ตอนที่ 244 เปลี่ยนแปลง

เสน่ห์รักคุณหนูต่างสกุล

“​จิง​เฉิง​วุ่นวาย​มาก​หรือเปล่า​”​ ​หวัง​ซี​ให้​ฉัง​เคอ​นั่งลง​บน​ตั่ง​ตัว​ใหญ่​ข้างหน้า​ต่าง​ ​ไป๋​กั่ว​นำ​น้ำชา​ของว่าง​มา​ขึ้น​โต๊ะ​เสร็จ​แล้ว​ ​นาง​ถึง​ได้​ถาม​ฉัง​เคอ

“​ก็​ไม่เชิง​ว่าวุ​่​นวาย​”​ ​ฉัง​เคอ​กล่าว​อย่าง​ลังเล​ ​ท่าทาง​เหมือน​ไม่รู้​จะ​ให้​คำจำกัดความ​ว่า​อย่างไร​ ​“​ก็​แค่​ทุกคน​ต่าง​เคร่งเครียด​ ​ทุก​จวน​ต่าง​ควบคุม​บุตรหลาน​ใน​บ้าน​ไม่​ให้​ออก​ไป​ข้างนอก​ ​ประชาชน​คน​ทั่วไป​ก็​ปฏิบัติตาม​คน​ตระกูล​ใหญ่​ตระกูล​โต​ไป​ด้วย​ ​บน​ถนน​เงียบเชียบ​ ​หน่วย​รักษา​ความสงบ​ของ​เมืองหลวง​ทั้ง​ห้า​ ​กองพล​ขนนก​ ​และ​กองพล​ทองคำ​ต่าง​งดเว้น​การลากัน​ทั้งหมด​ ​ไม่รู้​ว่า​ต้องการ​ทำ​อะไร​…

…​เนื่องจาก​ครอบครัว​พวก​ข้า​เป็น​เพียง​คนธรรมดา​ ​สู้​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ไม่ได้​ ​สามี​กลัว​ว่า​หาก​ถึง​เวลา​แล้ว​เกิด​อะไร​ขึ้น​ ​จะ​ดูแล​ข้า​ไม่ได้​ ​ถึง​ได้​ให้​ข้ามา​หลบ​ทิศทาง​ลม​กับ​เจ้าที่​นี่​”

บัดนี้​เวิน​เจิง​ยังอยู่​กองพล​ทองคำ

“​แล้ว​องค์​ชาย​รอง​ออกจาก​เมืองหลวง​หรือยัง​”​ ​หวัง​ซี​ถาม

“​ยัง​”​ ​เดินทาง​มา​ภูเขา​ตะวันตก​ครานี​้​ ​เวิน​เจิง​พูด​เรื่อง​ต่างๆ​ ​กับ​ฉัง​เคอ​ไม่น้อย​ ​“​ว่า​กัน​ว่า​ฮองเฮา​เหนียง​เหนียง​ประชวร​ ​ต้องการ​ให้​องค์​ชาย​รอง​เฝ้าไข้​ ​รอ​ฮองเฮา​เหนียง​เหนียง​ดีขึ้น​แล้ว​ ​องค์​ชาย​รอง​ค่อย​ออกเดินทาง​ไป​เล่อ​ซาน​”

เกรง​ว่า​ตระกูลปั​๋ว​คง​โมโห​แย่​แล้ว

ถัดจาก​นั้น​ก็​เป็น​เฉินลั​่ว​ ​ฮ่องเต้​ให้​เขา​ไป​ควบคุม​ดูแล​กองพล​ทองคำ​ ​ก็​เพราะ​ตัดสินใจ​แล้ว​ว่า​จะ​ให้​เขา​ร่วมเป็นร่วมตาย​กับ​กองพล​ทองคำ​ ​กล่าวคือ​ ​หาก​สั่งการ​เฉินลั​่ว​ได้​ ​ย่อม​เท่ากับ​ว่า​สั่งการ​กองพล​ทองคำ​ได้​ ​แต่​ถ้า​สั่งการ​เฉินลั​่ว​ไม่ได้​ ​เช่นนั้น​ก็​ให้​เฉินลั​่ว​หาย​ไป​พร้อมกับ​กองพล​ทองคำ​โดย​ไม่ต้อง​ถามหา​หลักการ​เหตุผล​อะไร​อีก

