215 ทากัตซูกิ มาโกโตะ คุยกับเทพธิดา
สายตาของเทพธิดาแห่งแสงอัลเธน่า-ซามะโอบล้อมผมขณะที่เธอเข้าหาผม
สายตาที่เย็นชาที่ฆ่าคนได้หายไปไหน?
มันต่างจากเวลาที่โบสถ์ที่ยิ่งใหญ่อย่างสิ้นเชิง มันเป็นสีหน้าที่เหมือนเธอรู้สึกอึดอัด
แค่อะไรที่เธอจะพูด…?
ผมทำใจผมให้แข็งและรอคำพูดต่อไปของท่าน
“{ชั้นขอโทษ!}” (อัลเธน่า)
อัลเธอน่า-ซามะ {ก้มหัวของท่าน}
“เอ๋?” (มาโกโตะ)
ผมแข็งจากความช็อก
“อัลเธอน่า-โอเน่ซามะ?!” (เออร์)
โอ้ชั้น นั่นข้องข้างเป็นท่าทางที่น่ายกย่อง อัลเธน่า” (โนอาห์)
เออร์-ซามะส่งเสียงของเธอในความช็อกเหมือนผม
โนอาห์-ซามะเหมือนเดิม
“ไอรา เธอมีบางอย่างจะพูด ใช่มั้ย?” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะจ้องไอราด้วยนำเสียงที่แข็งกร้าว
ไอรา-ซามะหันหัวเธออย่างช้าๆเหมือนซอมบี้
“มินไม่มีความผิดในมาโกโตะกั้งนี้…ชั้นเป็นเทพธิดาที่ไย้ประโยชน์” (ไอรา)
“อ-ไอรา-ซามะ?!” (มาโกโตะ)
เธอคุกเข่าก้มหัวกับผมด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยน้ำตา?!
น-นี่มันอะไรกัน?!
ช่วยด้วย! ช่วยผมด้วยที่นี่ โนอาห์-ซามะ!
“ยังไงซะ มันแค่หมายถึงว่าความผิดพลาดของฮีโร่แห่งพระอาทิตย์อเล็กซานเดอร์เป็นความผิดพลาดของไอรา” (โนอาห์)
“อย่างนั้นเหรอ…” (มาโกโตะ)
ไม่ แต่ผมไม่เข้าใจอะไรเลยซักนิดนะ?!
“งั้น ชั้นจะอธิบายว่าอะไรเกิดขึ้นเรียงกัน โอเคมั้ย?” (เออร์)
เออร์-ซามะกระโดดและมาที่นี่ด้วยก้าวเท้าที่เบา
โนอาห์-ซามะดีดนิ้วของท่านและไวท์บอร์ดลอยอยู่กลางอากาศ
“มันเป็นเวลาการคุย! เกี่ยวกับอเล็กซ์-คุง!” (เออร์)
เมื่อเวลาที่ผมสังเกตุ เออร์ซามะมีแว่น และเธอใส่ชุดสีขาวทางการ และกระโปรงสีดำในสไตล์ครูผู้หญิง
เออร์-ซามะมีสัดส่วนที่สมบูรณ์ ดังนั้นเมื่อใส่เสื้อแน่นๆทำให้เส้นกายของเธอเน้นมากขึ้น และมันค่อนข้างลามก
มันเป็นชุดที่โนอาห์-ซามะใส่มาก่อน แต่ความประทับใจที่มันมอบออกมาค่อนข้างต่างกัน
มีคนสวยเหมือนในอีโรเกะที่ฟูจิ-ยังให้ผมยืม…
“เธอทำอะไรน่ะ มองหลีแบบนั้นกับเออร์?” (โนอาห์)
“ผมไม่ได้มอง ผมไม่ได้มอง” (มาโกโตะ)
โนอาห์-ซามะอ่านใจของผม และทำเนลสันโฮลด์จากข้างหลังในทันที
“ชั้นจะบอกข้อสรุปก่อน พวกเราเทพธิดาเพิ่งรู้เกี่ยวกับตัวตนของอเล็กซานเดอร์ไม่นานมานี้” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะพูด
เอ๋?
แต่ไอรา-ซามะรู้เกี่ยวกับเขา…
แล้วก็ เขาเป็นฮีโร่ที่ถูกแต่งตั้งของประเทศแห่งแสง ใช่มั้ย?
