บทที่ 66 มอนสเตอร์ระดับ C (1)
พอเข้าเดือนตุลาคม อเลนก็อายุ 9 ขวบ และมาอยู่หน้าประตูก่อน 6 โมงเช้าเหมือนอย่างทุกที ตอนนี้สวมผ้าคลุมที่ซื้อมาจากร้านขายอุปกรณ์ป้องกันเมื่อวันก่อน ความยาวเองก็ปรับได้อย่างพอดี
“ไง! เจ้าหนู วันนี้สวมผ้าคลุมด้วยเหรอเนี่ย”
“ขอบคุณมากครับ เพิ่งซื้อมาเมื่อวันก่อนเองครับ”
ทำการพูดคุยกับคนเฝ้าประตูเหมือนอย่างทุกที เพราะรู้จักกับเขามาตั้งแต่เดือนธันวาคมปีที่แล้ว
(ยังไงก็ตามผ้าคลุมอาจจะดีกว่าก็ได้ แค่ทำการสวมทับชุดธรรมดาด้วย แถมยังขยับมือได้ง่ายอีก)
ทำการขยับมือไปมารอบๆ เพื่อยืนยันว่าขยับร่างกายได้อย่างไม่ติดขัด
ก๊อง
ก๊อง
ประตูเปิดออกพร้อมกับเสียงระฆัง ก่อนจะวิ่งออกไป วันนี้จะไปล่ามอนสเตอร์ระดับ C ที่ต้องใช้เวลาเดินถึง 3 วัน จนถึงวันนี้ทำการล่าตรงที่ใช้เวลาเดินแค่ 1 วัน
(เยี่ยมเลย ต่อให้วิ่งผ้าคลุมก็ไม่เกะกะด้วย เอาละ ถึงจะซื้ออาวุธไม่ได้ก็ตาม เอาไงดีนะ)
ถึงจะซื้อผ้าคลุมแต่ไม่ได้ซื้ออาวุธ หลังจากไปร้านขายอุปกรณ์ป้องกันก็ไปที่ร้านอาวุธต่อ แต่ดันมีเหรียญทองไม่พอสำหรับดาบที่ต้องการ ทางนี้เป็นพวกที่อยากซื้อของที่ต้องการมากกว่ายอมซื้อของที่ถูกกว่า
แต่ถ้าสัตว์อัญเชิญ, ดาบสั้นและลูกเหล็กมันจัดการได้ยากแล้วละก็ ค่อยคิดถึงเรื่องยอมซื้อของถูกกว่าก็แล้วกัน
อนึ่ง พ่อบ้านบอกว่า “มาที่คฤหาสน์นี้เป็นเวลา 1 ปีแล้ว ถึงจะเร็วไปหน่อยแต่จะปรับเงินเดือนให้เป็น 1 เหรียญทอง เท่ากับคนรับใช้ผู้หัดที่เป็นผู้ใหญ่” พอรวมกับเงินค่านายพราน ทำให้สิ้นเดือนนี้ได้เงินเดือนมาทั้งหมด 1 เหรียญทอง กับ 50 เหรียญเงิน
พอได้ยินดังนั้นก็นึกขึ้นมาได้ว่ามาที่คฤหาสน์นี้ 1 ปีแล้ว ปีนี้น่าจะเริ่มล่าหมูป่ากันแล้วด้วย จากเวลาที่ผ่านพ้นไปทำให้คิดถึงครอบครัวและคุเรนะขึ้นมา
ทำการตรวจสอบค่าสเตตัสที่เพิ่มขึ้นในวันที่ 1 ตุลาคมอีกครั้งในระหว่างที่วิ่งอยู่ ค่าสเตตัสดูกี่ครั้งก็รู้สึกดี แค่ดูค่าสเตตัสก็กินข้าวได้ถึง 3 ชามเลย ถ้าค่าสเตตัสเพิ่มแล้วละก็ 5 ชามยังไหว
[ชื่อ] อเลน
[อายุ] 9
[อาชีพ] นักอัญเชิญ
[เลเวล ] 24
[พลังกาย] 553 (615) + 140
[พลังเวท] 846 (940) + 200
[พลังโจมตี] 298 (332) + 140
[ความทนทาน] 298 (332) +20
[ความว่องไว] 560 (623) + 60
[ความฉลาด] 855 (950) + 40
[โชค] 560 (623) + 200
[สกิล] อัญเชิญ <4>, สร้าง <4>, ผสม<4>, เสริมความแข็งแกร่ง<5>, ขยาย <3>, จัดเก็บ, ลบล้าง, วิชาดาบ <3>, ขว้าง <3>
