จอมยุทธ์ระบบเลเวล ตอนที่ 138

โรงประมูลแห่งนี้ไม่ได้ใหญ่โตโอ่โอ่โถงมากนัก

มีที่นั่งอยู่หลายสิบแถว ทว่าครึ่งหนึ่งไม่ได้ถูกใช้งาน

บนเวทีมีชายชราผู้หนึ่งยืนอยู่อย่างกระตือรือร้น ชายชราเคาะค้อนลงไปครั้งหนึ่ง ”มุกงามประกาย ให้หมายเลข แปดเจ็ดหกสอง”

สินค้ารายการต่อไปเป็นสิ่งที่ท่านเจ้าเมืองหลอมสร้างขึ้นมาจากพลังจักรวาลของท่าน มุกอัสนีไข่มุกเม็ดนี้กักเก็บไว้ด้วยพลังสายฟ้ามหาศาล สามารถสังหารสัตว์อสูรระดับห้าได้ทั้งฝูงในพริบตา ทำร้ายสัตว์อสูรระดับหกบาดเจ็บสาหัส เริ่มราคาที่สิบแก่น เชิญเสนอราคา” ชายชรากล่าวด้วยรอยยิ้มเต็มใบหน้า

“สิบเอ็ดแก่น…”

“สิบสองแก่น…”

“สิบห้าแก่น…”

หลายคนที่อยู่บนที่นั่งเริ่มเสนอราคาออกมา

เสนอราคาออกมา

ฉุนเทียนและเพิ่งผ่านอีที่นั่งอยู่ในแถวสุดท้ายจ้องมองไปยังเหล่าคนที่เสนอราคาพวกนั้น “เจ้าเมืองอสูรผู้นี้ช่างรู้จักทำการค้าจริงๆ”

“อยู่ในขั้นจักรวาล ไม่รู้ว่าเบื่อจนไม่มีอะไรทำหรืออย่างไร ไฉนจึงหันมานั่งหลอมสร้างมุกอัสนีหรือว่าเขามีพลังปราณล้นเหลือเลยไม่มีที่ให้ระบายออก?” เพิ่งผ่านอียิ้ม

“มุกอัสนีทั่วไปมีค่าเพียงสองแก่น แต่เมื่อเข็นชื่อของเจ้าเมืองซึ่งอยู่ในขั้นจักรวาลออกมา ราคาก็โดดแล้ว” ฉุนเทียนยิ้มบาง นี่เป็นกลเม็ดเพิ่มมูลค่าที่พบเจอได้ทั่วไปในโลกเดิมของเขา

ผลิตภัณฑ์ที่มีดารามาเป็นพรีเซนเตอร์ย่อมขายได้ราคากว่าสินค้าไร้ชื่อไว้แบรนด์

อาจกล่าวได้ว่าฉันเทียนนั้นเคยเห็นสิ่งแปลกประหลาดมาแล้วมากมาย ดังนั้นจึงไม่รู้สึกแปลกใจแต่อย่างใด

แต่เพิ่งผ่านอีนั้นตะลึงแล้ว ยิ่งมองดูฉินเทียนก็ยิ่งรู้สึกว่าฉันเทียนไม่ธรรมดา แนวคิดของน้องชายผู้นี้มักอยู่เหนือสามัญสำนึกผู้คน

หลังสู้ราคากันพักใหญ่ สุดท้ายมุกอัสนีก็ถูกขายออกไปด้วยราคายี่สิบเย็ดแก่น

ฉุนเทียนส่ายหัวยิ้มเขื่อน

ต่อมาชายชราก็สั่งให้คนงานยกไข่มุกที่เปล่งประกายสองเม็ดออกมา ไข่มุกสองเม็ดนี้ยังแผ่พลังวิญญาณออกมาลางๆ

“ทุกท่านในที่นี้ย่อมเป็นนักผจญภัยที่ต้องการเดินทางไปยังน่านน้ำทมิฬ ที่ใต้ทะเลลึกยังมีสมบัติอีกนับไม่ถ้วนนอนนิ่งรอให้ทุกท่านไปหยิบจับ ลือกันว่าที่นั่นเคยเป็นแดนปีศาจมาก่อน ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจริงหรือเพียงเรื่องเล่า เชื่อว่าทุกท่านย่อมแจ่มแจ้งอยู่ในใจ ไม่กล่าวมากแล้ว”

“เพื่อที่จะลงไปใต้พื้นมหาสมุทร มุกหลีกวารีชั้นดีย่อมเป็นสิ่งจำเป็น”

“ไข่มุกสองเม็ดที่เบื้องหน้าทุกท่านในขณะนี้เป็นมุกบริสุทธิ์ของท่านเจ้าเมือง ท่านได้ใช้พลังหลอมกลั่นอยู่นานถึงสี่สิบเก้าวันจึงกลั่นออกมาได้ มุกนี้ไม่เพียงแต่จะทำให้ท่านสามารถดำสู่เขตน้ำลึก มันยังทำให้พวกท่านสามารถเคลื่อนไหวใต้น้ำได้อย่างอิสระโดยปราศจากผลกระทบใดๆ”

“หากพวกท่านต้องการค้นหาสมบัติของเผ่าปีศาจ ท่านย่อมต้องการมุกหลีกวารีที่บริสุทธิ์ไร้ตำหนินี้”

“สินค้ามีเพียงสองชิ้นเท่านั้น ผู้ที่ให้ราคาสูงสุดจะได้รับไป!”

