ตอนที่ 245 ของพระราชทาน

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

เมื่อ​ได้ยิน​มา​ว่า​มีคำ​สั่ง​ให้​เจียง​จั้น​และ​เจียง​ซื่อ​ออก​ไป​พบ​ เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​ก็​อด​ไม่ได้​ที่จะ​ประหลาดใจ​ ​จากนั้น​พา​พวกเขา​ทั้งหลาย​เดิน​ตรง​ออก​ไป​ด้านนอก

ผู้​ที่​เดินทาง​มานั​้​นก​็​คือ​พาน​ไห่

เมื่อ​นายท่า​นร​อง​เจียง​พบ​เข้า​ ​จึง​ได้​รีบ​เดินทาง​เข้าไป​ทักทาย

“​ท่าน​เจียง​เกรงใจ​เกินไป​แล้ว​ ​ไม่ทราบ​ว่า​คุณชาย​รอง​และ​คุณหนู​สี่​อยู่​หรือไม่​”

นายท่า​นร​อง​เจียง​ ​หันหลัง​กลับ​ไป​มองดู​ท่ามกลาง​ฝูงชน

เจียง​ซื่อ​และ​เจียง​จั้น​จึง​ได้​ก้าว​ออกมา​ทำความเคารพ​พาน​ไห่

พาน​ไห่​รีบ​ชำเลืองตา​มอง​สอง​พี่น้อง​อย่างรวดเร็ว​ ​แล้ว​แอบ​เอ่ย​ชม​อยู่​ใน​ใจ​ก่อน​จะ​กล่าว​ขึ้น​ว่า​ ​“​ฝ่า​บาท​รับสั่ง​ ​ท่ามกลาง​การปกครอง​ของ​ฮ่องเต้​ ​ยัง​เกิดเรื่อง​ราว​เช่นนั้น​ได้​ ​ช่าง​ไม่สมควร​เอา​เสีย​เลย​ ​ใน​การ​ที่​คุณชาย​รอง​เจียง​และ​คุณหนู​สี่​เผชิญ​กับ​เรื่อง​เลวร้าย​ใน​วันนี้​ฝ่า​บาท​ทรง​ทราบ​ดี​ ​จึง​ได้รับ​สั่ง​ให้​บ่าว​นำ​หยก​สมปรารถนา​มาม​อบ​ให้​แก่​คุณหนู​สี่​ ​และ​อุปกรณ์​เครื่องเขียน​มอบให้​แก่​คุณชาย​เจียง​ ​ทั้งสอง​ท่าน​โปรด​รับ​ไว้​เถิด​”

เจียง​ซื่อ​และ​เจียง​จั้น​จึง​ได้​คุกเข่า​ลง​เพื่อ​รับ​ของ​ไป​ ​หลังจาก​เอ่ย​ขอบคุณ​เรียบร้อย​แล้ว​ ​พวกเขา​ก็ได้​ลุกขึ้น​ท่ามกลาง​สายตา​อิจฉา​ของ​ทุกคน

พาน​ไห่​กลอกตา​ไป​มอง​แล้ว​กล่าวว่า​ ​“​ท่าน​ผู้​นี้​คือ​ท่านปั​๋ว​ใช่​หรือไม่​”

เนื่องจาก​เจียง​อัน​เฉิง​จะ​เดินทาง​เข้าไป​ใน​วัง​เฉพาะ​มี​การเฉลิมฉลอง​เท่านั้น​ ​ในเวลานั้น​มี​ผู้คน​เดินทาง​ไปมา​กมาย​จึง​ไม่มี​โอกาส​ที่จะ​ให้​เขา​ได้​แสดงตน​ออกมา​ ​แต่​พาน​ไห่​มี​ความจำ​คน​ได้​แม่นยำ​นัก​ ​เมื่อ​หลาย​ปีก่อน​เขา​ได้​พบ​เจียง​อัน​เฉิง​ครั้งหนึ่ง​ ​แต่​บัดนี้​ก็​ยัง​จำได้​อยู่

เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​ที่​ยืน​อยู่​ด้าน​ข้าง​มอง​มา​แล้ว​รู้สึก​โศกเศร้า

เมื่อ​ตอนที่​ ​นายท่านปั​๋ว​ยังอยู่​ก็​มักจะ​ถูก​องค์​ฮ่องเต้​เรียก​เข้าไป​สนทนา​ใน​วัง​ด้วย​เสมอ​ ​คาดไม่ถึง​ว่า​เมื่อมา​ถึง​รุ่น​ลูก​แล้ว​ ​แม้แต่​ขันที​ที่อยู่​ข้าง​กาย​องค์​ฮ่องเต้​ก็​ยัง​จำ​เขา​ไม่ได้

“​ข้า​คือ​ตง​ผิงปั​๋ว​”​ ​เจียง​อัน​เฉิง​เผชิญหน้า​กับ​พาน​ไห่​อย่างใจ​เย็น

เขา​ไม่​เหมือนกับ​น้อง​รอง​ที่​ใช้การ​ศึกษา​ตำรา​เข้าสู่​ตำแหน่ง​อาชีพ​ ​ไม่ได้​เป็น​เช่น​แม่ทัพ​อัน​มีชื่อเสียง​และ​พรสวรรค์​ที่​คอย​ปกป้อง​คุ้มกัน​ดินแดน​ ​ใน​ความคิด​ของ​เขา​แล้ว​นั้น​การ​ที่​ครอบครัว​มีความสุข​ก็​เพียงพอ​แล้ว​ ​ใน​โลก​นี้​มี​เพียง​กี่​คน​กันที่​สามารถ​ขึ้นไป​ยืน​อยู่​บน​จุดสูงสุด​ได้​ ​การยอ​มรับ​ใน​สิ่ง​ที่​ตน​มี​และ​ขาด​ไม่ใช่​เรื่อง​ไม่ดี​อะไร​ ​เจียง​อัน​เฉิง​ไม่ได้​มี​ความปรารถนา​ใด​เป็นพิเศษ​ ​เขา​ไม่จำเป็น​ต้อง​ได้รับ​การ​ยกยอ​จาก​ผู้​ที่อยู่​ข้าง​กาย​องค์​ฮ่องเต้

พาน​ไห่​ยิ้ม​ขึ้น​เล็กน้อย​ก่อน​จะ​กล่าวว่า​ ​“​ท่านปั​๋​ววาง​ใจ​เถิด​ ​บรรดา​กลุ่มคน​ที่​ทำให้​คุณหนู​สี่​และ​คุณชาย​รอง​ต้อง​ถูก​รังแก​เหล่านั้น​ ​ฮ่องเต้​จะ​ลงโทษ​พวกเขา​เอง​ ​เพียงแต่​ฝ่า​บาท​ตรัส​แล้ว​ว่า​เรื่อง​นี้​เป็นเรื่อง​ที่​เด็ก​ๆ​ ​กระทบกระทั่ง​กัน​ ​ไม่จำเป็น​ต้อง​ทำให้​ใหญ่โต​”

ประโยค​เมื่อ​ครู่​ของ​พาน​ไห่​ชัดเจน​เป็น​ที่สุด​ ​นั่น​ก็​คือ​องค์​ฮ่องเต้​ไม่​ประสงค์​ให้​เจียง​อัน​เฉิง​ไป​คิดบัญชี​กับ​ทั้ง​สาม​ตระกูล​นั้น

ประกอบกับ​เจียง​อัน​เฉิง​ไม่รู้​ว่า​เจียง​จั้น​ตกลง​ไป​ใน​น้ำ​ได้​อย่างไร​ ​เมื่อ​คิด​ไตร่ตรอง​ดู​พบ​ว่า​บุตรสาว​ไม่ได้​เสียหาย​อัน​ใด​ ​ดังนั้น​เขา​จึง​ได้​พยักหน้า​ยอมรับ

