ตอนที่ 69 ช่างเถอะ สารภาพก็ได้

Game of the World Tree

“พี่มู่! เกิดเรื่องใหญ่แล้ว! เดมาเซียถูกจับตัวไป!!”

หลี่มู่ผู้กำลังร่ำเรียนศาสตร์แห่งวงเวทในวิหารแห่งธรรมชาติกับอลิซ ถูกขัดจังหวะด้วยข้อความชุดใหญ่จากสมาชิกกิลด์ พวกมันถูกส่งเข้ามาสู่ช่องแชทอย่างต่อเนื่อง

เขากวาดสายตาไปที่ช่องแชท พบว่าข้อความเหล่านั้นมาจากรองหัวหน้าทีมที่นำโดยเดมาเซีย

เดมาเซีย …โดนจับ?

หลี่มู่ชะงักอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบตอบข้อความกลับไป

“สถานการณ์เป็นไงบ้าง?”

สมาชิกกิลด์ของเขาตอบกลับมาในเวลาอันสั้น

“พวกเราเจอมอนสุดโหดในพื้นที่รกร้าง! พวกมันลักพาตัวเดมาเซียไป! มันดูเหมือนกับออร์คที่อลิซเคยเล่าไว้!”

ออร์ค?

หลี่มู่ขมวดคิ้ว

เขารู้สึกตระหนกขึ้นมาทันที

หรือพวกมันจะเป็น… กลุ่มออร์คนักล่าที่อลิซเคยพูดถึง?

“พวกมันแข็งแกร่งประมาณไหน? มันพาเดมาเซียไปถึงไหนแล้ว?”

หลี่มู่กลับเข้าสู่บทสนทนาอีกครั้ง

“โคตรแกร่งเลยพี่มู่! เดมาเซียโดนไอ้ตัวนั้นชกตู้มเดียวจอด! พวกเราเลยโกยแน่บทิ้งมันไว้ ตอนนี้ทักไปเท่าไรก็ไม่ตอบอะไรกลับมาเลย!”

หมัดเดียว….

หลี่มู่สูดลมหายใจช้า ๆ

เดมาเซียคือแท็งเกอร์อันดับหนึ่งของเซิฟเวอร์ผู้มี HP มหาศาล …ศัตรูต้องมีความแข็งแกร่งถึงระดับไหนถึงสามารถล้มเขาลงในหมัดเดียวได้?

แต่เมื่อไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง หลี่มู่กลับผุดแนวคิดใหม่ขึ้นมาด้วยความตื่นเต้น

เขารีบตอบแชทอย่างรวดเร็ว

“มันอาจจะไม่ใช่เรื่องแย่ก็ได้! เผลอ ๆ เดมาเซียอาจจะเจอเควสเนื้อเรื่องบทใหม่! พวกนายคอยมองข้อความจากเขาไว้นะ… คิดว่าที่ยังเงียบก็เพราะยังไม่มีจังหวะ ถ้าเดมาเซียสะดวกเมื่อไรคงรีบตอบแชทกลับมาแน่นอน!”

เมื่อส่งข้อความจบ หลี่มู่ตัดสินใจแจ้งเรื่องดังกล่าวต่ออลิซทันที

ไม่ว่าเขาจะพิจารณาอย่างไร ระดับความแข็งแกร่งของเหล่าสหายรบในปัจจุบันก็ไม่ใช่คู่มือของออร์ค! ซึ่งทางออกของสถานการณ์แบบนี้ ย่อมไม่พ้นการขอความช่วยเหลือจาก NPC!

หลี่มู่เป็นผู้ที่มีแต้มความสนิทต่ออลิซในระดับสูง …สูงยิ่งกว่านกกาเหว่า จากการที่เขาคอยเอาใจใส่นักบุญสาวอย่างสม่ำเสมอ

หากเขาร้องขอความข่วยเหลือออกไป หลี่มู่มั่นใจว่าอลิซผู้แสนเมตตาย่อมตอบรับคำขอ

เมื่อคิดดังนั้น หลี่มู่จึงหายใจเข้าลึก ๆ ครั้งหนึ่ง ก่อนจะลุกขึ้นจากเบาะรองนั่ง

“ท่านอลิซ ผมขอโทษที่ต้องรบกวนการบรรยาย มีเรื่องด่วนต้องรีบแจ้งให้ทราบครับ!”