“ไอรา-จังซ่อนมันกับเราเหล่าเทพธิดา” (เออร์)
เออร์-ซามะเขียนบนไวท์บอร์ด ‘อเล็กซ์-คุง (ความลับ)’
นั่น…มันจำเป็นหรือ?
“มันเป็นการพัฒนาที่น่าตกใจ พอมาคิดว่าพ่อของชั้นได้ไปที่ดินแดนต่ำกว่าอย่างลับๆและได้ทำลูกกับมนุษย์…” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะจับหัวของท่าน
ตอนนี้เมื่อท่านพูดถึง เห็นว่าเขามีภรรยา 1,000 คน และยังไม่พอกับเรื่องนั้น เขาแม้แต่มีเป้าหมายที่โนอาห์-ซามะ; เทพเจ้าที่เต็มไปด้วยความใคร่…
“นั่นใช่แล้ว ปีศาจแห่งความใคร่นั้นจะทำลูกครั้งนึงทุกๆ 50 ปี” (โนอาห์)
โนอาห์-ซามะมีปากเสีย
ปีศาจแห่งความใคร่ เธอกล่าว
“มันไม่ได้มากขนาดนั้นหลังๆ! …ชั้นว่านะ พ่อที่ปีเป็นปีศาจแห่งความใคร่นั่น!” (อัลเธน่า)
“อ-อัลเธน่า-ซามะ?!” (มาโกโตะ)
คำพูดของท่านเละเทะ!
เมื่อผมตอบโต้ เธอทำหน้า ‘หืม?’ และไอ
“และดังนั้น ปัญหาอยู่ที่นี่ มาโกะ-คุง เธอคิดว่าอเล็กซ์-คุงอายุเท่าไหร่กัน?” (เออร์)
“เอ๋?” (มาโกโตะ)
เออร์-ซามะโยนคำถามมาใส่ผมกระทันหัน
อายุ?
ผมจำตัวของอเล็กซานเดอร์ที่มีร่า่งกายที่แข็งแรงแระกล้ามโตได้
ตัดสินจากรูปลักษณ์ของเขา เขาดูเหมือนจะอยู่ในอายุ 20 ปลายๆ
แตะด้วยการไหลของสิ่งต่างๆที่นี่ เขาต้องค่อนข้างเด็กแน่
มันเป็นไปได้ว่าเขา 13-14?
งั้นเขาก็อ่อนกว่าผม…
“ประมาณ 13?” (มาโกโตะ)
ผมตอบในจำนวนที่ค่อนข้างต่ำ
“ฟุฟุฟุ” (เออร์)
เออร์-ซามะมอบสายตาที่มีความหมายให้ผมและแก้แว่นของท่าน
มันเป็นท่าทางที่โนอาห์-ซามะทำ…และระหว่างทำมัน เธอเอาเนินหน้าอกของเธอให้ดู
ช่างเหลี่ยมเยอะ
“คำตอบคือ…1 ปี!!! แย่นะ มาโก-คุง เธอผิด~!” (เออร์)
“เข้าใจแล้ว 1 ปี หือห์… 1 ปี?!” (มาโกโตะ)
เดี๋ยวก่อนนะ
ไม่มีทางที่คนตัว 2 เมตรจะ 1 ปี
มันเป็นอย่างนั้นมั้ย? คนที่อายุ 1 ปีในดินแดนพระเจ้า 20 ปีในดินแดนมนุษย์อะไรแบบนั้น?
