ตอนที่ 223 ธรรมดาสามัญ

เสน่ห์รักคุณหนูต่างสกุล

หวัง​ซีพ​ลัน​รู้สึก​ปวดใจ​เหลือ​จะ​กล่าว

หาก​มิใช่​เพื่อนาง​ ​เหตุใด​พี่ชาย​ใหญ่​ของ​นาง​จะ​ต้อง​ลำบากลำบน​ปานนี้

นาง​ตื้นตันใจ​ ​ไม่สน​ใจ​หนังสือสัญญา​เหล่านั้น​แต่​ไป​คล้อง​แขน​ของ​หวัง​เฉิน​เอาไว้​กล่าว​อย่าง​ออดอ้อน​ว่า​ ​“​ท่าน​ปู่​ ​ท่าน​ย่า​ ​ท่าน​พ่อ​และ​ท่าน​แม่​ล้วน​เตรียม​สิน​เจ้าสาว​เอาไว้​ให้​ข้า​แล้ว​ ​ร้านค้า​ที่​ย่าน​ต้า​จ้า​หลาน​หา​ซื้อ​ยาก​ยิ่ง​นี่​นา​!​ ​หาก​มิใช่​ต้อง​ใช้​เส้นสาย​ก็​ต้อง​เพิ่ม​เงิน​ ​ท่าน​เตรียม​ร้านค้า​เอาไว้​เป็น​สิน​เจ้าสาว​ให้​ข้า​ ​แต่​ก็​เพื่อให้​ข้า​เอา​ไป​สร้าง​รายได้​ ​มิใช่​ให้​ข้า​เอา​ไป​ทำ​ขาดทุน​ ​อีก​หลาย​ปีก​็​คง​ยัง​เอา​ทุน​กลับมา​ไม่ได้​!​ ​ต่อไป​อย่า​ทำ​เช่นนี้​อีก​นะ​เจ้า​คะ​”​

ขณะที่​หวัง​ซีก​ล่า​วนั​้​นก​ระ​บอก​ตาก​็​รื้น​ชื้น​ขึ้น​มา

นาง​ก้มหน้า​ลง​ ​ซ่อน​น้ำตา​ที่​คลอ​หน่วย​เอาไว้

หวัง​เฉิน​กลับ​ลูบ​ศีรษะ​นาง​อย่าง​รักใคร่​ ​กล่าว​เสียง​เบา​ว่า​ ​“​เด็กสาว​นั้น​ ​จะ​ปล่อย​ให้​มือ​ไร้​เงินทอง​ได้​อย่างไร​ ​เตรียม​เอาไว้​มาก​เท่าไร​ก็​ไม่มี​คำ​ว่า​มากเกินไป​ ​อีก​อย่าง​ ​ที่​บ้าน​พวกเรา​ทั้ง​ใช้​เส้นสาย​และ​เติม​เงิน​ลง​ไป​จน​จัดการ​เรื่อง​นี้​ให้​ลุล่วง​ได้​ ​นั่น​ก็​เป็น​เพราะ​บ้าน​พวกเรา​มี​ความสามารถ​ดังกล่าว​ ​เจ้า​เอง​ก็​ไม่ต้อง​คิดมาก​ ​รับเอา​ไว้​อย่างสบายใจ​ก็​พอ​ ​ขอ​เพียง​ต้อง​จำ​เอาไว้​ว่า​ ​อย่า​ปล่อย​ให้​ตัวเอง​เป็นทุกข์​ ​ต่อไป​หาก​ไม่มี​ความสุข​ ​อย่างมาก​ก็​กลับ​ไป​ที่​สู่​จง​”

กล่าวถึง​ตรงนี้​เขา​ลังเล​ครู่หนึ่ง​แล้ว​ถึง​กล่าว​ขึ้น​อีกว่า​ ​“​พาลูก​ๆ​ ​กลับ​สู่​จง​ไป​ด้วย​”

น้องสาว​ของ​เขา​หน้าตา​งดงาม​ปานนี้​ ​เฉินลั​่ว​ผู้​นั้น​ก็​รูปงาม​ไม่​แพ้​กัน​ ​ลูก​ๆ​ ​ที่​พวกเขา​ให้กำเนิด​มา​จะ​ต้อง​หน้าตา​ดี​โดดเด่น​มาก​เป็นแน่

