บทที่288 ข่าวไม่ดี
ถึงแม้ว่าลี่จีถองจะปล่อยตามสบายมาตลอด แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะสามารถทนให้ผู้ชายแปลกหน้ามาทำกับตัวเองได้ตามสบายแบบนี้
ลี่จีถองใช้ความสร่างเมาที่ตัวเองมีตอนท้าย ยื่นมือมาผลักผู้ชาย
“คุณออกไปนะ อย่ามาแตะตัวฉัน！” ถึงลี่จีถองจะพูดปฏิเสธ แต่ในน้ำเสียงนั้นกลับมีอารมณ์ซ่อนอยู่
ถึงอย่างไร ยามันก็เริ่มออกฤทธิ์แล้ว
ใบหน้าของผู้ชายคนนั้นมีรอยยิ้มออกมา เหมือนไม่ได้ยินเสียงปฏิเสธของลี่จีถองเลย
“คุณจะเพลิดเพลินเลยล่ะ” ผู้ชายยิ้มพลางเริ่มปฏิบัติกับลี่จีถอง
ระหว่างกายการทำของผู้ชายนั้น ลี่จีถองเริ่มไม่เหลือสติแล้ว
ในขณะที่มึนเบลออยู่นั้น เธอคิดว่าตัวเองนั้นล่องลอยอยู่ในจินตนาการ ไม่รู้ว่ากำลังรู้สึกอย่างไรอยู่เลยด้วยซ้ำ
หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง ลี่จีถองเองก็รู้สึกอ่อนล้า เมื่อจบเลยนอนหลับไปอย่างสนิท
แต่ผู้ชายคนนั้น เมื่อได้ลี่จีถองแล้ว อันที่จริงก็เอาโทรศัพท์มาถ่ายรูปเอาไว้ เสียดายที่ลี่จีถองไม่ได้ค้นพบ
หลังจากที่เห็นลี่จีถองเหนื่อยจนหลับไป ผู้ชายก็ลุกขึ้นจัดแจงเสื้อผ้าของตัวเอง ก่อนจะเอาโทรศัพท์ออกไปด้วย
เมื่อเดินออกมาจากห้อง ผู้ชายก็มองซ้ายขวา จากนั้นก็เห็นว่าส้งหวั่นหวั่นยืนรอเขาอยู่ตรงมุมตึก
เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้ ผู้ชายรีบเดินไป： “คุณหนูส้ง ทำเรื่องนี้เสร็จแล้ว”
“อือ” ส้งหวั่นหวั่นสั่งการเบาๆ “แล้วรูปล่ะ？”
ผู้ชายเอาโทรศัพท์ออกมา จากนั้นก็ส่งรูปทั้งหมดให้ส้งหวั่นหวั่น จากนั้นก็มองส้งหวั่นหวั่นด้วยความคาดหวัง
“คุณหนูส้ง คุณดูสิ ว่าเป็นอย่างไรบ้าง？”
หลังจากที่ส้งหวั่นหวั่นได้เห็นแล้ว มุมปากก็มีแต่รอยยิ้ม： “ทำได้ไม่เลวเลย”
เมื่อเห็นรูป ส้งหวั่นหวั่นก็เก็บโทรศัพท์ไป จากนั้นก็เอาบัตรเครดิตออกมาให้ผู้ชายคนนั้น
“ในบัตรมีห้าแสน ตอนนี้คุณเอาเงินแล้วก็ไปเถอะ ฉันไม่อยากให้ใครมาเห็นคุณ คุณเข้าใจความหมายของฉันใช่ไหม？”
ส้งหวั่นหวั่นมองผู้ชายคนนั้น ในตาก็สาดความสว่างออกมา
ผู้ชายคนนั้นอึ้งไป เพราะถึงอย่างไรก็จะเอาเงินนี้ไปใช้ เขาเองก็รีบพยักหน้าตกลง： “ได้เลย คุณหนูส้ง”
ผู้ชายออกไปจากที่นี่ด้วยความรวดเร็ว ส้งหวั่นหวั่นก็อดไม่ได้ที่จะเอารูปมาดูอย่างละเอียด
ลี่จีถองจะต้องคิดไม่ถึงแน่นอน ว่าจะมีวันนี้เกิดขึ้นเลยใช่ไหม？
แต่ทว่า เธอจะต้องทำให้ลี่จีถองรู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดอย่างแน่นอน
คนของตระกูลลี่ เธอจะต้องทำลายทีละคนๆ ไม่ปล่อยใครไปสักคนเดียวเลย
……
เช้าวันต่อมา เจียงหยุนเอ๋อตื่นขึ้น จากนั้นก็หันไปเห็นลี่จุนถิงที่กำลังหลับอย่างสบายอารมณ์
เจียงหยุนเอ๋อรู้สึกอบอุ่นหัวใจ จากนั้นก็อดไม่ได้ที่จะยื่นมือมาลูบหน้าของลี่จุนถิง แต่กลัวว่าเขาจะตื่น เลยรีบชักมือกลับไป
เธอดูโทรศัพท์สักพัก จากนั้นก็เตรียมจะลุกขึ้นไปทำอาหารให้ลี่จุนถิงกับถวนจื่อ
ตอนที่เดินลงมา คนใช้มองเธอด้วยความตกใจ พลางพูดออกมา： “คุณนาย ทำไมวันนี้ตื่นเช้าจังเลย”
“ฉันจะทำอาหารเช้าเอง พวกคุณไปพักเถอะ” เจียงหยุนเอ๋อยิ้มพลางพูดขึ้น
“นี่……จะเป็นไปได้อย่างไร……” คนใช้มองด้วยความลังเล
เจียงหยุนเอ๋อรู้ว่าคนใช้กำลังกังวลอะไร เลยยิ้มพลางโบกไม้โบกมือ แล้วพูดออกมา： “ไม่เป็นไร วันนี้ฉันอารมณ์ดี ให้ฉันทำให้พวกเขาเถอะ”
เมื่อเห็นเจียงหยุนเอ๋อแน่วแน่ คนใช้เองก็ไม่รู้จะพูดอะไร เลยกำชับ： “คุณนาย มีอะไรให้ช่วยไหม คุณบอกพวกเราได้เลยนะ”
“อือ” เจียงหยุนเอ๋อพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องครัว
ดีที่อาหารเช้านั้นไม่ได้ยุ่งยากมาก หลังจากที่เจียงหยุนเอ๋อทำเสร็จ ก็ไปปลุกลี่จุนถิงกับถวนจื่อมากินข้าว
เจียงหยุนเอ๋อเพิ่งจะหันหลังไป ก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา เธอก้มหน้าลงมอง ก็เห็นว่าเป็นข้อความปรากฏอยู่บนหน้าจอโทรศัพท์
ในตอนแรกเธอไม่ได้สนใจอะไร แต่มันมีคำว่า “ลี่จีถอง” ขึ้นมา
เมื่อเห็นสถานการณ์แบบนี้ เจียงหยุนเอ๋อเลยรีบเปิดดูข้อความในทันที จากนั้นก็เห็นรูปของลี่จีถองมากมาย ที่ดูไม่ได้เลยทีเดียว
แต่พาดหัวข่าวนั้นมันน่าสนจำไม่น้อยเลย ชีวิตส่วนตัวอันโสมมของลูกหลานเศรษฐีอะไรสักอย่าง หลังจากดื่มจนเมาก็เปิดห้อง
ข่าวนี้เหมือนตั้งใจให้คนมาสนใจ เปิดเผยในมุมกว้าง แถมยังมีรูปที่ลี่จีถองจูบกับผู้ชายอย่างดูดดื่มด้วย
แต่ทว่าคนพวกนั้นไม่ได้ทำเรื่องราวให้มันใหญ่โตจนสุด ถึงแม้ว่าจะปล่อยรูปออกมา แต่ก็ยังมีการเบลอภาพให้ลี่จีถองอยู่บ้าง
เมื่อเห็นรูปเหล่านั้น เจียงหยุนเอ๋อก็รู้สึกไม่อยากมองอีกต่อไป และคิดว่าเรื่องนี้มันหนักไม่เบาเลย
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ค่อยชอบลี่จีถอง แต่ถึงอย่างไรลี่จีถองก็เป็นคนของตระกูลลี่ เรื่องนี้อาจจะโยงมาถึงลี่จุนถิงได้
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เจียงหยุนเอ๋อก็รีบหยิบโทรศัพท์ไปหาลี่จุนถิง ก่อนจะบอกเรื่องนี้กับเขา
“จุนถิง”
ลี่จุนถิงยังหลับอยู่ เจียงหยุนเอ๋อเลยไม่ได้สนใจมากแล้ว แต่ปลุกเขา
“อะไรเหรอ？” ลี่จุนถิงเพิ่งตื่น นังคงงัวเงียอยู่
แต่เมื่อเห็นความร้อนใจของเจียงหยุนเอ๋อ ท่าทีเขาเลยจริงจังขึ้นมา
“คุณรีบดูนี่สิ”
เจียงหยุนเอ๋อส่งโทรศัพท์ให้ลี่จุนถิง ให้เขาดูรูปอย่างละเอียด
ลี่จุนถิงรับโทรศัพท์มา ก่อนจะดูรูปพวกนั้น สติก็เริ่มกลับมามากกว่าเก่า
เขาดูรูปไปเรื่อยๆ หน้าตาก็นิ่งจนน่ากลัว จากนั้นก็นั่งขึ้นมาบนเตียง ยังไม่ทันจะกินข้าวเช้า ก็รีบออกจากบ้านไป
ถวนจื่อเพิ่งตื่น จากนั้นก็เห็นฉากนั้นพอดี
หลังจากที่ลี่จุนถิงไป ถวนจื่อก็นั่งที่โต๊ะอาหาร พลางมองเจียงหยุนเอ๋อด้วยความกังวล ก่อนจะถามไปว่า： “หม่ามี้ เกิดเรื่องอะไรเหรอ？”
เจียงหยุนเอ๋อขมวดคิ้วเบาๆ แต่ไม่ได้ตอบถวนจื่อ
เธอเป็นห่วงเรื่องนี้มาก ลี่จีถองทำเรื่องแบบนี้ แล้วถูกคนเปิดโปง จนอาจจะเกิดความเสียหายกับบริษัทลี่ซื่อกรุ๊ป
เพียงแต่ไม่รู้ ว่าถ้ามีลี่จุนถิงแล้ว เรื่องนี้จะเหลือที่ให้เดินอยู่ไหม
เห้อ ครั้งนี้ลี่จีถองทำมากเกินไปแล้ว……
ในตอนนั้นเองตระกูลลี่ก็หม่นหมองลงไปเยอะเลย
“ไอสารเลว！” หลังจากที่เห็นข่าวนั้น ท่านปู่ลี่ก็เก็บความโกรธของตัวเองไม่อยู่ ก่อนจะปาโทรศัพท์ลงพื้น
เขาใช้ชีวิตมานานมากแล้ว แต่เคยเสียหน้าขนาดนี้ที่ไหนกัน？
ลี่จีถองเป็นเหมือนเด็กดีเวลาอยู่ต่อหน้าเขา เขากลับไม่รู้เลย ว่าที่แท้ลี่จีถองจะทำเรื่องแบบนี้ได้ด้วย
“รีบโทรหาลี่จีถอง ถามให้รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้น！”
ท่านปู่ลี่พูดขึ้นอย่างจริงจัง
“ได้ๆ”
เลยรีบโทรไปหาลี่จองถองตามที่ท่านปู่ลี่กำชับ แต่ไม่มีใครรับสายเลย