โชคดี​ที่​ไม่ว่า​จิง​เฉิง​จะ​วุ่นวาย​อย่างไร​ ​ตระกูล​ใหญ่​ทรงอำนาจ​ที่​อาศัย​อยู่​ใน​เขต​ต้าสือ​ยง​และ​เขต​เสี่ยว​สือ​ยง​เหล่านั้น​ต่าง​ไม่มีใคร​กล้า​สร้าง​ความวุ่นวาย​ให้​ ​ลำบาก​ก็​แต่​ครอบครัว​อย่าง​คน​สกุล​หวง​ที่​ฉัง​เหยี​ยน​แต่ง​เข้าไป​ ​พอ​จะ​มีเงินทอง​บ้าง​ ​แต่​ก็​ไม่​ค่อย​มีอิทธิพล​และ​อำนาจ​ ​มี​ขอทาน​มา​เกาะแกะ​บ่อยครั้ง​ ​มา​เคาะ​ประตู​ส่งเสียง​ดัง​จน​หลอก​เอา​เงินได้​บ้าง​จริงๆ​ ​ทว่า​ก็​ไม่กล้า​ทำ​อะไร​รุนแรง​จน​เป็น​เหตุ​ถึงแก่ชีวิต​ได้​ ​ตระกูล​หวง​เอง​ก็​เข้าใจ​กระจ่างแจ้ง​ดี​ ​ได้​แต่​เจรจา​เป็น​ครั้ง​ๆ​ ​ไป​ ​จ่าย​เงิน​ออก​ไป​ทีละน้อย​ ​เพียง​หวัง​ว่า​จะ​ได้​จ่าย​ออก​ไป​น้อยที่สุด

สถานการณ์​เช่นนี้​กลับ​บีบคั้น​จน​ฉัง​เหยี​ยน​รู้สึก​ว่า​ตัวเอง​กำลังจะ​เป็นบ้า​แล้ว

นาง​เป็น​หญิงสาว​ของ​จวน​หย่ง​เฉิง​โหว​ ​ตั้งแต่​เล็ก​จน​โต​ไม่เคย​ถูก​ดูแคลน​เช่นนี้​มาก​่อน​ ​จึง​เหมือน​ตัวปัญหา​ที่​ถูก​คน​รังแก​ ​อารมณ์​ของ​นาง​ปะทุ​ขึ้น​ทุกวัน​ ​แต่​ก็​รู้​ว่านี​่​เป็นเรื่อง​ที่​ทำ​อะไร​ไม่ได้​ ​ก็​เลย​ได้​แต่​อดกลั้น​เอาไว้

หวัง​ซี​เอง​ก็​อารมณ์​ไม่​ค่อย​ดีนัก​เช่นกัน

ไม่ว่า​จะ​เป็น​นาง​หรือ​หวัง​เฉิน​ ​ต่าง​ให้​คน​ไป​สืบ​ข่าว​ใน​เมืองหลวง​อยู่​บ่อยครั้ง​ ​ประเดี๋ยว​ก็​ว่า​ฮ่องเต้​พิโรธ​จน​ประชวร​ ​ประเดี๋ยว​ก็​ว่า​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​รวบรวม​กำลัง​พล​ ​ตัดขาด​การติด​ต่อ​ระหว่าง​จิง​เฉิง​กับ​รอบนอก​ ​ต่อให้​มี​คน​อยาก​มาช​่ว​ยก​ษัตริย์​ก็​ทำไม​่​ได้​ ​ประเดี๋ยว​ก็​ว่า​เหล่า​ขุนนาง​ใหญ่​ต่าง​คุกเข่า​อยู่​หน้าท้อง​พระ​โรง​จิน​หลวน​ ​หาก​ฮ่องเต้​ไม่​ถอน​พระราช​โองการ​เรื่อง​ให้​องค์​ชาย​รอง​ไป​ปกครอง​เมือง​ศักดินา​ ​พวกเขา​ก็​จะ​ไม่​ลุกขึ้น​ ​ประเดี๋ยว​ก็​ว่า​มี​ฝ่าย​ร้องเรียน​บุกเข้าไป​ที่​ท้องพระโรง​จิน​หลวน​…

บางอย่าง​ฟัง​แล้ว​ค่อนข้าง​น่า​เหลือเชื่อ​ ​ทว่า​บางอย่าง​ก็​ทำให้​คน​อด​คิดมาก​ไม่ได้

