บทที่ 127 ผลตอบแทนของการยุยง
ตอนเที่ยง ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
เดิมทีลี่จีถองเตรียมตัวที่จะไปเดทกับอวิ๋นเจิ้งซี แต่ก่อนที่จะนัดอวิ๋นเจิ้งซีนั้นก็ได้รับสายของซู่จี้งยี้เสียก่อน
มองเห็นหมายเลขที่ไม่คุ้นเคย ลี่จีถองมีลางสังหรณ์บางอย่างเกิดขึ้นในใจ เธอได้ลังเลไปสักพัก แต่สุดท้ายก็รับสาย
“สวัสดีค่ะ ไม่ทราบว่าคุณเป็นใคร?”
ลี่จีถองขมวดคิ้วเล็กน้อย ถามด้วยความตื่นเต้น
เสียงปลายสายที่ส่งผ่านมานั้นเรียบเฉยมาก: “สวัสดีครับ คุณลี่ ผมเป็นผู้ช่วยของคุณชายลี่ คุณชายลี่ให้ผมมาบอกคุณว่า ภายในอาทิตย์หน้าให้คุณชดใช้ค่าผิดสัญญาก้อนมานี้ด้วย ไม่อย่างนั้นก็รอจดหมายจากทนายได้เลย”
พูดจบ ซู่จี้งยี้ก็ได้วางสายโดยตรง
ได้ยินเสียงปลายเสียงที่ส่งมา ตื้อๆๆ ลี่จีถองก็ยังคงยืนอึ้งอยู่ที่เดิม
เดิมทีเธอมีความหวังว่าจะโชคดีรอดพ้นไปได้ คิดไม่ถึงสุดท้ายลี่จุนถิงกลับโหดร้ายเพียงนี้
ลี่จีถองถูกบีบจนอยากจะบ้า เวลานี้ส้งหวั่นหวั่นก็ได้โทรมาหาเธอพอดี
สวัสดีค่ะ คุณป้า ตอนนี้คุณป้าทำอะไรอยู่คะ? น้ำเสียงของส้งหวั่นหวั่นฟังแล้วเป็นมิตรมาก คือตั้งใจที่จะเข้าใกล้ตีสนิทลี่จีถอง
ลี่จีถองที่อารมณ์กำลังฉุนเฉียว ขณะนั้นได้ยินเสียงที่อ่อนหวานของส้งหวั่นหวั่น ในใจยิ่งหงุดหงิดขึ้นมา
“ไม่ได้ทำอะไร” น้ำเสียงของลี่จีถองไม่ดีเอาเสียเลย ส้งหวั่นหวั่นก็ฟังออกเช่นกัน ก็เสียอารมณ์เล็กน้อย
ถึงแม้จะไม่พอใจบ้าง อย่างไรเสียก็ยังคงต้องเอาใจลี่จีถอง เธอก็ไม่กล้าที่จะพูดอะไรเลย
“คุณป้า คุณป้าเป็นอะไรคะ? อารมณ์ไม่ดีเหรอคะ? ตอนนี้คุณป้าอยู่ไหนคะ ฉันไปอยู่เป็นเพื่อนคุณป้าดีมั้ย?”
ส้งหวั่นหวั่นถามอย่างระมัดระวัง พยายามทำความเข้าใจว่าเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่
ถึงแม้ในใจเธอไม่อยากที่จะทำความเข้าใจลี่จีถองเลย แต่ว่า….ถึงอย่างไรความสัมพันธ์ของทั้งสองก็ยังไม่ดีเพียงพอ หากไม่เอาอกเอาใจลี่จีถอง ก็ไม่สามารถที่จะเริ่มแผนการหลอกใช้ในอนาคตได้
ด้วยเหตุนี้ ส้งหวั่นหวั่นรู้สึกว่าตัวเองกำลังเผชิญกับความคับข้องใจในตอนนี้ เพียงแต่………เพื่อลี่จุนถิงแล้ว มันคุ้มค่าที่จะอดทนกับความคับข้องใจทั้งหมดนี้
“ได้สิ ตอนนี้อาอยู่ที่ร้านอาหารเล่อฉู” ลี่จีถองก็ไม่ได้ลังเลอะไร ก็ได้บอกที่อยู่กับส้งหวั่นหวั่นโดยตรง
ขณะที่ส้งหวั่นหวั่นไปถึง สีหน้าของลี่จีถองก็ยังคงตึงเครียดเหมือนเดิม เห็นส้งหวั่นหวั่นมา สีหน้ายิ่งดูแย่ลง
“เธอรู้หรือเปล่า ลี่จุนถิงกับเพราะเรื่องก่อนหน้านี้ได้ทำให้เราเป็นศัตรูอย่างสมบูรณ์แล้ว เดิมทียังคิดว่าเขาจะไม่ถือสาเอาความอามากนัก คิดไม่ถึงตอนนี้เขาได้มาทวงค่าผิดสัญญากับอาจริงๆ”
ลี่จีถองกำมืออย่างแน่นๆ พูดด้วยสีหน้าที่ค้างคาใจ
ส้งหวั่นหวั่นขมวดคิ้ว ก็ได้ตระหนักว่ามันคือปัญหาที่หนักหนา
ลี่จีถองยังไงก็ยังเป็นญาติของลี่จุนถิง หรือว่า…….ลี่จุนถิงนั้นจะเป็นคนที่ไร้ความรู้สึกจริงๆ? เพื่อเจียงหยุนเอ๋อแล้วถึงขึ้นไม่สนใจญาติพี่น้องเลยเหรอ?