“ไม่ใช่อย่างนั้น มาโกโตะ 1 ปีที่เออร์พูดถึง ประมาณ 1 ปีในคนของดินแดนมนุษย์” (โนอาห์)
“ไม่มีทางน่า…” (มาโกโตะ)
เขาพูดอย่างคล่องแคล่ว เขาแข็งแกร่งอย่างบ้าคลัง และเขาใช้เวทมนตร์ไม่หยุดหย่อน
ความหมายของ อายุ 1 ปีนั้นพังทลาย
เมื่อเวลาที่ผมตกใจ เออร์-ซามะเขียน ‘อเล็กซ์-คุง (1 ปี)’ บนไวท์บอร์ด
เมื่อเธอจัดมันแบบนั้น มันทำให้อเล็กซ์-คุงดูเหมือนเด็กอ่อนที่น่ารัก
เขาเป็นพวกที่ชั่วร้ายจริงๆ
“เขาเป็นครึ่งพระเจ้าที่สืบทอดเลือดของราชาเทพเจ้า ตัวของเขาโตพอภายใน 1 ปี อย่างไรก็ตาม นั่นไม่เป็นเวลาที่เพียงพอที่จะสั่งสอนเค้า ดังนั้นเค้าขาดสามัญสำนึก แต่แน่นอนว่า สิ่งที่เค้าทำยกโทษให้ไม่ได้นะ…” (อัลเธน่า)
อัลเธน่า-ซามะทำสีหน้าที่ขมขื่นต่อไป
“แต่คนที่ดูแลการสั่งสอนของคนนั้นคือไอรา-จังนะ~” (เออร์)
“อูวู่…” (ไอรา)
ไอรา-ซามะครวญกับคำพูดของเออร์-ซามะ
ผมนึกถึงครั้งแรกที่ผมเจอกับฮีโร่แห่งพระอาทิตย์
มันจริงที่ว่าเขาทำตามคำพูดของออราเคิลเอสเธอร์ -แต่ที่ข้างในเป็นไอรา-ซามะนะ
“แต่ถ้าเป็นอย่างนั้น ไม่ใช่ว่าการเรียนรู้ของเค้าควรจะสมบูรณ์แบบเหรอ?” (มาโกโตะ)
ถ้าไอรา-ซามะสั่งสอนเขาด้วยตัวของเธอเอง ไม่ควรจะมีปัญหา
เพราะทั้งหมดเธอเป็นเทพธิดา
“เกี่ยวกับเรื่องนั้น ไอราเห็นว่าให้การเป็นผู้ปกครองของเค้ากับมนุษย์ แค่เพราะเค้าอายุได้ 1 ปี” (เออร์)
“แต่นั่นเป็นเพราะ…นั่นเพราะ…! อเล็กซ์ได้ต่อต้านหลังๆ และไม่ฟังชั้นเลยซักนิด! โป้ปเอาอกเอาใจอเล็กซ์ ดังนั้นเขาจบที่การเป็นเด็กของตา! เขามีเลือดของเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์และอายุ 1 ปี ดังนั้นชั้นคิดว่ามันจะโอเค…” (ไอรา)
“ไม่ 1 ปีนั้นไม่ดีนะ” (เออร์)
เออร์-ซามะเขียน ‘ไอรา-จัง (X)’
ใช่มอบ X มากกว่านี่ให้ท่าน 3 ครั้ง
นั่นทำไมไอรา-ซามะนั่งบนเข่าของท่านตอนนี้ หือห์
หมายความว่าเหตุผลสำหรับเหตุการครั้งนี้ เพราะไอรา-ซามะทำการเรียนรู้ของฮีโร่แห่งพระอาทิตย์เละเทะ
ช่างน่าปวดหัว
“ไอรา-ซามะ ทำไมท่านไม่บอกเทพธิดาคนอื่นเกี่ยวกับอเล็กซานเดอร์?” (มาโกโตะ)
ผมถาม
“ชั้นอยากจะทำให้ทุกสิ่งสมบูรณ์แบบก่อนที่จะเจอกับการต่อสู้กับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่…” (ไอรา)
ไอรา-ซามะเริ่มพูด
เมื่อ 1,000 ปีก่อน ดินแดนมนุษย์ได้ถูกปกครองโดยปีศาจ และความศรัทธากับเทพเจ้าศักดิ์สิทธ์ ได้หล่นไปที่พื้น
คนของดินแดนมนุษย์ได้ผิดหวังกับเทพเจ้าในดินแดนสวรรค์ และเสียความศรัทธาไป
เห็นว่าเธอไม่อยากจะอัปยศแบบนั้นซ้ำ
เธอหาหลายทางเพื่อสร้างโอกาสของชัยชนะ แต่ไม่มีอะไรที่มันจะเป็นตัวตัดสิน
ไอรา-ซามะใจร้อน และอยู่ในออราเคิลเอสเธอร์-ซัง เธอได้เฝ้าดูทุกมุมของดินแดนมนุษย์
