ตอนที่ 555 ผาสุดขอบฟ้า (2) / ตอนที่ 556 ผาสุดขอบฟ้า (3)
ตอนที่ 555 ผาสุดขอบฟ้า (2)
สัญญาณทั้งหมดนี้แสดงให้พวกเขาเห็นว่าสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิน่าจะอยู่ด้านล่างผาสุดขอบฟ้า และแผนที่ที่วาดโดยสมาชิกของสิบสองตำหนักที่ถูกสังหารอย่างไร้ความปรานีก็คือภูมิประเทศด้านล่างหน้าผา
มิฉะนั้น ตามความสามารถของสิบสองตำหนักแล้ว หากสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิอยู่ที่อื่น เป็นไปไม่ได้ที่พวกเขาจะไม่พบจนถึงตอนนี้
แต่ถ้าสถานที่นั้นเต็มไปด้วยกับดักหรือมีหมอกหน้าปกคลุมก็ต้องมีแผนที่ที่แน่นอนจึงจะสามารถหาทิศทางที่แท้จริงได้
“มู่เชียนฟานบอกว่าเมื่อก่อนมีคนมาหาพวกเขาแล้วมอบหมายให้พวกเขาไปสำรวจสถานการณ์ด้านล่างผาสุดขอบฟ้า นั้นหมายความว่าในมือของคนเหล่านั้นอาจมีแผนที่อยู่ เป็นสมาชิกของสิบสองตำหนักหรือลูกน้องของคนจากสิบสองตำหนัก หรือคนที่มอบหมายให้มู่เชียนฟานจะเป็นคนที่มีแผนที่แผ่นที่อยู่ในสำนักศึกษาเฟิงหัว” เฟยเยียนลูบคางแล้วใช้ความคิดอย่างหนัก
“น่าจะเป็นกองกำลังที่อยู่ใต้อำนาจของสิบสองตำหนัก” จวินอู๋เสียกล่าวอย่างมั่นใจ
“เพราะเหตุใด” เฟยเยียนหยุดชะงักเล็กน้อย
จวินอู๋เสียกล่าวว่า “ในเมื่อสิบสองตำหนักพยายามรวบรวมแผนที่ทั้งหมด พวกเขาก็ต้องรู้ว่าสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิอยู่ด้านล่างผาสุดขอบฟ้า และรู้ว่าสถานการณ์ด้านล่างผาสุดขอบฟ้านั้นเลวร้ายเพียงใด พวกเขาไม่โง่ส่งกลุ่มของมู่เชียนฟานไปสำรวจพื้นที่หรอก ถ้าข้าเดาไม่ผิด สิบสองตำหนักน่าจะยังไม่รู้ว่าผาสุดขอบฟ้ามีสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิหรือไม่ พวกเขาแค่คาดเดาจึงไม่ได้ลงมือ ครั้งนี้น่าจะมีตำหนักหนึ่งพบ ผาสุดขอบฟ้าแล้วออกคำสั่งให้กองกำลังของพวกเขา แต่กองกำลังนี้ไม่อยากเดินทางไปด้วยตัวเองจึงมอบหมายให้กลุ่มมู่เชียนฟานไป”
จวินอู๋เสียหยุดไปครู่หนึ่งแล้วกล่าวต่อว่า “ตามที่มู่เชียนฟานพูด คนที่มอบหมายให้เขารู้ถึงอันตรายของผาสุดขอบฟ้า ดังนั้นพวกเขาจะไม่ลงมือในเร็วๆ นี้”
ผาสุดขอบฟ้าเป็นเพียงการคาดเดาของสิบสองตำหนัก พวกเขาไม่แน่ใจว่าอยู่ที่นั่นจริงหรือไม่ ดังนั้นพวกเขาจึงไม่กล้านำพลังทั้งหมดของพวกเขาไปเสี่ยงอันตรายที่นั่น
คิดว่าก่อนหน้านี้น่าจะมีคนจากสิบสองตำหนักเคยไปผาสุดขอบฟ้ามาก่อน และเกรงว่าคงไม่ได้ต่างไปจากมู่เชียนฟานเขาเท่าไหร่ผู้ที่ไม่รู้ความจริงเดินทางไปยังผาสุดขอบฟ้า เพื่อที่จะให้เบาะแสเพิ่มเติมแก่พวกเขา
“ถ้าอย่างนั้นเราควรจะไปผาสุดขอบฟ้าหรือไม่” เฉียวฉู่ตื่นเต้นเล็กน้อย หากสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิอยู่ด้านล่างผาสุดขอบฟ้าจริงๆ แม้ว่าจะต้องอยู่ที่นั่นแปดหรือสิบปี พวกเขาก็จะตามหาสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิให้พบ
ฮวาเหยากล่าวว่า “เจ้าคิดง่ายเกินไป หากสามารถหาสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิที่ด้านล่างผาสุดขอบฟ้าได้อย่างง่ายดาย สิบสองตำหนักก็คงไม่ร้อนใจเช่นนี้ มู่เชียนฟานก็บอกแล้วว่า พวกเขาสิบกว่าคนลงไปอยู่ที่ด้านล่างผาสุดขอบฟ้าอยู่สองวันก็ยังเดินไม่ถึงหนึ่งร้อยเมตร รอดชีวิตมาได้เพียงแค่คนเดียว แค่นี้ก็รู้แล้วว่าด้านล่างผาสุดขอบฟ้านั้นอันตรายแค่ไหน หากไม่มีแผนที่ที่สมบูรณ์ ไปที่นั่นจุดจบก็คือความตาย”
ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากไป แต่เขาต้องคิดให้มากกว่านี้
หากพวกเขาเสียชีวิตด้านล่างผาสุดขอบฟ้าก็ไม่มีใครล้างแค้นให้ท่านพ่อท่านแม่ของพวกเขาแล้ว
เฉียวฉู่เงียบ เขารู้ว่าฮวาเหยาพูดถูก
จวินอู๋เสียจับขาของใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะ หลับตาลงแล้วกล่าวว่า “สามารถไปได้ ไม่จำเป็นต้องไปหาสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิ แต่แค่ไปดูสถานการณ์ของผาสุดขอบฟ้าก่อนก็ดี”
ตอนที่ 556 ผาสุดขอบฟ้า (3)
“อันนี้ได้…แต่พวกข้าไม่รู้ว่าผาสุดขอบฟ้าอยู่ที่ใด” เฉียวฉู่เกาผมแล้วกล่าว
ฮวาเหยาหัวเราะออกมาทันที เขามองไปที่จวินอู๋เสีย ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเข้าใจ
“ที่เจ้าช่วยมู่เชียนฟานก็พราะเหตุนี้หรือ” จวินอู๋เสียพยักหน้า
เฉียวฉู่มึนงงเล็กน้อย ยังดีที่ฮวาเหยาอธิบายให้เขาฟังว่า “ที่น้องเสียช่วยมู่เชียนฟานก็เพราะว่ามีแค่มู่เชียนฟานเท่านั้นที่รู้ว่าผาสุดขอบฟ้าอยู่ที่ใด และเขาก็เคยลงไปที่ด้านล่างหน้าผามาแล้ว ไม่ต้องพูดถึงเรื่องอื่น อย่างน้อยคนที่รู้เรื่องผาสุดขอบฟ้าดีที่สุดก็คือเขา ถ้าเราสามารถนำเขาไปด้วยได้ก็มิใช่เรื่องยากที่เราจะไปผาสุดขอบฟ้า อย่างที่น้องเสียพูด เรายังไม่ต้องรีบหาสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิ แต่เราลองไปดูก่อนว่าที่นั่นเป็นที่ที่เราตามหาหรือไม่ก็พอแล้ว”
เฉียวฉู่เข้าใจในทันที เขามองไปที่จวินอู๋เสียด้วยความชื่นชม
“น้องเสีย เจ้าไม่ฉลาดเกินไปหรือที่คิดล่วงหน้าได้ขนาดนี้” เขาคิดว่าจวินอู๋เสียเห็นสภาพที่น่าเวทนาของมู่เชียนฟานจึงเกิดความสงสาร แต่เขาไม่คิดว่าเจ้าเด็กนี้จะวางแผนล่วงหน้าแบบนี้
จวินอู๋เสียเลิกคิ้วเล็กน้อยแต่ไม่ตอบ
“อันที่จริง…ยังมีอีกเรื่องที่ข้าอยากจะบอกพวกเจ้า” ฮวาเหยาก็แสดงสีหน้าลังเลใจออกมา
รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉียวฉู่ก็ค่อยๆ จางลง “สิ่งที่พี่ฮวาต้องการจะพูดคือเรื่องเสี่ยวจัวใช่หรือไม่”
ฮวาเหยาพยักหน้า
“ฟ่านจัวรู้เรื่องหยกดำและเงินดำได้อย่างไร เรื่องนี้ทำให้ข้าสงสัยมาก ข้าไม่ได้อยากสงสัยเขา แต่การที่เขารู้เรื่องพวกนี้มันทำให้ข้าแปลกใจเล็กน้อย” ฮวาเหยาและคนอื่นๆ อาศัยอยู่ที่สามโลกเบื้องล่างมานานแล้ว พวกเขารู้ว่ามีสิ่งใดที่สามโลกเบื้องล่างรู้และสิ่งใดที่สามโลกเบื้องล่างไม่รู้
และเรื่องที่ฟ่านจัวรู้นั้นมันเกินขอบเขตของสามโลกเบื้องล่างอย่างเห็นได้ชัด
แม้ว่าเวลาที่พวกเขารู้จักกันจะไม่ได้นาน แต่ฮวาเหยาและคนอื่นๆ ก็ต่างคิดว่าฟ่านจัวดี แต่เรื่องนี้ทำให้พวกเขาไม่สามารถเข้าใจได้จริงๆ
“เออ เขาเป็นบุตรชายของอาจารย์ใหญ่สำนักศึกษาเฟิงหัว เป็นไปได้หรือไม่ว่าคนที่สิบสองตำหนักติดต่อในสำนักศึกษาเฟิงหัวจะเป็นอาจารย์ใหญ่ ฉะนั้นฟ่านจัวจึงได้ยินบางอย่างที่เกี่ยวกับสามโลกชั้นกลางมาบ้าง” เฉียวฉู่ไม่อยากคิดไปในทางที่ไม่ดีจริงๆ เพราะเขารู้สึกว่าฟ่านจัวดีจริงๆ ตอนนี้ยังออกไปยุ่งเรื่องหลอมแหวนแห่งภูติวิญญาณให้พวกเขา ฉะนั้นการที่สงสัยเขาจึงเป็นเรื่องที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง
“เป็นไปได้” ฮวาเหยาพยักหน้า ถ้าเป็นอย่างนี้ก็มิใช่เรื่องแปลกอะไรที่ฟ่านจัวจะรู้เรื่องหยกดำและเงินดำ
ก่อนหน้านี้คนที่ตำหนักเหยียนหมัวติดต่อกับของสำนักชิงอวิ๋นก็คือเคอฉังจวี บนตัวของเคอฉังจวีก็มีพิษควันเดียวดายของสามโลกชั้นกลางใช่หรือไม่
“หากอยู่ที่บิดาของฟ่านจัวจริงๆ ตอนที่เราไปเอาต้องสุภาพนิดหนึ่ง” ขณะที่เฉียวฉู่กล่าวเช่นนี้ ดวงตาของเขาก็มองไปทางจวินอู๋เสียทันที
เขาจำเรื่องโหดร้ายที่จวินอู๋เสียทำในสำนักชิงอวิ๋นได้อย่างชัดเจน
จวินอู๋เสียกลับนิ่งเฉยเหมือนจะไม่มีอะไร
“ถ้าอย่างนั้นก่อนที่จะมั่นใจ เราอย่าเพิ่งพูดกับเสี่ยวจัว” เฉียวฉู่กระแอม ชายหนุ่มที่ดีแบบนั้น ถ้าฟ่านจัวรู้ว่าจุดประสงค์ของพวกเขาในการมาสำนักศึกษาเฟิงหัวคือมาขโมยแผนที่ในมือของบิดาของเขา เขาจะเสียใจแค่ไหน
ฮวาเหยาพยักหน้าตกลง เฟยเยียนก็เห็นด้วย
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาคิดว่าฟ่านจัวเป็นชายหนุ่มที่อ่อนแอและใสซื่อบริสุทธิ์
แต่แท้จริงแล้ว…
จวินอู๋เสียแอบกระตุกมุมปากเล็กน้อย
ไร้เดียงสาเกินไปจริงๆ