แค่นึก​ภาพ​ว่า​มี​เด็กน้อย​อ้วนจ้ำม่ำ​ผิวขาว​ผ่อง​ดุจ​หิมะ​เหมือน​หวัง​ซีส​มัย​เด็ก​มาก​อด​ขา​ของ​ตน​เอาไว้​แล้ว​ร้องเรียก​ ​‘​ท่าน​ลุง​’​ ​หัวใจ​เขา​ก็​แทบจะ​ละลาย​แล้ว​ ​กล่าว​ขึ้น​ว่า​ ​“​ข้า​กับ​พี่สะใภ้​ของ​เจ้า​ไม่มี​บุตรสาว​เลย​สัก​คน​ ​ไม่รู้​ว่า​อนาคต​จะ​มีโอกาส​หรือไม่​ ​ครอบครัว​เฟื่องฟู​ตระกูล​ถึง​รุ่งโรจน์​ ​บ้าน​พวกเรา​ไม่​กลัว​มี​เด็ก​มาก​”

คำพูด​ของ​พี่ชาย​ทำให้​หวัง​ซี​โพล่ง​หัวเราะ​คิก​ออกมา​ ​ความเศร้า​ใจ​เล็ก​ๆ​ ​นั่น​พลัน​มลาย​หาย​ไป

หวัง​เฉิน​จึง​หัวเราะ​พลาง​จิ้ม​จมูก​นางน้อย​ๆ​ ​กล่าวว่า​ ​“​รีบ​รับเอา​ไว้​ ​ต่อไป​ก็​เป็น​หญิงสาว​เต็มตัว​แล้ว​ ​ต่อให้​เป็น​พี่น้อง​ ​แต่​อนาคต​ก็​ไม่​อาจมา​พาด​อยู่​บน​ตัว​ข้า​เช่นนี้​อีกแล้ว​ ​หากว่า​ที่​น้องเขย​มา​เห็น​เข้า​ ​จะ​ต้อง​หึงหวง​เป็นแน่​”

“​ฮ่า​ๆ​ๆ​ๆ​!​”​ ​หวัง​ซี​หัวเราะ​ลั่น​ ​นึก​ภาพ​ไม่​ออก​ว่า​เฉินลั​่ว​หึงหวง​แล้ว​จะ​เป็น​เช่นไร

สอง​พี่น้อง​นั่ง​คำนวณ​สิน​เจ้าสาว​ของ​หวัง​ซีด​้ว​ยกัน​ ​“​เงินทอง​และ​อัญมณี​ต่างๆ​ ​ที่​ท่าน​ปู่​กับ​ท่าน​ย่าม​อบ​ให้​เจ้า​นั้น​ข้า​ให้​คน​หาวิ​ธี​ส่ง​มา​ให้​ที่​จิง​เฉิง​เรียบร้อย​แล้ว​ ​ร้านค้า​และ​ที่นา​ทาง​ด้าน​โน้น​ก็​มี​ข้า​ช่วย​ดู​ให้​เจ้า​ ​ยังคง​แบ่ง​เงิน​ให้​เจ้า​ตามเดิม​ ​ส่วน​ทาง​จิง​เฉิง​นี้​ ​ซื้อ​ร้าน​แถว​ต้า​จ้า​หลาน​ให้​เจ้า​สัก​สอง​สาม​ร้าน​ก่อน​ ​หลังจากนี้​ข้า​ค่อย​ควานหา​ดู​ว่า​สถานที่​อื่น​ยัง​พอ​มี​ร้าน​ดี​ๆ​ ​อยู่​บ้าง​หรือไม่​ ​แล้ว​ค่อย​ซื้อ​ให้​เจ้า​อีก​สัก​สอง​สาม​ร้าน​ ​รวมถึง​ซื้อ​บ้าน​ที่​ซี​ซาน​ตรง​ชานเมือง​ให้​เจ้า​หนึ่ง​หลัง​และ​ซื้อ​บ้าน​ติดบ่อน​้ำ​พุ​ร้อน​ที่​ฝาง​ซาน​ให้​เจ้า​ด้วย​อีก​หนึ่ง​หลัง​ ​เช่นนี้​ช่วง​หน้าร้อน​เจ้า​จะ​ได้​ไป​หลบ​ร้อน​ที่​ซี​ซาน​ ​ส่วน​ช่วง​ฤดูหนาว​ก็​จะ​ได้​ไป​แช่น้ำ​ร้อน​ที่​ฝาง​ซาน​…

