บทที่222 ฉันมีแผนของฉันเอง
เจียงหยุนเอ๋อพยักหน้า
ลี่จุนถิงจูงมือของเจียงหยุนเอ๋อ หวังว่าจะให้พลังกับเธอได้มากขึ้น อีกมือก็กอดถวนจื่อเอาไว้ ก่อนจะเดินลงมา
ด้านล่าง ทุกคนอยู่ที่ห้องโถง
ระหว่างที่เดินลงมา เจียงหยุนเอ๋อเห็นทุกคนแหงนหน้ามองตัวเองกับลี่จุนถิง เลยอดไม่ได้ที่จะหยุดก้าวเดินลง
ลี่จุนถิงดึงเจียงหยุนเอ๋อ เจียงหยุนเอ๋อถึงจะเดินตามรอยเท้าของลี่จุนถิง
ลี่จุนถิงทำเหมือนตัวเองไม่เห็นสายตาของคนภายในห้องโถง ก่อนจะเดินออกจากประตูไป
เมื่อเห็นลี่จุนถิงไม่หยุดเดิน ลี่เจี้ยนหวาเลยเปิดปากพูด： “คุณหยุดเดี๋ยวนี้นะ！”
ลี่จุนถิงหยุดเดินลง
“วันนี้คุณต้องอธิบายให้ฉันอย่างชัดเจน ผู้หญิงคนนี้ทำเรื่องไร้ยางอาย พวกเราตระกูลลี่จะไม่มีทางให้เธอเข้ามาเหยียบอีก” ท่าทีของลี่เจี้ยนหวานั้นยืนหยัด
เมื่อครู่ตอนที่พวกลี่จุนถิงยังไม่ลงมา คนข้างล่างนั้นก็เริ่มปรึกษากัน และคุยกันว่าจะแก้ปัญหานี้อย่างไร
สุดท้ายทุกคนก็คิดว่าควรให้ผู้หญิงคนนี้ออกไป ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ผู้หญิงคนนี้ไม่เพียงแค่ทำลายชื่อเสียงของตระกูลลี่ แต่ยังจะทำลายลี่จุนถิงด้วย
“ลี่จุนถิง ตอนนี้คุณมั่งคำของพ่อแล้วหรือไง？” ลี่จีถองเดินเข้ามาข้างๆ ลี่จุนถิง
ลี่จุนถิงหันตัวไป ก่อนจะมองพ่อของตัวเองด้วยแววตาเย็นชา
ลี่เจี้ยนหวาไม่เข้าใจว่าแววตาของลี่จุนถิงนั้นมันหมายความว่าอย่างไร ก่อนจะพูดต่อว่า： “ลี่จุนถิง ตอนนี้คุณหย่ากับผู้หญิงคนนี้เถอะ แล้วทำเหมือนว่าทุกอย่างไม่เคยเกิดขึ้นเลย”
สติของเจียงหยุนเอ๋อนั้นดีดขึ้น เธอคิดว่าตัวเองนั้นสั่นไปทั้งตัว ก่อนจะจับมือของลี่จุนถิงแน่น
ใบหน้าซีดเซียว ก่อนจะเงยหน้ามองไปทางลี่จุนถิง
ลี่จุนถิงก้มหน้า เพราะไม่อยากให้คนอื่นๆ มองอารมณ์ของเขาออก
ลี่จีถองรีบพูดเพิ่มเติม： “ลี่จุนถิง คุณน่าจะตื่นได้แล้ว ไม่มีเหตุผลที่จะต้องเก็บผู้หญิงแบบนี้ไว้ โลกนี้มีผู้หญิงดีๆ อีกมาก คุณไม่เอาใคร แต่กลับมาเอาเธองั้นเหรอ？คุณฟังน้าหน่อยเถอะ รีบหย่าเร็ว”
ก่อนหน้านี้ลี่จุนถิงเก็บความรู้สึกเอาไว้ เพราะถึงอย่างไรถึงแม้ว่าเขาจะอยากบ่นอะไรมากมาย แต่ว่าก็ไม่เหมาะที่จะระเบิดอารมณ์ออกมา
แต่ในตอนนั้นเอง เขาทนไม่ไหวแล้วจริงๆ ความโกรธที่อยู่ในใจนั้นมันระเบิดออกมา สีหน้าดำแดงจนเหมือนเลือดจะระเบิดออกมา พลางพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “การแต่งงานของฉัน ไม่ต้องให้ใครมาสั่งว่าต้องทำอย่างไร”