[ค่าประสบการณ์] 194,810 / 600,000
・ เลเวลสกิล
[อัญเชิญ] 4
[สร้าง] 4
[ผสม] 4
[เสริมความแข็งแกร่ง] 5
・ ค่าประสบการณ์สกิล
[สร้าง] 291,700 / 1,000,000
[ผสม] 281,640 / 1,000,000
[เสริมความแข็งแกร่ง] 200 / 10,000,000
・สัตว์ที่สามารถอัญเชิญได้
[แมลง] EFGH
[สัตว์] EFGH
[นก] EFG
[พืช] EF
[หิน] E
・ถือครอง
[แมลง] E 2 ใบ
[สัตว์] E 14 ใบ
[นก] E 4 ใบ
[พืช] E 20 ใบ
จนถึงตอนนี้หากเป็นการล่าก็อบลินแล้วละก็ จะใช้พลังเวททั้งหมดให้เหลือราวๆ 30 ตั้งแต่ตอนตื่นนอนเพื่อสะสมค่าประสบการณ์สกิล แต่วันนี้คิดว่าไม่จำเป็นต้องทำถึงขนาดนั้น อยากจะอยู่ในสภาพที่พร้อมที่สุด พอตื่นนอนเลยไม่ได้ใช้พลังเวทเพื่อให้อยู่ในสภาพเต็มร้อย ถ้าการล่าวันนี้ไม่มีปัญหาก็ค่อยๆลดมันลง
สกิลเสริมความแข็งแกร่งเป็นเลเวล 5 แล้ว
ผลของมัน ทำให้ค่าสเตตัสของสัตว์อัญเชิญที่เป็นพรคุ้มครอง 2 อย่าง บวกเพิ่มมา 200 หน่วย
สกิลเสริมความแข็งแกร่งเลเวล 4 บวกเพิ่มแค่ 100 หน่วย มันเสริมความแข็งแกร่งมาอีกเท่าตัว สิ่งนี้เป็นเหตุผลอย่างหนึ่งที่ทำให้ตัดสินใจไปล่ามอนสเตอร์ระดับ C
หลังจากวิ่งไปหลายชั่วโมง ก็ทำการตรวจสอบว่ามาถึงจุดหมายหรือยัง
(ถึงจะวิ่งมาค่อนข้างไกล แต่มันแถวนี้หรือเปล่านะ? เหล่าฮอคออกมา)
‘‘‘ปี้!’’’
สัตว์อัญเชิญนก E 4 ตัวโผล่ออกมา
(เอ่อ คิดว่าแถวนี้น่าจะมีมดที่สวมชุดเกราะกลมๆซึ่งเรียกว่ามดเกราะอยู่ หรือไม่ก็ไปตามหาหมูเดินสองขาที่เรียกว่าออร์คที ระยะเอาเป็นภายใน 10 กิโลเมตรก็ได้ ถ้าไม่มีก็หาไกลกว่านั้น ขอให้เจอสักตัวก็พอ)
สัตว์อัญเชิญ 4 ตัวส่งเสียงร้องก่อนจะบินกระจายออกไปพร้อมกัน
เมื่อวันก่อนได้ข้อมูลเกี่ยวกับมอนสเตอร์ระดับ C มาจากนักผจญภัยเรเวนแล้ว เป้าหมายในครั้งนี้คือมดเกราะกับออร์ค ถึงจะมีมอนสเตอร์ระดับ C ตัวอื่นอย่างเดธสไปเดอร์อยู่ แต่จำนวนมันค่อนข้างน้อย แถมยังใช้พิษบ้าง ซึ่งน่าจะใช้เวลาจัดการค่อนข้างนาน ซึ่งมดเกราะกับออร์คมีบ่อยครั้งที่โผล่ออกมาพร้อมกัน 2-3 ตัว
หลังจากกำหนดเงื่อนไขไปค่อนข้างเยอะ ก็รอเกินกว่า 30 นาที
(กะแล้วเชียวว่ามอนสเตอร์ 1 ตัวเนี่ยมันหายาก ไม่กลับมาเลย ทั้งที่เสริมความแข็งแกร่งจนเคลื่อนไหวได้เร็วขึ้นแล้วแท้ๆ)
ในระหว่างที่คิดอย่างนั้นสัตว์อัญเชิญนก E 1 ตัวก็กลับมา เหมือนจะพบมดเกราะแล้ว ห่างออกไปราวๆ 10 กิโลเมตร