…​กล่าว​ตามจริง​แล้ว​จวน​เจิ​้​นกั​๋​วกง​หา​ใช่​ตัวเลือก​ที่​ดี​อะไร​นัก​ ​สถานการณ์​ของ​ครอบครัว​พวกเขา​ยุ่งเหยิง​ซับซ้อน​เกินไป​ ​ไม่รู้​ว่า​จ่าง​กง​จู่​จะ​ช่วย​ให้​พวก​เจ้า​ออกมา​อยู่​กันเอง​ตามลำพัง​ได้​หรือไม่​ ​พวกเรา​ก็​เอา​ที่นา​และ​ร้านค้า​ไปมา​กหน​่อย​ ​พวก​เงินทอง​ไม่ต้อง​ระบุ​ไว้​ใน​สมุดบัญชี​ ​เจ้า​เอา​ไป​เป็นการ​ส่วนตัว​ ​เวลา​ขาดเหลือ​อะไร​ตัวเอง​จะ​ได้​เอา​ออกมา​ใช้ได้​…

…​สิน​เจ้าสาว​มากมาย​เกินไป​ ​ข้า​ก็​กลัว​จะ​เป็นเหตุให้​ผู้อื่น​ริษยา​ ​แล้ว​นำ​ความวุ่นวาย​มา​ให้​เจ้า​โดยไม่จำเป็น​”

หวัง​ซีพ​ยัก​หน้า​หงึกๆ

นี่​เป็นธรรม​เนียม​ปฏิบัติ​ของ​ตระกูล​หวัง​ของ​พวกเขา​ ​จิตใจ​มนุษย์​เสื่อมทราม​ ​ยาม​กิน​ดื่ม​ให้​ปิดประตู​รู้กัน​เอง​ใน​ครอบครัว​ก็​พอ​ ​ไม่จำเป็น​ต้อง​ป่าวประกาศ​ให้​ทุกคน​รับรู้​ไป​ด้วย

หาไม่​แล้วด้วย​ทรัพย์สมบัติ​ของ​ตระกูล​หวัง​ของ​พวกเขา​ ​เจ้าหน้าที่​จาก​ทางการ​เหล่านั้น​คงได้​จับจ้อง​ตระกูล​ของ​พวกเขา​ไม่​ปล่อย​เสมือน​แมลงวัน​เจอ​กอง​มูล​เป็นแน่

นาง​กล่าว​ ​“​ดูเหมือนว่า​ตอน​ซือ​จู​ออกเรือน​จะ​มีสิน​เจ้าสาว​หกสิบ​สี่​คน​หาม​ ​พวก​ท่าน​ก็​เตรียม​สิน​เจ้าสาว​หกสิบ​สี่​คน​หาม​ให้​ข้า​ก็​พอ​เจ้าค่ะ​”​ ​หวัง​ซี​เอง​ก็​ไม่​อยาก​เป็น​ที่จับ​จ้อง​ใน​เรื่อง​ประเภท​นี้​เช่นกัน​ ​กล่าว​อีกว่า​ ​“​ของ​อื่นๆ​ ​ข้า​จะ​นำ​ไป​ด้วย​ใน​ฐานะ​เงิน​ขวัญ​ถุง​ก็แล้วกัน​”

เงิน​ขวัญ​ถุง​เป็น​เงิน​ที่​มอบให้​เจ้าสาว​เป็นการ​ส่วนตัว​ ​ไม่ต้อง​เขียน​ระบุ​เอาไว้​ใน​ใบ​รายการ​ ​อย่างมาก​ก็​มี​แค่​ญาติสนิท​เท่านั้น​ที่​รู้

หวัง​เฉิน​พยักหน้า​หงึก​ ​กล่าวว่า​ ​“​ลำบาก​เจ้า​แล้ว​”