เมื่อถุงที่คลุมศีรษะของเดมาเซียถูกดึงออกไป เอลฟ์หนุ่มพบว่าสภาพรอบตัวในเวลานี้คือถ้ำอันมืดมน

เดมาเซียถูกมัดไว้กับแท่นเหล็ก รายล้อมไปด้วยกลุ่มออร์คหน้าตาดุร้าย

หินดำ ผู้กำราบเขาในหมัดเดียวก็อยู่ที่นี่เช่นเดียวกัน และยังมีนักบวชออร์คใต้ชุดคลุมหนังแกะอีกตัวหนึ่งที่ยืนคุมเชิงอยู่ใกล้ ๆ

ร่างกายของเดมาเซียเริ่มสั่นขึ้นมาทันที เมื่อตระหนักได้ว่าตนเองกำลังถูกห้อมล้อมไปด้วยบรรดาออร์คร่างกำยำ …และออร์คหนุ่มศีรษะโล้นเกลี้ยงมันวับที่ทำเขาสิ้นสภาพ นามว่าหินดำ!

หินดำย่างเข้ามาหาเดมาเซีย มือหนาของมันคว้าเอาเศษผ้าออกจากปากของเอลฟ์หนุ่ม

เดมาเซียรีบสูดลมหายใจเข้าออกหลายครั้งต่อเนื่อง การได้รับอากาศบริสุทธิ์ทำให้เขารู้สึกราวกับได้เกิดใหม่ แต่กลิ่นสุดสะอิดสะเอียนของถ้ำแสนโสมมก็แทบจะทำให้เขาสำรอกออกมา

ขณะเดียวกัน หินดำก็เริ่มรัวคำถามใส่เดมาเซียหลังจากที่เงียบมานาน

“บอกข้ามา พวกเจ้ากำลังทำอะไรในเมืองฟลอเรนซ์? วางแผนอะไรกันอยู่? และใครคือผู้ที่อยู่เบื้องหลังเรื่องราวทั้งหมด?”

เสียงทุ้มต่ำของหินดำแฝงความกดดันอย่างยิ่งยวด

เดมาเซียลอบชะงักเมื่อได้ยินคำสั่งของออร์คเบื้องหน้า

ฮะ? ไม่ได้คิดจะเอาตูไปขายเรอะ?

หรือว่า… มันกำลังตรวจสอบเรื่องที่เกิดในฟลอเรนซ์?

แม้ร่างกายจะยับเยินเพียงใด แต่สมองของเขายังเป็นผู้ใหญ่ เดมาเซียจึงคาดเดาสาเหตุของเรื่องนี้ออกมาได้ทันควัน…

ถ้าเขาจำไม่ผิด สาวกกลุ่มหลักของ อูลร์ เทพแห่งเหมันตฤดูและการล่าก็คือออร์ค …และเหล่าเอลฟ์ก็เพิ่งจะทำลายร่างอวาตาร์ของอูลร์ไปหมาด ๆ

ตบพ่อสะเทือนถึงลูก! มันมาเพื่อแก้แค้นใช่มะ?!

ในวินาทีนั้น เขารู้สึกว่าตัวเองเข้าใจต้นตอของเรื่องทั้งหมดขึ้นมาทันที!

ผู้เล่นหนุ่มได้หวนนึกถึงชื่อภารกิจหลักขึ้นมา…

องก์ที่ 1 …แผนการของอูลร์

เควสหลัก!

ตูเจอเควสหลักอีกแล้ว!!

ก๊วนพี่เบิ้มมันตามมาคิดบัญชี เพราะพวกตูไปพังแผนของพ่อมันใช่มั้ย?

