ตอนที่ 520 การต่อสู้ระหว่างหญิงสาวทั้งสามคน
แปล Tarhai
“ไปเถอะ ไปกินข้าวที่บ้านหลิวหรูหยานกัน” หลินเสวี่ยกล่าวอย่างฮึกเหิม
ฉิงเฟิงพูดไม่ออกเมื่อเห็นอาการตื่นเต้นของหลินเสวี่ย เธอดูไม่เหมือนไม่คนที่กำลังจะไปพบหน้าคู่แข่งความรักเลย มันเหมือนกับว่าเธอกำลังจะไปรบกับศัตรูเสียมากกว่า
“หลินเสวี่ย พวกเราควรจะซื้อของขวัญอะไรไปฝากหลิวหรูหยานหน่อยมั้ย ?” ฉิงเฟิงถามด้วยรอยยิ้ม
หลินเสวี่ยส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ต้อง ชั้นแค่ไปกินข้าว ครั้งที่แล้วหล่อนโอ้อวดความร่ำรวยต่อหน้าชั้นดีนัก ดังนั้นคอยดูเถอะชั้นจะกินเยอะๆให้เธอถังแตกไปเลย !”
ฉิงเฟิงส่ายหน้าให้กับความฉุนเฉียวอย่างไร้สาระของหลินเสวี่ย ปกติแล้วเธอเป็นผู้หญิงที่เยือกเย็นและมีความสุขุม แต่ไอคิวของเธอกลับลดลงอย่างมากเมื่อคิดว่ากำลังจะต่อสู้กับหลิวหรูหยาน
หลินเสวี่ยพูดว่าเธอจะกินข้าวบ้านหลิวหรูหยานให้เยอะๆจนเธอถังแตกงั้นหรือ ?
แต่ว่าหลิวหรูหยานเป็น CEO ของบริษัทหลิวและเป็นเศรษฐินีคนหนึ่ง หลินเสวี่ยจะกินข้าวบ้านเธอจนเธอถังแตกไปได้อย่างไร ?
“อะไร ? ทำไมคุณถึงมองชั้นแบบนี้ ?” หลินเสวี่ยกล่าวอย่างไม่ค่อยพอใจ
ฉิงเฟิงส่ายหน้าอย่างรวดเร็วและพูดว่า “ไม่มีอะไร ไปกันเถอะ ! ไปกินข้าวบ้านหลิวหรูหยานให้เยอะๆ กินจนเธอหมดเนื้อหมดตัวไปเลย !”
ในที่สุดหลินเสวี่ยก็มีรอยยิ้ม ความจริงเธอรู้อยู่แล้วว่ามันเป็นไปไม่ได้สำหรับเธอและฉิงเฟิงที่จะให้หลิวหรูหยานเลี้ยงข้าวจนถังแตก เพราะหลิวหรูหยานร่ำรวยมหาศาล
แต่ความคิดของหลินเสวี่ยนั้นเรียบง่ายมาก เธอแค่จะไปกินข้าวฟรีและก่อกวนให้หลิวหรูหยานอยู่ไม่สุขเท่านั้นเอง
หลินเสวี่ยขับรถไปที่วิลล่าของหลิวหรูหยาน เนื่องจากพวกเธอทั้งสองคนอาศัยอยู่ในชุมชนเดียวกัน เธอจึงคุ้นเคยกับเส้นทางมาก ในไม่ช้าพวกเขาก็มาถึงวิลล่าหมายเลข
14
ปัง ปัง ปัง !
หลินเสวี่ยมาถึงวิลล่า14 ของหลิวหรูหยาน เธอเจตนาเคาะประตูอย่างรุนแรง
ปึง !
หลิวเจียวเจียวเปิดประตูออกมาและกล่าวอย่างหงุดหงิด “ใครกันเนี่ย ? ทำไมเคาะประตูดังขนาดนี้ ?”
ความสุขปรากฏขึ้นบนใบหน้าของหลิวเจียวเจียวเมื่อเธอเห็นฉิงเฟิง เธอกำลังจะเอ่ยปากเรียกเขาว่า ‘พี่เขย’ แต่ฉิงเฟิงรีบกล่าวอย่างรวดเร็วว่า “โอ้ ! สวัสดี หลิวเจียวเจียว นี่เป็นภรรยาของฉัน หลินเสวี่ย แล้ววันนี้คุณไม่มีเรียนหรือ ?”
