ตอนที่233ทากัตซูกิมาโกโตะเจอกับจอห์นนี่

เคลียร์อิเซไกกับเทพธิดาผู้ศรัทธาศูนย์

233 ทากัตซูกิ มาโกโตะ เจอกับจอห์นนี่

 

จอห์นนี่ วอล์คเกอร์

 

เขาเป็นปู่ทวดของลูซี่ และตาของโรซาลี-ซัง

 

เมื่อพูดมันแบบนั้น เขาฟังดูเหมือนคนใกล้ชิด แต่ในตำนานของฮีโร่อาเบล ไม่มีข้อมูลเกี่ยวกับเขามาก

 

มันไม่ได้ถูกเขียนว่าเมื่อไหร่ที่เขากลายเป็นสหายของฮีโร่อาเบล

 

จู่ๆ เขาก็ปรากฏขึ้นมาประมาณกลางๆของหนังสือภาพ

 

นั่นทำไมผมไม่คิดว่าผมจะเจอเขาเร็วแบบนี้

 

(ยังไงซะ นี่ในตัวเองมันสะดวก…) (มาโกโตะ)

 

คนที่จะปราบเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่คืดฮีโร่แห่งแสง อาเบล หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนา ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ นักธนูเวทมนตร์จอห์นนี่

 

นั่นเป็นประวัติศาสตร์ที่ผมถูกบอกนับครั้งไม่ถ้วนในวิหารแห่งน้ำ

 

จอห์นนี่ วอล์คเกอร์ นั้นไม่ต้องสงสัยเลยว่าเป็นหนึ่งในคนที่สำคัญที่สุด

 

ผมสามารถที่จะยืนยันความปลอดภัยของเขาได้

 

ฮีโร่อาเบล และปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะได้เป็นสหายของเขาแล้ว

 

ที่เหลือคือหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนา

 

(นี่ค่อนข้างเป็นปัญหา…) (มาโกโตะ)

 

บางเรื่องพูดว่าฮีโราอาเบลและหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนาเกิดในหมู่บ้านเดียวกัน และเป็น {เพื่อนในวัยเด็ก}

 

พูดอีกอย่าง มันจะแปลกที่พวกเขาไม่อยู่ด้วยกันแล้ว

 

แต่สำหรับตอนนี้ หญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนาไม่ออกมาจากปากของโวล์ค-ซัง จูเลียตต้า-ซังหรือฮีโร่อาเบลเลย

 

(เป็นไปได้มั้ยว่าเธอตายเหมือนฮีโร่ไฟ-ซัง…?) (มาโกโตะ)

 

ไม่ ไม่ ผมรีบเกินไปที่นี่

 

การที่ฮีโร่อาเบลถูกจับที่ปราสาทลอร์ดปีศาจไม่ได้ปรากฏขึ้นในหนังสือภาพ ดังนั้นมันควรจะดีกว่าที่จะคิดว่าประวัติศาสตร์ได้เปลี่ยนไปแล้ว

 

ผมมั่นใจว่าหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนาสบายดีที่ไหนซักแห่ง…ผมอยากจะเชื่อว่าเป็นอย่างนั้น

 

ผมจะรับข้อมูลออกมาสบายๆ จากบางคนเหมือนจูเลียตต้า-ซัง…

 

ถ้าผมใช้ข้อมูลจากอนาคตมากเกินไป ตัวตนของผมจะถูกสงสัย

 

มันโอเคถ้าผมแค่ถูกสงสัย แต่ถ้าผมอธิบายมัน ‘ชั้นมาจาก 1,000 ข้างหน้าในอนาคต’ พวกเขาจะคิดว่าผมบ้า

 

และดังนั้น ผมจะปล่อยเรื่องของหญิงสาวศักดิ์สิทธิ์แอนนาไว้ภายหลัง

 

ที่สำคัญกว่านั้น จอห์นนี่ วอล์คเกอร์มาก่อน

 

นักธนูเวทมนตร์ในตำนาน

 

แต่เขาดูเหมือนจะมีดาบห้อยอยู่ที่เอวของเขา

 

ผมไม่เห็นธนู

 

เขาถูกล้อมโดยคนมากมาย และกินอยู่

 

เขาเป็นคนที่มีอิทธิพลในเมืองนี้ และเป็นหนึ่งใน ‘สหายแท้’ ของการปราบเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่

 

มันจะดีกว่าที่จะรู้จักเขา

 

ผมควรจะทักทายเขามั้ย?

