่คนจากตระกูลหงถูกสังหารไปแล้ว โดยธรรมชาติแล้วหงหรงคนนี้จะไม่ได้รับการยกเว้นเช่นกัน
เอี้ยนลี่เฉียงเคลื่อนไหวราวกับมังกร เขามุดซ้ายหมุนขวาฝ่าไปในความมืด
เอี้ยนลี่เฉียงกระโดดอย่างว่องไวเหนือลานกว้างสองแห่งและข้ามกำแพงแห่งหนึ่งอย่างรวดเร็ว ในพริบตาเขากระโดดลงมาจากกำแพงสามเมตรพุ่งเข้าไปในลานกว้าง
หนึ่งในองครักษ์ตระกูลหงเป็นคนแรกที่รีบเข้าไปในลานจากทางเข้าอื่น องครักษ์คนนั้นได้เห็นเอี้ยนลี่เฉียงจากระยะห่างสิบวา หลังจากประหลาดใจชั่วครู่องครักษ์คนนั้นก็ตะโกนและพุ่งเข้าหาเอี้ยนลี่เฉียงพร้อมกับดาบที่อยู่ในมือ
เอี้ยนลี่เฉียงดึงลูกศรออกมาวาดคันธนูและปล่อยปล่อยออกไป เอี้ยนลี่เฉียงดำเนินการทั้งสามอย่างรวดเร็วในครั้งเดียว ในพริบตาลูกศรของเอี้ยนลี่เฉียงแทงทะลุไหล่ขวาของผู้พิทักษ์ตระกูลหงก่อนที่เขาจะก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
ผู้พิทักษ์ตระกูลหงคนนั้นถูกยิงล้มลงกับพื้น แม้ว่าเขาจะไม่ตายแต่ด้วยอาการบาดเจ็บสาหัสก็ทำให้เขาไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้อีก
หลังจากศิลปะการยิงธนูของเอี้ยนลี่เฉียงได้ก้าวเข้าสู่ขอบเขตสวรรค์ชั้นที่สาม และยังแสดงท่าทีว่าจะก้าวเข้าสู่ขอบเขตสวรรค์ชั้นที่สี่ในเร็วนี้
การเคลื่อนไหวในศิลปะการยิงธนูที่เอี้ยนลี่เฉียงฝึกฝนมากที่สุดในช่วงเวลานี้คือการเร่งความเร็วในการยิงธนู
เขากำลังทำตามเป้าหมายในการโจมตีให้สำเร็จในระยะเวลาที่สั้นที่สุดและในที่สุดเขาก็มาถึงจุดที่น่าพอใจหลังจากการฝึกฝนอย่างหนักในเวลาเกือบสองสัปดาห์
สำหรับนักธนูความเร็วในการบรรจุลูกศรจะกลายเป็นปัจจัยที่สำคัญที่สุดในการต่อสู้ระยะประชิด
“ มือสังหารอยู่ที่นี่…!” พ่อบ้านหงที่หวาดกลัวตะโกนออกมาด้วยเสียงโหยหวน เอี้ยนลี่เฉียงยิงลูกศรออกไปอย่างรวดเร็ว พ่อบ้านหงซึ่งครั้งหนึ่งเคยเหยียดหยามเอี้ยนลี่เฉียงจากหลังม้าแรดที่สูงตระหง่านของเขาถูกลูกศรแทงทะลุต้นขาทันที
พ่อบ้านหงล้มลงเขารู้สึกเสียใจเป็นอย่างยิ่งที่ตะโกนออกมา เอี้ยนลี่เฉียงรีบวิ่งเข้าไปในลาน
หงต๋ายังคงยืนอยู่ด้วยความงุนงงพร้อมกับรอยยิ้มโง่ๆบนใบหน้าของเขา ขณะที่เขาจ้องมองไปที่ศพของหงเฉิงโจวและหงติงราวกับว่าเขาเสียสติไปแล้ว
เอี้ยนลี่เฉียงเล็งลูกศรไปที่หงต๋า อย่างไรก็ตามสายตาของเขาพบว่าดวงตาของหงต๋าเต็มไปด้วยความว่างเปล่า เอี้ยนลี่เฉียงจึงเปลี่ยนวิถีของธนูและลูกศรของเขาและยิงไปที่ทางเข้าลานด้านหลัง
ยามคนที่สองที่เพิ่งพุ่งเข้ามาจากทางเข้าถูกลูกศรยิงทะลุขาของเขาไปปักลงที่พื้นอย่างรุนแรง เอี้ยนลี่เฉียงคำรามอย่างกระหายเลือดจากนั้นก็ทะยานเข้าไปในตัวตึก
การเคลื่อนไหวของเอี้ยนลี่เฉียงนั้นคล่องแคล่วว่องไวราวกับเสือดาว เกือบจะในขณะที่ลูกศรของเขาออกจากคันธนูมือของเขาก็เอื้อมไปข้างหลังเพื่อดึงลูกศรอีกลูกออกจากซอง เขาวิ่งไปอีกเพียงสองก้าวก็มาถึงพุ่มไม้ที่อยู่หน้าระเบียง
หงหรงที่ซ่อนตัวอยู่หลังระเบียงดอกไม้มองด้วยความตกใจเมื่อเห็นเอี้ยนลี่เฉียงเล็งธนูและลูกศรตรงมาที่เขา ปากของเขาแง้มออกเล็กน้อย สีหน้าตกตะลึงดูเหมือนจะถามคำถามว่า ‘เป็นไปได้ยังไง?’