หลิวเจียวเจียวอึ้งเมื่อได้ยินคำพูดของฉิงเฟิง ในที่สุดเธอก็สังเกตเห็นหลินเสวี่ยและมีประกายแห่งความว้าวุ่นปรากฏบนใบหน้าของเธอ
หลิวเจียวเจียวย่อมไม่ถูกโฉลกกับหลินเสวี่ยเป็นธรรมดา เธอเป็นน้องสาวของหลิวหรูหยาน ซึ่งหลิวหรูหยานมีความสัมพันธ์ที่ไม่ค่อยดีกับหลินเสวี่ย ในฐานะน้องสาวของเธอ หลิวเจียวเจียวไม่ชอบเธอก็เป็นเรื่องปกติ
หลิวเจียวเจียวเป็นคนฉลาด เธอรู้ว่าเธอไม่สามารถเรียกขานฉิงเฟิงว่าพี่เขยต่อหน้าหลินเสวี่ยได้ ไม่งั้นหลินเสวี่ยต้องทุบตีฉิงเฟิงจนบ้านแตกแน่
“ฉิงเฟิง ทำไมคุณถึงมาที่นี่ได้ละ ?” หลินเจียวเจียวเรียกฉิงเฟิงด้วยชื่อของเขา
ฉิงเฟิงถอนหายใจด้วยความโล่งใจและมองไปที่หลิวเจียวเจียว เห็นได้ชัดว่าน้องสะใภ้เป็นคนฉลาดมาก เป็นเรื่องดีที่เธอไม่ได้เรียกเขาว่า ‘พี่เขย’ ไม่งั้นหลินเสวี่ยต้องรู้แน่
“เจียวเจียว พวกเรามาที่นี่เพราะพี่สาวของคุณเชิญฉันกับหลินเสวี่ยมาทานอาหารเย็นด้วยกัน” ฉิงเฟิงกล่าวด้วยรอยยิ้ม
หลิวเจียวเจียวกล่าวว่า “โอ้… งั้นเข้ามาก่อนเลย พี่สาวของฉันไปที่ร้านขายของ เธอคงจะกลับมาเร็วๆนี้”
จากนั้นหลิวเจียวเจียวก็พาทั้งสองเข้าไปในวิลล่า
“เจียวเจียว ขอบใจนะ” ฉิงเฟิงกระซิบกับหลิวเจียวเจียวด้วยเสียงต่ำ
หลิวเจียวเจียวพยักหน้าและกล่าวว่า “คุณเป็นหนี้ฉันครั้งหนึ่งนะ”
ฉิงเฟิงพยักหน้ารับทราบ เขายอมตกลงทุกสิ่งทุกอย่างถ้าหลิวเจียวเจียวไม่เรียกเขาว่า ‘พี่เขย’ ต่อหน้าหลินเสวี่ย
เมื่อเห็นว่าหลินเสวี่ยมือเปล่าหลิวเจียวเจียวก็รู้สึกไม่ค่อยพอใจ
“หึ คุณเป็นถึง CEO ของบริษัท แต่คุณกลับไม่ทราบว่าต้องซื้อของขวัญเมื่อมาเยี่ยมบ้านของคนอื่นรึไง ?” หลิวเจียวเจียวกล่าวพึมพำ
หลิวเจียวเจียวตั้งใจทำตัวจู้จี้จุกจิก ซึ่งหลินเสวี่ยสามารถมองออกถึงเจตนาของเธอได้ทันที หลิวเจียวเจียวไม่ค่อยชอบใจในตัวหลินเสวี่ยและต้องการหาเรื่องเธอ
“โอ้ ขอโทษที ชั้นรีบมากินข้าวฟรีที่นี่จึงลืมซื้อของขวัญมาฝาก ไว้คราวหน้าชั้นจะเอาของขวัญมาให้นะ ว่าแต่ครอบครัวคุณยากมากจนถึงขนาดต้องมาเรียกหาของขวัญจากชั้นเลยหรือ ?” หลินเสวี่ยกล่าวด้วยรอยยิ้มแต่น้ำเสียงของเธอเต็มไปการยุแหย่
ถ้าหากหลินเสวี่ยมาเยี่ยมบ้านของคนอื่น แน่นอนว่าเธอจะต้องนำของขวัญมาฝาก อย่างไรก็ตาม เธอไม่เอาของขวัญมาฝากเมื่อมาเยี่ยมบ้านหลิวหรูหยานแน่นอน
หลิวเจียวเจียวไม่พอใจคำพูดของหลินเสวี่ยมาก เธอกล่าวว่า “มิสหลินเสวี่ย พี่สาวของฉันรวยกว่าคุณมาก”
อย่างไรก็ตาม หลินเสวี่ยตอบโต้ด้วยรอยยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “ก็จริงนะที่พี่สาวของคุณรวยกว่าชั้นมาก แล้วยังไงละ เงินเป็นของพี่สาวไม่ใช่ของคุณ ดังนั้นคุณน่าจะจนมาก ไม่งั้นทำไมคุณถึงจะต้องสนใจด้วยว่าชั้นจะเอาของขวัญมาเยี่ยมหรือไม่ละ ?”