หาคนที่ใช้ประโยชน์ได้
…ผลของเรื่องนั้นคือลูกนอกสมรสของราชาเทพเจ้า
“ทันทีที่ชั้นเจอเค้า ชั้นคิด ‘นี่แหละ’…” (ไอรา)
อย่างที่คาดกับราชาเทพเจ้าที่ปกครองโลกนี้ ความสามารถที่จะระงับข้อมูลดูเหมือนจะอยู่ในระดับสูงด้วย
อัลเธน่า-ซามะและเทพธิดาคนอื่น และแม้แต่กึ่งปีศาจ ไม่สังเกตุเลยซักนิด เมื่อเขาเข้าหาภรรยาน้อยของเขา
“และดังนั้น ไอรา-จังได้ตัดสินใจที่จะสั่งสอนลูกของป่าป๊าราชาเทพเจ้า” (เออร์)
“ทำไมในฐานะของฮีโร่แห่งพระอาทิตย์? ไม่ใช่ว่ามันจะโอเคสำหรับเค้าที่จะเป็นฮีโร่ของประเทศแห่งการค้าคาเมลอนเหรอ?” (มาโกโตะ)
“ไม่ ถ้าประเทศแห่งการค้าคาเมลอนได้มีฮีโร่ที่แข็งแกร่งแบบนั้นกระทันหัน สมดุลย์ของพลังของประเทศทั้งหกจะล่มสลาย การมีประเทศแห่งแสงเป็นศูนย์กลายเป็นวิธีที่สงบสุขที่สุด ให้สองประเทศอยู่บนสุดจะทำหน้าที่เป็นเชื้อไฟ” (ไอรา)
“เข้าใจแล้ว…” (มาโกโตะ)
การที่พิจารณาถึงเรื่องแบบนั้นด้วย นั้นอย่างที่คาดกับเทพธิดา
เธอไม่ได้คิดเกี่ยวกับสิ่งต่างๆเหมือนการดันประเทศของเธอเองคาเมลอน ให้อยู่บนสุด
ไม่ แต่เธอจบที่การทำเละอย่างใหญ่โตนะ…
“แล้วก็ ถ้าเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ถูกกำจัดโดยฮีโร่แห่งแสงโดยไม่มีปัญหา ชั้นคิดว่ามันจะโอเคที่จะพาอเล็กซ์ไปที่ดินแดนสวรรค์ ยังไงก็ตาม ชั้นอยากจะเก็บอเล็กซ์ไว้เป็นไพ่ตาย ในกรณีที่ฝั่งของเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ชนะ…” (ไอรา)
“แค่ได้ยินจากเรื่องราวของท่าน แผนของท่านค่อนข้างรอบคอบ” (มาโกโตะ)
เพราะทั้งหมดมันเป็นครึ่งเทพเจ้าที่เอาชนะซากุไร-คุงในทีเดียว
แม้แต่เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ก็ไม่เทียบกับเขา
“แต่ยังไงซะ นั่นเป็นความผิดพลาดการดูแลของไอรา แผนมันถูกขยี้นะ” (โนอาห์)
โนอาห์-ซามะพูดในหูของผมระหว่างที่ยังกอดผมอยู่
ลมหายใจของเธอสัมผัสกับผม…
ทำไมลมหายใจของโนอาห์-ซามะหวานมากอย่างนี้
ไม่ว่าอย่างไร โนอาห์-ซามะไม่ได้อารมณ์เสียเหรอ?
เธอตรงข้ามกับเทพธิดาแห่งแสงที่คิ้วขมวด
“สภาพปัจจุบันนั้นแย่ที่สุด ฝั่งมารได้เห็นเทพเจ้าศักดิ์สิทธิ์แทรกแซงกับดินแดนมนุษย์ มีความเป็นไปได้สูงว่าพวกเค้าจะแทรกแซงกับดินแดนมนุษย์ด้วยเหมือนกัน…” (อัลเธน่า)
“แต่อัลเธน่า-เน่ซามะ เราจะอธิบายกับพวกมารว่าการแทรกแซงครั้งนี้เพื่อหยุดอาวุธสปิริต ใช่มั้ย? อาวุธสปิริตเป็นภัยกับมารด้วยเหมือนกัน” (เออร์)
“ใช่…แต่พวกเค้าจะไม่เชื่อมันกับเรื่องนั้น” (อัลเธน่า)
“อาวุธสปิริต?” (มาโกโตะ)
มันเป็นการสนทนาที่จริงจังระหว่างอัลเธน่า-ซามะและเออร์-ซามะ แต่ผมจบที่การแทรกแซง
มันต่างจากราชาสปิริตที่ไอรา-ซามะพูดถึงก่อนหน้าหรือ?