“คุณป้าคะ คุณป้าอย่าเพิ่งใจร้อน คุณป้าลองคิดดู เมื่อก่อนนั้นลี่จุนถิงยังหลับตาข้างหนึ่งลืมตาข้างหนึ่งเลยไม่ใช่เหรอ? ทำไมตอนนี้จู่ๆก็ได้เข้มงวดขึ้นมาล่ะ? ฉันมองแล้ว ต้องมีคนอยู่เบื้องหลังพูดอะไรสักอย่าง เขาจึงได้เป็นแบบนี้!”
ในขณะที่ลี่จีถองไม่ทันได้สังเกต เธอแอบมองบน ในใจกลับคิดเรื่องที่จะยุยงความสัมพันธ์ของลี่จีถองกับเจียงหยุนเอ๋อ
แม้ว่าลี่จีถองเดิมทีก็ไม่ได้ชอบเจียงหยุนเอ๋ออยู่แล้ว แต่ถ้าหากสามารถเห็นความสัมพันธ์ของทั้งสองแย่ลง มันก็เป็นสิ่งที่น่ามีความสุขไม่ใช่เหรอ
คำพูดเหล่านี้ของส้งหวั่นหวั่น แม้ว่าจะไม่ได้พูดชัดเจน แต่ตอนนี้ข้างกายของลี่จุนถิงก็มีแต่เจียงหยุนเอ๋อผู้หญิงคนเดียวที่สามารถพูดถูกเป็นผิดได้ ลี่จีถองก็ต้องรู้อยู่แล้วว่าส้งหวั่นหวั่นหมายถึงใคร
ทันใดนั้น สีหน้าของลี่จีถองมืดมนขึ้นมาทันที กำมือแน่นแล้วพูด น่ารังเกียจที่สุด: “เจียงหยุนเอ๋อคนนี้……..ฉันจะไม่มีทางที่จะปล่อยเธอไว้แน่”
“ก็ใช่ไง คุณป้าก็ดูสิ เมื่อก่อนจุนถิงก็ยังดีๆอยู่เลย ตอนนี้ได้กลายเป็นอะไรแล้วก็ไม่รู้……….ต้องเป็นแผนการของเจียงหยุนเอ๋อแน่เลย!” ส้งหวั่นหวั่นพูดด้วยสีหน้าที่โมโห ดูแล้วเหมือนมีศัตรูคนเดียวกันกับลี่จีถอง
แววตาของลี่จีถองเย็นลงเล็กน้อย พูดขึ้นมาด้วยเสียงที่เบา: “ก็เป็นเพียงแค่นางจิ้งจอกเท่านั้นเอง ดูแล้วก็คงจะไม่มีความสามารถอะไร………แต่เรื่องยั่วผู้ชายถือว่ามีฝีมือพอตัว เมื่อก่อนเป็นเพราะฉันชะล่าใจไปเอง คิดไม่ถึงว่าลี่จุนถิงจะแคร์ผู้หญิงคนนี้มากขนาดนี้”
ทั้งสองกำลังนินทาเจียงหยุนเอ๋อ ขณะที่กำลังพูดอยู่ เจียงหยุนเอ๋อก็บังเอิญมาโผล่ในสายตาของพวกเขา
เจียงหยุนเอ๋อเพิ่งจะเสร็จงาน ก็เลยมาร้านอาหารกับผู้ช่วยของตัวเอง ไม่คิดว่าจะบังเอิญมาเจอลี่จีถองกับส้งหวั่นหวั่นตรงนี้
เจียงหยุนเอ๋อขมวดคิ้วเล็กน้อย อันที่จริงก็ไม่ค่อยอยากจะเข้าไปทักทายเลย อย่างไรเสีย……….ก่อนหน้านั้นลี่จีถองก็เคยทำเรื่องที่เกินไปตั้งมากมาย
ผู้ช่วยก็จำลี่จีถองได้เธอก็คือคนที่มาหาเรื่องเมื่อครั้งก่อน รีบดึงแขนเสื้อของเจียงหยุนเอ๋ออย่างตื่นตกใจ แล้วพูดขึ้น: “ผู้จัดการ คนคนนี้ก็คือ……….”