อเลนวิ่งไปหา ทันใดนั้นก็เจอกับมอนสเตอร์ที่ลำตัวเหมือนแมงเม็ดส่วนหัวเป็นมด ขนาดสูงประมาณ 3 เมตร
(ต่างกับที่คิดเอาไว้ นึกว่าร่างกายจะปกป้องด้วยเกราะกลมๆซะอีก ที่เห็นเป็นมดมีแค่ส่วนหัวงั้นเหรอ? ถ้าโดนกรามจับแล้วละก็คงแย่แน่ๆ เจ้าพวกนั้นเล่นงานคุณเรเวนงั้นเหรอ?)
มันมีกรามที่ดูอันตราย ตรงส่วนลำตัวเหมือนนูนโป่งราวกับกับชามสลัดที่ถูกคว่ำเอาไว้ ดูแล้วค่อนข้างแข็ง
(เอาละ จะจัดการมันยังไงดี จุดตายน่าจะเป็นหัวที่ไม่มีเกราะสินะ ลองให้ทามะโจมตีใส่ทุกส่วนดูก่อนดีกว่า เหล่าทามะออกมา!)
พออเลนเรียกสัตว์ E ที่มีรูปร่างของเสือเขี้ยวดาบ 14 ตัวโผล่มาล้อมมดเกราะ 1 ตัว แล้วใช้ทักษะพิเศษเต็มที่
(ตรงส่วนเกราะไม่เกิดรอยแผลเลย ส่วนหัวข้องค่างแข็งเหรอ โจมตีไม่เข้าเลย)
อเลนทำการวิเคราะห์การต่อสู้ของมดเกราะกับสัตว์อัญเชิญสัตว์ E อยู่ในเงาไม้ ดูเหมือนการโจมตีของสัตว์ E ไม่สามารถทำอะไรส่วนหัวที่ไม่มีเกราะได้ แน่นอนว่าไม่ต้องพูดถึงส่วนที่มีเกราะเลย มีแต่เสียงขีดข่วนอะไรแข็งๆ
มดเกราะเองก็ไม่ได้อยู่เฉยๆให้โจมตีเพียงฝ่ายเดียว มันใช้กรามขนาดใหญ่เกิน 1 เมตรจับสัตว์อัญเชิญสัตว์ E เพราะไม่สามารถต้านทานการโจมตีได้ ทำให้สัตว์อัญเชิญสัตว์ E ค่อยๆหายไปทีละตัว
ในระหว่างนั้นก็ทำการใช้หินเวทและพลังเวท เพื่อเรียกสัตว์อัญเชิญสัตว์ E ออกมา
(ดูเหมือนจะไม่ไหวสินะ เปลี่ยนแผนก็แล้วกัน อาเกฮะออกมา! ใช้โปรยเกล็ด)
ตัดสินว่าอย่างนี้คงจัดการไม่ได้ เลยเรียกสัตว์อัญเชิญแมลง E ที่มีรูปร่างของผีเสื้อขนาด 1 เมตรออกมา 2 ตัวทั้งที่สัตว์อัญเชิญสัตว์ E ยังสู้อยู่ การจะดีบัฟมอนสเตอร์ระดับ C ด้วยสัตว์อัญเชิญระดับ E จำเป็นต้องใช้ถึง 2 ตัว
สัตว์อัญเชิญแมลง E ทำการกระพือปีกทำให้เกล็ดสีเหลืองร่วงลงมา เกล็ดร่วงลงไปตรงส่วนศีรษะของมดเกราะ จนมันไม่ขยับ เหมือนจะหลับไปแล้วเพราะศีรษะของมันห้อยลงมา
(โอ้ว! ได้ผลกับมอนสเตอร์ระดับ C ด้วย! สกิลดีนะเนี่ย)
เข้าไปใกล้มดเกราะที่หลับไม่ไหวติง เนื่องจากกรามมันดูน่ากลัว เลยทำการมองมดเกราะทั้งตัวโดยเลี่ยงส่วนกราม
(อืม ทามะทำได้แค่รอยขีดข่วนเหรอ มันแข็งมากจนโจมตีไม่เข้าสินะ)
ทำการตรวจสอบผลการโจมตีของสัตว์ E ตามตัวกลมๆมีรอยเล็บอยู่ จากการโจมตีของสัตว์อัญเชิญสัตว์ E ไม่ใช่จะทำอะไรไม่ได้ แต่ดูเหมือนจะแข็งเอาเรื่องอยู่
(เอาละ จัดการก่อนที่มันจะตื่นดีกว่า)
อเลนจับส่วนล่างสุดของเกราะที่เหมือนกับชามสลัดคว่ำที่ติดอยู่กับตรงพื้นดิน
“ฮึบ!”