หาก​หวัง​ซี​ออกเรือน​ที่​สู่​จง​ ​ไหน​เลย​จะ​ต้อง​ยุ่งยาก​ขนาด​นี้

ตระกูล​พ่อค้า​มีเงิน​มาก​ ​เพื่อมิ​ให้​บุตรสาว​ต้อง​ลำบาก​แล้ว​จะ​ขุด​ทรัพย์สมบัติ​ของ​ครอบครัว​มา​เตรียม​เป็น​สิน​เจ้าสาว​ของ​บุตรสาว​ให้​มาก​ที่สุด​เท่าที่​ทำได้​ ​หาก​สกุล​หวัง​มอบให้​หวัง​ซี​มาก​ ​อย่างมาก​ผู้อื่น​ก็​พูด​กัน​ว่า​ตระกูล​เดิม​ให้ความสำคัญ​กับ​หวัง​ซี​มาก​ ​หา​ได้​ไป​คิดมาก​เรื่อง​อื่น​ ​แต่​จิง​เฉิง​เป็น​เมือง​เสือ​หมอบ​มังกร​เร้น​กาย​ ​ไม่แน่​ว่า​อาจมี​คน​ไป​สืบ​สถานการณ์​เบื้องลึก​ของ​ตระกูล​หวัง​ได้​ ​ระแวดระวัง​เอาไว้​สักหน่อย​จึง​เป็นการ​ดีกว่า

หวัง​ซี​เอง​ก็​รู้สึก​ลำบาก​เล็กน้อย​เช่นกัน​ ​กล่าวว่า​ ​“​ตอน​ข้า​ออกเรือน​ท่าน​ปู่​กับ​ท่าน​ย่า​ล้วน​มาส​่ง​ข้า​ไม่ได้​ ​คิด​เช่นนี้​แล้ว​รู้สึก​ว่าแต่​งงา​นที​่​สู่​จงดี​กว่า​”

แม้น​ท่าน​ปู่​และ​ท่าน​ย่า​ของ​นาง​ล้วน​เคย​เดินทาง​ไป​สถานที่​ต่างๆ​ ​มา​ไม่น้อย​ ​แต่​บัดนี้​อายุ​มาก​แล้ว​ ​ไม่​สะดวก​ออกจาก​สู่​จง​ ​ต่อให้​อยาก​มา​ ​นาง​ก็​ไม่กล้า​ให้​ผู้อาวุโส​ทั้งสอง​ท่าน​ต้อง​ลำบาก​เช่นนี้​เหมือนกัน

แต่​นาง​ฝัน​มาตั​้ง​แต่​เด็ก​ว่า​อยาก​ออกเรือน​ไป​ท่ามกลาง​การ​อวยพร​ของ​คนใน​บ้าน​อย่างชื่นชม​ยินดี

นาง​อด​ที่จะ​ยู่​ปาก​ไม่ได้​ ​ก่อนหน้านี้​ยัง​รู้สึก​ว่าแต่​งกับ​เฉินลั​่ว​เป็นเรื่อง​ดีมาก​อยู่​เลย​ ​ตอนนี้​คิด​ๆ​ ​ดูแล​้​วก​ลับ​รู้สึก​เศร้าใจ​เหลือเกิน

นี่​นับเป็น​ครั้งแรก​ใน​ชีวิต​ที่หวัง​ซีสัม​ผัส​ได้​ว่าความ​ฝัน​กับ​ความจริง​ไม่​เหมือนกัน

นาง​ถอนใจ​เบา​ๆ​ ​เล่าเรื่อง​นี้​ให้​หวัง​เฉิน​ฟัง

หวัง​เฉิน​หัวเราะ​งอ​หงาย​ ​กล่าวว่า​ ​“​หลัง​แต่งงาน​เจ้า​พา​เฉินลั​่​วก​ลับ​ไป​ให้ท่าน​ปู่​กับ​ท่าน​ย่า​ดู​สักหน่อย​ก็ได้​แล้ว​ ​ถือเป็น​การออกไป​ท่องเที่ยว​ของ​พวก​เจ้า​”

ท่าน​ปู่ทวด​ของ​เขา​หน้าตา​ธรรมดา​สามัญ​ ​ทว่า​ท่าน​ย่าทวด​กลับเป็น​หญิง​งาม​มีชื่อเสียง​ขจร​ไกล​สิบ​ลี้​แปด​หมู่บ้าน​ ​ไม่รู้​เพราะเหตุใด​ท่าน​ปู่​ของ​เขา​ถอดแบบ​ท่าน​ปู่ทวด​มา​ ​ไม่ได้​ท่าน​ย่าทวด​มา​เลย​แม้แต่​ครึ่ง​เดียว​ ​ทว่า​ก็​แต่งงาน​กับ​ท่าน​ย่า​ที่​ได้ชื่อ​ว่า​เป็น​หญิง​งาม​อีก​เช่นกัน​ ​ป้า​และ​อา​หญิง​สอง​สาม​คน​มี​ความคล้ายคลึง​ท่าน​ย่า​เจ็ด​ถึง​แปด​ส่วน​ ​แต่​บิดา​ของ​เขา​ ​หรือ​แม้แต่​อา​อีก​สอง​สาม​ท่าน​ของ​เขา​ล้วน​มีหน้า​ตา​เหมือน​ท่าน​ปู่​ ​มารดา​ของ​เขา​กับ​มารดา​เลี้ยง​เอง​ก็​เป็น​คน​รูปงาม​โดดเด่น​กว่า​คน​ทั่วไป​ยิ่งนัก​ ​แต่​แล้ว​เขา​ก็​ยัง​คล้าย​บิดา​ของ​เขา​มากกว่า