 

“ชั้นจะไปแปปนะ” (มาโกโตะป

 

“เอ๋? มาโกโตะ-ซามะ?” (โมโมะ)

 

“มาโกโตะ-โดโนะ นายจะไปที่ไหน?” (โวล์ค)

 

เมื่อผมยืนขึ้น โมโมะและโวล์ค-ซังถามผม

 

“ชั้นจะทักทายจอห์นนี่-ซัง” (มาโกโตะ)

 

“เออ๋~ นายมีรสนิยมที่แปลก มาโกโตะ-คุง คนนั้นไม่มีมารยาท -โดยเฉพาะกับผู้ชาย” (จูเลียตต้า)

 

“จริง…เหรอ?” (มาโกโตะ)

 

แต่พวกเขาพูดว่าเขาเป็นคนเจ้าชู้ ดังนั้นมันฟังดูมีเหตุุผล

 

ผมเข้าหาโต๊ะใหญ่ที่จอห์นนี่กินอยู่อย่างช้าๆ

 

มีผู้หญิงมากมายรอบๆเขา

 

เอลฟ์ที่สวย กึ่งสัตว์หูแมวและหูกระต่ายได้ล้อมเขาและเทแอลกอฮอล์

 

พวกเขาทั้งหมดพูดกัน แลกเปลี่ยนเครื่องดื่ม และสนุกอยู่

 

มันค่อนข้าง…ทำให้ผมนึกถึงกลุ่มของซากุไร-คุงในโรงเรียนมัธยมต้น

 

เอ๋?

 

ไม่ใช่ชีวิตของผมเลี่ยงคนแบบนั้นหรือ?

 

ระหว่างที่ทำมัน แม้ว่าจอห์นนี่อยู่กลางกลุ่มที่เสียงดังและเทแอลก็ฮอล์ ดั่งเขาเบื่ออย่างย่ำแย่

 

ผมเข้าใจว่าทำไม่ พวกเขาเรียกจอห์นนี่ว่าไม่เป็นมิตร

 

คุณต้องการความกล้าเพื่อคุยกับเขาในกลุ่มนั้น…

 

ซักพักหลังจากลังเล บางคนตีไหล่ผม

 

“เฮ้ย น้อง ชั้นได้ยินมาว่านายคือคนที่ช่วยโวล์คและจูเลียตต้า?”

 

เมื่อผมหันไป มีชายแก่ที่มีหนวดหนา

 

ตัดสินจากรูปลักษณ์ ผมคิดว่าเขาเป็นดวาร์ฟ

 

หน้าของเขาเต็มไปด้วยนิสัย แต่ออร่าที่ปกคลุ่มตัวเขา มอบรูปลักษณ์ที่หนา

 

ผมบอกได้ว่าเขาเป็นนักรบที่ผ่านประสบการณ์

 

“ชื่อของชั้นคือ มาโกโตะ ยินดีที่ได้รู้จัก” (มาโกโตะ)

 

“ชั้นเป็นฮีโร่เหล็ก เดคเคล รอคอยที่จะทำงานกับนาย” (เดคเคล!)

 

โออ้

 

ฮีโร่เหล็ก!

 

ผู้นำของแฟคชั่นอื่นที่ผมได้ยินชื่อ หือห์

 

เขาดูแข็งแกร่งจริงๆ มานาที่ปกคลุมตัวเขาเข้มข้น เขาไม่ได้ดูเป็นพวกฮีโร่ที่จะยอมแพ้กับการปราบลอร์ดปีศาจ…

 

“ช-ใช่ เหมือนกันที่นี่” (มาโกโตะ)

 

ผมจับมือที่เขายื่นออกมา

 

“โวล์คชมนายถึงสวรรค์เลย แต่นายไม่ได้ดูแข็งแกร่งเลยซักนิด ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า! ฮ่า!” (เดคเคล)

 

“เข้าใจแล้ว…” (มาโกโตะ)

 

ผมถูกหัวเราะใส่

 

ยังไงซะ ผมชินกับการถูกเห็นว่าอ่อนแอ ดังนั้นมันโอเคนะ

 

“เฮ้ ได้โปรดหยุดโวล์คและจูเลียตต้า พวกเค้าพูดว่าพวกเค้าอยากไปท้าทายลอร์ดปีศาจอีกครั้ง พูดจากใจแล้ว แม้แต่ฮีโร่ไฟโอลก้าที่แข็งแกร่งมากยังไม่เทียบเลย การเอาชนะลอร์ดปีศาจนั้นมันประสาทหลอนแล้ว” (เดคเคล)

 

“แล้วก็ ชั้นมีลูกที่กำลังจะ 7 ขวบ ชั้นต้องมีชีวิตอยู่จนเธอตัวใหญ่! เราควรจะหยุดการต่อสู้ที่บุ่มบ่าม! ไม่ใช่ว่านายคิดอย่างเดียวกันเหรอ?” (เดคเคล)

 

“ลูกสาวของนาย…” (มาโกโตะ)

 

เข้าใจแล้ว

 

การที่เขาไม่ท้าทายลอร์ดปีศาจ การที่เขายอมแพ้กับพาการเอาชนะลอร์ดปีศาจมันไม่ใช่เพราะเขาไม่มีความกล้า…

 

มีกรณีที่คนหนึ่งมีครอบครังวและมีบางอย่างให้ปกป้อง

 

“นายมีน้องสาวกับนายด้วยไม่ใช่เหรอ น้องชาย?” (เดคเคล)

 

“เอ๋?” (มาโกโตะ)

 

น้องสาว?

 

ผมไม่มีญาติ

 

ผมเป็นลูกคนเดียว

 

“มาโกโตะ-ซามะ?” (โมโมะ)

 

“นายมีน้องสาวที่น่ารักแบบนี้” (เดคเคล)

 

โมโมะมา บางทีเราอจจะเสียงดัง

 

อ้าา งั้นเขาคิดว่าโมโมะเป็นน้องสาวของผม

 

แต่เราดูไม่เหมือนกันเลยซักนิดนะ

 

แล้วก็ ผมจะไม่ให้น้องสาวเรียกผม ‘-ซามะ’

 

“เฮ้ เดคเคล อย่าใส่เรื่องแปลกๆเข้าไปในนหัวของมาโกโตะ-คุง เราจะไปท้าทายลอร์ดดปีศาจด้วยใจของเราเอง!” (จูเลียตต้า)

 

แม้แต่จูเลียตต้า-ซังมา

 

“เธอพูดอย่างนั้น แต่รอบนี้มันอันตราย ใช่มั้ย? เธอควรจะหยุด” (เดคเคล)

 

“ไม่อยากอ่ะ! ถ้าฮีโร่ยอมแพ้ งั้นโลกนี้นี่จบเห่แล้ว!” (จูเลียตต้า)

 

“เฮ้ย เฮ้ย เดคเคล จูเลียตต้า ใจเย็น” (โวล์ค)

 

โวล์ค-ซังทำให้ทั้งสองคนที่โต้เถียงกันอยู่ใจเย็น

 

ฮีโร่อาเบลไม่มีส่วนร่วมในเรื่องนี้ และเพียงแต่ดู

 

“เฮ้ นายจะยอมแพ้ที่จะปราบๆลอร์ดปีศาจ ใช่มั้ย?” (เดคเคล)

 

“นายจะสู้ลอร์ดปีศาจ ใช่มั้ย มาโกโตะ-คุง?!” (จูเลียตต้า)

 

เดคเคล-ซังและจูเลียตต้า-ซังได้กดดันผม

 

คำพูดลอยอยู่ตรงหน้าผม

 

[{คุณจะเลือกฝั่งไหน?}]

 

-{ฮีโร่เหล็ก}

 

-{ฮีโร่ไม้}

 

ตัวเลือก

 

แต่ผมเอียงหัว

 

ปราบลอร์ดปีศาจ? ไม่ปราบลอร์ดปีศาจ

 

ไม่ไม่ไม่ นั่นไม่ถูก ผู้เล่นอาร์พีจี-ซัง?

 

คำตอบของผมก็คือ…

 

“ชั้นจะเอาชนะลอร์ดปีศาจ และจากนั้นเอาชนะเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ รู้มั้ย?” (มาโกโตะ)

 

นั่นควรจะเป็นตัวเลือกที่ถูก

 

เพราะทั้งหมดเรามีผู้กอบกู้อาเบลอยู่กับเรา

 

แต่ในทันทีที่ผมพูดอย่างนั้น สองคนมีหน้าที่ตกใจ

 

การสนทนาหยุด

 

ทุกคนในโรงอาหารมองมาทางนี้

 

“ไม่ ไม่ น้องชาย ไม่ว่านายจะพูดมันยังไง นั่น…” (เดคเคล)

 

“ช-ใช่… เจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่เป็นเทพเจ้าของปีศาจรู้มั้ย มันแค่…” (จูเลียตต้า)

 

เอ๋?

 

ไม่มีคนที่จะพูดว่าเขาอยากปราบเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่หรือ?

 

ดูเหมือนคำตอบผมจะไม่ใช่อันที่ถูกต้อง

 

“โอ้ มนุษย์ฮีโร่-ซัง ชั้นไม่ถือที่นายเครื่องร้อนด้วยตัวในเอง แต่เมืองนี้ของเรากึ่งมนุษย์ ชั้นจะให้คนที่สร้างปัญหาออกไป เข้าใจมั้ย?”

 

ชายกึ่งสัตว์จำนวนหนึ่งได้ยินการสนทนาของเราและมาทางนี้

 

คนที่อยู่ที่โต๊ะของจอห์นนี่-ซัง

 

“อย่าคิดบางอย่างโง่ๆอย่างสู้กับลอร์ดปีศาจ เพราาะทั้งหมดมนุษย์นั้นอ่อนแอ”

 

“ตั้งแต่ทีแรก ก่อนจะพูดเกี่ยวกับเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่และลอร์ดปีศาจ นายไม่ได้เอาชนะแม้แต่ผู้บัญชาการของพวกเขา”

 

“พูดไร้สาระหลังจากปล่อยคนที่ฟาร์มมนุษย์เป็นอิสระแล้วดีมั้ย?”

 

กึ่งสัตว์คนอื่นที่อยู่รอบๆจอห์นนี่ก็มาด้วย

 

ตัดสินจากออร่ารอบตัวของพวกเขา พวกเขาทั้งหมดค่อนข้างจะแข็งแกร่ง

 

เดคเคล-ซังและจูเลียตต้า-ซังทำสีหน้ากระอักกระอ่วน

 

ดูเหมือนจุดยืนของฮีโร่นั้นต่ำ

 

ในทันทีนั้น บางคนมาข้างหน้า

 

“มาโกโตะ-ซังได้เอาชนะหนึ่งในผู้บัญชาการของลอร์ดปีศาจ ปีศาจบาลามที่ตีไม่เข้า!” (อาเบล)

 

“นั่นใช่แล้ว! มาโกโตะ-ซามะ แข็งแกร่งมากๆ!” (โมโมะ)

 

ฮีโร่อาเบลและโมโมะ

 

“““เอ๋?”””

 

ฮีโร่ทุกคนทำสีหน้าที่ตกใจเริ่มด้วยโวล์ค-ซัง

 

เดี๋ยว ผมไม่อยากให้นายพูดอย่างนั้น!