“คุณเป็นผู้ถือหุ้นในตระกูลลี่ การแต่งงานของคุณก็ถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ของตระกูลลี่ จะให้มาทำตามที่คุณพูดว่าตกลงหรือไม่ตกลงก็ได้งั้นเหรอ? คุณต้องได้รับการอนุญาตจากฉันก่อนไหม？คุณจะแต่งงานกับผู้หญิงที่สำส่อนไปเรื่อยๆแบบนี้งั้นเหรอ?” คุณท่านลี่โกรธจนต้องยืนขึ้นจากโซฟา
“ถ้าเกิดเป็นผู้ถือสิทธิ์ในตระกูลลี่ แล้วฉันต้องมารับการจัดแจงอะไรของพวกคุณ ถ้าอย่างนั้นสิทธิ์แบบนี้ ฉันไม่เอาก็ได้ พวกคุณอยากจะเอาก็เอาไป” เมื่อลี่จุนถิงพูดจบก็ลุกขึ้นจูงเจียงหยุนเอ๋อแล้วเดินออกจากตระกูลลี่ไป
ตระกูลลี่ต่างตกใจอยู่ที่เดิม
พวกเขาไม่เคยคิดมาก่อนเลย ว่าลี่จุนถิงจะทิ้งทุกอย่าง เพื่อผู้หญิงเพียงคนเดียว
คุณท่านลี่ถูกลี่จุนถิงทำให้โกรธจนโรคหัวใจกำเริบ โกรธเป็นอย่างมาก มากเสียจนหน้าอกรู้สึกอึดอัดขึ้นมา เขายกไม้เท้าขึ้นชี้ลี่จุนถิง ก่อนจะพูดด้วยความโกรธ： “ถ้าเกิดว่าวันนี้คุณเดินออกไปอีกก้าว คุณจะไม่ได้เป็นคนมีอำนาจอะไรในลี่ซื่อกรุ๊ปอีกเลย”
ลี่จุนถิงหัวเราะอย่างเยือกเย็น ก่อนจะเดินออกจากประตูใหญ่ของตระกูลลี่ไปโดยไม่หันกลับมามองอีก
จากนั้นจึงสาวเท้ายาวเดินไปที่รถของตัวเอง พลางเปิดประตูแทนเจียงหยุนเอ๋อ
“ลี่จุนถิง คุณอย่าเพิ่งตื่นไป” เจียงหยุนเอ๋อมองลี่จุนถิงด้วยความทุกข์ใจ
ตอนนี้สามารถพูดได้เลยว่าลี่จุนถิงมีปัญหากับคนในตระกูลลี่เพื่อตัวเอง
ไม่ว่าอย่างไรเจียงหยุนเอ๋อก็คิดไม่ถึงเลย ว่าลี่จุนถิงจะทิ้งสิทธิ์ในการไม่เป็นผู้ถือหุ้นเพื่อตัวเองแบบนี้
แต่เจียงหยุนเอ๋อรู้อยู่แก่ใจ ว่าลี่จุนถิงพยายาม แล้วใช้วิธีมากมายขนาดไหน เพื่อการเป็นผู้ถือหุ้นแบบนี้ ถึงจะทำให้ตัวเองได้มีตำแหน่งที่มั่นคงขนาดนี้ โดยที่ไม่ถูกคนอื่นสงสัยได้
มายอมแพ้ละทิ้งในวันนี้ ลี่จุนถิงยินยอมแต่เจียงหยุนเอ๋อนั้นไม่ยินยอม
“เด็กดี ขึ้นรถก่อนเถอะ เดี๋ยวเราค่อยคุยกัน” เมื่ออยุ่ต่อหน้าเจียงหยุนเอ๋อ เสียงของลี่จุนถิงก็อ่อนโยนลง
ตอนแรกเจียงหยุนเอ๋ออยากจะพูดต่อ ลี่จุนถิงกลับผลักเธอขึ้นรถไป จากนั้นก็ปิดประตูรถ
เมื่อคุณท่านลี่เห็นว่าลี่จุนถิงไม่หันหัวกลับมา เลยโกรธจนเป็นลมล้มลงไป
“พ่อ！” ลี่จีถองรีบวิ่งเข้าไปข้างๆ คุณท่านลี่
คนอื่นๆ ก็ทยอยเข้ามา
วันนี้ก่อนที่ลี่จุนถิงจะมา ตอนแรกทุกคนอยากจะพูดกับลี่จุนถิงดีๆ ให้เขาหย่าซะ
แต่เจียงหยุนเอ๋อทำเรื่องแบบนี้ คุณท่านลี่ทนไม่ไหวจริงๆ เลยตัดสินใจจะบังคับให้ลี่จุนถิงหย่า แต่ใครจะไปรู้ว่าจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น และเมื่อเกิดขึ้นก็ไม่สามารถเก็บกวาดได้แล้ว
“ร็ว รีบฉีด120สิ” ลี่เจี้ยนหวาเองก็ตื่นตกใจ
ทำไมเขาคิดไม่ถึงเลยว่าบังคับลูกชายของตัวเองมากขนาดนี้ จนลูกชายหนีไป
เรื่องนี้ทำให้พ่อของตัวเองกับภรรยาต้องโกรธจนมึนไป
คนบางคนโทรศัพท์ บางคนหายา สถานการณ์มันยุ่งเหยิงเป็นอย่างมาก
ลี่จุนถิงขับรถออกจากตระกูลลี่
บรรยากาศในรถนั้นแปลกไป แถมยังได้ยินเสียงอื่นๆ ดังขึ้นมาก
แววตาของถวนจื่อมองลี่จุนถิงกับเจียงหยุนเอ๋อไปมา
เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ถวนจื่อมองเห็นอย่างชัดเจน เขารู้ว่าคนในบ้านของแด๊ดดี้นั้นไม่ชอบแม่
แต่แด๊ดดี้ชอบแม่ เขาดีกับแม่มาก ดังนั้นถวนจื่อเองก็ชอบแด๊ดดี้
ตอนนี้เป็นเรื่องของผู้ใหญ่ เขาไม่ควรเข้าไปยุ่งมาก เขารู้ว่าแด๊ดดี้สามารถจัดการเรื่องที่เกิดขึ้นนี้ได้
“ลี่จุนถิง” เจียงหยุนเอ๋อลองทลายความเงียบนี้
ลี่จุนถิงมองไปทางด้านหน้า ก่อนจะเอามือทั้งสองข้างจับพวงมาลัย： “ถ้าเกิดคุณจะโน้มน้าวให้ฉันกลับไป ก็ช่างมันเถอะ เพราะฉันจะไม่กลับไป”
เจียงหยุนเอ๋อขบริมฝีปาก： “แต่คุณไม่สามารถทิ้งทุกอย่างไป เพื่อฉันได้”
“ตอนนี้ฉันมีอะไร？” ลี่จุนถิงพูดอย่างไร้อารมณ์ “ที่ฉันมีก็เป็นแค่ของนอกกายไม่ใช่เหรอ？”
เขาไม่ควรพาเจียงหยุนเอ๋อมาที่งานเลี้ยงของครอบครัวในวันนี้ เลยทำให้เจียงหยุนเอ๋อต้องมาน้อยใจอีกครั้งหนึ่ง
“ไม่ คุณยังมีพ่อแม่ของคุณ”
“เหอะ” ลี่จุนถิงยิ้มเบาๆ “หรือว่าคุณมองไม่ออกเลยเหรอว่าพ่อแม่ฉันเข้าใจฉันมากแค่ไหน？ถ้าพวกเขาเข้าใจฉันสักหน่อย คงจะพยายามเข้าใจคุณบ้าง คงไม่ถึงขนาดไม่เข้าใจอะไร แล้วก็จะมาตัดสินว่าคุณเป็นผู้หญิงที่ทั่วถึงแบบนี้”
เจียงหยุนเอ๋อก้มหน้า： “แต่ฉันคิดว่าคุณควรจะลองคุยดูหน่อย”
“มีประโยชน์เหรอ？” เมื่อผ่านเรื่องราวในวันนี้มาแล้ว ลี่จุนถิงหมดหวังกับคนในตระกูลลี่แล้ว “คิดว่าฉันไม่เคยคุยกันมาก่อนเหรอ？พวกเขาเป็นพวกเลือดเย็น ในสายตามีแต่อำนาจ”
“แต่ว่าคุณ……”
“พอแล้ว คุณไม่ต้องพูดแล้ว ฉันก็มีแผนของตัวเอง” เมื่อลี่จุนถิงพูดจบ ก็เหยียบคันเร่ง ตรงไปที่สนามบินโดยเร็ว