โชคดี​ที่​น้องชาย​รอง​และ​น้องสาว​ของ​เขา​ล้วน​หน้าตา​หล่อเหลา​และ​งดงาม​ ​ดึง​เอา​ส่วน​ดี​ของ​คน​หลาย​รุ่น​ไป​ไว้​กับ​ตัว​ได้​ ​จะ​ไม่​ให้ท่าน​ปู่​และ​ท่าน​ย่า​ของ​เขา​โปรดปราน​ได้​อย่างไร

ท่าน​ปู่​กับ​ท่าน​ย่า​ไม่​อาจมา​ร่วมงาน​แต่ง​ของ​หวัง​ซี​ ​จะ​ต้อง​รู้สึก​แสน​เสียดาย​อย่างแน่นอน​!

หวัง​เฉิน​คิด​แล้ว​ตัดสินใจ​ว่า​เรื่อง​นี้​ให้ท่าน​ปู่​ตัดสินใจ​เอง​ดีกว่า​ ​หาก​ท่าน​ปู่​ตัดสินใจ​เดินทาง​มา​จิง​เฉิง​ ​เช่นนั้น​ก็​มาก​็​แล้วกัน​ ​อย่างมาก​ก็​ออกเดินทาง​เร็ว​ขึ้น​สักหน่อย​ ​ระหว่างทาง​ก็​ค่อยๆ​ ​มา​ไม่ต้อง​รีบร้อน​ ​สมัย​ที่​ท่าน​ผู้อาวุโส​อย่าง​หนุ่มแน่น​ก็​ออกเดินทาง​อยู่​บ่อยๆ​ ​กล่าวถึง​ประสบการณ์​แล้ว​นับว่า​มีมาก​มาย​ก่ายกอง

เขา​ตัดสินใจ​ได้​แล้วก็​สบายใจ​ ​เริ่ม​หารือ​เรื่อง​ซื้อ​บ้าน​กับ​หวัง​ซี​ ​“​คง​ไม่​อาจ​ปล่อย​ให้​เจ้า​ออกเรือน​จาก​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ได้​หรอก​กระมัง​!​”

“​แน่นอน​เจ้าค่ะ​”​ ​หวัง​ซี​เอง​ก็​เห็นด้วย

สอง​พี่น้อง​จึง​ปรึกษา​เรื่อง​ซื้อ​บ้าน​กัน​อีก​กว่า​ครึ่ง​ค่อนวัน​ ​กว่า​จะ​รู้สึกตัว​ก็​เป็นเวลา​จุด​โคมไฟ​ยาม​เย็น​แล้ว

หวัง​ซีกับ​หวัง​เฉิน​เอง​ก็​คร้าน​จะ​กินข้าว​ที่​บ้าน​แล้ว​ ​จึง​ไป​กิน​หม้อ​ไฟ​ร้าน​ที่​มีชื่อ​เรียกว่า​ ​‘​ร้าน​ซุ่น​’​ ​แห่งหนึ​่ง​ใน​จิง​เฉิง​ ​หวัง​ซีนั​่​งอยู​่​ข้างๆ​ ​หม้อ​ไฟ​ที่​ไอ​ร้อน​พวยพุ่ง​ขึ้น​พร้อมกับ​จุ่ม​เนื้อ​แกะ​สด​ใหม่​ลง​ไป​ ​จากนั้น​จิ้ม​ลง​ใน​น้ำจิ้ม​งา​สูตร​เฉพาะ​ของ​จิง​เฉิง​ไป​ด้วย​ ​เล่าเรื่อง​เฉินลั​่ว​ไป​ด้วย​ ​“​…​เขา​ก็​ชอบ​กิน​หม้อ​ไฟ​มาก​เหมือนกัน​ ​วันนั้น​ข้า​เตรียม​เนื้อ​แกะ​ไว้​ห้า​จิน​ ​เขา​กิน​คนเดียว​จน​หมด​ ​ทำเอา​ข้า​ตะลึงพรึงเพริด​ไป​หมด​ ​พอ​ถาม​ข้า​ถึง​ได้​รู้​ว่า​ ​ตั้งแต่​เข้า​วัง​ไป​ตลอด​หนึ่ง​วันหนึ่ง​คืน​นั้น​เขา​ได้​กิน​ขนม​ไป​เพียง​สอง​ชิ้น​เท่านั้น​ ​ยัง​เป็น​ของ​ตกแต่ง​จาน​ที่​ใช้​กัน​ใน​วัง​หลวง​อีกด้วย​ ​ขันที​เด็ก​มีไหวพริบ​ผู้​หนึ่ง​แอบ​เอา​มา​ให้​เขา​…