 

ผมไม่อยากจะแพร่ชื่อของผมในยุคนี้

 

…ผมควรจะให้พวกเขาปิดปากในครั้งหน้า

 

“นาย…เอาชนะปีศาจบาลามที่ตีไม่เข้าเหรอ…?”

 

“ยังไงซะ ใช่…” (มาโกโตะ)

 

หนึ่งในกึ่งสัตว์ถาม และผมตอบอย่างไม่เต็มใจ

 

“ชั้นไม่เชื่อเรื่องนั้น!”

 

“ชายที่ผอมแข็งแกร่งจริงๆเหรอ?”

 

“ปีศาจบาลามที่ตีไม่เข้าเป็นหนึ่งในผู้บัญชาการที่อายุมากที่สุดของลอร์ดปีศาจ”

 

“โอเค ชั้นจะตรวจสอบความกล้าหาญของเค้า ชั้นที่พูดว่าเป็นมือขวาของจอห์นนี่-ซามะ!”

 

ผมรู้สึกเหมือนว่านี่จะเปลี่ยนเป็นมีปัญหา

 

“เดี๋ยว เดี๋ยว นายต้องไม่ทำนะ มาโกโตะ-คุงเหนื่อยจากการเดินทางไกล” (จูเลียตต้า)

 

“เขาเป็นนักรบที่แข็งแกร่งที่เอาชนะผู้บัญชาการลอร์ดปีศาจ ใช่มั้ย? นี่มันแค่ออกกำลังกายเบาๆ”

 

จูเลียตต้า-ซังพยายามจะหยุดมัน แต่กึ่งสัตว์เครื่องร้อนแล้ว

 

นี่ทำให้ผมนึกถึงเวลานั้นของเกราลท์-ซัง

 

หรือเหมือนกับ กึ่งสัตว์-ซังนี้ดูเหมือนจะแข็งแกร่งจริงๆ เมื่อตัดสินจากออร่าของเขามากกว่า

 

‘ชั้นเลี่ยงการเผชิญหน้าได้วิธีใดวิธีหนึ่งมั้ย?’ คือที่ผมคิดเมื่อ…

 

“ศ-ศัตรู โจมตตตตตี!!”

 

คนเฝ้าระวังวิ่งเข้ามาด้วยหน้าที่ซีดขาว

 

“ศ-ศัตรูโจมตี! ศัตรูโจมตี! ทุกคน วิ่งหนี!!”

 

ทุกคนในเมืองดันเจี้ยนวุ่นวายกับเรื่องนี้

 

สีหน้าของฮีโร่ดิน-ซังและฮีโร่ไม้-ซังเปลี่ยน

 

เหมือนกันกับคนกึ่งสัตว์ และฮีโร่เหล็ก-ซัง

 

ทุกคนวางมือไปที่อาวุธของพวกเขา

 

“ยังไงซะ อย่าตกใจ เรามีผู้อาวุโสสูงสุดตอนนี้”

 

“อะไรมา? มังกร? ปีศาจ?”

 

“อย่าทำหน้าที่น่าสมเพชอย่างนั้นสิ เพราะทั้งหมดจอห์นนี่-ซามะอยู่ที่นี่…”

 

เอลฟ์และกึ่งสัตว์เชื่อใจในจอห์นนี่-ซังมาก พวกเขาค่อนข้างใจเย็น

 

แต่คำพูดต่อไปทำให้สีของหน้าพวกเขาเปลี่ยน

 

“ล-ลอร์ดปีศาจ! ลอร์ดปีศาจเคนมา!!”

 

เสียงกรีดร้องดังก้องอยู่ในเมืองดันเจี้ยน

 

 

 

เป้าหมายเดือน 5/66

ค่าเน็ต 200/200

กาแฟ 300/300

ค่าไฟ 500/1000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

 

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ Facebook: “wayuwayu แปล” Line: @326jilhj

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน แจ้งได้ที่ Facebook และ Line

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook,Line และ Discord