“มันหมายถึงเหมือนกัน อาวุธสปิริต…ราชาสปิริต คือที่นายได้ {กลายเป็น} ครั้งนี้” (เออร์)
เออร์-ซามะบอกกับผม
“ผม…อาวุธสปิริต?” (มาโกโตะ)
ผมใช้เวทมนตร์ที่ยิ่งใหญ่ขนาดนั้น
“สาวกของเทพเจ้าไททัน โดยการเป็น {เครื่องสังเวย} เธอเปลี่ยนเป็นสิ่งที่สั่งสปิริตได้ ผู้คนในดินแดนมนุษย์เรียกว่าราชาสปิริต” (อัลเธน่า)
“พูดถึงแล้ว การกลับมาของราชาสปิริตหรืออาวุธสปิริตได้ต่อต้านกฎของดินเทพสวรรค์ ถ้าถูกพบ มันจะถูกกำจัดและลบล้างไปทันที แต่นายถูกชุบชีวิตเป็นกรณีพิเศษ รู้มั้ย มาโกะ-คุง☆” (เออร์)
เออร์-ซามะพูดตามคำพูดของอัลเธน่า-ซามะอย่างน่ารัก…ไม่ ท่านพูดบางอย่างที่น่ากลัว
…ดูเหมือนผมจะข้ามสะพานที่อันตรายที่นั่น
“…ยังไงซะ เหตุการณ์ครั้งนี้อยู้นอกเหนือการคาดคิดแม้แต่กับโนอาห์ ไม่ใช่อย่างนั้นเหรอ โนอาห์?” (อัลเธน่า)
“ไม่ใช่ว่านั่นชัดเจนเหรอ?! มาโกโตะเป็นผู้ศรัทธาคนเดียวของชั้น! มันจะกลับไปเป็นศูนย์ถ้ามาโกโตะตายไป!” (โนอาห์)
“โนอาห์กระวนกระวายจริงๆเมื่อมาโกะ-คุงได้กลายเป็นอาวุธสปิริตนะ รู้มั้ย~” (เออร์)
“…ผมขอโทษ โนอาห์-ซามะ” (มาโกโตะ)
ผมขอโทษโนอาห์-ซามะที่กอดผมจากข้างหลัง
ผมไม่เห็นสีหน้าของท่าน แต่ผมมั่นใจว่าท่านโกรธ ดังนั้นผมหันกลับไปมองอย่างช้าๆ
ผมกลืนน้ำลาย
ตาที่สดใสของโนอาห์-ซามะได้มองดูผม
รอยยิ้มของโนอาห์-ซามะเหมือนเดิมเลย
เธอมีตาที่ดั่งมองเด็กนิสัยไม่ดีอยู่ เต็มไปด้วยความเสน่หา
อาา…สวยมาก
ช่างเป็นเทพธิดาที่สวย
แม้อย่างนั้น…
โนอาห์…-ซามะ?” (มาโกโตะ)
ทำไมเสียงของผมสั่น?
“เฮ้……มาโกโตะ…” (โนอาห์)
เสียงที่มีความรักอยู่ข้างใน
แม้ว่าเสียงของท่านโดยไม่ต้องพูดถึงว่าเป็นบางคนที่โกรธ
ผมลืมหายใจ
ผมกระพิบตาไม่ได้
ลังเลที่จะขยับแม้แต่นิ้ว
และตัวของผมแข็งอยู่กับที่
อย่างเงียบๆ อย่างอ่อนโยน เต็มไปด้วยความเสน่หา โนอาห์-ซามะกระซิบในหูของผม
“ในเวลาที่เธอได้เป็นผู้ศรัทธาของชั้น…นายจำ {สัญญาแรกของเรา?} ได้มั้ย?” (โนอาห์)
…เวรละ ท่าน {นั้น} โกรธ
เป้าหมายเดือน 5/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 300/300
ค่าไฟ 100/1000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย
แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord