ตอนที่ 283 ยอมๆ เสียเถอะ

ซื่อจิ่น หวนรักประดับใจ

เจียง​ซื่อ​ลุกขึ้น​ยืน​ ​พร้อมกับ​ท่าทาง​สบายใจ​อย่าง​บอก​ไม่​ถูก​ ​เวลานี้​ราวกับว่า​ความ​อึดอัด​ใน​ใจ​และ​ความเจ็บปวด​ของ​ทั้งสอง​ชาติ​ภพ​รวมกัน​ได้​มลาย​หาย​ไป​หมด​แล้ว​

นาง​ยอมรับ​ ​นาง​เสียเวลา​ไป​กับ​ปัญหา​ที่​แก้​ไม่ได้​ ​โดยเฉพาะ​ใน​ชาติ​ภพ​ที่แล้ว​หลังจาก​แต่งงาน​ ​ทุกครั้งที่​คิด​ว่า​ใน​ใจ​ของ​ชาย​ที่​ร่วมเรียงเคียงหมอน​มี​คนอื่น​อยู่​ ​นาง​ก็ได้แต่​กัดฟัน​โกรธ​ด้วย​ความแค้น​

นาง​เกลียด​ที่​อวี​้​ชี​ไร้ยางอาย​ ​เกลียด​ที่​ตัวเอง​ไม่​ก้าว​ไป​ข้างหน้า

ทว่า​วันนี้​ ​ในที่สุด​นาง​ก็ได้​ยิน​อวี​้​ชีพู​ดอ​อก​มาจาก​ปาก​เอง​ว่า​ใจ​ของ​เขา​เป็น​มี​เพียง​นาง​…​เจียง​ซื่อ​แห่ง​จวน​ตง​ผิงปั​๋ว​มาโดยตลอด​ ​เรื่อง​ที่​ไม่เข้าใจ​ใน​ชาติ​ภพ​ที่แล้ว​พวก​นั้น​ก็​ให้​มัน​จบ​แค่นี้​เถอะ

เหตุใด​นาง​จะ​ต้อง​จองจำ​ตัวเอง​ไว้​กับ​อดีต​ ​และ​ทำ​ทุกหน​ทาง​เพื่อ​พิสูจน์​ว่า​อวี​้​ชี​หลอก​นาง​ ​จากนั้น​ก็​เก็บความ​รู้สึก​ให้​มัน​อึดอัด​ใจ​ต่อไป​ด้วย

เจียง​ซื่อ​ตัดสินใจ​ปลดปล่อย​ตัวเอง

นาง​ยอม​เชื่อ​เขา​ ​และ​เพราะ​เชื่อ​จึง​ไม่รู้​สึก​เสียใจ​ ​แถม​ยัง​พร้อม​ยอมรับ​อีกด้วย​ ​ซึ่ง​นี่​มัน​เพียงพอ​แล้ว​ ​ส่วน​ใน​ชาติ​ภพ​นี้​นาง​กับ​เขา​ ​แน่นอน​ว่า​ไม่​อาจ​อยู่​ด้วยกัน​ได้

แม้​จะ​ตัดสินใจ​เหมือนกัน​ ​ทว่า​สำหรับ​เจียง​ซื่อ​แล้ว​มัน​ไม่​เหมือนกัน​เลย​สักนิด

ก่อนหน้านี้​นาง​ห่าง​จาก​ชาย​ผู้​นี้​ไป​แสน​ไกล​ ​แต่ว่า​สิ่ง​ที่​หนี​ไม่​พ้น​ก็​คือ​ความเจ็บปวด​และ​ความเสียใจ​ที่​ติดตัว​นาง​มาตั​้ง​แต่กลับ​มาเกิด​ใหม่​ ​ตอนนี้​นาง​รู้สึก​ได้​ถึง​การ​ปล่อยวาง