ทน​ใช้ชีวิต​เช่นนี้​อยู่​ครึ่ง​เดือน​ ​ทันใดนั้น​มี​ค่ำคืน​หนึ่ง​ท้องฟ้า​เหนือ​จิง​เฉิง​มี​เปลวไฟ​สว่างไสว​กิน​พื้นที่​ไป​กว่า​ครึ่ง​ ​หวัง​ซี​และ​หวัง​เฉิน​ที่อยู่​ไกล​ถึง​ภูเขา​ตะวันตก​ต่าง​ถูก​ปลุก​จาก​การ​หลับใหล​ ​ยืน​อยู่​ใน​ลานบ้าน​ก็​ยัง​เห็นได้ชัด

นี่​เกิด​การจลาจล​หรือ

หวัง​ซี​รู้สึก​หัวใจ​เย็นยะเยือก

เฉินลั​่ว​เป็น​คน​นำ​ทหาร​ ​และ​ทหาร​ที่​เขา​นำ​ยัง​เป็นกอง​พล​ส่วนพระองค์​ ​ไม่ว่า​ครั้งนี้​เขา​จะ​ยืน​ข้าง​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​หรือ​ยืน​ข้าง​ฮ่องเต้​ ​ล้วน​มีโอกาส​เจอกัน​ใน​สมรภูมิ​ทั้งสิ้น

มี​การต่อสู้​ทางทหาร​ ​ย่อม​มี​การ​บาดเจ็บ​และ​ความตาย

ยิ่ง​ไม่ต้อง​พูดถึง​การ​เลือก​ผิด​ฝั่ง​ในเวลานี้​หรือ​การถู​กคิ​ดบัญ​ชี​หลัง​การ​เก็บเกี่ยว​เลย

หวัง​ซี​ไม่รู้​จะ​พูด​อะไร​ดี​แล้ว

นาง​คุกเข่า​อยู่​ใน​ห้อง​พระ​สวดมนต์​ไป​ตลอดทั้ง​คืน

เช้าตรู่​วันรุ่งขึ้น​ ​เฉิน​อวี​้​เร่ง​เดินทาง​ฝ่า​ลม​ฝ่า​ฝุ่น​มารา​ยงาน​หวัง​ซี​ใน​สภาพ​ยุ่งเหยิง​ ​“​ไม่เป็นไร​แล้ว​ขอรับ​ไม่เป็นไร​แล้ว​ ​ฮ่องเต้​ทรง​แต่งตั้ง​องค์​ชาย​รอง​เป็น​รัชทายาท​แล้ว​ ​ต่อไป​พวกเรา​ก็​ไม่ต้อง​เป็นห่วง​อะไร​แล้ว​ขอรับ​”

กล่าว​จบ​ถึงกับ​ขาอ่อน​ไป​ทั้งสอง​ข้าง​ ​กว่า​ครู่ใหญ่​ก็​ยัง​ลุกขึ้น​มา​ไม่ได้

หลง​จู๊​ใหญ่​รีบ​ก้าว​ออก​ไป​ประคอง​เขา​เอาไว้​ ​หวัง​ซี​และ​คนอื่นๆ​ ​ถึง​ได้​รู้​ว่า​ช่วง​ที่ผ่านมา​เกิด​อะไร​ขึ้น​บ้าง

เดิมที​ฮ่องเต้​ตัดสินใจ​ส่ง​องค์​ชาย​รอง​ไป​สู่​จง​ ​แล้ว​เก็บ​องค์​ชาย​ใหญ่​ไว้​เพื่อให้​ผู้อื่น​เข้าใจผิด​คิด​ว่า​เขา​จะ​แต่งตั้ง​องค์​ชาย​ใหญ่​เป็น​รัชทายาท​ ​เมื่อ​เป็น​เช่นนี้​ ​ตระกูลปั​๋ว​ย่อม​ไม่​ยินยอม​ ​ขอ​เพียง​ตระกูลปั​๋​วก​ล้า​ทำ​อะไร​ไม่เหมาะสม​ออกมา​ ​ฮ่องเต้​ก็​มี​ข้ออ้าง​และ​โอกาส​ใน​การ​จัดการ​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​แล้ว

เวลานี้​ฮองเฮา​ย่อม​ไม่ยอม​ปล่อย​ให้​องค์​ชาย​รอง​ออกจาก​เมืองหลวง​ ​จึง​แสร้ง​ประชวร​เพื่อ​รั้ง​องค์​ชาย​รอง​ไว้​ที่​จิง​เฉิง​ชั่วคราว​ ​เตรียม​ไป​ปรึกษา​หา​แผนการ​ที่​ปลอดภัย​ที่สุด​กับ​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ

องค์​ชาย​รอง​เอง​ก็​ไม่ยอม​ระเห็จ​ไป​เล่อ​ซาน​อย่าง​เศร้าสร้อย​เช่นนี้​เหมือนกัน

เขา​แอบ​ไปหา​รือ​กับ​เฉินลั​่ว​เงียบๆ

เฉินลั​่ว​คิด​ว่า​เรื่อง​นี้​ต้อง​ให้​ขุนนาง​ใน​สภา​ออกหน้า​ให้​ถึง​ใช้การได้

ขุนนาง​ใน​สภา​เป็น​บัณฑิต​ผู้​มี​การศึกษา​ ​คนที​่​หยิบ​เอา​ ​‘​ข้อ​ถกเถียง​เรื่อง​รากฐาน​ของ​แผ่นดิน​’​ ​ขึ้น​มา​พูด​ได้​อย่าง​ยอดเยี่ยม​ที่สุด​ก็​คือ​พวกเขา

แต่​ไม่มีใคร​คาดคิด​ว่า​ขุนนาง​ใน​สภา​เหล่านั้น​จะ​ทุ่ม​สุดตัว​ขนาด​นั้น​ ​ต่าง​ตรง​ไป​คุกเข่า​เรียงแถว​หน้ากระดาน​อยู่​หน้า​ห้อง​ทรง​อักษร​ของ​ฮ่องเต้

ฮ่องเต้​โกรธ​จน​ลุกเป็นไฟ​ ​เรียก​องครักษ์​หลวง​มาลาก​ขุนนาง​ใหญ่​เหล่านั้น​ออก​ไป​โบย​ยี่สิบ​ครั้ง

ขุนนาง​ใหญ่​เหล่านั้น​ไม่​รักษาหน้า​ตา​แล้ว​ ​ถูก​โบย​ไป​ขนาด​นั้น​ก็​ไม่​กลับบ้าน​ ​คุกเข่า​อยู่​หน้า​ตำหนัก​เฉียน​ชิง​ต้องการ​ให้​ฮ่องเต้​ให้​คำอธิบาย​แก่​พวกเขา​ ​ทุกคน​ต่าง​แสดงท่าที​ยอม​ตาย​เป็นการ​ประท้วง

ขุนนาง​ตำแหน่ง​สูง​มาก​อำนาจ​ต้องการ​ประท้วง​ด้วย​ความตาย​ ​เช่นนั้น​ฮ่องเต้​กลายเป็น​คน​เช่นไร​ไป​แล้ว​ ​ตาย​แล้ว​จะ​ได้ชื่อ​ว่า​อย่างไร

ฮ่องเต้​พิโรธ​หนัก​มาก​ ​ไม่สน​ใจ​พวกเขา​ ​ปล่อย​ให้​พวกเขา​คุกเข่า​อยู่​ตรงนั้น​ ​คิด​ว่า​ประเดี๋ยว​พวกเขา​คุกเข่า​ต่อไป​ไม่ได้​แล้วก็​แยกย้าย​กัน​ไป​เอง

และ​ตอนนี้​เอง​ ​ขุนนาง​เริ่ม​ไม่พอใจ​ฮ่องเต้​ขึ้น​มา

กล่าวถึง​ตรงนี้​ ​เฉิน​อวี​้​รู้สึก​ปาก​แห้ง​คอแห้ง​ขึ้น​มา​อย่าง​ห้าม​ไม่อยู่​ ​ดื่ม​น้ำ​ติดๆ​ ​กัน​สอง​ถ้วย​ ​ถึง​ได้​กล่าว​ต่อว่า​ ​“​หม่า​กง​กง​จึง​แอบ​ไป​เชิญ​หลิน​อาน​ต้า​จ่าง​กง​จู่​กับ​เป่า​ชิ่ง​จ่าง​กง​จู่​เข้า​วัง​มา​เงียบๆ​ ​หมาย​จะ​หว่านล้อม​ฮ่องเต้​ดู​ ​ผู้ใด​จะ​รู้​ว่า​ฮ่องเต้​ไม่ยอม​พบ​ใคร​ทั้งสิ้น​ ​ต่อมา​ไม่​ง่าย​เลย​กว่า​จะ​หา​โอกาส​ได้​พบ​ฮ่องเต้​หนึ่ง​ครั้ง​ ​ฮ่องเต้​กลับ​ชี้​องค์​หญิง​ทั้งสอง​ท่าน​และ​ต่อว่า​ไป​คำรบ​ใหญ่​ ​บอกว่า​พวก​นาง​…​”