…​พวกเรา​มอง​พวกเขา​แล้ว​รู้สึก​ว่า​มีส​ถานะ​สูงส่ง​น่านับถือ​ ​แต่​บางครั้ง​ก็​น่าหดหู่​ใจ​เหลือเกิน​ ​พวกเขา​ก็​มี​เวลา​ที่​ลำบาก​เช่นกัน​”

ยัง​เล่าเรื่อง​ที่​ฮ่องเต้​กับ​ฮองเฮา​เหนียง​เหนียง​มีปากเสียง​กัน​ให้​หวัง​เฉิน​ฟัง​ด้วย​ ​“​เมื่อก่อน​ข้า​คิด​ว่า​ ​เนื่องจาก​ได้​เป็น​ถึง​ฮ่องเต้​ ​ย่อม​ต้อง​ดี​ไป​หมด​ทุก​ด้าน​ ​แต่​ผู้ใด​จะ​รู้​ว่า​พึ่งพา​ไม่ได้​ยิ่งกว่า​ท่าน​อา​หก​ของ​พวกเรา​เสียอีก​ ​ที่​นึก​อะไร​ออก​ก็​ไป​ทำ​สิ่ง​นั้น​ ​อยาก​ไป​ไหน​ก็​ไป​ ​แต่​ก็​หา​ได้​ตัดสินใจ​อะไร​อย่าง​ปัจจุบันทันด่วน​ด้วย​จิตใจ​อำมหิต​ ​องค์​ชาย​ทั้งหลาย​มีพ​ระบิ​ดา​เช่นนี้​ก็​ถือว่า​โชคร้าย​นัก​”

กล่าว​ได้​ว่า​ร้าน​ซุ่น​เป็น​ร้านอาหาร​ที่​มี​ขนาดใหญ่​แห่งหนึ​่ง​ ​ตั้งอยู่​ใกล้​กับ​ประตูเมือง​ทาง​ทิศตะวันตก​ ​คนที​่​มารับ​ประทาน​อาหาร​ที่นี่​ส่วนใหญ่​เป็น​ประชาชน​คนธรรมดา​ ​ห้อง​ที่​เรียกว่า​ห้องส่วนตัว​ยัง​กั้น​เอาไว้​ด้วย​ฉาก​กั้น​ฟาง​เท่านั้น​ ​ขาย​เนื้อ​แกะ​เหอ​เท่า​แบบ​ดั้งเดิม​ ​หาก​มิใช่​นักกิน​อย่าง​หวัง​เฉิน​ ​คนที​่​พอ​จะ​มี​ฐานะ​อยู่​บ้าง​อาจม​อง​ข้าม​สถานที่​แห่ง​นี้​ไป​จริงๆ

หวัง​เฉิน​ทำสัญญาณ​บอก​ให้​นาง​อย่า​พูด​ ​กล่าวว่า​ ​“​ต่อไป​จะ​พูด​อะไร​เจ้า​ต้อง​ระวังตัว​หน่อย​แล้ว​ ​อย่า​ปล่อย​ให้​ถูก​คน​มี​เจตนาร้าย​ใช้ประโยชน์​ได้​เชียว​”

