198 – ธุรกิจที่ทําเงินมหาศาล
“ลี่เฉียง ลุงเฉียนใช้ชีวิตอย่างหรูหราและใช้จ่ายเงินอย่างฟุ่มเฟือย ในฐานะปรมาจารย์ช่างตีเหล็กของที่นี่ทั้งนั้น ค่าใช้จ่ายของข้าจึงมากมายมหาศาลอย่างยิ่ง!”
เฉียนซูยิ้มให้เอี้ยนลี่เฉียงด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วพูดว่า”ดังนั้นในเมื่อเจ้ารู้หลักธุรกิจที่น่าประทับใจ เหตุไฉนเจ้าไม่เสนอธุรกิจที่จะทําเงินอย่างมากมายมหาศาลออกมาให้พวกเราสักหน่อย”สํานักงานผู้ว่าการทหารอนุญาตให้ย่านโรงตีเหล็กทําเงินด้วยตัวเองหรือไม่” เอี้ยนลี่เฉียงถามคําถามเฉียนซู”ตราบใดที่ไม่กระทบการผลิตอาวุธยุทโธปกรณ์หรือละเมิดกฎหมายและวินัยในแง่ของการกระทําผิดทางอาญา ย่านโรงตีเหล็กของเราสามารถหาเงินได้ด้วยตัวเอง! “เอี้ยนลี่เฉียงยิ้มอย่างสดใส”ข้ามีวิธีหาเงินได้อย่างมากมายในเวลาอันสั้น เพียงแต่ว่าย่านโรงตีเหล็กของเรามีคนจํานวนน้อยเกินไป อีกทั้งสินค้าชนิดนี้ผลิตได้ง่ายดังนั้นพวกเราจึงต้องใช้คนมากมายเพื่อครอบครองตลาด ข้าขอแนะนําว่าพวกเราควรร่วมมือกับตระกูลลู่!”
“มันเป็นวิธีอะไรกันแน่” เฉียนซูถามด้วยความไม่เชื่อ
“ถ้าข้าขายดินในราคาเดียวกับถ่านหิน หรือบางที่อาจจะมากกว่าถ่านหินนิดหน่อย ลงเฉียนคิดว่าพวกเราจะรวยหรือไม่?”
เฉียนซูตกตะลึงอยู่ชั่วครู่ก่อนจะหัวเราะออกมา
“ลี่เฉียงเจ้าพูดจาเพ้อเจ้อใหญ่แล้ว หากเราสามารถเปลี่ยนดินให้เป็นเงินจริงๆมันก็ไม่เหมือนกับการที่เราสามารถเปลี่ยนดินให้เป็นทองคําอย่างในตํานานเทพเซียนพูดถึงหรือ..?”
เอี้ยนลี่เฉียงไม่พูดอะไร แต่เขายิ้มในขณะที่เขามองไปที่เฉียนซู
“อะแฮ่ม… อะแฮ่ม… บางทีลุงเฉียนอาจลืมไปว่าข้าได้วิธีการรมควันที่สะดือเพื่อช่วยคนที่จมน้ําในอดีตได้อย่างไร บังเอิญว่าไม่กี่วันมานี้ข้าได้พบกับเซียนคนนั้นอีกครั้ง เขาบอกวิธีขายดินในราคาเท่าถ่านหิน… “เฉียนซูยิ้มเยาะทันทีเซียนกับตูดข้านี่
วิธีการที่เอี้ยนลี่เฉียงกล่าวถึงว่าพวกเขาจะสามารถขายดินให้มีราคาแพงพอๆกับถ่านหินนั้นก็คือเอาเศษถ่านหินมาอัดก้อนและใช้อุปกรณ์เสริมเล็กน้อยอย่างรังผึ้ง(ลิ้นเตา)
เมื่อเอี้ยนลี่เฉียงมาที่ย่านโรงตีเหล็กและเห็นเฉียนซูพูดถึงถ่านหินในโรงเก็บถ่านหิน เขาก็นึกถึงก่อนรังผึ้งขึ้นมาทันที
ในยุคนี้ใครก็ตามที่เผาถ่านจริงๆจะรู้ว่าคนที่ซื้อถ่านล้วนแล้วแต่ชอบซื้อก้อนใหญ่ เนื่องจากเศษถ่านหินไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะเผาในเตาแบบดั้งเดิมและติดไฟได้ยาก เศษถ่านหินเหล่านั้นเป็นเหมือนทราย หากใส่ไว้ในเตามากขึ้น ก็มีโอกาสที่เตาจะดับได้ง่ายๆ
ซึ่งเป็นสาเหตุที่ทําให้เศษถ่านหินขายได้ยาก เศษถ่านหินเล็กๆ เหล่านั้นจะขายไปพร้อมกับถ่านก้อนใหญ่ เมื่อใดก็ตามที่มีคนมาซื้อ