“​เช่นนั้น​ข้า​ขอตัว​เดินทาง​กลับ​ก่อน​”​ ​พาน​ไห่​หัน​สายตา​มาม​อง​ดู​เจียง​ซื่อ​ ​แล้ว​มีความรู้สึก​บางอย่าง​ขึ้น

คุณหนู​สี่​แห่ง​จวน​ตง​ผิงปั​๋ว​คือ​บุตรสาว​ของ​ซู​ซื่อ​แห่ง​จวน​อี๋​หนิง​โหว​สินะ​ ​สอง​แม่​ลูก​หน้าตา​ช่าง​เหมือนกัน​เหลือเกิน​ ​น่าเสียดาย​ที่​ซู​ซื่อ​อายุสั้น​ ​ไม่รู้​ว่า​บุตรสาว​ของ​นาง​จะ​เป็น​เช่นไร

เมื่อ​พบ​ว่า​พาน​ไห่​กำลังจะ​เดินทาง​จากไป​ ​นายท่า​นร​อง​เจียง​จึง​ได้​รีบ​ตาม​ขึ้นไป​แล้ว​ยัด​ถุงเงิน​ใส่​ลง​ไป​ใน​แขน​เสื้อ​ของ​เขา​ ​กล่าวว่า​ ​“​ใต้เท้า​พาน​ไห่​ ​เดินทาง​มาด​้วย​ความยากลำบาก​ ​ท่ามกลาง​อากาศ​ร้อน​เช่นนี้​ ​เข้าไป​ดื่ม​ชา​สัก​ถ้วย​ก่อน​ดี​หรือไม่​”

“​ท่าน​เจียง​เกรงอกเกรงใจ​เกินไป​แล้ว​”​ ​พาน​ไห่​ยิ้ม​ ​จากนั้น​ก็​พา​คนอื่นๆ​ ​เดินทาง​จากไป

ที่​แห่ง​นั้น​สงบนิ่ง​ลง​อีกครั้ง​ ​สายตา​ของ​ทุกคน​มอง​ไป​ยัง​มือ​ของ​เจียง​ซื่อ​และ​เจียง​จั้น​ซึ่ง​ถือ​ของ​อยู่

นายท่า​นร​อง​เจียง​อิจฉาตาร้อน

เขา​เป็น​ขุนนาง​มาตั​้ง​นาน​หลาย​ปี​ ​ได้รับ​ของรางวัล​จาก​องค์​ฮ่องเต้​ใน​ช่วง​เทศกาล​ปีใหม่​เท่านั้น​ ​ไม่เคย​ได้รับ​รางวัล​พิเศษ​เพียง​อย่างใด

ส่วน​เซียว​ซื่อ​ก็​ยิ่ง​อิจฉาตาร้อน​เข้าไป​ใหญ่

จั้น​เอ๋อร​์​ได้รับ​ของ​พระราชทาน​เป็น​อุปกรณ์​เครื่องเขียน​เชียว​ ​บัดนี้​ใกล้​จะ​ถึง​เทศกาล​ชิว​เหวย​แล้ว​ ​หากว่า​ชัง​เอ๋อร​์​ได้รับ​ของ​อันเป็น​มงคล​เช่นนี้​มา​ ​ก็​คงจะ​ส่งต่อ​ไป​สู่​ลูก​สู่​หลาน​ได้​ ​อีกทั้ง​มียัง​หยก​สมปรารถนา​ใน​มือ​ของ​เจียง​ซื่อ​นั่น​อีก​ ​เซียว​ซื่อ​จ้อง​ไป​ยัง​หยก​สมปรารถนา​ที่​ยาว​ประมาณ​หนึ่ง​ไม้บรรทัด​ด้วย​แววตา​อันเป็น​ประกาย​ ​หยก​อัน​งดงาม​เช่นนี้​ ​หากว่า​ตอนที่​บุตรสาว​ของ​นาง​ออกเรือน​และ​วาง​ไว้​บน​สินสอด​ก็​คง​ไม่มี​ผู้ใด​กล้า​ดูถูก​เหยียดหยาม

เมื่อม​อง​ไป​ยัง​ท่าทาง​อัน​สงบนิ่ง​ของ​เจียง​ซื่อ​ ​ใน​ใจ​ลึก​แล้ว​เซียว​ซื่อ​ก็​รู้สึก​อึดอัด​ขึ้น​มา

เจ้า​เด็ก​นี่​ช่าง​โชคดี​เสีย​จริง​ ​แต่​ยัง​แสร้งทำ​ท่าทาง​ไม่รู้​เรื่อง​รู้​ราว​เช่นนั้น​ออกมา​ ​ช่าง​น่ารังเกียจ​นัก​ ​ไม่รู้​ว่าความ​อิจฉา​ทำให้​คนเรา​ดู​น่าเกลียด​หรือไม่​ ​แต่​เซียว​สื่อ​สัมผัส​ได้​ว่าความ​อิจฉาริษยา​ทำให้​จิตใจ​เจ็บปวด

เจียง​ซื่อ​กอด​แผ่น​หยก​สมปรารถนา​นั้น​เอาไว้​ ​ดูท่าทาง​นาง​ค่อนข้าง​สับสน​เล็กน้อย

ก็​เพียงแค่​บรรดา​คุณชาย​ที่​ชอบ​หาเรื่อง​หา​คนอื่น​ไป​ทั่ว​จน​เป็นนิสัย​ ​เหตุใด​เรื่อง​นี้​จึง​ไป​ถึง​หู​ฮ่องเต้​ได้​ ​อีกทั้ง​ยัง​มอบ​ประทาน​ของ​ปลอบใจ​แก่​สอง​พี่น้อง​ด้วย​ ​หยก​สมปรารถนา​และ​อุปกรณ์​เครื่องเขียน​หนึ่ง​ชุด​ ​เนื่องจาก​เป็น​สิ่งของ​ที่​แตกต่าง​กัน​ไป​ดังนั้น​ความหมาย​จึง​ไม่​เหมือนกัน

อาทิเช่น​ ​บัดนี้​เดิมที​นาง​ต้องการ​ที่จะ​ก้าว​ถอย​ออกมา​ ​ไม่​อยาก​จะ​เผชิญหน้า​กับ​ท่าน​ย่า​อย่าง​ดื้อรั้น​ ​ทว่า​เมื่อ​นาง​มี​หยก​สมปรารถนา​ ​สถานการณ์​ก็​เปลี่ยนไป​อย่าง​สิ้นเชิง

หลังจากนี้​ผู้ใด​จะ​กล้า​นำ​เรื่องราว​ใน​วันนี้​ก่อนหน้า​มาก​ล่า​วอีก​ ​นาง​ก็​จะ​ย้อน​เถียง​กลับ​ไป​โดย​ไม่ต้อง​เกรงกลัว​ ​“​ท่าน​แม่​ ​ข้า​กล่าว​ได้​ไม่ผิด​ใช่​หรือไม่​ ​เดิมที​แล้ว​ซื่อ​เอ๋อร​์​ก็​ไม่ใช่​คน​ผิด​ ​แม้แต่​ฮ่องเต้​ยัง​ได้​ประทาน​แผ่น​หยก​สมปรารถนา​มา​ให้​นาง​ ​เพื่อ​หวัง​ว่านาง​จะ​ได้​พบ​แต่​สิ่ง​ที่​สมปรารถนา​”​ ​เจียง​อัน​เฉิง​กล่าว​ออกมา​อย่าง​เยาะเย้ย

ก่อนหน้านี้​เขา​ไม่รู้​สึก​อย่างไร​เลย​ ​แต่​บัดนี้​เริ่ม​รู้สึก​แล้ว​ว่า​ฝ่า​บาท​องค์​นี้​ช่าง​เฉลียวฉลาด​ยิ่งนัก

เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​ใช้​มือ​กำ​ไม้เท้า​เอาไว้​อย่าง​แน่นหนา​ ​โชคดี​เช่นนี้​เหตุใด​จึง​มาต​กอยู​่​ที่​หลานสาว​คน​นี้​ ​ไม่​ต่าง​อะไร​กับ​การ​ตบหน้า​นาง​เลย

ซึ่ง​บัดนี้เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​ทั้ง​รู้สึก​ปลื้ม​ปีติ​และ​โมโห​ในเวลาเดียวกัน

การ​ที่นาง​รู้สึก​มีความสุข​ยินดี​ ​นั่น​ก็​เป็น​เพราะ​ฝ่า​บาท​ประทาน​ของ​มา​ให้​ ​ทุกคน​รู้ดี​ว่า​จวนปั​๋​วนั​้น​ไม่ได้​รับพระ​ราช​ทาน​รางวัล​มา​เนิ่นนาน​แล้ว​ ​ส่วน​สิ่ง​ที่​ทำให้​นาง​รู้สึก​โมโห​นั่น​ก็​คือ​ประโยค​ที่​กักบริเวณ​เจียง​ซื่อ​เมื่อ​ครู่​ ​บัดนี้​องค์​ฮ่องเต้​ได้​ประธาน​หยก​สมปรารถนา​แก่นาง​แล้ว​ ​นั่น​หมายความว่า​คำสั่ง​เมื่อ​สักครู่​ก็​ต้อง​ยกเลิก​ไป​ด้วย​ ​ใน​ฐานะ​ย่า​ ​นาง​จะ​มีศักดิ์ศรี​ทำ​สิ่งใด​ได้​อีก

เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​ที่​รู้สึก​สับสน​อยู่​ใน​ใจ​ ​จึง​ได้​กลับคำ​ว่า​ ​“​สิ่ง​ที่​พระราชทาน​มานั​้น​ช่าง​ล้ำค่า​เหลือเกิน​ ​จง​นำ​ไป​ไว้​ที่​ห้องโถง​บรรพบุรุษ​เถิด​”

เจียง​อัน​เฉิง​รีบ​กล่าว​ขึ้น​ทันที​ว่า​ ​“​นำ​เครื่องเขียน​ทั้ง​สี่​ของ​เจียง​จั้น​ไป​วาง​ก็​พอแล้ว​ ​ส่วน​หยก​สมปรารถนา​ให้​ซื่อ​เอ๋อร​์​เก็บ​เอาไว้​ติดตัว​เถิด​”

เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​เหล่​ตาม​อง​ดู​บุตรชายคนโต​ของ​ตน​ ​อยาก​จะ​รู้​เหลือเกิน​ว่า​ใน​ศีรษะ​ของ​เขา​นั้น​มี​อะไร​อยู่​บ้าง​ ​คนอื่น​มักจะ​เก็บ​ผลประโยชน์​เอาไว้​ให้​บุตรชาย​ ​มี​เพียง​เขา​เท่านั้น​ที่​คอย​แต่​เอาใจ​บุตรสาว​ ​จะ​ว่า​ไป​แล้วก็​คง​เป็น​เพราะ​เจียง​ซื่อ​หน้าตา​เหมือนกับ​มารดา​ของ​นาง​ที่​ตาย​จากไป

เมื่อ​คิดได้​ดังนี้​ เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​ก็​รู้สึก​มีบา​งอย​่าง​ใน​ใจ​ขึ้น​มากั​้น​ไว้​ระหว่าง​เจียง​ซื่อ

หลาย​ปี​มานี​้​ ​นาง​ไม่​อาจ​ลืม​เรื่อง​ที่​บุตรชายคนโต​ทะเลาะเบาะแว้ง​กับ​นาง​เพื่อ​ที่​ต้องการ​จะ​รับ​ซู​ซื่อ​เข้ามา​ได้​ ​และ​นาง​ก็​คิดไม่ถึง​เช่นกัน​ว่า​แม้​ซู​ซื่อ​จากไป​เป็นเวลา​หลาย​ปี​แล้ว​ ​แต่​บุตรชายคนโต​ของ​เขา​ก็​ยัง​ถูก​เรื่องราว​ของ​นาง​ส่งผล​กระทบ​กับ​ชีวิต​อยู่​ทุกหนทุกแห่ง

เมื่อ​คิดได้​ดังนี้เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​ก็​รู้สึก​สั่นสะท้าน​ใน​ใจ

บุตรชายคนโต​ของ​นาง​ใช้ชีวิต​คนเดียว​มา​หลาย​ปี​แล้ว​ ​หากว่า​นาง​หาคู่​ครอง​คน​ใหม่​ให้​แก่​เขา​ ​และ​หาก​ทั้งสอง​มีความรู้สึก​ผูกพัน​กัน​ขึ้น​มา​ได้​ ​บางที​อาจจะ​ลืม​นาง​จิ้งจอก​เจ้าเล่ห์​ซู​ซื่อ​คน​นั้น​ไป​ได้​สนิท​ ​เมื่อ​นาง​คิด​เช่นนี้​ เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​จึง​ละทิ้ง​การบีบบังคับ​ทำให้​เจียง​ซื่อ​อับอาย​ใจ​ไป​เสีย

หญิงสาว​ที่​ยัง​ไม่​ออกเรือน​ ​หากว่า​ต่อจากนี้​มี​แม่เลี้ยง​ก็​คงจะ​ลงมือ​ได้​ง่าย​กว่า​ ​สำหรับ​นาง​ผู้​เป็น​ย่า​ ​เป็นการ​ดีที​่​จะ​ช่วย​ไม่​ให้​ตัวนาง​ต้อง​เสียชื่อเสียง​ว่า​ไร้ค​วาม​เมตตา

“​ย่อม​ได้​ ​ซื่อ​เอ๋อร​์​จง​เก็บรักษา​ระมัดระวัง​หยก​นี้​ให้​ดี​ ​นี่​คือ​สิ่งของ​พระราชทาน​ ​หากว่า​เสียหาย​ก็​อาจจะ​เดือดร้อน​เอา​ภายหลัง​ได้​”​ เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​ทำท่า​ทาง​ดู​มี​เมตตากรุณา​ขึ้น​มาทัน​ที​และ​เอ่ย​กำชับ

เจียง​ซื่อ​จึง​ถือ​หยก​สมปรารถนา​นั้น​เอาไว้​ ​โค้ง​คำนับ​นาง​ ​“​ขอบพระคุณ​ท่าน​ย่า​ที่​ตักเตือน​ ​หลาน​เข้าใจ​ดี​แล้ว​เจ้าค่ะ​”​ ​นาง​ถือ​หยก​สมปรารถนา​ไว้​ใน​มือ​อย่างเป็นธรรม​ชาติ​ ​อย่า​ว่าแต่เฝิง​เหล่าฮู​หยิน​เลย​ ​ขนาด​เซียว​ซื่อ​เอง​ก็​รู้สึก​ใจเต้น​แรง

เด็ก​คน​นี้​เป็น​คนที​่​ไร้​หัว​จิต​หัวใจ​ ​แม้ว่า​นาง​จะ​ไม่​กลัว​ตาย​แต่​อาจ​ทำให้​คนอื่น​เดือดร้อน​ได้​ ​จะ​ให้​นาง​ถือ​หยก​สมปรารถนา​ไว้​ได้​อย่างไร

หลังจากที่​พาน​ไห่​เดินทางออก​มาจาก​จวน​ตง​ผิงปั​๋ว​ ​ในไม่ช้า​เขา​ก็ได้​เดินทาง​ไป​เยี่ยมเยียน​อีก​สาม​ตระกูล​ ​ท่าน​แม่ทัพ​ชุย​จึง​ได้​เพิ่ง​รู้​ว่า​บุตรสาว​ของ​ตน​นั้น​เข้าไป​หาเรื่อง​และ​ฟ้อง​ไท​เฮา​ที่​ใน​วัง​ ​โดยเหตุ​นี้​เอง​จึง​เรียก​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​มาตำ​หนิ​ยกใหญ่