เอลฟ์หนุ่มรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก

“พูดออกมา!”

หินดำตะคอกด้วยน้ำเสียงอันเย็นเยียบ ก่อนจะคีบเอาบางอย่างขึ้นมาจากกองไฟ …มันคือเหล็กร้อนสีแดงฉาน

และในบริเวณไม่ใกล้ไม่ไกล ยังปรากฏอุปกรณ์ทรมานสารพัดชนิด อาทิ แส้หนัง ตะบองเขี้ยวหมา ท่อนเหล็ก มีดใบหยักขนาดเล็ก…

เดมาเซียถึงกับขอบตากระตุก

มันจะเล่นตูแล้วใช่มุ้ย?

เขาชำเลืองมองระดับความเจ็บปวดที่ตนปรับไว้ในระบบ

5 เปอร์เซ็นต์แค่นี้ …ศรีทนได้

บุรุษผู้ชอบธรรม ไม่มีวันยอมแพ้ ไม่มีวันเผยความลับ!

ผู้แข็งแกร่งเท่านั้น! ผู้ยืนหยัดเท่านั้น! ที่จะคงความห้าวหาญดั่งวีรบุรุษได้ในยามวิกฤติ!

แถมมันยังเกี่ยวกะเควสหลัก ยอดนักเลียทั่นเทพธิดาอย่างตูข้าผู้ซื่อสัตย์ จะยอมเผยความลับแก่ศัตรูได้ไง?

เดมาเซียไม่รอช้า เขาฉีกยิ้มเห็นฟันขาวใส่เหล่าออร์คอย่างเย้ยหยัน

“เรียกป๋าสิคะที่รัก แล้วป๋าจะ! …จะไม่บอกพวกเอ็งอยู่ดี ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า!”

“ฮึ่ม…!”

โทสะพลันปรากฏในแววตาของหินดำ มันตีตราเหล็กลงบนหน้าอกเอลฟ์หนุ่มอย่างจัง

เหล็กร้อนแผดเผาจนเนื้อลั่น เกิดเป็นเสียงเปรี้ยะพร้อมกับกลิ่นเนื้อไหม้โชยขึ้นมา

เอลฟ์หัวแดงเบิกตากว้างในพริบตา ก่อนจะครวญครางด้วยความสุขสม

“อูว— คือดีย์… อย่าหยุด–”

หินดำ: “…”

ไอ้นี่มันแกร่ง…

เหล่าออร์คต่างมองเดมาเซียด้วยความประหลาดใจ

“เหอะ ไอ้หูยาวปากมาก!”

หินดำขว้างที่คีบในมือทิ้งไป และฉวยเอาแส้หนังมาใช้แทน

เดมาเซียตากระตุกพลางตะโกนลั่น

“เฮ้ย จะฟาดอะไรก็ฟาดไป แต่อย่าฟาดหน้าตู––“

เพี้ยะ!

ใบหน้าของเอลฟ์หนุ่มถูกปลายแส้ตวัดใส่อย่างรวดเร็ว…

เดมาเซีย: “…”

หินดำเปลี่ยนไปทุบด้วยท่อนไม้ เฉือนแทงด้วยมีด ถอดเล็บด้วยคีม…

มันได้ทรมานเดมาเซียด้วยสารพัดวิธีเท่าที่เรียนรู้จากพวกมนุษย์ แต่เอลฟ์เบื้องหน้ายังคงทำตัวเป็นทองไม่รู้ร้อน ราวกับไม่รู้สึกรู้สาอะไรแม้แต่น้อย

ไอ้เอลฟ์ตัวนี้ดูไม่สนใจอาการบาดเจ็บเลยจริง ๆ!

