บทที่ 186 น่าน้อยใจเหลือเกิน
เพราะว่าข่าวต่างๆ บนอินเทอร์เน็ตก่อนหน้านี้ มันทำให้หุ้นของบริษัทเซียวซื่อตก ถือได้ว่าอยู่ในขีดอันตรายเลยล่ะ
ในขณะเดียวกัน บริษัทของลี่จีถองเองก็ถูกโยงไปด้วย มีลูกค้าไม่น้อยเลยที่คิดว่าพวกเธอนั้นได้มาอย่างไม่ใสสะอาด ไม่แน่ว่าอาจจะอยู่บนการกำหนดของเจียงหยุนเอ๋อก็ได้
“เห้อ ที่แท้ก่อนหน้านี้ก็เข้าในบริษัทของพวกเจียงหยุนเอ๋อผิดไปนี่เอง ฉันโทรไปขอคืนของอยู่ตลอดเลย……คิดไม่ถึงเลย ว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้”
ในร้านค้าซุปเปอร์มาร์เก็ตต่างๆ หลังจากที่หนุ่มสาวได้ยินข่าวนี้ ต่างพากันพูดคุยกันไปต่างๆ นานา
เมื่อได้ยินคนหนุ่มสาวพูดแบบนี้แล้ว เพื่อนของเธอมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกผิด： “นั่นสิ ก่อนหน้านี้ฉันยังด่าบริษัทพวกเขาบนอินเทอร์เน็ตอยู่เลย…เห้อ คิดๆ ไปก็รู้สึกผิด”
ทั้งสองคนถกเถียงพูดคุยกันเสียงเบา เลยไม่ได้สนใจสิ่งที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล ว่าเจียงหยุนเอ๋อยืนอยู่ข้างหลังชั้นวางถัดจากพวกเธอไป
ถึงแม้ว่าก่อนหน้านี้จะถูกใส่ร้ายขนาดไหน แต่ทว่าก็ได้อธิบายไปหมดเรียบร้อยแล้ว เจียงหยุนเอ๋อเองก็รู้สึกสบายใจขึ้นได้ในที่สุด
หลังจากซื้อของจำนวนมาก เจียงหยุนเอ๋อก็เตรียมตัวจะกลับบ้าน ตรงทางเข้าออกของห้างก็เดินชนกับผู้หญิงสองคนนั้นพอดี
ก่อนหน้านี้ เจียงหยุนเอ๋อเองก็ออกทีวีเพราะเรื่องนี้ไม่น้อย และก็มีคนบนโลกอินเทอร์เน็ตไม่น้อยที่ว่าว่าเธอเป็นพวกห้างใจดำ ดังนั้นเลยถือว่าเป็นคนที่คนรู้จักกันไม่น้อยเลย
เมื่อครู่ทั้งสองคนไม่ได้สังเกตเห็นเจียงหยุนเอ๋อ พอมาเดินชนกันตอนนี้ ก็คิดออกแล้วว่าเป็นเจียงหยุนเอ๋อ
ดังนั้น พวกเธอเลยตกใจ มีคนหนึ่งดึงเสื้อเพื่อน ก่อนจะพูดเสียงเบาว่า： “นี่ ดูสิ ใช่เจียงหยุนเอ๋อหรือเปล่า？”
“เอ๋？” ผู้หญิงอีกคนไม่ได้สนใจเลยด้วยซ้ำ เมื่อได้ยินเธอพูดแบบนี้ เลยมองไป และก็คิดว่าเจียงหยุนเอ๋อดูคุ้นตา คนที่อยู่บนข่าวเมื่อครู่…เหมือนกันเลยไม่ใช่เหรอ？
“น่าจะใช่นะ……” เธอพูดเสียงเบา
ทั้งสองคนยังพูดอยู่ ก่อนจะเห็นว่าเจียงหยุนเอ๋อยิ้มพลางเดินเข้ามาหาพวกเธอ
ในสถานการณ์แบบนี้ ใจของผู้หญิงทั้งสองคนก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตึงเครียดขึ้นมา และก็ไม่รู้ด้วยว่าควรจะทำอย่างไรดี