เนื่องจากปริมาณถ่านหินในแคว้นผิงซีมีปริมาณน้อย คุณภาพของถ่านหินที่นําเข้าโดยย่านโรงตีเหล็กจึงแย่ ถ่านหินก้อนเล็กๆเหล่านั้นที่เผาไหมยากของที่นี่ จึงมีปริมาณมากมายมหาศาลหลายล้านจิน
เศษถ่านหินที่เผาไหมยากนั้นถือเป็นปัญหาของผู้อื่น อย่างไรก็ตามสําหรับเอี้ยนลี่เฉียง เศษถ่านหินเหล่านี้ เป็นวัตถุดิบที่ดีที่สุดที่จําเป็นสําหรับการผลิตก้อนถ่านอัดแท่ง
สูตรดั้งเดิมที่สุดในการทําถ่านอัดแท่งประกอบด้วยส่วนผสมของผงถ่านหิน 80% และดินสีเหลือง(เป็นดินเหนียวที่ผสมกับดินทราย) 20% นอกเหนือจากนี้ยังต้องเติมน้ําและทําแม่พิมพ์ไว้ล่วงหน้า
เมื่อทิ้งถ่านหินไว้พวกมันจึงกลายเป็นของไร้ค่าสามารถหาได้ง่ายใครๆก็สามารถขุดได้ตามใจชอบ ยิ่งไปกว่านั้นน้ําก็ไม่ใช่ปัญหาเช่นกัน
สําหรับแม่พิมพ์โลหะที่ทําเป็นแม่พิมพ์นั้นก็หาได้ไม่ยากเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นที่บ้านของเอี้ยนลี่เฉียงหรือค่ายอาวุธ การตีขึ้นรูปโลหะสองชิ้นก็เป็นเรื่องง่าย
เศษถ่านหินและผงถ่านหินมีราคาถูกกว่าถ่านก้อน หลังจากที่ผสมกับดินสีเหลืองเพื่อทําเป็นแท่งแล้ว จะ ทําให้มันสามารถเผาไหม้ได้ดีกว่าถ่านก่อนจริงๆเสียอีก
ในความเป็นจริง เมื่อพวกมันถูกผลิตขึ้น อย่างน้อยถ่านอัดแท่งแบบรังผึ้งจะขายได้ในราคาที่สูงกว่าถ่านหินเล็กน้อย
แล้วกําไรที่ตามมาก็จะน่าเหลือเชื่อจนพวกเขานับเงินไม่หวาดไม่ไหวเพราะในยุคนี้ยังคงมีความต้องการใช้ถ่านเป็นจํานวนมาก
เอี้ยนลี่เฉียงขอถ่านถ่านหินและกระดานไม้จากเฉียนซูจากนั้นเขาก็วาดพิมพ์เขียวที่ชัดเจนของถ่านก้อน และแม่พิมพ์เหล็กที่ใช้ทําในขณะที่อธิบายเพื่อให้ทั้งคู่ได้ภาพที่ชัดเจน
เฉียนซูและเสี้ยนเต่อชางไม่เคยเห็นลิ้นเตามาก่อน และพวกเขาจ้องมองที่แผนภาพเอี้ยนลี่เฉียงที่วาดบนกระดานวาดภาพด้วยสีหน้าตกตะลึง
ทั้งสองคนเป็นช่างตีเหล็ก ดังนั้นเตาหลอมจึงเป็นเรื่องธรรมดาสําหรับพวกเขา ทันทีที่ทั้งคู่เห็นว่าลิ้นเตามีหน้าตาเป็นอย่างไร พวกเขาก็รู้ทันทีว่าความงามนั้นอยู่ที่ไหน
เฉียนซูตบที่ต้นขาของเขาอย่างตื่นเต้น “มหัศจรรย์! มหัศจรรย์จริงๆ! รูในรังผึ้งเหล่านี้จะทําให้อากาศไหลเวียนได้ตามธรรมชาติดังนั้นเปลวไฟจะลุกขึ้นอย่างต่อเนื่องโดยไม่ดับจนกว่าจะหมดเชื้อเพลิง…
ในส่วนก้อนถ่านที่เจ้าวาดก็ดูเหมาะสมต่อให้ไม่ใช้ลิ้นเตาพวกนี้แม้แต่ชาวบ้านธรรมดาก็สามารถใช้มันได้ อย่างง่ายดาย!””ใช่แล้ว! เวลาเผาถ่านหรือถ่านในเตาหลอม ถ้าไฟในเตาเผาไม่สว่างพอ ก็ต้องมีคนใช้เหล็กเขี่ยถ่านเพื่อเปิดรูระบายอากาศไว้บ้าง แต่หากว่าเรามีลิ้นเตาแบบนี้ปัญหานี้ก็จะหมดไปทันที!“เอี้ยนเต่อชางพยักหน้าขณะพูด
ในอดีตเอี้ยนเต่อชางไม่เคยเชื่อคําพูดของเอี้ยนลี่เฉียงอย่างจริงจังที่บอกว่ามีเทพมาเข้าฝันของเขา แต่ตอนนี้เขาเริ่มเชื่อจริงๆแล้วว่านั่นอาจเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นได้
