203 อาหารจานเด็ดดาวโคแม็ต III
ทั้งบริเวณทั่วทั้งโต๊ะที่มาจานทั้งหลายเรียงกันอยู่อัดเต็มไปด้วยผู้คน มันแม้แต่ดูเหมือนว่าส่วนแบ่งชิมของวัตถุดิบทั้งหมดที่มีอยู่ในพื้นที่ของโคแม็ต III ถูกเรียงกันอยู่บนโต๊ะเดียว
“แน่นอนเลยว่าฉันหวังว่าจะไม่มีอะไรแปลกเกินไปผสมอยู่ข้างใน……”
“ฉันก็เหมือนกัน ฉันไม่เห็นอะไรสักอย่างที่ดูเหมือนมันจะทำให้ปวดท้อง เพราะทั้งหมดถ้าแขกได้รับอาหารเป็นพิษที่งานเลี้ยงแบบนี้ ตระกูลดาเลนวาลด์เหมือนมีอะไรต้องเจอเยอะ”
“นั่นจริง”
เอลม่าพูดตรงจุด ผมผ่อนคลายเมื่อผมเข้าหาโต๊ะด้วยความสงบในใจ แต่มีของอย่างหนึ่งที่เข้ามาในตาผมทันที ของนั้นอันพูดถึงคือสิ่งมีชีวิตเหมือนหนอนผีเสื้อบางอย่างแล้วที่ขนาดของลูกหมู
พื้นผิวที่เป็นความมันและขาวของมันน้ำตาลอ่อนเล็กน้อยในบางที่ และมันดูเหมือนมันสุกมาอย่างดี
“……”
“อะไรกับตาเหล่านั้นกัน? โอ้ เอาน่า ฉันแน่ใจว่ามันจะอร่อย”
เอลม่าเปลี่ยนสู่การจ้องมองกับผม เอ๋…… เธอกำลังบอกฉันว่าเจ้านี่มันจะรสชาติดีหรือ? แน่ใจ?
“ดูพวกมันเริ่มตัดแบ่งแล้ว ไป ไป”
“เอาจริงเหรอ……?”
เอลม่าดันผมไปสู้ข้างหน้าสิ่งมีขีวิตเหมือนหนอนผีเสื้อยักษ์ที่ตอนนี้สวนซึ่งถูกตักแบ่งถูกบริการส่งให้แก่แขกๆ บางทีภาพลักษณ์ของมันไม่ได้เป็นแรงบันดาลความอยากอาหารใดๆเลยเพราะแขกคนอื่นๆมองข้ามเจ้าสิ่งนี้เลยและเอลม่ายิกผมต่อไปให้พยายามลองมันด้วยเหตุผลบางอย่าง ด-เดี๋ยว แล้วมีมิอยู่ที่ไหนอยู่ดีเล่าเนี่ย……? นั่นไงน้องเขา แต่เธอหันสายตาเธอไปทันทีเมื่อเธอสังเกตผมอย่างสิ้นหวัง เวรกรรม น้องจะทิ้งพี่แค่แบบนี้เลยหรือมีมิ
“เชิญ”
“อ-อืม”
เชฟแล่หนอนผีเสื้อยักษ์อย่างเชี่ยวชาญและส่วนหนึ่งถูกวางอยู่บนจาน
จากนั้นเชฟส่งจานมาให้ผม มันดูเหมือนเชฟเอาหนังและส่วนเละๆข้างในของสิ่งมีชีวิตไว้ข้างบนของขนมปังกรอบและพวกมันสมควรจะถูกกินด้วยกัน
“มุ……?”
ผมจิ้มส่วนที่ถูกมอบให้ไปบนซอสสีเขียวอันวางอยู่ข้างจานแล้วกินมัน ทันทีเมื่อมันเข้าปากผม กลิ่นหอมยาวไปถึงแกนสมองอันสดชื่นแทงจมูกผม เห็นได้ชัดว่า ซอสสมุนไพรสีเขียวใช้สมุนไพรเหมือนโหระพาเป็นฐาน ผิวสัมผัสกรอบของขนมปังกรอบคู่กันกับผิวย่างมาดีอันรสชาติดีจากสิ่งมีชีวิตและรสออกชีสอันมากมายแพร่กระจายข้างในปากผม
“แม้ว่าภาพลักษณ์ของมันแบบนี้ จริงๆแล้วมันค่อนข้างอร่อย”
“ไม่ใช่เหรอ? มันดูขยะแขยงนิดหน่อย แต่ตัวรสชาติมันสุดยอดไปเลย
“ได้โปรดขอผมอีกจานครับ”
“แน่นอน”
ผมกินจานแบ่งหนอนผีเสื้อบนขนมปังกรอบอีกจาน อึน มันดี
เอลม่าทำหน้าเชื่อยากบนหน้าเธอ เธอน่าจะกำลังคิด ‘เจ้าคนนี้มันไม่ได้พูดจริงจังใช่มั้ยเนี่ย?’ หรือบางอย่างเหมือนแบบนั้น เอาน่า มาชิมมันด้วยเหมือนกันเถอะ ผมขอให้เชฟเตรียมอีกชุดจานและส่งจานพร้อมหนอนผีเสื้อบนขนมปังกรอบให้เอลม่า
“อะร้า มันอร่อยมากๆ”
“เห็นป่ะล่ะ?”