“ไม่เป็นไร” เจียงหยุนเอ๋อส่ายหัวเบาๆ มองไปแล้วก็เหมือนไม่ค่อยใส่ใจมากนัก
ตอนนี้เวลานี้ เจียงหยุนเอ๋อกับลี่จีถองได้สบตากัน เจียงหยุนเอ๋อมองเห็นความชั่วร้ายจากข้างในดวงตาของลี่จีถอง
เดิมทีลี่จีถองก็โกรธมากอยู่แล้ว เวลานี้มาเห็นเจียงหยุนเอ๋อเป็นเรื่องธรรมดาที่เธอนั้นอยากจะระบายออกมาให้หมด ก็เลยเดินมายืนอยู่ตรงหน้าเธอ เพื่อที่จะหาเรื่องเธอ
เจียงหยุนเอ๋อก็มองเห็นการมาของลี่จีถองนั้นยโสโอหังเพียงใด เพียงแต่เธอก็ยังคงรักษามารยาทพื้นฐานเอาไว้: “คุณป้าบังเอิญจัง ที่เจอกันที่นี่”
“ใครเป็นอาของเธอ? อย่ามานับญาติกับตระกูลลี่ของเรา!” ลี่จีถองพูดน้ำเสียงที่ไม่ดีเลย
ได้ยินแบบนี้แล้ว หน้าของเจียงหยุนเอ๋อกระอักกระอ่วนทันที เพียงแต่ก็ยังคงพูดต่อ: “คุณ……คุณยังไม่ได้ทานข้าวใช่มั้ย? งั้นฉันก็ไม่รบกวนแล้วค่ะ”
ขณะที่พูด เจียงหยุนเอ๋อได้ส่งสัญญาณทางสายตาให้ผู้ช่วย เพื่อจะไปจากตรงนี้
จากนั้นเธอที่เพิ่งจะเดินผ่านลี่จีถอง จู่ๆลี่จีถองก็ยื่นมือออกไปผลักเธออย่างแรง ในปากยังพูดพึมพำ: “นางจิ้งจอกมาเกิดชัดๆ ต้องโทษแก ที่ทำให้ตระกูลลี่ของเราไม่สงบสุข!”
เจียงหยุนเอ๋อแม้จะรู้ว่าลี่จีถองนั้นไม่ค่อยชอบเธอมากนัก แต่ยังไงตรงนี้ก็เป็นที่สาธารณะ เธอคิดไม่ถึงว่าลี่จีถองจะกล้าลงมือทำร้ายเธอตรงนี้
เจียงหยุนเอ๋อที่ไม่ได้เตรียมตัวเตรียมการใดๆได้ถูกผลักล้มลงบนพื้น กระแทกเข้ากับโต๊ะที่อยู่ด้านข้าง
บนโต๊ะได้วางแจกันแก้วไว้ โต๊ะถูกกระแทกอย่างแรง แจกันแก้วได้ตกลงมาแตกกระจายบนพื้นทันที เศษแจกันได้บาดมือของเจียงหยุนเอ๋อ แล้วก็มีเลือดไหลออกมาทันที
“ผู้จัดการ!” ผู้ช่วยอุทานด้วยความตกใจ นั่งลงบนพื้นอย่างลนลาน เพื่อที่จะดูอาการบาดเจ็บของเจียงหยุนเอ๋อ
เมื่อเห็นว่าได้ทำให้เจียงหยุนเอ๋อบาดเจ็บ ลี่จีถองตื่นตระหนกเล็กน้อย เพียงไม่นานก็อดทนไว้ได้
เห่อ นี่ก็คือผลตอบแทนของการยุยงอยู่เบื้องหลังของเธอ