คำ​ที่ว่า​กิน​บน​เรือน​ขี้​รด​บน​หลังคา​อะไร​นั้น​ไม่ต้อง​พูดถึง​ดีกว่า​ ​หลีกเลี่ยง​ไม่​ให้​หวัง​ซี​รู้สึก​ไม่​ชอบใจ

เฉิน​อวี​้​ขบคิด​อยู่​ใน​ใจ​ ​กล่าว​ต่อว่า​ ​“​สนใจ​แต่​เรื่องไร้สาระ​ ​ส่ง​เป่า​ชิ่ง​จ่าง​กง​จู่​ไป​อยู่​กับ​เจียง​ไท่​เฟย​ ​ให้​เจียง​ไท่​เฟ​ยอบ​รม​สั่งสอน​…

…​ยัง​ให้ท่า​นกั​๋​วกง​ของ​พวก​ข้า​ไป​จับ​คนที​่​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​ด้วย​ ​บอกว่า​ที่​หลิน​อาน​ต้า​จ่าง​กง​จู่​กับ​เป่า​ชิ่ง​จ่าง​กง​จู่​เป็น​เช่นนี้​ ​ล้วน​เป็น​เพราะ​ได้รับ​การ​ยุแยง​จาก​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​ ​ต้องการ​ยึดทรัพย์​ของ​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​ ​เนรเทศ​คน​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​ไป​ยัง​สถานที่​ห่างไกล​…

…​ทุกคน​ต่าง​คิด​ว่า​ครั้งนี้​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​ต้อง​ลุกขึ้น​มาก​่​อกบฏ​แน่​ ​แต่​ผู้ใด​จะ​รู้​ว่า​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​กลับ​ไม่​ต่อต้าน​ ​ให้​พวกเขา​ไป​คุก​หลวง​พวกเขา​ก็​ไป​ ​จับ​พวก​สตรี​ขัง​ไว้​ใน​ศาลา​ริมน้ำ​ขนาด​สาม​ห้อง​หลัง​หนึ่ง​ก็​ให้​ขัง​ไว้​ที่นั่น​ ​ไม่​ต่อต้าน​ขัดขืน​แม้แต่น้อย​…

…​ตอนนี้​เอง​ประชาชน​ใน​จิง​เฉิง​ต่าง​พากั​นลื​อว​่า​ฮ่องเต้​เสร็จ​นา​ฆ่า​โค​ถึก​เสร็จ​ศึก​ฆ่า​ขุนพล​ ​เมื่อก่อน​ต้อง​อาศัย​ตระกูลปั​๋ว​ขึ้น​ครองราชย์​ ​จึง​เห็นดีเห็นงาม​ตามน้ำ​ไป​กับ​ตระกูลปั​๋ว​ ​บัดนี้​รู้สึก​ว่า​ตระกูลปั​๋ว​ไร้ประโยชน์​แล้ว​ ​ก็​เริ่ม​สังหาร​ขุนศึก​ ​มิใช่​กษัตริย์​ที่​ฉลาด​ ​รู้สึก​ว่า​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อมี​ผลงาน​โดดเด่น​กลบทับ​ตัวเอง​ก็​ต้องการ​สังหาร​คน​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​ ​ยัง​คิด​จะ​สังหาร​รัชทายาท​ด้วย​…

…​ฮ่องเต้​ได้ยิน​ข่าว​นี้​แล้ว​เดือดดาล​อย่างหนัก​ ​ราวกับ​ไป​กระทุ้ง​เรื่อง​ใน​อดีต​ของ​เขา​…

…​ด้าน​ฮ่องเต้​นั้น​ ​ราวกับ​ทุกอย่าง​หยุดนิ่ง​ลง​ ​ทุกคน​ใน​ราชสำนัก​ทั้ง​บน​และ​ล่าง​ไม่มีใคร​ดู​ฎีกา​เลย​สัก​คน​…

…​ต่อมา​เป็น​ลูกศิษย์​ของ​ใต้เท้า​อวี​๋​ ​คนที​่​ดำรงตำแหน่ง​เป็น​นักวิชาการ​อยู่​ใน​สำนัก​ฮั่น​หลิน​ผู้​นั้น​ ​ไป​เข้าเฝ้า​ฮ่องเต้​ ​ไม่รู้​ว่า​เขา​พูด​อะไร​บ้าง​ ​ฮ่องเต้​จึง​เชิญ​ขุนนาง​ใหญ่​ทั้งหลาย​ไป​ที่​พระที่นั่ง​ข้าง​…

…​ฮ่องเต้​ยอมให้​องค์​ชาย​รอง​ไม่ต้อง​ไป​ปกครอง​เมือง​ศักดินา​ ​แต่​ยังคง​ยืนกราน​จะ​แต่งตั้ง​องค์​ชาย​รอง​เป็น​เล่อ​ซาน​โหว​ ​ส่วน​เรื่อง​ไป​ปกครอง​เมือง​ศักดินา​ค่อย​ว่า​กัน​อีกครั้ง​ใน​ภายหลัง​…

…​เหล่า​ขุนนาง​ใหญ่​ไม่เห็นด้วย​…

…​เมื่อ​ข่าว​แพร่กระจาย​ออก​ไป​ ​มี​เจ้าหน้าที่​โฆษก​ถูกจับ​ทุ่ม​เสา​เสียชีวิต​ที่​ประตู​ตง​หวา​…

…​ฮ่องเต้​โกรธ​จน​กระอัก​โลหิต​ ​เป็นลม​ล้ม​ลง​ไป​…

…​ปรากฏ​ว่า​เมื่อ​พระองค์​ฟื้น​ขึ้น​มา​ ​ก็​พบ​ว่า​หน่วย​รักษา​ความสงบ​ของ​เมืองหลวง​ทั้ง​ห้า​ก่อ​จลาจล​ ​องค์​ชาย​เจ็ด​นำ​คน​มา​หมาย​จะเข้า​วัง​มาช​่วย​จักรพรรดิ​ทว่า​ไม่มี​พระราช​โองการ​…

…​และ​ตอนนี้​เอง​ไป​แหย่​โดน​รังแตน​เข้าให้​แล้ว​…

…​ขุนนาง​ใหญ่​ท่าน​นี้​กล่าวว่า​องค์​ชาย​เจ็ด​แสดงออก​ชัด​ว่า​ต้องการ​กวาดล้าง​กบฏ​ ​แต่​ความจริง​แล้ว​ต้องการ​เปลี่ยนแปลง​วัง​หลวง​ ​ยัง​มี​คน​กล่าวว่า​ ​องค์​ชาย​เจ็ด​ไม่เคย​อยู่​ใน​กองทัพ​มาก​่อน​เลย​สักวัน​ ​จะ​สั่งการ​หัวหน้า​หน่วย​รักษา​ความสงบ​ของ​เมืองหลวง​ทั้ง​ห้า​ได้​อย่างไร​…

…​องค์​ชาย​เจ็ด​ถูก​ส่งตัว​มา​อยู่​ต่อ​เบื้อง​พระพักตร์​ฮ่องเต้​ทั้งอย่างนั้น​…

…​เปลวไฟ​ที่​พุ่ง​ขึ้น​เหนือ​ท้องฟ้า​ใน​วันนั้น​ก็​เกิดขึ้น​เพราะ​เรื่อง​นี้​…

…​แต่​องค์​ชาย​เจ็ด​ที่​ถูก​ส่งตัว​มา​อยู่​ต่อหน้า​พระพักตร์​ฮ่องเต้​เอาแต่​ก้ม​ศีรษะ​ครวญ​อย่าง​เจ็บปวด​ ​บอกว่า​เขา​ไม่ได้​ทำ​สิ่งใด​ ​ไม่รู้​ว่า​ผู้ใด​จัดฉาก​ให้​เขา​เป็น​คน​ทำ​เรื่อง​นี้​ ​เป็นการ​โยนความผิด​มา​ให้​เขา​…

…​ก่อนหน้านี้​ฮ่องเต้​ยัง​ยืนกราน​หนัก​แน่​ ​แต่​พอคำ​พูด​นี้​ออกจาก​ปาก​องค์​ชาย​เจ็ด​ ​ฮ่องเต้​พลัน​เหมือน​ชรา​ลง​ไป​อีก​สิบ​ปี​ ​ไม่​เพียง​ตกลง​ยอม​แต่งตั้ง​องค์​ชาย​รอง​เป็น​รัชทายาท​เท่านั้น​ ​ยัง​แต่งตั้ง​องค์​ชาย​เจ็ด​เป็น​ฉิน​อ๋อง​อีกด้วย​ ​ให้​ไป​ปกครองลั​่ว​หยาง​”