เมื่อมองไปที่การแสดงออกของหงหรง เอี้ยนลี่เฉียงก็รู้ว่าเขาได้พบกับงูจงอางเช่นกัน
ระยะห่างระหว่างพวกเขาสองคนไม่ถึงสิบวา ขณะที่มือของเอี้ยนลี่เฉียงคลายออกลูกศรก็ถูกปลดปล่อยจากสายธนู
ศีรษะของหงหรงถูกยิงในระยะเผาขน ลูกศรแทงทะลุหัวของเขาจากเบ้าตาทะลุออกด้านหลังเลือดสาดกระจายไปทั่วบริเวณ
ผู้พิทักษ์อีกคนจากตระกูลหงรีบเข้ามา แต่เขาก็ถูกเอี้ยนลี่เฉียงยิงลูกศรทะลุไหล่ทันที
“ทุกคนระวัง! มือสังหารคนนั้นมีธนูติดตัวด้วย!” ลานด้านนอกตกอยู่ในความสับสนวุ่นวาย ตอนนั้นเอี้ยนลี่เฉียงได้กำจัดผู้มีอำนาจตัดสินใจทั้งหมดในตระกูลหงไปแล้ว และตอนนี้ผู้พิทักษ์ของตระกูลกำลังเตรียมที่จะป้องกันการโจมตีของเขา
คำว่า ‘มีธนู’ ในยุคนี้คล้ายกับการได้ยินว่า “มีปืน” สำหรับคนสมัยใหม่ มันเป็นสิ่งที่น่ากลัวอย่างแท้จริง
กลุ่มผู้คุ้มกันกำลังรวมตัวกันอยู่นอกลานบ้านและพวกเขาสามารถได้ยินเสียงครวญครางที่น่าสังเวชของผู้รอดชีวิตที่เหลืออยู่จากภายใน
ครู่หนึ่งไม่มีใครกล้าบุกเข้าไปช่วยเหลือคนเหล่านั้น ด้านนอกของลานกว้างตกอยู่ในความโกลาหลและมีคนตะโกนเสียงดัง
“ไปเอาโล่มา!” – “ไปหาเกาทัณฑ์มาด้วย!”
แน่นอนว่าเอี้ยนลี่เฉียงจะไม่รอให้ผู้คุ้มกันเหล่านั้นบุกเข้าหาเขาด้วยโล่และหน้าไม้ ทันทีที่เขากำจัดหงหรงเขาก็วิ่งไปที่กำแพงลานกว้าง
ด้วยการเตะเท้าเพียงไม่กี่ครั้งเขาก็ไต่กำแพงสูงกว่าสองเมตรอย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็เดินไปตามกำแพงขึ้นไปบนหลังคารีบวิ่งไปทางด้านหลังของคฤหาสน์ตระกูลหง
คฤหาสน์ของตระกูลหงตั้งอยู่ทางตะวันออกของเมืองหลิวเหอ ตระกูลหงได้สร้างสวนเล็กๆขึ้นรอบๆด้านหลังของคฤหาสน์ นอกสวนคือเขตชานเมืองของเมืองหลิวเหอนั่นเอง
“ มือสังหารอยู่บนหลังคา! มือสังหารอยู่บนหลังคา…!” องครักษ์ตระกูลหงตะโกนเสียงดังหลังจากที่เห็นเอี้ยนลี่เฉียงวิ่งอยู่บนหลังคาทุกคนรีบไล่ตามเขาในทันที
ผู้คุ้มกันอีกคนกระโดดขึ้นไปบนกำแพงและพยายามปีนขึ้นไปบนหลังคา แต่เอี้ยนลี่เฉียงปล่อยลูกธนูออกมาและยิงผู้คุ้มกันคนนั้นตกจากกำแพงในทันที
ทันใดนั้นเขาได้ยินเสียงลมหวีดหวิวดังมาจากข้างหลังอย่างรุนแรง เขาตกตะลึงกับสิ่งนี้และหันศีรษะไปรอบๆ
มีเพียงผู้คุ้มกันคนหนึ่งจากตระกูลหงที่เล็งหน้าไม้มาที่เขาจากลานใกล้ๆ ลูกศรลูกนั้นถูกยิงออกมาจากหน้าไม้สงคราม
เอี้ยนลี่เฉียงยิงลูกศรในมือของเขาออกไปโดยไม่ต้องคิดแม้แต่วินาทีเดียว ก่อนที่ผู้คุ้มกันคนนั้นจะสามารถใส่ลูกศรเข้าไปในหน้าไม้ของตัวเองได้สำเร็จ ลูกศรของเอี้ยนลี่เฉียงก็พุ่งทะลุหัวใจของเขาไปแล้ว