บางทีการตอบสนองไปทางทีดีของเอลม่าเป็นแบบอย่าง แขกคนอื่นก็เริ่มสั่งหนอนผีเสื้อบนขนมปังกรอบด้วย
“ฉันคิดว่าโคแม็ต III จะเจริญถ้าพวกเขาผลิตอาหารจานเด็ดพื้นที่เหมือนจานนี้มากขึ้น”
“หืม? นายกำลังแนะนำว่าให้พวกเขาสร้างฟาร์มหรือบางอย่างเหรอ? ยังไงก็ไม่รู้สิ แค่คิดเกี่ยวกับมันก็ทำให้ฉันขนลุกแล้ว”
“หยุดนั่นเลยนนะ เธอ! เรากำลังอยู่ในระหว่างกินอยู่นะรู้มั้ย……”
ผมสงสัยว่าขนาดของตัวโตเต็มวัยมันจะดูเป็นอย่างไรที่มีตัวอ่อนเป็นแบบนี้ เจ้าตัวอ่อนตัวนีเป็นสิ่งมีชีวิตแบบไหนตั้งแต่แรก? ผมค่อนข้างสงสัย แต่อย่างไรก็ไม่รู้ ผมรู้สึกว่าผมไม่อยากรู้คำตอบจริงๆ
“ถ้าอย่างนั้นโครงการบุกเบิกไม่ได้เรียบง่ายเหมือนเตรียมดาวเคราะไว้สำหรับการอยู่อาศัยขนาดใหญ่หือ”
“ฉันไม่คิดจริงๆว่าทั้งหมดมันซับซ้อนอย่างนั้น แต่อาหารจานเด็ดประจำถิ่นยังคงสำคัญถูกมั้ย? ฉันหมายถึง พวกมันจะกลายเป็นแหล่งที่มาของรายได้อันได้เปรียบในระยะยาว”
“เข้าใจแล้ว…… ไม่ว่าอย่างไร มันน่าทึ่งที่สิ่งมีชีวิตเหมือนตัวเหล่านี้จริงๆแล้วรอดชีวิตจากขั้นตอนการปรับพื้นผิวดาว น่าตกใจ”
“สิ่งมีชีวิตบางอย่างมันแค่ปรับตัวได้กับสภาพแวดล้อมใหม่มากกว่าเมื่อเทียบกับตัวอื่น ฉันคิดว่ามันก็มีสายพันธุ์พื้นถิ่นเยอะที่ไม่ได้รอดในท้ายที่สุดด้วย”
“เข้าใจแล้ว”
ถ้าอย่างนั้นสิ่งมีชีวิตหนอนผีเสื้อนี้ปรับตัวง่ายพอที่จะรอดจากขั้นตอนการปรับพื้นผิวดาวที่ยาวนานและทั่วถึงสุดขีดหือ
อืม ผมเดาว่าความอึดของมันแค่แข็งแกร่งขนานนั้น
อย่างไรก็ตาม มันดูเหมือนการปรับพื้นผิวดาวนั้นมาพร้อมชุดปัญหาของมันเอง มันค่อนข้างรู้สึกเหมือนหัวเรื่องของกลุ่มรักษาสภาพแวดล้อมจะสร้างความเอะอะเกี่ยวกับมัน อืม ไม่ใช่หรือ? บางทีบางกลุ่มก็ประท้วงแล้วในอดีต แต่พวกเขาเพียงแค่ถูกขยี้โดยอำนาจและอิทธิพลของขุนนาง เพราะทั้งหมดเงินจำนวนมากๆเกี่ยวข้องในธุรกิจปรับพื้นผิวดาว และผมคิดว่าคนที่ได้กำไรจากมันจากเคลื่อนไหวเพื่อขยี้รูปแบบใดๆของความไม่พอใจแม้ว่าไม่มีขุนนางใช้อำนาจของพวกเขาในบางกรณี
ขณะที่ผมหลงไปกับความคิด มีมิและคนอื่นๆเข้าหาเรา เธอถือจานคู่กับชุดพร้อมทานของหนอนผีเสื้อบนขนมปังกรอบแล้ว แน่นอนว่าน้องโตขึ้นแล้วมีมิ
“มีมิ…… หนูมีแผนที่จะมองข้ามเราก่อนหน้านี้เหรอ?”