นาง​เป็น​หญิงสาว​ธรรมดา​สามัญ​แห่ง​จวนปั​๋​วที​่​เคย​ยกเลิก​การ​หมั้น​ ​ส่วน​เขา​เป็น​เยี​่​ยน​อ๋อง​ ​องค์​ที่​เจ็ด​ของ​ฮ่องเต้​ ​แน่นอน​ว่า​พวกเขา​ไม่​อาจ​อยู่​ด้วยกัน​ได้

นาง​ไม่มี​อะไร​ให้​แค้นใจ​ ​และ​ไม่มี​อะไร​ให้​นึก​เสียใจ​ ​คำ​รัก​หวาน​พวก​นั้น​นาง​เคย​ได้ยิน​มานับ​ครั้ง​ไม่​ถ้วน​ ​ชาย​ที่​ยืน​อยู่​ตรงหน้า​ผู้​นี้​ ​นาง​ก็​เคย​ครอบครอง​เขา​มา​แล้ว​ ​นี่​มัน​พอแล้ว​ ​ถ้า​ยัง​เข้าไป​พัวพัน​อีกต่อไป​มัน​ก็​ไม่มี​ประโยชน์​ต่อ​ทั้งสองฝ่าย​ ​มี​แต่​จะ​สร้าง​ความทุกข์​ใจ​ให้​กัน​เท่านั้น

ตอนนี้​ความสนใจ​ของ​อวี​้​จิ​่​นล​้​วน​พุ่ง​เป้า​ไป​ที่​เจียง​ซื่อ​ ​เพียง​ชั่วเวลา​พริบตาเดียว​เขา​ก็​รับรู้​ได้​ว่า​หญิงสาว​ตรงหน้า​เปลี่ยนไป​ ​ความไม่สบายใจ​ที่​มักจะ​ผุด​ขึ้น​มา​อยู่​ระหว่าง​คิ้ว​ของ​นาง​เมื่อ​ตอนที่​เจอกัน​ก่อนหน้านี้​หาย​ไปรา​วกั​บถูก​สายลม​ใน​ฤดูใบไม้ร่วง​พัด​ไป​ ​แม้แต่​หาง​ตาก​็​ยก​โค้ง​ขึ้น​มา​อย่าง​ผ่อนคลาย​กว่า​เมื่อก่อน​ ​มัน​ทั้ง​ดู​สดใส​และ​เป็นอิสระ

แต่​รอยยิ้ม​นี้​กลับ​ทำให้​เขา​ร้อนใจ​ขึ้น​มา​อย่าง​ไม่รู้​ตัว​ ​เมื่อ​เห็น​ว่า​เจียง​ซื่อ​กำลัง​หันหลัง​เดิน​ออก​ไป​ ​จึง​รีบ​คว้า​ข้อมือ​นาง​ไว้​แล้ว​ดึง​กลับมา

ระยะห่าง​ระหว่าง​ทั้งสอง​ถูก​ดึง​เข้ามา​ใกล้ชิด​กัน​ทันที​ ​มุม​โต๊ะ​ที่​แข็งทื่อ​รองรับ​กับ​เอว​คอด​ของ​เด็กสาว​ ​นาง​ขมวดคิ้ว​ขึ้น​เพราะ​ไม่สบาย​ตัว​ ​“​ปล่อย​ข้า​นะ​!​”

“​ไม่​ปล่อย​!​”​ ​ด้วย​ความ​ที่อยู่​ใกล้​กัน​ ​กลิ่นหอม​ของ​อีก​ฝ่าย​จึง​โชย​เข้ามา​ใน​จมูก​อวี​้​จิ​่น​ ​มัน​ทำให้​น้ำเสียง​ของ​เขา​นิ่ง​ลง

เจียง​ซื่อ​ใช้​มือ​ข้า​หนึ่ง​ดัน​ไหล่​ของ​เขา​ไว้​ ​แม้​จะ​ผลัก​ออก​ไม่ได้​ ​ทว่า​ก็​พยายาม​ปฏิเสธ​อย่างสุดความสามารถ​ ​“​ท่าน​อ๋อง​โปรด​ระวัง​การกระทำ​ของ​ท่าน​ด้วย​”

‘​ท่าน​อ๋อง​’​ ​คำ​เรียก​เช่นนี้​ทำให้​อวี​้​จิ​่​นรู​้​สึก​หงุดหงิด​ขึ้น​มาทัน​ที

ท่าน​อ๋อง​บ้าบอ​อะไร​กัน​ ​ผู้​เป็น​บิดา​นั้น​ไม่ได้​ให้กำเนิด​เขา​แถม​ยัง​ไม่ได้​เลี้ยงดู​เขา​สักหน่อย​ ​แต่​เรื่อง​สร้าง​ปัญหา​ให้​เพิ่ม​นี่​เป็น​ที่หนึ่ง​เลย

ขณะที่​กำลัง​หงุดหงิด​ ​อวี​้​จิ​่น​ไม่เห็น​ว่า​คนที​่​อยู่​ตรงหน้า​มีท​่า​ทาง​ห่างเหิน​เหมือน​เมื่อก่อน​แล้ว​ ​เขา​ใช้​มือ​ข้าง​หนึ่ง​โอบ​เอว​นาง​ไว้​แน่น​ ​ส่วน​อีก​ข้าง​ยัน​ไว้​กับ​โต๊ะ​ทำให้​คนที​่​อยู่​ใน​อ้อมอก​หมดหนทาง​หนี​ ​จากนั้น​ก็​เอ่ย​ขึ้น​อย่าง​ชัดถ้อยชัดคำ​ ​“​อา​ซื่อ​ ​เจ้า​เลิก​หลอกตัวเอง​ได้​แล้ว​ ​เจ้า​แสดงออก​อย่างชัดเจน​ใน​ความใคร่​รู้​ว่า​ข้า​สน​หรือไม่​สนใจ​สตรี​ศักดิ์สิทธิ์​ ​เจ้า​สนใจ​ข้า​…​มิเช่นนั้น​เหตุใด​จึง​ร้องไห้​ ​เหตุใด​จึง​ต้อง​สนใจ​ว่า​สตรี​ศักดิ์สิทธิ์​เป็นสาว​งาม​หรือไม่​ด้วย​”

อวี​้​จิ​่น​ถาม​เรื่อง​พวก​นี้​ออก​ไป​ ​แทบจะ​กัดฟัน​ถาม​ ​“​ยอมรับ​ว่า​ชอบ​ข้า​ ​มัน​ยากเย็น​ขนาด​นั้น​เลย​หรือ​”

หาก​อา​ซื่อ​เป็น​ชายหนุ่ม​คน​หนึ่ง​ ​เขา​คง​ตีนาง​ไป​สัก​รอบ​แล้ว​!​ ​ใคร​ใช้​ให้​นาง​ปาก​ไม่​ตรง​กับ​ใจ​ ​ทำตัว​เมินเฉย​ ​และ​มักจะ​ทำให้​เขา​เจ็บปวด​เสียใจ​กัน​!

ช่าง​หัว​มัน​ปะ​ไร​ ​ตี​รอบ​เดียว​ไม่พอ​ก็​สอง​รอบ​ไป​เลย​ ​ตี​จนกว่า​จะ​เชื่อฟัง​และ​ประพฤติ​ตัวดี​จากนั้น​ค่อย​หยุด

แต่​น่าเสียดาย​ที่​อา​ซื่อ​เป็น​สตรี​!

สุดท้าย​อวี​้​จิ​่​นก​็​ทำได้​เพียง​ถอนหายใจ

ชาติ​ภพ​นี้​คงมี​เพียงแต่​อา​ซื่อ​ที่​ตี​เขา​ได้​ ​และ​เขา​ยัง​กังวล​ด้วยว่า​นาง​อาจจะ​ขี้เกียจ​ตี​เขา

ความ​น่าเกรงขาม​ของ​อีก​ฝ่าย​ห้อมล้อม​เข้ามา​ทั่วทุกสารทิศ​ ​คำถาม​ที่​พวยพุ่ง​ออกมา​ราวกับ​ลูกเห็บ​ตกกระ​ทบ​ลง​ใน​ใจ​ ​ทำให้​เจียง​ซื่อ​หนี​ไปไหนไม่รอด​ ​นาง​สับสน​ว้าวุ่น​ทำ​อะไร​ไม่​ถูก

นาง​ก้มหน้า​ลง​ ​พลาง​กัด​เข้าที่​แขน​เขา​อย่างแรง

ทั้ง​ร่าง​ถูก​ยกขึ้น​อย่า​รวดเร็ว​ ​กว่า​เจียง​ซื่อ​จะ​รู้สึกตัว​ก็​ถูก​กด​ลง​บน​โต๊ะ​แล้ว​ ​บุรุษ​ที่​ควรจะ​เรียกว่า​เด็กหนุ่ม​กางแขน​คร่อม​อยู่​บน​ตัวนาง​ ​ราวกับ​มี​ไฟ​ลุกโชน​อยู่​นัยน์ตา​เขา

ท่วงท่า​นี้​ ​นาง​ช่าง​คุ้นเคย​เหลือเกิน​…

เจียง​ซื่อ​ใจลอย​ออก​ไป​ไกล

“​เจ้า​กัด​ข้า​”​ ​อวี​้​จิ​่​นพูด​ฟ้อง

“​แล้ว​อย่างไรเล่า​”​ ​แม้​จะ​อยู่​ใน​ท่วงท่า​ที่​มีเลศนัย​ ​ทว่า​เจียง​ซื่อ​กลับ​ถาม​ขึ้น​อย่าง​ไม่​สะทกสะท้าน​

เมื่อ​กำจัด​ปม​ใน​ใจ​ออก​ไป​ได้​แล้ว​ ​มัน​เหมือนกับ​ว่านาง​ได้​ถูก​ปลดปล่อย​ในทันที​ ​สภาพ​จิตใจ​ตอนที่​เผชิญหน้า​กับ​ชาย​คน​นี้​ไม่​เหมือนเดิม​อีกต่อไป​แล้ว

นาง​จะ​กลัว​อะไร​ ​มีต​รง​ไหน​ใน​ตัว​ชาย​ผู้​นี้​ที่นาง​ไม่เคย​เห็น​ ​หน้าแดง​ใจเต้น​แรง​งั้น​หรือ​ ​ไม่มีทาง​หรอก

จะ​ว่า​ไป​แล้ว​ ​คนที​่​เขินอาย​น่าจะเป็น​เขา​มากกว่า

เจียง​ซื่อ​หรี่​ตาม​อง​เด็กหนุ่ม​ที่​คร่อม​ตัวนาง​อยู่

นาง​จำได้​ ​ตอนที่​แต่งงาน​เขา​ยัง​ทำ​อะไร​ไม่​เป็น​…

สายตา​ของ​หญิงสาว​ราวกับ​มีตะ​ขอ​เกี่ยว​ ​มัน​กำลัง​เกี่ยว​ดึง​หัวใจ​อวี​้​จิ​่น​จน​แทบ​ทนไม่ไหว

ท่าที​ที่​ไม่​เกรงกลัว​และ​รอยยิ้ม​ที่ซ่อน​อยู่​ใน​ตา​ ​มัน​กำลัง​ยั่วยวน​สายตา​เขา​อย่างรุนแรง

ใคร​จะ​ทน​ไหว​กัน​!

จู่ๆ​ ​อวี​้​จิ​่​นก​็​โน้มตัว​เข้าไป​ใกล้​ใบหน้า​อัน​จิ้มลิ้ม​น่ารัก​ที่​นึกถึง​อยู่​ใน​ฝัน​มานับ​ร้อย​นับ​พัน​ครั้ง​ ​จากนั้น​ก็​อ้า​ปาก​งับ​ลง​ไป​ที่​ติ่งหู​ของ​นาง

ไม่มี​เหตุ​ที่​เขา​จะ​ถูก​กัด​เพียง​คนเดียว​นี่​นา​!

เจียง​ซื่อ​ตัว​แข็งทื่อ​ไป​ครู่หนึ่ง

ปฏิกิริยา​ของ​นาง​ช่วย​ให้​อวี​้​จิ​่​นก​ล้า​มากขึ้น​ ​พองับ​ติ่งหู​ไป​ก็​ยัง​รู้สึก​ว่า​มัน​ไม่พอ​ ​เขา​จึง​ใช้​มือ​ข้าง​หนึ่ง​ประคอง​ท้ายทอย​นาง​เอาไว้​ ​แล้ว​ค่อยๆ​ ​งับ​ลง​บน​ริมฝีปาก​อัน​อวบ​อิ่ม

งับ​มั่วซั่ว​ไป​ไม่​กี่​ครั้ง​…หืม​ ​ไม่​คิด​เลย​ว่านาง​จะ​ยัง​ไม่​ตอบโต้

อวี​้​จิ​่​นรู​้​สึก​ว่า​เหตุการณ์​ลาภลอย​เช่นนี้​เหมือน​ไม่​เป็นความ​จริง

หรือ​นี่​จะ​เป็นความ​ฝัน

เมื่อมี​ความคิด​นี้​แล่น​ผ่าน​ขึ้น​มา​ ​เขา​ก็​แทบ​ทนไม่ไหว​ที่จะ​ทิ้ง​ความลังเล​ใน​ห้วง​สุดท้าย​ ​แล้ว​พุ่ง​เข้าไป​บดขยี้​ริมฝีปาก​ที่​อ่อนโยน​ทันที

ใน​หัว​เจียง​ซื่อ​เหมือน​มี​ฟ้าผ่า​เปรี้ยง​ลงมา​แวบ​หนึ่ง​ ​รู้สึก​เหมือนกับ​วันวาน​ใน​ชาติ​ภพ​ที่แล้ว​ขึ้น​มา​อย่าง​ฉับพลัน

การเกิดใหม่​เป็น​แค่​ฝัน​ที่​ยาวนาน​เพียง​เท่านั้น​ ​หาก​ตื่น​จาก​ฝัน​แล้ว​ ​ความรัก​อัน​หวาน​หอม​และ​ความเจ็บปวด​ระหว่าง​นาง​กับ​เขา​ที่​ไม่มีที่สิ้นสุด​ก็​คง​ดำเนินต่อไป​…

อวี​้​จิ​่น​ทิ้ง​น้ำหนัก​ลง​ไป​ ​แก้ว​ชา​บน​โต๊ะ​ใบ​หนึ่ง​ตกลง​บน​พื้น​ ​เกิด​เสียงดัง​ ​เพล้ง​ ​เสียง​นี้​ดึง​ให้​ทั้งสอง​กลับมาอ​ยู​กับ​ความจริง​ทันที

ทั้งสอง​สบตา​กัน​อยู่​ชั่วขณะหนึ่ง​ ​และ​อยู่​ใน​ท่วงท่า​ก่อนหน้านี้​โดย​ไม่​ขยับเขยื้อน

“​ทับ​ข้า​พอ​รึ​ยัง​”​ ​หลังจากนั้น​ไม่นาน​ ​เจียง​ซื่อ​ก็​ถาม​ออก​ไป

อวี​้​จิ​่​นลุก​ขึ้น​พร้อมกับ​จัดการ​เสื้อผ้าอาภรณ์​ของ​ตัวเอง​ที่​ยับยู่ยี่​แล้ว​นั่งลง​ ​เอ่ย​พูด​อย่าง​สุภาพ​ ​“​ไม่พอ​…​”

