จูฮู​หยิน​ไม่​ใคร่​จะ​เห็นท่า​ที​ลุกลี้ลุกลน​ของ​บ่าว​รับใช้​เป็น​ที่สุด​ ​ใบหน้า​ของ​นาง​พลัน​หมอง​คล้ำ​ใน​ทันใด​ ​“​เรื่อง​อะไร​กัน​”

บ่าว​รับใช้​เหลือบมอง​เจียง​อี​ด้วย​สีหน้า​ตื่นตระหนก​ ​น้ำเสียง​ของ​นาง​ไม่​อาจ​ซ่อน​ความ​ตื่นกลัว​นั้น​ได้​มิด​ ​“​นายท่าน​เจียง​จาก​จวน​ของ​สะใภ้​ใหญ่​มา​เจ้าค่ะ​ ​แถม​ยัง​…​”

“​แถม​ยัง​อะไร​”​ ​จูฮู​หยิน​ไม่สบอารมณ์​อย่างยิ่งยวด​ ​พลาง​คิดในใจ​ว่า​ตอนนั้น​ไม่​ควร​ผูก​สัมพันธ์​กับ​ครอบครัว​ที่​ไม่รู้​จัก​ขนบธรรมเนียม​อย่าง​จวน​ตง​ผิงปั​๋ว​แต่แรก​ ​มีที​่​ไหน​บุก​มาถึง​หน้า​ประตู​โดย​ไม่มี​เทียบ​เชิญ​สัก​ใบ

“​แถม​ยัง​พา​คุณชาย​ใหญ่​และ​สตรี​นาง​หนึ่ง​มาด​้วย​เจ้าค่ะ​ ​ซ้ำ​ยัง​บอกอี​กว่า​คุณชาย​และ​หญิง​ผู้​นั้น​เป็นชู้​กัน​เจ้าค่ะ​!​”​ ​นับว่า​บ่าว​รับใช้​อธิบาย​ได้​อย่างชัดแจ้ง

จูฮู​หยิน​ลุก​พรวด​แล้ว​ถาม​ขึ้น​อย่าง​ร้อนใจ​ ​“​พวกเขา​อยู่​ที่ไหน​กัน​”

บ่าว​รับใช้​ตอบ​เสียงสะอื้น​ ​“​มี​ฝูงชน​ตามมา​ดู​เหตุการณ์​อยู่​จำนวนมาก​เลย​เจ้าค่ะ​ ​พ่อบ้าน​เกรง​ว่า​เรื่องราว​จะ​เอิกเกริก​ใหญ่โต​จึง​เชิญ​พวก​ท่าน​ๆ​ ​เข้ามา​ด้านใน​ ​ตอนนี้​ก็​น่าจะ​รอ​อยู่​ด้านหน้า​เจ้าค่ะ​…​”

รอ​จน​บ่าว​รับใช้​พูด​จบ​ ​จูฮู​หยิน​ก็​รี่​ออก​ไป​ทันที

เจียง​อี​ยังคง​ยืน​อยู่​ที่​เดิม​ราวกับ​ถูก​มนตร์​สะกด​ไว้​ ​ไม่​ขยับเขยื้อน​เลย​แม้แต่น้อย

สาว​รับใช้​จ้องมอง​เจียง​อีก​่อน​จะ​หันหลัง​วิ่ง​ตาม​จูฮู​หยิน​ออก​ไป

ขน​ตา​คู่​งาม​สั่น​ระริก​ ​น้ำ​หยด​ใส​กลิ้ง​ไหลมา​ที่​หาง​ตา

หยดน้ำ​ตา​เย็นเยือก​ราวกับ​น้ำค้างแข็ง​เช่นเดียวกับ​เหมันตฤดู​ที่​เข้ามา​เยือน

ไม่รู้​ว่า​เวลา​ล่วงเลย​ไป​นาน​เพียงใด​ ​นาง​ค่อยๆ​ ​เดินโซเซ​ออกมา​ด้านนอก

จูฮู​หยิน​สั่ง​ให้​คน​ไป​ตาม​จู​เส้า​ชิง​ที่​แผนก​ตรวจการ​ให้​กลับมา​ที่​จวน​ ​ส่วน​นาง​ก็​รีบ​เดิน​ไป​ที่​ห้อง​บุปผา​ที่​สวน​ด้านหน้า

ภายใน​ห้อง​บุปผา​ของ​จวน​จู​ถูก​ตกแต่ง​อย่าง​หรูหรา​ ​ทว่า​ทำให้​เจียง​อัน​เฉิง​ที่นั่ง​รอ​อยู่​กลับ​รู้สึก​คลื่นไส้

เขา​เพิ่ง​เข้าใจ​คำ​ว่า​“​สวย​แต่​รูป​จูบ​ไม่​หอม​”​ ​อย่างถ่องแท้​ก็​วันนี้

ทันทีที่​จูฮู​หยิน​เดิน​เข้า​ประตู​หลัง​มาก​็​เห็น​ใบหน้า​ซีดเซียว​ของ​บุตรชาย​เป็น​คน​แรก​ ​และ​ตามมา​ด้วย​เจียง​อัน​เฉิง

“​สรุป​ว่านี​่​มัน​เรื่อง​อะไร​กัน​”

เจียง​อัน​เฉิง​หันไป​มอง​จูฮู​หยิน​แวบ​หนึ่ง​ก่อน​เอ่ย​ด้วย​น้ำเสียง​เย็นชา​ ​“​ตาม​จู​เต​๋อ​หมิง​มา​หรือยัง​ ​รอ​เขา​กลับมา​ก่อน​จะ​ได้​พูด​ทีเดียว​ ​ข้า​จะ​ได้​ไม่ต้อง​เปลือง​น้ำลาย​”

“​จื่อ​อวี​้​ ​บอก​มา​!​”​ ​จูฮู​หยิน​หันไป​เค้น​ความ​จาก​จู​จื่อ​อวี​้

การ​ที่​คนนอก​มาตา​มรั​งค​วาน​ถึง​ใน​บ้าน​ ​นาง​ไม่มีทาง​รอดู​อยู่​เฉยๆ​ ​ได้​ ​อย่างน้อย​ก็​ขอให้​ได้​รู้​ว่า​กำลัง​เกิด​อะไร​ขึ้น

จู​จื่อ​อวี​้​รู้สึก​ชาวาบ​ตั้งแต่​หัวใจ​ไป​ยัน​ปลายนิ้ว

อาจ​เป็น​เพราะ​ความ​หนาวเหน็บ​ที่​แช่แข็ง​ความคิด​ของ​เขา​เอาไว้​ ​เขา​ใน​ตอนนี้​รู้สึก​เหมือน​กำลัง​ตก​อยู่​ใน​ความฝัน​อย่างไร​อย่างนั้น

สรุป​แล้ว​นี่​มัน​เรื่อง​อะไร​กัน

สถานที่​ที่​เขา​และ​หมิง​เย​่ว​์​นัดพบ​กัน​เป็นพื้น​ที่​ส่วนตัว​ ​แต่​เหตุใด​จู่ๆ​ ​ถึง​ได้​มี​หญิง​ไม่รู้​หัวนอน​ปลายเท้า​พา​ฝูงชน​มากมาย​เข้ามา​จับ​ชู้​ถึง​ข้างใน​เรือน​ได้

หาก​เป็นเรื่อง​เข้าใจผิด​ก็​ว่า​ไป​อย่าง​ ​เพราะ​อย่างไร​เสีย​ก็​ไม่มี​ผู้ใด​ทราบ​สถานะ​ที่แท้​จริง​ของ​เขา​และ​หมิง​เย​่ว​์​ ​การ​จะ​รับมือ​กับ​สถานการณ์​เช่นนั้น​ก็​มิได้​ยากเย็น​ ​แต่​ไฉน​พ่อตา​ของ​เขา​ถึง​มา​อยู่​ใน​ที่เกิดเหตุ​ได้​เล่า

จู​จื่อ​อวี​้​คิดทบทวน​ข้อสงสัย​นี้​ซ้ำแล้วซ้ำเล่า​ ​ทำให้​รู้สึก​เหมือนว่า​คำถาม​ของ​จูฮู​หยิน​เป็น​เพียง​กลุ่ม​เมฆ​ที่​ลอย​ล่อง​ราวกับ​ไม่ใช่​เรื่องจริง

ใน​สายตา​ของ​บิดา​มารดา​ ​เขา​คือ​บุตรชายคนโต​ที่​แสน​จะ​กตัญญู​ ​ใน​สายตา​คนนอก​ ​เขา​คือ​ซู่​จี๋​ซื่อ​แห่ง​สำนัก​ราชบัณฑิต​หลวง​ ​ใน​สายตา​ผู้​เป็น​ภรรยา​ ​เขา​คือ​สามี​ที่​คอย​ห่วงหาอาทร​อยู่​เป็นนิตย์​…

แต่​แล้ว​ไฉน​คุณงามความดี​ทั้งมวล​ถึง​พังทลาย​ลง​เพียง​เพราะ​เหตุการณ์​ไม่คาดฝัน​เหตุการณ์​เดียว

ไม่​ ​ไม่​ ​ไม่​ ​ต้อง​ไม่​เป็น​เช่นนี้​!

ใบหน้า​ของ​จู​จื่อ​อวี​้​บิดเบี้ยว​ไม่​เป็น​รูป​ ​ร่าง​ทั้ง​ร่าง​เริ่ม​สั่นเทิ้ม

เจียง​ซื่อ​เฝ้าดู​ปฏิกิริยา​ของ​จู​จื่อ​อวี​้​ด้วย​สายตา​เย็นชา​พร้อมกับ​แวว​เยาะเย้ย​ที่​มุม​ปาก

ผู้ชาย​อย่าง​จู​จื่อ​อวี​้​น่ารังเกียจ​เป็น​ที่สุด​ ​ภายนอก​ไม่​ต่าง​จาก​วิญญูชน​ผู้​เปี่ยม​ไป​ด้วย​คุณธรรม​ ​สุขุม​รอบคอบ​ ​ผู้อื่น​มองว่า​เขา​เป็น​บุคคล​ที่​สมบูรณ์แบบ​ไป​เสีย​ทุก​ด้าน​ ​แต่​ครั้น​ถูก​กระชาก​หน้ากาก​ออก​เช่นนี้​แล้ว​ยิ่ง​ทำให้​ผู้​ที่​พบเห็น​รู้สึก​สมเพช​ยิ่งนัก

สายตา​ของ​จูฮู​หยิน​หันไป​ที่​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​แต่​แล้วก็​ถึงกับ​ตกตะลึง​ ​นาง​ถาม​เสียงหลง​ ​“​คุณหนู​ใหญ่​ชุย​?​”

อาการ​ของ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​สงบ​กว่า​จู​จื่อ​อวี​้​มาก​ ​นาง​เพียงแต่​หลบตา​ไม่พูดไม่จา​เท่านั้น

นาง​กำลัง​รอ

เจียง​จั้น​รู้​ว่านา​งคือ​ใคร​ ​หนำซ้ำ​ยัง​ลาก​นาง​มา​ให้​ขายหน้า​จนถึง​จวน​จู​ ​เรื่อง​นี้​นาง​จะ​ตามมา​คิดบัญชี​ทีหลัง​ ​ตอนนี้​นาง​เพียงแต่​รอกา​รมา​ถึง​ของ​ผู้​เป็นมา​รดา​เท่านั้น

สำหรับ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​แล้ว​ ​นาง​รู้สึก​อับอาย​มากกว่า​หวาดกลัว

นาง​ลอบ​นัดพบ​กับ​จู​จื่อ​อวี​้​แล้ว​จะ​อย่างไร​ ​เพราะ​อย่างน้อย​ๆ​ ​เจียง​จั้น​ก็​ไม่ได้​เปิดเผย​ตัวตน​ของ​นาง​ขณะ​อยู่​ต่อหน้า​ฝูงชน​ ​หาก​มารดา​เข้ามา​จัดการ​เรื่อง​นี้​ ​ข่าวลือ​ที่​เล็ดลอด​ออก​ไป​คงมี​แค่​การคาด​เดา​กัน​ไป​เอง​เท่านั้น

แน่นอน​ว่า​มารดา​ของ​นาง​จะ​ต้อง​โมโห​ ​แต่​นั่น​เป็น​สิ่ง​ที่จะ​เกิดขึ้น​หลังจากที่​ประตู​เรือน​ปิด​สนิท​แล้ว​ ​นาง​รู้​ว่านาง​จะ​รับมือ​เรื่อง​นั้น​อย่างไร​ ​ทว่า​ใน​ตอนนี้​ ​หาก​ยิ่ง​พูด​ก็​จะ​ยิ่ง​มีความผิด​ ​สู้​อยู่​รอ​เงียบๆ​ ​จะ​เป็นประโยชน์​กว่า

เมื่อ​พิจารณา​สถานะ​ของ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​แล้ว​ ​จูฮู​หยิน​ก็​เบาใจ​ขึ้น

“​นายท่า​นคง​เข้าใจผิด​แล้ว​กระมัง​ ​คุณหนู​ผู้​นี้​คือ​บุตรสาว​หัวแก้วหัวแหวน​ของ​แม่ทัพ​ชุย​และ​องค์​หญิง​ใหญ่​หรง​หยาง​ ​คง​ไม่มีทาง​…​”

เจียง​อัน​เฉิง​ขัดจังหวะ​ด้วย​น้ำเสียง​เย้ยหยัน​ ​“​จู​จื่อ​อวี​้​และ​คุณหนู​ใหญ่​ชุย​ถูก​คน​กลุ่ม​หนึ่ง​ล้อม​อยู่​ใน​ห้อง​ ​อีกทั้ง​ข้า​ยัง​ได้ยิน​ว่า​ลูกเขย​ยอมรับ​เอง​ว่า​คุณหนู​ใหญ่​ชุย​คือ​ภรรยา​ของ​ตัวเอง​!​”

“​ข้า​เกรง​ว่านั​่น​จะ​เป็น​เพียง​คำ​โป้ปด​…​”

“​ข้า​ที่​ยืน​อยู่​ใน​สวน​ได้ยิน​เอง​กับ​หู​ ​จูฮู​หยิน​จะ​ว่า​เป็น​คำ​โป้ปด​ได้​อย่างไร​”​ ​เจียง​อัน​เฉิง​ชี้​ไป​ที่​นอก​ประตู​ ​“​หาก​จูฮู​หยิน​ไม่เชื่อ​ก็​ลอง​ถาม​พวก​คนที​่​อยู่​ใน​เหตุการณ์​ข้างนอก​ดูก​็​ได้​ ​เพราะ​คนที​่​ได้ยิน​ประโยค​นั้น​มี​อีก​หลาย​คน​”

จูฮู​หยิน​พยายาม​สงบอารมณ์​อย่างสุดความสามารถ​ ​“​จื่อ​อวี​้​ ​เจ้า​บอก​แม่​มา​ว่า​เรื่องราว​มัน​เป็น​อย่างไร​”

ขณะที่​จู​จื่อ​อวี​้​เงียบงัน​อยู่นาน​ ​จู​เส้า​ชิง​ก็​กลับมา​พอดี

เมื่อ​เห็น​ว่า​จู​เส้า​ชิง​เตรียม​อ้า​ปาก​จะ​พูด​ ​เจียง​อัน​เฉิง​ก็​ยกมือ​ขึ้น​ปราม​ไว้​เสียก่อน​ ​“​เจ้า​ยัง​ไม่ต้อง​ว่า​อะไร​ ​จั้น​เอ๋อร​์​ ​เจ้า​เล่า​เหตุการณ์​เมื่อ​ครู่​ให้​ใต้เท้า​จู​ฟัง​อีก​สัก​รอบ​”

เจียง​จั้น​เหลือบมอง​จู​จื่อ​อวี​้​ด้วย​สายตา​เย็นชา​ก่อน​จะ​เริ่ม​เล่า​ด้วย​ความแค้น​เคือง​ ​“​เป็น​เพราะ​สวรรค์​มีตา​ ​วันนี้​ข้า​ถึง​ได้​พาท​่า​นพ​่อ​และ​น้องสาว​ออกมา​กิน​โจ๊ก​ที่​ร้าน​แตงกวา​ดอง​หมา​โผ​ ​แต่​แล้ว​จู่ๆ​ ​ก็​ดูเหมือนว่า​จะ​มีเรื่อง​บางอย่าง​เกิดขึ้น​…​”