“อ-อ่ะฮ่าฮ่า…… หนูขอโทษ”
“เราแค่ให้บอสชิมมันคนแรก บอส”
“พี่ใจถึงจริงๆนะ พี่ใหญ่ มันมากไปสำหรับหนูนิดหน่อย……”
มันดูเหมือนวิสเกอร์ไม่ได้รับหนอนผีเสื้อบนขนมปังกรอบสำหรับตัวเธอเอง
อาหารทั้งหมดบนจานเธอดูเหมือนตัวเลือกอันปลอดภัยและจำนวนของมันพอดีทุกอย่าง
“วิสเกอร์เลือกมากเมื่อมันเป็นมื้ออาหารของเธอน่ะบอส”
“เลือกมากนั้นไม่ค่อยดีนะ พอเข้าใจนะ?”
“อืม หนูแค่รับแมลงไม่ไหว……”
อืม ไม่มีความจำเป็นต้องกดดันเธอให้กินมัน ผมว่า แต่ พอมาคิดมัน สิ่งมีชีวิตเหมือนแมลงที่เราสามารถจะกินได้มาจนถึงตอนนี้ทั้งหมดกลายเป็นค่อนข้างอร่อย ช่างน่าตกใจ ผมว่าไม่มีจุดประสงค์อะไรที่จะจัดจำหน่ายอะไรก็ตามที่รสชาติไม่ดีหือ
“อะร้า มันดูเหมือนเจ้าหญิงของเราอยู่ที่นี่”
“โอ้?”
เอลม่าดึงแขนเสื้อของผมและผมโนเธอเรียกความสนใจ ผมตามสายตาเธอไปและเห็นคริสแต่งตัวเต็มที่ในชุดออกงานสวยงาม ชุดมันไม่ได้ฉูดฉาดเกินไปแม่ว่ามันมีระบายตรงนั้นตรงนี้ มันมีความประทับใจว่าเรียบร้อยและบริสุทธิ์
มันรู้สึกเหมือนเธอเป็นสาวน้อยผู้ไม่ได้คล้ายสาวอายุเท่าเธอ…… เธอมีบรรยากาศของคุณหญิง
“เป็นอย่างไรบ้างกัปตัน ที่ผ่านมามีความสุขกับงานเลี้ยงไหมคะ?”
“มีครับ คริสติน่าซามะ เราเพิ่งชิมผลิตภัณฑ์จานเด็ดดาวโคแม็ต III
จากนั้นผมชำเลืองหนอนผีเสื้อย่างในกลางโต๊ะ และคริสดูเหมือนหนาวสั่นเล็กน้อยที่ภาพของมัน มันดูเหมือนภาพของหนอนผีเสื้อยักษ์ย่างก่อเป็นความเสียหายทางจิตใจบางอย่างกับคริส ผู้ตอนนี้อยู่ในโหมด ‘คุณนายขุนนาง’
“น-หนูดีใจที่พี่พบว่ามันน่าชื่นชอบ”
“ขอโทษเกี่ยวกับนั่น”
ผมกระซิบขอโทษกับคริสผู้รอยยิ้มกระตุก สำหรับเวลานี้มาเปลี่ยนตำแหน่งเพื่อที่หนอนผีเสื้อย่างไม่ได้อยู่ในระยะสายตาเธอเถอะ
หลังจากนั้น ไม่มีเหตุการณ์อะไรอื่นที่ไม่มีค่าอะไร และผมใช้เวลาผ่านไประหว่างสนทนาอย่างเป็นมิตรกับคริสและชิมอาหารหายากหลากหลายกับมีมิ งานเลี้ยงถึงจุดจบโดยไม่มีการสะอึก แม่ว่าผมเพิ่งสังเกตกลางทาง มันดูเหมือนเหล่าคุณๆของสื่่อผู้มาที่นี่กับเราก็ถ่ายทำงานเลี้ยงด้วย แต่เพราะจริงๆแล้วพวกเขาไม่ได้ถูกเชิญ พวกเขาไม่สามารถชิมอาหารดูดีไม่ธรรมดาหลากหลายและเหล้าไม่ธรรมดา เสียใจด้วย พวกคุณ
แปลโดย: wayuwayu
tipme : tipme.in.th/wayuwayutl
โปรดโดเนทเพื่อสนับสนุนผู้แปล ติดตามข้อมูลข่าวสาร, ติดต่อ Facebook: https://bit.ly/3SwePL9 / X: @wayutl