หวัง​ซีพ​ยัก​หน้า​หงึกๆ​ ​รู้สึก​ว่า​หลังจาก​เจอ​พี่ชาย​ ​นาง​ก็​คล้าย​กลับ​ไป​เป็น​เด็กน้อย​ที่​ไม่​ค่อย​ใช้​สมอง​ขบคิด​อะไร​อีกครั้ง​ ​อะไร​ก็​ส่ง​ให้​พี่ชาย​จัดการ​ให้​ทั้งหมด

นาง​จึง​ถามถึง​เรื่อง​เฉลิมฉลอง​ปีใหม่​ขึ้น​มา​ ​“​ปีนี​้​ท่าน​พี่​คง​ไม่ได้​กลับบ้าน​แล้ว​ ​นี่​ก็​เป็น​สิ้นปี​อีก​คง​หาบ​้าน​ไม่​ง่าย​ ​เช่นนั้น​ปีนี​้​พวกเรา​ฉลอง​ปีใหม่​ที่​ร้าน​กัน​เถิด​ ​จะ​ได้​กิน​อาหาร​หมักดอง​ฝีมือ​ภรรยา​ของ​หลง​จู๊​ใหญ่​ด้วย​”

หลง​จู๊​ใหญ่​อยู่​ตระกูล​หวัง​มาตั​้ง​แต่​เด็ก​ ​ได้รับ​อิทธิพล​จาก​ตระกูล​หวัง​มา​ไม่น้อย​ ​จึง​ค่อนข้าง​พิถีพิถัน​เรื่อง​การกิน​ ​ภรรยา​ของ​เขา​หน้าตา​ธรรมดา​สามัญ​ ​พื้นเพ​ยากจน​ ​แต่​เพราะ​มีฝีมือ​ทำอาหาร​หมักดอง​เป็นเลิศ​ ​หลง​จู๊​ใหญ่​จึง​ยืนกราน​แต่ง​กับ​ภรรยา​คน​นี้

ภายหลัง​หลง​จู๊​ใหญ่​มา​จิง​เฉิง​ ​จึง​พาทั​้​งค​รอบ​ครัว​มาด​้วย​โดย​พัก​อยู่​ติดกับ​ร้านค้า

หวัง​เฉิน​หัวเราะ​ฮ่า​ ​กล่าวว่า​ ​“​ได้​เลย​ ​ข้า​จะ​ให้​คน​เก็บกวาด​ลานบ้าน​ด้านหลัง​เอาไว้​ ​ปีนี​้​พวกเรา​ฉลอง​ปีใหม่​กันเอง​ตรง​ลาน​ด้านหลัง​ก็แล้วกัน​”

เมื่อ​เป็น​เช่นนี้​ก็​ต้อง​ไป​เยี่ยม​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​สักครั้ง​หนึ่ง​แล้ว

หวัง​เฉิน​ไม่​ค่อย​อยาก​เจอ​พวกเขา​นัก​ ​ตัดสินใจ​ว่า​จะ​รวบยอด​การ​ไป​คารวะ​วัน​สิ้นปี​กับ​วัน​กราบไหว้​ปีใหม่​เข้าด้วยกัน​ไป​เลย

หวัง​ซี​เอง​ก็​เห็นด้วย​ ​รู้สึก​ว่า​ไม่จำเป็น​ต้อง​สนิท​ชิดเชื้อ​กับ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​มากเกินไป​ ​ยัง​กล่าว​อย่าง​ปวดใจ​แทน​มารดา​ว่า​ ​“​หาก​ท่าน​แม่​รู้​ว่า​หลาย​ปี​ขนาด​นี้​แล้วฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​ก็​ยัง​ไม่​เปลี่ยนไป​เลย​สักนิด​ ​ไม่รู้​ว่า​จะ​เสียใจ​มาก​เพียงใด​”

หวัง​ซี​ออกเรือน​ ​อย่างไร​มารดา​ของ​หวัง​ซีก​็​ต้อง​มาส​่ง​นาง​ที่​จิง​เฉิง​ ​หวัง​เฉิน​กล่าว​อย่าง​ตรึกตรอง​ว่า​ ​“​อย่างไร​ถึง​เวลา​ก็​ต้อง​ได้​เจอกัน​ ​นั่น​ก็​เป็นเรื่อง​ที่​ช่วยไม่ได้​ ​คง​ไม่​อาจ​ขวาง​ไม่​ให้​เจอกัน​หรอก​กระมัง​!​”

ไม่อย่างนั้น​มารดา​เลี้ยง​ของ​เขา​คง​ไม่​ส่ง​บุตรสาว​มา​จิง​เฉิง​ ​ไม่​ส่ง​ไป​อยู่​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​แล้ว