“​อะไร​นะ​”​ ​หวัง​เฉิน​ที่​อดทน​ฟัง​มาต​ลอด​จนถึง​ตอนนี้​ได้ยิน​แล้ว​กลับ​ลุกขึ้น​มา​อย่าง​ห้าม​ไม่อยู่

องค์​ชาย​ทั้งหมด​ล้วน​ได้รับแต่งตั้ง​เป็น​ ​‘​โหว​’​ ​มี​เพียง​องค์​ชาย​เจ็ด​เท่านั้น​ที่​ได้รับแต่งตั้ง​เป็น​อ๋อง​ ​นี่​ฮ่องเต้​กลัว​องค์​ชาย​เจ็ด​มีชีวิต​ใน​ภายภาคหน้า​ดี​เกินไป​หรือ​อย่างไร

เฉิน​อวี​้​ยิ้ม​ขื่น​ ​กล่าวว่า​ ​“​มีพ​ระ​ราชโองการ​ลงมา​แล้ว​ ​รอ​ศาล​บรรพชน​จัดการ​มอบ​เงิน​หนึ่ง​แสน​ตำลึง​ทองให้​องค์​ชาย​เจ็ด​เรียบร้อย​ ​องค์​ชาย​เจ็ด​ก็​ออกจาก​เมืองหลวง​ไป​ปกครอง​เมือง​ศักดินา​ได้​แล้ว​ ​ไม่แน่​ว่า​อาจ​ได้​ไป​อยู่​เป็นเพื่อน​องค์​ชาย​สี่​ ​นี่​เป็น​สิ่ง​ที่​คุณชาย​รอง​บอก​ข้า​ ​อย่างไร​ข้า​ก็​ไม่มีทาง​พูด​ผิด​อย่างแน่นอน​ขอรับ​”

หวัง​ซีก​ลับ​จับความ​ผิดปกติ​จาก​สิ่ง​ที่​ฟังได้​ไม่น้อย

นาง​หันไป​ส่งสายตา​ให้​พี่ชาย​สงบใจ​ลง​ ​จากนั้น​กล่าวว่า​ ​“​ที่​ฮ่องเต้​ทำ​เช่นนี้​คง​กำลัง​ลองใจ​องค์​ชาย​รอง​อยู่​ ​ดู​ว่า​เขา​ยอม​เคารพนับถือ​พี่น้อง​หรือไม่​”

กล่าวถึง​ตรงนี้​ ​นาง​หันไป​ถาม​เฉิน​อวี​้​ว่า​ ​“​องค์​ชาย​เจ็ด​ปฏิเสธ​การ​แต่งตั้ง​นี้​ไป​อย่าง​อ้อม​ๆ​ ​ใช่​หรือไม่​”

“​ใช่​ขอรับ​!​”​ ​เฉิน​อวี​้​รู้สึก​ว่า​คุย​กับ​หวัง​ซี​ง่าย​กว่า​เล็กน้อย​ ​กล่าวว่า​ ​“​องค์​ชาย​เจ็ด​ขอให้​ฮ่องเต้​แต่งตั้ง​เขา​เป็น​เล่อ​ซาน​โหว​ ​เขา​ยินดี​ไป​ปกครอง​ที่​เล่อ​ซาน​”

“​องค์​ชาย​รอง​ต้อง​ยินดี​ให้​ศาล​บรรพชน​จัดสรรเงิน​หนึ่ง​แสน​ตำลึง​ทอง​นั่น​อย่างแน่นอน​”​ ​หวัง​ซีก​ล่าว​ ​“​เทียบ​กับ​บรรดาศักดิ์​อ๋อง​แล้ว​ ​คาด​ว่า​เขา​ยินดี​ให้​ใช้​เงินชดเชย​ให้​องค์​ชาย​เจ็ด​มากกว่า​”

เฉิน​อวี​้​พยักหน้า​ ​กล่าวว่า​ ​“​องค์​ชาย​เจ็ด​ปฏิเสธ​แล้ว​เช่นกัน​ ​บอกว่า​ให้​องค์​ชาย​พระองค์​อื่น​เท่าไร​ ​ก็​ให้​เขา​เท่านั้น​ก็​พอ​”