ยกเว้นตอนโดนฟาดหน้า…

แม้จะเพียงเล็กน้อย …แต่ความเคารพในเอลฟ์ตนนี้ได้เกิดขึ้นในใจของหินดำ

“สมกับที่เป็นสาวกของเทพแห่งความตาย เจ้าเผชิญหน้ากับความเจ็บปวดและความตายอย่างองอาจ …เจ้าคือนักรบที่แท้จริง”

เดมาเซียตัวแข็งทื่อด้วยความประหลาดใจเมื่อได้ยินประโยคดังกล่าว

เดี๋ยวนะ…

เทพแห่งความตาย?

ไม่ใช่ว่าตูเป็นสาวกของเทพธิดาเรอะ?

จู่ ๆ ตูไปเข้ารีตแห่งความตายอะไรนั่นได้ไงอ่ะ?

หินดำแสดงอาการเย้ยหยันเมื่อเห็นท่าทางประหลาดใจจากเอลฟ์หนุ่ม

“แปลกใจล่ะสิ!”

อุปกรณ์ทรมานในมือของหินดำถูกวางลง

“ข้ารู้ตัวตนของพวกเจ้าตั้งแต่แรกแล้ว”

“พูดออกมา! จงบอกข้าว่าเทพแห่งความตายผู้ครองโลกใต้พิภพกำลังวางแผนอะไรอยู่?”

“เทพ… เทพแห่งความตาย?”

ใบหน้าของเดมาเซียดูพิลึกพิลั่น

เดี๋ยว… เอ็งเข้าใจอะไรผิดอยู่แหง…

“หึหึ สีหน้าแบบนั้น เจ้ายอมรับแล้วสินะ?”

ออร์คร่างยักษ์เยาะเย้ย

เดมาเซีย: “…”

“เชื่อมั้ยว่าตูไม่รู้อะไรเลย ไอ้เรื่องเทพแห่งความตายอะไรเนี่ย…”

เอลฟ์หนุ่มลองกล่าวเป็นการหยั่งเชิง

“หึ”

แต่หินดำยังคงแสดงท่าทีเย้ยหยันต่อไป…

เดมาเซีย: “…”

เมื่อผ่านไปครู่หนึ่ง เดมาเซียได้ถอนหายใจออกมา

“ช่างเถอะ สารภาพก็ได้… แย้งให้ตายยังไงพวกเอ็งก็ไม่คิดจะฟัง”

“เทพแห่งความตายเรอะ? หึ …บอกไปก็ไม่เสียหายอะไรหรอก”

“ตูข้ามีนามว่าธานอส ผู้นำของโซลโซไซตี้ หัวหน้าหน่วยที่ 5 แห่ง 13 หน่วยพิทักษ์…”

“ภารกิจของตูคือการสำรวจฟลอเรนซ์ ตามหาดราก้อนบอลทั้งเจ็ด ใช้พวกมันขอพรจากเทพธิดา เพื่อจะได้ครอบครองเนตรวงแหวน และค้นหายอดขุมทรัพย์ วันพีซ ที่ราชาโจรสลัดในตำนาน แจ็ค สแปร์โรว์ ได้ทิ้งไว้!”

เมื่อเดมาเซียกล่าวจบ หินดำและออร์คตัวอื่น ๆ ล้วนหยุดนิ่งด้วยความตื่นตะลึง

โซลโซไซตี้? 13 หน่วยพิทักษ์? ดราก้อนบอล? เนตรวงแหวน? ขุมทรัพย์?

มันคืออะไร??

_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _

T/N: เดมาเซียแกงออร์คหนักมากค่า

นักสืบ VS นักสืบ (?)

หินดำ VS หัวแดง!

ตอน 69 …

… !

เซ (เล) เก๊ก !

Original Seele Sticker by Ayumi_Trash_Cat @Hoyolab

อ่านแปลไทยได้ที่ ค่ะ ถ้าถูกใจโปรเจ็คนี้ ขอความอนุเคราะห์ในการซัพพอร์ทที่ผู้แต่งโดยตรง ตามลิงก์หน้าแรกนะคะ

Support the project: https://book.qidian.com/info/1016509432

_ .. _ .. _ .. _ .. _ .. _