ทั้งสอง​คน​ชวน​กัน​คุย​สัพเพเหระ​ไป​ด้วย​กิน​หม้อ​ไฟ​ไป​ด้วย​ ​ทั้ง​ร่าง​เต็มไปด้วย​ไอ​ร้อน​ ​ตอน​ออกมา​หวัง​ซี​เห็น​ว่า​บน​ถนน​เริ่ม​ห้าม​ออก​นอก​เคหสถาน​แล้ว​ ​จึง​ไป​ค้างคืน​ที่​ร้าน​หนึ่ง​คืน​ ​วันรุ่งขึ้น​ถึง​เดินทาง​กลับ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว

ฉัง​เคอ​เป็นห่วง​นาง​อยู่​ตลอด​ ​เมื่อ​เห็น​นาง​กลับมา​แล้ว​ถึง​ได้​โล่งอก​ ​กล่าว​กับ​สาวใช้​คนสนิท​ว่า​ ​“​นี่​ก็​ใกล้​ปีใหม่​แล้ว​ ​ไม่ว่า​จะ​มีเรื่อง​ทะเลาะเบาะแว้ง​กัน​ด้วย​สาเหตุ​อะไร​ ​ผู้อื่น​รู้​เข้า​ย่อม​ไม่ดี​ ​โชคดี​ที่​ซือ​จู​ไม่​อาจมา​หา​ได้​ตามใจชอบ​อีกแล้ว​”

เมื่อวาน​หวัง​ซี​ไม่อยู่​ ​เป็นครั้งแรก​ที่​หย่ง​เฉิง​โหว​เข้ามา​ยุ่ง​เรื่อง​ของ​เรือน​ชั้นใน​ต่อหน้าฮู​หยิน​ผู้เฒ่า

พูด​อะไร​ทำนอง​ว่า​ต่อไป​หาก​ไม่มี​เทียบ​ขอ​เยี่ยม​ ​ใคร​ยัง​กล้า​ปล่อย​คน​เข้ามา​ตามใจชอบ​อีก​ ​จะ​ถูก​โบย​ยี่สิบ​ครั้ง​และ​เรียก​พ่อค้าคนกลาง​มา​ขาย​ออก​ไป​เสีย

ตอนนั้นฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​โกรธ​จน​เป็นลม​ล้มพับ​ลง​ไป

มารดา​ของ​นาง​มี​ความคิดเห็น​แก่ตัว​ ​กลัว​ว่า​หากฮู​หยิน​ผู้เฒ่า​อาการ​ไม่ดี​จน​ไป​เยือน​แดน​สุขาวดี​อาจจะ​ทำให้​งานแต่ง​ของ​นาง​ล่าช้า​ได้​ ​ครุ่นคิด​กว่า​ครึ่ง​คืน​ ​เช้าตรู่​วันรุ่งขึ้น​จึง​บอกว่า​ต้องการ​ไป​พบ​โหวฮู​หยิน​ ​ตั้งใจ​จะ​ใช้​เรื่อง​ปีใหม่​เป็น​ข้ออ้าง​ใน​การหว่าน​ล้อม​โหวฮู​หยิน

รอ​ให้​ถึง​เดือน​สาม​ของ​ปีหน้า​นาง​ก็​ออกเรือน​แล้ว​ ​เหตุผล​ของ​มารดา​นาง​ก็​คือ​ ​“​ไม่ว่า​มัน​จะ​เป็น​คนตาย​หรือ​เรือ​ล่ม​ ​พวกเรา​ซ่อนตัว​อยู่​ให้​ห่าง​เข้า​ไว้​ก็​ใช้ได้​แล้ว​”

ฉัง​เคอ​รู้สึก​สลดใจ​ยิ่ง

เมื่อก่อน​มารดา​นาง​เป็น​คนอ่อนแอ​และ​ขี้ขลาด​คน​หนึ่ง​ ​แต่​ถูก​บีบคั้น​จน​กลายเป็น​คน​เช่นนี้​ไป​แล้ว

ทว่า​ก็ดี​เหมือนกัน​ ​เป็น​คนเก่ง​กาจ​เสียบ​้าง​ ​จะ​ได้​ถูก​คน​รังแก​น้อยลง​อีก​สักหน่อย

…………………………………………………………….