“​แต่​องค์​ชาย​รอง​ต้อง​ไม่เห็นด้วย​แน่​”​ ​หวัง​ซีพึม​พำ​กล่าว​ ​“​เขา​ได้รับแต่งตั้ง​เป็น​รัชทายาท​แล้ว​ ​เรื่อง​อื่นๆ​ ​ก็​คง​ไม่​ไป​คิดเล็กคิดน้อย​แล้ว​ ​ถ้าหาก​หลังจาก​ขึ้น​ครองราชย์​แล้ว​องค์​ชาย​รอง​ยังคง​ไม่​คิดเล็กคิดน้อย​ดังเดิม​ ​ต่อให้​เขา​ไม่ใช่​กษัตริย์​ที่​ฉลาด​ ​ก็​เป็น​กษัตริย์​ที่​ซื่อตรง​พระองค์​หนึ่ง​”

เหล่า​ขุนนาง​ก็​จะ​ทำงาน​ง่าย​ขึ้น​มาก

เรื่อง​นี้​เฉิน​อวี​้​ไม่​อาจ​แสดง​ความเห็น​มาก​แล้ว

หวัง​เฉิน​กล่าว​อย่าง​ลังเล​ว่า​ ​“​ตอนที่​ฮ่องเต้​ให้​คน​ไป​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​นั้น​ ​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​ไม่​ต่อต้าน​ขัดขืน​จริงๆ​ ​หรือ​ ​ปล่อย​ให้​ฮ่องเต้​จับ​พวกเขา​โยน​เข้า​คุก​หลวง​เช่นนั้น​จริงๆ​ ​หรือ​”

“​ไม่ได้​ต่อต้าน​ขัดขืน​จริงๆ​ ​ขอรับ​”​ ​ตอนที่​เฉิน​อวี​้​พูด​ถ้อยคำ​ดังกล่าว​แววตา​เขา​เผย​ความ​ยกย่อง​ออกมา​ให้​เห็น​เล็กน้อย​โดยที่​เขา​เอง​ก็​ไม่รู้​ตัว​ ​“​ทุกคน​ต่าง​พูด​กัน​ว่า​จวน​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​เป็น​ขุนนาง​ตงฉิน​ ​เป็น​ขุนนาง​ตงฉิน​ที่​จงรักภักดี​ที่สุด​”

หวัง​เฉิน​ไม่​ค่อย​เชื่อ

หวัง​ซี​เอง​ก็​ไม่เชื่อ​เช่นกัน

นาง​รู้สึก​ว่า​เรื่อง​ที่​องค์​ชาย​เจ็ด​เคลื่อน​กำลัง​พลอาจ​เป็น​กับดัก​หนึ่ง​ก็​เป็นได้

แต่​ชิ่ง​อวิ​๋น​ป๋อ​ปฏิบัติ​ต่อ​คนใน​ครอบครัว​ของ​ตน​อย่างใจ​แข็ง​และ​กล้า​เดิมพัน​ขนาด​นี้​ ​ก็​นับว่า​เป็น​คนจริง​ผู้​หนึ่ง​เหมือนกัน

หวัง​ซีก​ล่าว​ ​“​เจ้า​รู้​หรือไม่​ว่า​บรรดา​หัวหน้า​หน่วย​รักษา​ความสงบ​ของ​เมืองหลวง​ทั้ง​ห้า​ถูก​จัดการ​อย่างไรบ้าง​”

“​ทั้งหมด​ล้วน​ถูก​ส่งตัว​ไป​ที่​ค่าย​ไหว​โหรว​ ​รอเวลา​ดำเนินการ​ขอรับ​”​ ​เฉิน​อวี​้​กล่าว​ ​“​ว่า​กัน​ว่านับ​ตั้งแต่​วันที่​ฮ่องเต้​แต่งตั้ง​องค์​ชาย​เจ็ด​เป็น​เล่อ​ซาน​โหว​เป็นต้นมา​ ​ก็​รู้สึก​ไม่​ค่อย​สบาย​ ​ประชวร​อยู่​ตลอด​ขอรับ​!​”

หวัง​ซีพ​ยัก​หน้า​ ​หันไป​ยิ้ม​ขื่น​ให้​หวัง​เฉิน​ ​กล่าวว่า​ ​“​จู่ๆ​ ​ก็​มี​องค์​ชาย​ไป​สู่​จง​สาม​พระองค์​ใน​คราว​เดียว​ ​ท่าน​พี่​ต้อง​พิจารณา​เรื่อง​อยู่​จิง​เฉิน​ต่อ​อีก​สัก​ระยะ​แล้ว​หรือไม่​”

………………………………………………………………………