เอี้ยนเต่อชาถามเอี้ยนลี่เฉียงอย่างจริงจังว่า”ลี่เฉียง เจ้าสิ่งนี้เรียกว่าอะไร?”มันเรียกว่า… “เอี้ยนลี่เฉียงพูด เพียงเจ้านี้ก็ถูกหยุดไว้โดยเฉียนซู”เดี๋ยวก่อน ข้าขอเดา.. “เขาศึกษาแผนภาพที่เอี้ยนลี่เฉียงวาดไว้ด้วยสีหน้าจริงจังที่ด้านข้าง คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันแน่นก่อนที่จะคลายออกอีกครั้ง”มันถูกเรียกว่ารากบัวหรือไม่ ดูช่องระบายอากาศพวกนี้สิมันไม่แตกต่างจากรากบัวแม้แต่น้อย?”รากบัว? เอี้ยนลี่เฉียงกระพริบตา จากนั้นมองดูก้อนรังผึ้งที่เขาวาดอีกครั้งดูแล้วมันก็เหมือนกับรากบัวจริงๆ”ข้าพูดถูกหรือเปล่า? “แท้จริงแล้ว มันถูกเรียกว่าก่อนรากบัว! ทักษะการสังเกตที่ยอดเยี่ยมของลุงเฉียนทําให้ลี่เฉียงประทับใจมาก!“เอี้ยนลี่เฉียงอุทานอย่างจริงจังและยกนิ้วให้เฉียนซู”แน่นอน สิ่งที่เฉียงเรียนรู้จากเทพในฝันของเจ้าต้องเป็นสิ่งที่วิเศษ…!“เฉียนซูลูบเคราของเขา และดูเหมือนจะค่อนข้างภูมิใจในตัวเอง” ท่านมีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับธุรกิจนี้ ลุงเฉียน”ถ้าผงถ่านพวกนั้นสามารถเผาไหม่ได้จริงๆ ธุรกิจนี้จะทําเงินให้พวกเราอย่างมากมายมหาศาลไม่รู้จบ!“การแสดงออกบนใบหน้าของเฉียนซูค่อยๆจริงจังขึ้นเรื่อยๆและกล่าวว่า”ธุรกิจนี้มันยิ่งใหญ่เกินกว่าที่โรงตีเหล็กของเราจะสามารถทําได้เพียงลําพัง นอกจากนี้ความคิดของเจ้าจะสูญเปล่าหากว่าเราครอบครองธุรกิจนี้เพียงผู้เดียว
มีคนที่นี่มากมายเกินไปและกําลังคนของเราก็ไม่เพียงพอ ท้ายที่สุดแล้วของสิ่งนี้จะถูกลอกเลียนแบบอย่างรวดเร็ว และจะทําให้เราไม่สามารถทําเงินได้อีก
เรื่องความลับธุรกิจนี้เราไม่สามารถปิดบังไว้ได้เพียงแต่ว่าเราต้องทําให้ยิ่งใหญ่มากกว่าคนอื่นนั่นจะทําให้เรากลายเป็นเจ้าในธุรกิจนี้แต่เพียงผู้เดียว.. “เมื่อพูดถึงจุดนี้เขาก็พยักหน้าอย่างยิ้มแย้มแล้วบอกว่า
“เจ้าหนูเจ้านี้เป็นคนหัวไวจริงๆ ตกลงพรุ่งนี้เราจะไปดําเนินการที่ตระกูลลู่ด้วยกัน…”
เอี้ยนลี่เฉียงหัวเราะ “ขอบคุณลุงเฉียน แต่นี่ไม่ใช่แค่เรื่องของการยืมชื่อและชื่อเสียงของท่านเท่านั้น ไม่ว่าการติดต่อธุรกิจของพวกเราหลังจากที่แบ่งปันกับตระกูลสู่เสร็จและพวกเราจะได้ครอบครองหุ้นที่ส่วน
หุ้นของพวกเราที่จะได้รับมามันจะถูกแบ่งเป็นสองส่วน ท่านครึ่งหนึ่ง ข้าและท่านพ่อจะรับส่วนที่เหลือไป หลังจากนั้นธุรกิจนี้จะทําให้เรามีเงินใช้ไปอีกชั่วนิรันดร์”
“ชั่วนิรันดร์อะไรอีกไม่กี่ปีข้าก็ลงไปอยู่ในหลุมแล้ว” เฉียนซูหัวเราะ
“พวกเจ้าพูดเรื่องอะไรกันข้าฟังไม่เข้าใจ..” เอี้ยนเต่อชางมองเฉียนซูจากด้านข้าง จากนั้นมองเอี้ยนลี่เฉียงด้วยสีหน้าสับสน ไม่สามารถเข้าใจได้ว่าทั้งสองคนกําลังคิดอะไรอยู่ในสมอง
“ลี่เฉียงลูกชายท่านกําลังจะกลายเป็นเขยของตระกูลลู่แล้ว ฮ่าๆๆ..” เฉียนซูอธิบาย