คำกล่าวของชายชราดังก้องอยู่ในหูเหล่านักผจญภัยทั้งหมดที่อยู่ในโรงประมูล ทำให้บรรยากาศเริ่มเปลี่ยนเป็นร้อนระอุ แต่ละคนตาเป็นประกาย หลายคนรีบยกป้ายเอ่ยราคา

“ห้าสิบแก่น…”

” หกสิบแก่น………”

“น้องฉิน พวกเราต้องร่วมประมูลด้วยหรือไม่? ข้ามีอยู่หนึ่งร้อยแก่น ข้าควร ” เพิ่งผ่านอีถามขึ้นอย่างกังวล เมื่อได้ยินราคาที่พุ่งสูงขึ้นราวกับติดปีก ในใจก็เริ่มตระหนักแล้วว่าเพียงหนึ่งร้อยแก่นที่มีอยู่อาจจะไม่พอซื้อ

ฉุนเทียนยิ้มกล่าว “ไม่ต้องรีบ”

“เอ๊ะ?” เมิ่งฝานองุนงง

“ไม่ต้องกังวล ไม่ต้องกล่าวถึงมุกจำนวนสองเม็ด ข้าเชที่อว่าถ้าหากโรงประมูลต้องการ สองร้อยเม็ดพวกเขาก็หาออกมาได้” ขณะจ้องสังเกตท่าทางของชายชรา ฉุนเทียนก็มั่นใจในความคิดนี้

คำพูดของชายชราเป็นการกระตุ้นให้เกิดบรรยากาศต่อสู้แย่งชิง

เขาฉลาดมากที่ยกชื่อเจ้าเมืองออกมาใช้อยู่หลายครั้ง เป็นธรรมดาที่มูลค่าของสินค้าจะต้องเพิ่มขึ้น นี่เป็นของที่ผู้บ่มเพาะขั้นจักรวาลหลอมกลั่นออกมาด้วยตนเอง ผู้ใดจะไม่ต้องการ?

แต่ในความเป็นจริงแล้ว มีหรือที่เจ้าเมืองซึ่งอยู่ในขั้นจักรวาลจะลดตัวลงมาหลอมกลั่นสิ่งของระดับต่ำเช่นนี้?

นี้ใช้หัวแม่เท้าคิดดูก็ทราบได้ แต่ทำไมผู้คนจำนวนมากถึงยังตกหลุมพรางง่ายๆเช่นนี้อีก?

มุกทั้งสองถูกประมูลไปด้วยราคาหนึ่งร้อยสามแก่น เห็นราคาเช่นนี้ ชายชราก็ฉีกยิ้มกว้างก่อนจะยกค้อนเคาะไปอีกครั้ง

ผู้ที่ประมูลไม่ได้ต่างทอดถอนใจอย่างหดหู

ทันใดนั้นก็มีคนงงานสองคนเดินเข้ามากระซิบกระซาบที่ข้างหูของชายชราอยู่หลายคำ ชายชราเงยหน้าขึ้นก่อนจะประกาศด้วยความตื่นเต้น ” ท่านเจ้าเมืองหลอมกลั่นมุกหลีกวารีบริสุทธิ์ได้อีกสองเม็ดแล้ว!”

ทันใดนั้นบรรยากาศภายในโรงประมูลก็กลับมาคึกคักอีกครั้ง

“ใช่จริงๆด้วย ฮ่าๆ…” ฉุนเทียนหัวเราะเบาๆ

เพิ่งผ่านอีนิ่งอึ้ง สายตาหันไปมองฉันเทียนอย่างนับถือ “เจ้ารู้ได้อย่างไร?”

” ขอเพียงสังเกตให้ดีก็จะมองออก รอก่อน รอมุกสองเม็ดนี้ถูกประมูลไป มุกหลีกวารีอีกสองเม็ดก็จะปรากฏออกมา” ฉุนเทียนตอบ

เป็นดังที่ฉันเทียนบอก หลังจากที่มุกสองเม็ดนี้ถูกประมูลไป มุกหลีกวารีก็ถูกเข็นออกมาขายอีกสองเม็ด