คำพูดของหลินเสวี่ยนั้นคมกริบและทำให้หลิวเจียวเจียวเถียงไม่ออก เธอยังเป็นเพียงแค่นักศึกษามหาลัย เธอไม่สามารถเปรียบกับหลินเสวี่ยเรื่องฐานะได้ (นางเอกรึนางร้ายฟะนี่ – – )
หลิวเจียวเจียวโกรธมาก เธอไม่สามารถชนะในเรื่องการโต้เถียงกับหลินเสวี่ยได้ เธอทำได้เพียงเก็บความโกรธไว้ในใจเท่านั้น
ปัง !
ในขณะนี้หลิวหรูหยานก็เปิดประตู เธอกลับมาพอดีและทำให้ความตึงเครียดในกลุ่มผ่อนคลายลง
“พี่สาว พี่กลับมาซะที ! ถ้าพี่ยังไม่กลับมาป่านนี้ฉันคงถูกหลินเสวี่ยรังแกมากกว่านี้แล้ว” หลิวเจียวเจียวกล่าวกับหลิวหรูหยาน
ได้ยินดังนั้นหลิวหรูหยานก็รู้สึกไม่พอใจหลินเสวี่ย เธอยิ่งไม่พอใจมากขึ้นไปอีกเมื่อเธอได้ยินว่าหลินเสวี่ยข่มเหงน้องสาวของเธอ
แต่วันนี้หลินเสวี่ยมาเป็นแขกในบ้านของเธอ ถึงแม้ว่าเธอจะโกรธ แต่เธอก็ไม่สามารถระบายอารมณ์ออกมาได้
“เจียวเจียว, หลินเสวี่ยทำอะไรกับเธอ?” หลิวหรูหยานถาม
หลิวเจียวเจียวเหลือบมองไปที่หลินเสวี่ยและพูดว่า “พี่ เธอบอกว่าฉันมันคนจน”
คิกคิก !
หลิวหรูหยานหัวเราะออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม เธอเดาว่าหลินเสวี่ยคงจะอบรมหลิวเจียวเจียวมากกว่า เธอกล่าวว่า “เจียวเจียว หลินเสวี่ยเขาก็พูดถูกแล้วนี่ เธอไม่ได้รวยเท่าเขา”
หลิวเจียวเจียวเบ้ปากอย่างไม่พอใจและเดินถอยไป
หลิวหรูหยานยิ้มเล็กน้อยและเดินไปหาหลินเสวี่ย เธอกล่าวว่า “ยินดีต้อนรับ”
“โอ้, นี่ผ่านมาไม่กี่วันเอง คุณอ้วนขึ้นเพราะกินมากไปใช่มั้ย ?” หลินเสวี่ยกล่าวด้วยรอยยิ้มขณะจ้องมองไปที่รูปลักษณ์ทรงเสน่ห์ของหลิวหรูหยาน
หือ ? ชั้นอ้วนขึ้น ?
หลิวหรูหยานมึนงงอยู่ครู่หนึ่ง เธอมองไปที่ท้องของเธอและตระหนักได้ว่ามันเริ่มนูนขึ้นมา ท้องของเธอโตขึ้นเนื่องจากการตั้งครรภ์แต่หลินเสวี่ยกลับคิดว่าเธออ้วนขึ้นเพราะกินมากเกินไป
หลิวหรูหยานคิดว่ามันเป็นเรื่องน่าขัน แต่เธอก็ไม่ได้พูดออกมาถึงเรื่องการตั้งครรภ์ของเธอ การตั้งครรภ์ของเธอเป็นความลับสุดยอด
“อ้วนขึ้นก็ดีออก มีน้ำนวลดี เขาว่ากันว่าผู้หญิงอ้วนจะยิ่งโชคดีมากขึ้น”
หลิวหรูหยานกล่าวด้วยรอยยิ้ม
หลินเสวี่ยส่ายหัวและกล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “เมื่อผู้หญิงอ้วนขึ้น เธอคนนั้นก็จะไม่อาจคงความสวยต่อไปได้ และผู้ชายก็จะทิ้งในที่สุด”
หลิวหรูหยานคิ้วขมวดอย่างไม่สบายใจและคิดว่าหลินเสวี่ยกำลังหลอกด่าเธอทางอ้อมโดยการบอกว่าเธอไม่สวยเพราะอ้วนขึ้น ช่างกล้านัก ?
“นี่เป็นความชอบส่วนบุคล มีคนมากมายบอกว่าชั้นสวย ถ้าคุณไม่เชื่อก็ลองถามฉิงเฟิงดูสิ” หลิวหรูหยานกล่าวด้วยรอยยิ้ม
ฉิงเฟิงสะดุ้งโหยง หลิวหรูหยานหาเรื่องซวยให้เขาอีกแล้ว