ใส่แรงเข้าไปมากจนทำให้เผลอหลุดเสียงออกมา และทำการพลิกมดเกราะด้วยแรงที่มี
(ค่อนข้างหนักนะเนี่ย แต่ที่เบาเพราะเป็นแมลงหรือเปล่านะ ได้ยินมาว่าส่วนเกราะไม่ได้หนักขนาดนั้นซะด้วย)
จากที่นักผจญภัยเรเวนพูด ส่วนเกราะของมดเกราะเป็นอะไรที่ล้ำค่ามาก ว่ากันว่าทั้งแข็งและเบาเลยเอามาใช้ทำเครื่องป้องกันของนักผจญภัย
มดเกราะยังคงหลับอยู่ในขณะที่ส่วนยอดของเกราะกำลังโยกไปมาเพื่อทำให้มันอยู่ในสภาวะสมดุล เกราะส่วนนอกเหมือนกับมดทั่วไป ตรงส่วนอกมีขา 6 ข้าง ไหนจะมีส่วนท้องที่ดูป้อมๆ ดูยังไงก็เป็นมด
ทำการกระโดดขึ้นไปบนส่วนอก และใช้แรงทั้งหมดที่มีเสียบดาบสั้นเข้าไปตรงข้อต่อระหว่างส่วนอกกับส่วนศีรษะ ที่น่าจะนิ่มที่สุดแล้วก็ได้
(แข็ง อย่างนี้ดาบที่ได้จากโดโกร่าจะหักเอา อาวุธอ่อนเกินไปเหรอ อ๊ะตื่นแล้ว)
ทำการปักดาบเข้าไปตรงส่วนข้อต่อส่วนที่น่าจะอ่อนนุ่มที่สุด แรงกระแทงส่งผ่านมาทางมือ ดูเหมือนดาบสั้นราคา 50 เหรียญเงินคงทำให้ร่างของมดเกราะเกิดบาดแผลได้ยาก
แล้วมดเกราะที่ตื่นเพราะโดนโจมตีก็ดิ้นตัวไปมา ถึงอย่างนั้นก็ไม่สนใจและเอาดาบสั้นตัดตรงข้อต่อโดยพยายามหลบหนามที่อยู่ตรงขาไปด้วย
หลังจากแทงด้วยดาบสั้นไปราวๆ 10 นาที ดาบสั้นก็ทะลุเข้าไปในข้อต่อ พอเสียบเข้าไปลึกทำให้ขาดิ้นแรงขึ้นไปอีกขั้น แล้วมันก็ค่อยๆหยุดขยับ
หลังจากนั้นก็ผ่านไปอีก 5 นาที
‘กำจัดมดเกราะ 1 ตัว ได้รับค่าประสบการณ์ 3000’
(จัดการได้แล้ว เฮ้อ เจ้านี่ยังไม่ไหวจริงๆด้วย ใช้เวลามากเกินไป!)
หงุดหงิดใส่มดเกราะที่กว่าจะกำจัดได้ การปราบมดเกราะมันไม่ค่อยคุ้มกับค่าเหนื่อยเลย