บทที่226 ฉันจะไปกับเธอแค่คนเดียว
ขณะที่เจียงหยุนเอ๋อซบลี่จุนถิงอยู่ แล้วกำลังจะหลับ ลี่จุนถิงก็ตบไหล่ของเจียงหยุนเอ๋อ： “เจียงหยุนเอ๋อ ตื่นเถอะ พวกเราจะต้องไปแล้ว”
เจียงหยุนเอ๋อขยี้ตา ก่อนจะคิดว่าเสียดาย เพิ่งจะผ่านไปไม่นานเอง ก็ต้องกลับแล้ว
ลี่จุนถิงรู้ว่าเจียงหยุนเอ๋อนั้นไม่อยากไป เลยหยิกแก้มขาวของเธอ： “โอเค ถ้าเกิดมีโอกาสครั้งหน้าจะพาคุณมาอีก”
เจียงหยุนเอ๋อไม่ได้ดื้อดึงอะไร ก่อนจะลุกขึ้นโดยการฉุดขึ้นของลี่จุนถิง
ลี่จุนถิงเรียกถวนจื่อมา ก่อนจะกลับไปที่คฤหาสน์
เมื่อหลับไปถึงคฤหาสน์ ในห้องโถงก็มีคนใช้เรียงอยู่ ภาพนี้ทำให้เจียงหยุนเอ๋อตกใจ： “ลี่จุนถิงนี่คือ？มีแขกมาที่บ้านเหรอ？”
ลี่จุนถิงจูงมือของเจียงหยุนเอ๋อ ก่อนจะให้เธอนั่งข้างๆ ： “ไม่ใช่ว่ามีแขกมา อีกสักพักฉันอยากจะพาคุณไปร่วมงานเลี้ยง พวกเขาคือกลุ่มสไตลิสต์ที่ฉันพามา แต่งตัวแทนคุณไงล่ะ”
“อ๋อ โอเค” เจียงหยุนเอ๋อไม่อยากจะถามอะไรมาก เลยนั่งลงอย่างเชื่อฟัง เพื่อให้สไตล์ลิสต์มาแต่งหน้าให้ตัวเอง
หลังจากนั้นสองชั่วโมง……
ลี่จุนถิงนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโซฟาอย่างช้าๆ แววตากลับเอาแต่มองไปทางห้องที่เจียงหยุนเอ๋ออยู่
“แกร๊ก” มีเสียงดังขึ้น ประตูห้องเปิดออก จากนั้นเจียงหยุนเอ๋อก็ค่อยๆ เดินออกมา
ลี่จุนถิงเงยหน้ามองไปทางเจียงหยุนเอ๋อที่ตึงเครียดนิดหน่อย กลับถูกเธอทำให้ตกใจค้างไป
เจียงหยุนเอ๋อใส่ชุดกระโปรงหางปลาสีม่วงอ่อน เรือนร่างที่ไม่มีเนื้อนั้นทำให้เป็นเหมือนกับไม้แขวนเสื้อ
มีผมประบ่าลงมา ส่วนปลายนั้นก็ม้วนลอน ดูน่ารักเป็นอย่างมาก
ถึงแม้ว่าตอนนี้เจียงหยุนเอ๋อกำลังท้อง แต่ว่าไม่ได้เห็นได้ชัด ดังนั้นเรือนร่างเลยดูสมส่วนดี
บวกกับสีที่ทำให้เจียงหยุนเอ๋อดูสวยงามสง่ามากขึ้น ยิ่งทำให้รู้สึกแปลกใหม่เป็นอย่างมาก
ครั้งก่อนเจียงหยุนเอ๋อใส่ชุดเจ้าสาว ลี่จุนถิงก็ตกใจไปแล้วครั้งหนึ่ง แต่ครั้งนี้มันรู้สึกไม่เหมือนกัน
สวยเสียจนทำให้ลี่จุนถิงละสายตาไม่ได้
ถวนจื่อปรี่เข้ามา ก่อนจะกอดขาของเจียงหยุนเอ๋อ： “หม่ามี๊ คุณสวยมากเลย เหมือนกับเทพธิดาเลย”
เมื่อมองแววตาของลี่จุนถิง เจียงหยุนเอ๋อก็ปิดปากอย่างเขินอาย ก่อนจะแอบยิ้ม
ถ้าไม่ใช่เพราะอีกสักพักเขาต้องไปงานประมูล เขาอยากจะล็อกเจียงหยุนเอ๋ออยู่ในบ้าน เขากลัวว่าเจียงหยุนเอ๋อที่มีเสน่ห์ขนาดนี้ จะทำให้มีชายมาจีบ
ลี่จุนถิงพาเจียงหยุนเอ๋อออกจากคฤหาสน์ และมาที่โรงแรมริทซ์ หลังจากเข้าไปแล้ว เจียงหยุนเอ๋อก็เพิ่งรู้ว่ามันคืองานประมูล
เจียงหยุนเอ๋อมองคนที่เข้าร่วมงาน ก็พบว่าไม่เหมือนกับคนที่เธอเคยเห็น
ทุกๆ คนยกมือประมูลดูมีท่าทีที่สง่างาม
“คนเหล่านี้เป็นคนรวยที่มาจากทั่วโลก ถ้าเกิดไม่มีฐานะที่สูงส่งจะมาอยู่ที่นี่ไม่ได้เลย” ลี่จุนถิงเหมือนกับเด็กน้อยในท้องของเจียงหยุนเอ๋อ เจียงหยุนเอ๋อไม่ทันถาม ลี่จุนถิงก็รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไร
เจียงหยุนเอ๋อพึมพำเบาๆ ： “ฉันก็ว่าอยู่ ทำไมดูแล้วสง่าราศีดี ไม่ธรรมดาจริงๆ”
ในตอนนี้เอง ชายใส่ชุดสูทสีน้ำเงินเข้าเดินเข้ามา
ผู้ชายคนนี้เหมือนจะเป็นคนอังกฤษ มีลูกตาสีน้ำเงิน ผมลอนสีทอง เข้ามาหาลี่จุนถิงและทักทายเลย: “โอ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ”
ลี่จุนถิงกอดผู้ชายคนนั้น： “ใช่ ไม่ได้เจอกันนานเลย”
“คนนี้คือ？” ชายคนนั้นมองเจียงหยุนเอ๋อ
“นี่คือภรรยาของฉัน” ลี่จุนถิงพูดภาษาอังกฤษอย่างไหลลื่น
ชายคนนี้มองเจียงหยุนเอ๋ออย่างชื่นชม ต้องรู้ด้วยว่าข้างกายของลี่จุนถิง มีแค่เลขาหญิง แต่ไม่มีทางมีผู้หญิงคนอื่นๆ อีก
“ภรรยาของคุณสวยมากเลย” ชายคนนั้นมองเจียงหยุนเอ๋อโดยไม่รู้จะอธิบายความสวยอย่างไร
ลี่จุนถิงเพียงแค่คิดว่าใบหน้าเปล่งแสงออกมา： “ขอบคุณ”
ทั้งสองคนคุยกันสักพัก จากนั้นคนนั้นก็เดินออกไป
ลี่จุนถิงพาเจียงหยุนเอ๋อเดินเข้าไป เดินไปพลาง ก็มีคนทักทายลี่จุนถิงไปพลาง
เจียงหยุนเอ๋อกำลังคิดว่าคนทั้งงานรู้จักลี่จุนถิงงั้นเหรอ?
เมื่อมองอารมณ์แปลกใจของเจียงหยุนเอ๋อนั้น ลี่จุนถิงก็ยิ้มและอธิบาย： “ไม่ต้องคิดแล้ว พวกนี้เป็นแขกของฉันเอง ฉันร่วมงานกับพวกเขามามาก เลยสนิทกัน”
เจียงหยุนเอ๋อพยักหน้า： “ฉันก็ว่าอยู่ รู้สึกว่าคนพวกนี้เป็นเหมือนครอบครัวคุณ”
ลี่จุนถิงยิ้มเบาๆ
เจียงหยุนเอ๋อปรายตามองลี่จุนถิง ตอนนี้เธอถึงจะเข้าใจ ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้มีเพียงแค่ข้อดีที่เธอเห็น
เขาดีเริดขนาดนี้ ถึงแม้ว่าปกติจะดูเย็นชา แต่ว่าเพียงแค่เขาอยาก ไม่มีใครไม่อยากสนิทกับเขา เขามักจะมีเสน่ห์ดึงดูดคนเข้ามาอยู่เสมอ
เหมือนกับแขกเหล่านี้ เจียงหยุนเอ๋อมองออก ว่าแววตาของพวกเขากำลังชื่นชมลี่จุนถิงอยู่
ต้องรู้ด้วยว่าถ้าเกิดคนสองคนมองคุณแบบนี้ก็ไม่เท่าไหร่ แต่ว่าถ้าเกิดทุกคนมองเหมือนกัน คนพวกนี้มีฐานะที่ไม่เลว ถือได้ว่าคุณมีกำลังและอำนาจมากจริงๆ
เจียงหยุนเอ๋อโชคดีมาก ที่ได้มีผู้ชายแบบนี้อยู่ข้างกาย
“คิดอะไรอยู่เหรอ？” ลี่จุนถิงมองเจียงหยุนเอ๋อที่มัวแต่ก้มหน้าคิดอยู่
เจียงหยุนเอ๋อส่ายหัว พลางยิ้มหวานให้ลี่จุนถิง： “คิดว่าคุณได้รับการต้อนรับดีขนาดนี้ เป็นผู้แข่งขันที่น่ากลัว ถ้าฉันถูกแย่งไปแล้วจะเป็นอย่างไรนะ”
“ห๊ะ？” ลี่จุนถิงยิ้มมุมปากขึ้น “วางใจเถอะ พวกเขาแย่งฉันไปไม่ได้ ฉันจะไปกับคุณคนเดียวเท่านั้น อือ?”
เสียงที่สูงขึ้นของลี่จุนถิงนั้น มีความร้ายลึกซ่อนอยู่ เลยทำให้เจียงหยุนเอ๋อหน้าแดง
“ไป เดี๋ยวจะพาคุณไปนั่ง” ลี่จุนถิงจูงมือของเจียงหยุนเอ๋อมาวางที่เอาของตัวเอง
ทั้งสองคนนั่งได้ไม่นาน งานประมูลก็เริ่มขึ้น
งานประมูลครั้งนี้มีของประมูลมากมาย บ้างก็เป็นของโบราณ ภาพที่มีชื่อเสียง หรือแม้แต่เครื่องหยดสวยงาม……
ยิ่งของในประมูลมีมากเท่าไหร่ ราคาก็แข่งกันขึ้นไปสูงมากเท่านั้น
สุดท้าย เสียงของพิธีกรก็สูงขึ้น： “โอเค ทุกคนตั้งใจนะ นี่เป็นของประมูลชิ้นสุดท้าย ทุกคนจับตาดูให้ดีๆ ！ขอเชิญคุณผู้หญิงในพิธีของพวกเรา หยิบมาได้เลย”
จากนั้นก็มีผู้หญิงที่ใส่ชุดของงานอย่างเป็นทางการเดินถือถาดโชว์เข้ามา
ทุกๆ คนในงานต่างมองเธอเป็นตาเดียว
“นี่เป็นชุดเครื่องประดับ ชื่อว่าฟาโรห์•หัวใจนิรันดร์” พิธีกรพูด พลางเปิดผ้าแดงขึ้นมา
พลอยสีชมพูสาดส่องกับแสงไฟ ดึดดูดสายตาผู้คนเป็นอย่างมาก
ทุกคนต่างตกใจที่ได้เห็นความสวยของของประมูลชิ้นนี้
ขนาดลี่จุนถิงเองยังสติหลุดไปชั่วขณะ อยู่ในงานประมูลตั้งนาน เลยทำให้เขาเริ่มมีความสนใจมากขึ้นแล้ว