ทว่า​ใน​ความจริง​แล้ว​ใน​ใจ​เขา​ปั่นป่วน​ไป​หมด​ ​แทบ​ทนไม่ไหว​อยาก​จะเข้า​ไป​อาบน้ำ​ ​เอา​น้ำเย็น​มาสาด​ตัว​สัก​หลาย​ๆ​ ​รอบ

เจียง​ซื่อ​ยัน​ตัวเอง​ลุกขึ้น​มา​ ​จ้อง​ชาย​ตรงหน้า​ด้วย​ความเกลียดชัง

ได้​คืบ​จะ​เอา​ศอก​ ​นี่​มัน​เขา​จริงๆ​ ​เลย​!

สุดท้าย​อวี​้​จิ​่​นก​็​ใจฝ่อ​ลง​เล็กน้อย​ ​เขา​จัดการ​กับ​ลมหายใจ​ที่​ปั่นป่วน​ ​แล้ว​พูด​แก้ต่าง​ออก​ไป​ ​“​ก็​…​เจ้า​กัด​ข้า​ก่อน​…​”

เจียง​ซื่อ​โกรธ​จน​หัวเราะ​ออกมา​ ​“​เช่นนั้น​เจ้า​ก็​เลย​ทำตาม​อำเภอใจ​ได้​งั้น​หรือ​”

หาก​ช้า​ไป​อีก​นิดเดียว​ ​เขา​คง​วางแผน​จะ​ให้​ที่นี่​เป็น​เรือนหอ​แล้ว​สินะ

อวี​้​จิ​่น​ส่ายหน้า​ ​อธิบาย​ขึ้น​ด้วย​สีหน้า​จริงจัง​ ​“​ข้า​เพียงแค่​กัด​เจ้า​คืน​ ​ส่วน​เรื่อง​ต่อมา​ไม่ใช่​ข้า​ทำ​…​”

เขา​สังเกต​สีหน้า​ของ​เจียง​ซื่อ​ ​ในที่สุด​ก็​หา​คนรับ​ผิด​แทน​ได้​ ​“​ไม่แน่​อาจจะ​ถูก​ข้า​ในอนาคต​อีก​หลาย​ปี​ข้างหน้า​เข้าสิง​ก็ได้​…​”

อืม​ ​อีก​หลาย​ปี​ข้างหน้า​เขา​กับ​อา​ซื่อ​จะ​ต้อง​แต่งงาน​กัน​แล้ว​แน่ๆ​ ​ทำ​เรื่อง​ของ​สามีภรรยา​ที่​ควรจะ​ทำ​จะ​เป็น​อะไร​ไป

เจียง​ซื่อ​มอง​ไป​ที่​เขา​ ​แล้ว​โพล่ง​ออกมา​คำ​หนึ่ง​ ​“​ไปให้พ้น​!​”

ใน​เรื่อง​ของ​ความ​หน้าด้าน​ ​เจ้าบ้านี​่​ไม่มีใคร​เกินเลย​จริงๆ

“​อา​ซื่อ​…​”

เจียง​ซื่อ​ไม่พูดไม่จา

“​คุณหนู​เจียง​!​”

เจียง​ซื่อ​ถึง​ได้​ชำเลือง​มอง​เขา

“​เจ้า​ดู​สิ​ ​พวกเรา​ต่าง​ก็​เคย​กัด​กัน​แล้ว​ ​หาก​ไป​กัด​ผู้อื่น​อีก​ก็​คง​ไม่​เหมาะ​ ​เจ้า​ก็​ยอม​ๆ​ ​แต่งงาน​กับ​ข้า​เถอะ​นะ​”