“สวัสดีค่ะ ฉันคือเจียงหยุนเอ๋อเอง”
เพราะว่าก่อนหน้านี้ตัวเองมีเรื่องราวแบบนั้น ผู้หญิงทั้งสองคนเลยรู้สึกกลัวขึ้นมา ก่อนจะรีบยิ้มแห้งๆ พลางพูด： “เจียง……คุณหนูเจียงสวัสดีค่ะ……พวกเรา พวกเราแค่พูดไปเรื่อยน่ะ ไม่ได้หมายความไม่ดีเลยนะ”
เมื่อเห็นท่าทีตึงเครียดของทั้งสอง เจียงหยุนเอ๋อก็อดไม่ได้ที่จะคิดว่ามันตลกดี： “พวกคุณไม่ต้องเครียดไป เมื่อครู่ที่พวกคุณพูดในห้างฉันได้ยินหมดแล้ว ตอนนี้ทุกอย่างอธิบายไปหมดแล้ว ที่ผ่านมามันเป็นแค่ความผิดพลาด พวกคุณไม่ต้องใส่ใจ”
เมื่อเห็นว่าเจียงหยุนเอ๋อใจกว้างแบบนี้ ทั้งสองคนก็แอบตกใจเล็กน้อย
หลังจากนั้น เจียงหยุนเอ๋อก็คุยกับพวกเธอเล็กน้อย ก่อนจะเชิญพวกเธอไปลองสินค้าใหม่ของบริษัทจากนั้นก็แยกจากกัน
ระหว่างทางกลับบ้าน ในใจของเจียงหยุนเอ๋อก็รู้สึกเห็นใจ
ในสถานการณ์แบบนี้ น่าจะมีคนคิดแบบผู้หญิงสองคนนั้นไม่น้อยเลย……
แต่ทว่า แบบนี้ก็ดี ยังไงเรื่องต่างๆ ก็สะสางเสร็จแล้ว สถานการณ์ของบริษัทหลังจากนี้คงจะดีขึ้นเอง
อีกฝั่ง ถึงแม้ว่าบริษัทของพวกน้าสาวจะถูกโจมตี แต่ทว่าก็เป็นแค่แผลเล็กน้อยเท่านั้นเอง
ถึงแม้ว่าจะมีคนโดนใส่ร้ายป้ายสีเพราะเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ แต่ถึงอย่างไรคุณภาพของผลิตภัณฑ์ก็ไม่ได้แย่สักเท่าไหร่ ยังคงมีคนที่เลือกซื้อผลิตภัณฑ์อยู่
ลี่จีถองเป็นห่วงอย่างมากในตอนแรก แต่หลังๆ พบว่าบริษัทไม่ได้เสียหายอะไรมาก เลยวางใจได้บ้าง
แต่ทว่า สถานการณ์ไม่เหมือนกับทางฝั่งของลี่จีถอง บางคนไม่ได้มีชีวิตที่ดีเหมือนเคยแล้ว——เช่น เซียวอี้เฟิงกับเจียงหนิงเอ๋อ
เพราะว่าความยากลำบากในครั้งนี้ บริษัทเซียวซื่อเลยได้รับผลกระทบหนัก ถ้าไม่ใช่เพราะว่ามีทุนเดิมที่ดีมากอยู่แล้ว อาจจะไม่มีโอกาสได้พลิกฟื้นกลับมาเลยก็ได้
ถึงแม้ว่าสถานการณ์ของบริษัทเซียวซื่อในตอนนี้จะไม่ได้ย่ำแย่ แต่ว่าไม่พูดไม่ได้เลยว่า มันเกิดผลกระทบอย่างหนัก
ช่วงนี้ อารมณ์ของเซียวอี้เฟิงนั้นหงุดหงิดง่าย เพราะว่าเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ ครอบครัวเลยพากันประชุมเกี่ยวกับการปลดเขาออกจากตำแหน่ง
เซียวอี้เฟิงมีท่าทีทระนงและโดนเอาใจมาโดยตลอด จะไปแบกรับความน้อยเนื้อต่ำใจแบบนี้ได้อย่างไร
แต่ว่า เขาไม่มีทางขัดขวางความคิดเห็นของคนจำนวนมากเหล่านั้นได้เลย ถ้าเกิดว่าสุดท้ายพวกเขาตัดสินใจแบบนี้จริงๆ เซียวอี้เฟิงก็คงทำอะไรไม่ได้
ถึงแม้ว่าเซียวอี้เฟิงจะเคยขอร้อง แต่ก็ถูกเมิน แถมยังถูกรุ่นพี่สั่งสอนอย่างโหดเหี้ยมอีกด้วย，แต่ว่า
“คุณว่า คุณทำอะไรลงไปบ้าง？ชื่อเสียงของบริษัทเซียวซื่อถูกคุณทำลายหมด！” พ่อเซียวดุด่าเซียวอี้เฟิงอย่างจริงจัง
ในตอนแรกเซียวอี้เฟิงได้เป็นหนึ่งในบุคคลสำคัญของบริษัทเซียวซื่อ ในชีวิตนี้ นี่ถือเป็นครั้งแรกที่เซียวอี้เฟิงได้มีหน้ามีตา
พ่อเซียวคาดหวังในตัวเซียวอี้เฟิงเป็นอย่างมาก คิดไม่ถึงตอนนี้กลับก่อเรื่องแบบนี้ขึ้นมา ต่อจากนี้จะไปสู้หน้าคนในตระกูลเซียวได้อย่างไรกัน？
“พ่อ……ฉันเองก็คิดไม่ถึงว่ามันจะเป็นแบบนี้นี่……” เซียวอี้เฟิงพูดด้วยความหงุดหงิดใจ
เรื่องนี้มันวุ่นวายมาถึงขนาดนี้ เป็นใครก็ต้องไม่พอใจกันทั้งนั้น ยิ่งเขาในตอนนี้ยังต้องมาโดนดุด่าจากคนมากมายแบบนี้อีก
หลังจากนั้น เซียวอี้เฟิงเอาแต่หมกตัวอยู่ในบ้าน เพราะว่าถูกปลดออกจากตำแหน่ง นับวันยิ่งเกลียดเจียงหนิงเอ๋อมากขึ้นไปอีก
ถ้าไม่ใช่เพราะว่าเจียงหนิงเอ๋อที่เป่าหูเขาอยู่ตลอดเวลาแบบนั้น ตัวเองจะไปทำให้เรื่องมันกลายเป็นแบบนี้ได้อย่างไรกัน？
เพราะว่ารู้ว่าช่วงนี้เซียวอี้เฟิงไม่ค่อยสู้ดีนัก ก็ถือว่าเป็นคนซัพพอร์ตตัวเองคนหนึ่ง เจียงหนิงเอ๋อเลยไปหาเซียวอี้เฟิงด้วยตัวเอง ถึงแม้ว่า……เซียวอี้เฟิงจะไม่ค่อยต้อนรับเธอสักเท่าไหร่
“เซียวอี้เฟิง ช่วงนี้ไม่ค่อยเห็นคุณออกจากบ้าน เอาแต่หมกตัวในบ้าน คุณไม่เบื่อเหรอ？” เจียงหนิงเอ๋อเอาของมากมายเข้ามาในบ้านของเซียวอี้เฟิง ก่อนจะเอ่ยปากถาม
เมื่อเห็นว่าเป็นเจียงหนิงเอ๋อ สีหน้าของเซียวอี้เฟิงก็ดูไม่ได้มากขึ้นไปอีก： “คุณมาที่นี่ได้อย่างไร？”
เมื่อได้ยินน้ำเสียงแบบนี้ของเซียวอี้เฟิง ในใจของเจียงหนิงเอ๋อก็รู้สึกไม่ดี
ตัวเองตั้งใจมาหาเขาแท้ๆ เขากลับทำท่าทีแบบนี้เหรอ？
“ทำไมเหรอ？ตอนนี้ฉันเป็นห่วงก็ไม่ได้เหรอ？” เจียงหนิงเอ๋อทำปากมุบมิบเบาๆ พลางพูดด้วยความไม่พอใจ
เมื่อได้ยินดังนั้น เซียวอี้เฟิงก็ยิ่งรู้สึกหงุดหงิดมากขึ้นไปอีก ก่อนจะยืนขึ้นแล้วเอาของทั้งหมดที่เจียงหนิงเอ๋อเอามาขว้างลงกับพื้น： “ฉันเปลี่ยนไปเป็นแบบนี้ ไม่ใช่เพราะคุณทำหรอกเหรอ？ถ้าไม่ใช่เพราะว่าได้ยินที่คุณพูด ฉันจะเปลี่ยนไปเป็นแบบนี้เหรอ？”
เมื่อมองท่าทีโกรธเป็นฟืนเป็นไฟของเซียวอี้เฟิง ในใจของเจียงหนิงเอ๋อก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกน้อยใจ