เหตุการณ์เป็นเช่นนี้อยู่หลายสิบครั้ง นักผจญภัยแทบทุกคนล้วนได้รับไปคนละเม็ด

ทันใดนั้นพวกเขาก็เข้าใจแล้วว่าตนเองถูกหลอก ทว่าการประมูลกลับจบลงไปแล้ว พวกเขาล้วนเสนอราคากันออกไปเอง ไม่มีผู้ใดบังคับ พวกเขาได้แต่กล้ำกลืนความโกรธลงท้องและจากไปเงียบๆ

มีเพียงฉินเทียนและเพิ่งผ่านอีที่ยังไม่ได้ออกจากโรงประมูล

การเปลี่ยนแปลงทั้งหมดของฉันเทียนและเพิ่งผ่านอีล้วนแต่อยู่ในสายตาของชายชราตั้งแต่ต้นคนทั้งสองไม่เคยเสนอราคาออกมา เมื่อเห็นว่าพวกเขายังไม่ไปไหน ชายชราก็เดินลงจากเวทีก่อนจะเอ่ยถามขึ้นว่า “ไม่ทราบว่าน้องชายทั้งสองต้องการซื้อขายสิ่งใด?”

“ผู้อาวุโสช่างยอดเยี่ยมนัก” ฉุนเทียนยิ้มกล่าวพลางปรบมือ

เมื่อถูกมองอุบายออก ชายชราก็นิ่งอึ้ง เมื่อในใจเกิดความกังวลเขาก็หัวเราะออกไปอย่างกระอักกระอ่วน “เพียงทำไปเพื่อหาเลี้ยงชีพ เหอๆ…”

ชายชราไม่ได้แก้ตัว ที่นี่คือเมืองอสูร เขาไม่จำเป็นต้องเกรงกลัวอันใด ขณะที่มองไปยังฉินเทียน ชายชราก็เริ่มรู้สึกชื่นชมเจ้าหนูที่มีไหวพริบผู้นี้ คนที่ตกอยู่ในบรรยากาศเช่นนั้นแล้วมองอุ

บายของเขาออกมีอยู่ไม่มากนัก ฉุนเทียนกลับเป็นหนึ่งในนั้น สายตาที่ใช้มองดูฉินเทียนจึงแตกต่างไปจากเดิม

ฉินเทียนยิ้ม “มุกอัสนีห้าสิบเม็ด มุกหลีกวารีสี่เม็ด หวังว่าผู้อาวุโสจะไม่ขูดรีดเกินไปนัก พิจารณาจากระดับของพวกเราแล้ว ท่านก็จะทราบว่าพวกเราไม่ได้มั่งคั่งอะไร”

ชายชราชะงัก เพียงเอ่ยปากก็ต้องการมุกอัสนีห้าสิบเม็ด พวกเขาจะเอาไปทำอะไร? ชายชรายอมชัดแจ้งในอานุภาพของมันดี กระทั่งสัตว์อสูรระดับหกก็ยังสาหัสเมื่อจเอของสิ่งนี้ หากใช้ออกพร้อมกันห้าสิบเม็ด นั่นไม่ระเบิดร่างของผู้บ่มเพาะขั้นสวรรค์จนเป็นจุลเลยหรือ?

” ขอท่านวางใจ พวกเราเป็นนักผจญภัย ย่อมไม่ใช้สิ่งนี้สร้างปัญหาภายในเมือง” ฉุนเทียนเข้าใจความคิดของชายชรา

เพิ่งผ่านอีที่อยู่ด้านข้างเองก็ตะลึงแล้ว มุกอัสนีจำนวนห้าสิบเม็ด ฉุนเทียนจะซื้อไปใช้ทำอะไรตั้งมากมาย?

ชายชราขมวดคิ้วอย่างลังเล

” ขายให้พวกเขา”

ทันใดนั้นเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นในห้วงความคิดของชายชรา สีหน้าของชายชราพลันเปลี่ยนไป “เจ้าจ่ายได้เท่าใด?”

” สองร้อยแก่น”

“นั่นไม่น้อยไปหรือ?” ชายชราถาม

“นี่เป็นทั้งหมดที่ข้ามีแล้ว”

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง คิ้วที่ขมวดของชายชราก็คลายลง “ตกลง ถือเป็นน้ำใจสำหรับสหายสองร้อยแก่นก็สองร้อยแก่น”

ฉินเทียนประสานมือแสดงความขอบคุณ

เมื่อคนทั้งสองออกจาโรงประมูลไป ชายชราก็เดินเข้าไปในหลังเวที และทำความเคารพชายในชุดคลุมสีดำ

” ท่านทูต ใยจึงต้องขายออกไปราคาต่ำขนาดนั้น?”

” ท่านเจ้าเมืองต้องการแก่นอสูรจำนวนมากเพื่อทะลวงเข้าสู่ระดับห้าขั้นจักรวาล ได้มาสองร้อยแก่นก็ไม่ขาดทุนแต่อย่างใด” ชายในชุดคลุมสีดำเอ่ยตอบเบาๆ

“ระดับห้าขั้นจักรวาล!”

ชายชราสั่นเทิ้มอย่างตื่นเต้น