ครั้น​จู​เส้า​ชิง​ฟัง​จบ​ก็​แบก​สีหน้า​หมอง​หม่น​ไป​หยุด​อยู่​ที่​หน้า​จู​จื่อ​อวี​้​ ​แล้ว​ยกมือ​ตบหน้า​บุตรชาย​ฉาด​ใหญ่

เสียง​ฝ่ามือ​ปะทะ​บน​ใบหน้า​คมชัด​เสีย​จน​ทำให้​ห้อง​ทั้ง​ห้อง​ตก​อยู่​ใน​เงียบ

บ่าว​รับใช้​นาง​หนึ่ง​วิ่ง​เข้ามา​ ​“​นายท่าน​ ฮู​หยิน​ ​องค์​หญิง​ใหญ่​หรง​หยาง​มาถึง​แล้ว​เจ้าค่ะ​”

ไม่นาน​หญิงสาว​คิ้ว​ยาว​เป็น​ทรง​สวย​ก็​ย่างกราย​เข้ามา

องค์​หญิง​ใหญ่​หรง​หยาง​แอบ​เข้ามา​ทาง​ประตู​หลัง​ของ​จวน​จู​ ​นี่​เป็นครั้งแรก​ที่นาง​ต้อง​เข้า​บ้าน​ผู้อื่น​ด้วย​ท่าที​ลับ​ๆ​ ​ล่อ​ๆ​ ​เช่นนี้

ทันทีที่​เห็น​หน้า​ผู้​เป็นมา​รดา​ ​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ก็​ยอม​ปริปาก​เป็นครั้งแรก​ ​“​ท่าน​แม่​…​”

องค์​หญิง​ใหญ่​หรง​หยาง​สอดส่าย​สายตา​ไป​ยัง​จู​เส้า​ชิง​และ​คนอื่นๆ​ ​และ​สุดท้าย​ไป​หยุด​อยู่​ที่​จู​จื่อ​อวี​้

นาง​ได้​ฟัง​เรื่องราว​ทั้งหมด​จาก​ปากของ​สาว​รับใช้​แล้ว

คนที​่​มา​ข้องแวะ​กับ​ลูกสาว​ของ​ข้า​ก็​คือ​บุรุษ​หนุ่ม​ผู้​นี้​?

ภายใต้​สายตา​พินิจพิเคราะห์​ของ​องค์​หญิง​ใหญ่​หรง​หยาง​ ​จู​จื่อ​อวี​้​จึง​เพิ่งจะ​รู้สึก​ถึง​ไอ​ร้อน​บน​แก้ม​ที่​ถูก​บิดา​ตบ​เมื่อ​ครู่​ ​ความ​แสบ​ร้อน​นั้น​ทำให้​เขา​รู้สึก​อับอาย​และ​สิ้นหวัง​อย่างยิ่ง

จู​จื่อ​อวี​้​ยืด​หลัง​ขึ้น​เล็กน้อย​ก่อน​จะ​หันไป​โค้ง​คำนับ​องค์​หญิง​ใหญ่​หรง​หยาง​และ​บุพการี​ของ​ตน​ ​“​ลูก​ทำให้​ท่าน​พ่อ​ท่าน​แม่​ต้อง​ผิดหวัง​ ​ลูก​ไม่​คิด​ว่า​เรื่องราว​จะ​กลับตาลปัตร​เช่นนี้​…​”

น้ำเสียง​ของ​เขา​หยุดชะงัก​เล็กน้อย​ก่อน​จะ​หันไป​มอง​ชุย​หมิง​เย​่ว​์​ด้วย​สายตา​แน่วแน่​ ​“​เพียงแต่​ลูก​กับ​หมิง​เย​่ว​์​ชอบพอ​กัน​เท่านั้น​ ​ขอ​องค์​หญิง​ใหญ่​ ​ท่าน​พ่อ​ ​และ​ท่าน​แม่​โปรด​อนุญาต​ด้วย​เถิด​”

มาถึง​ตอนนี้​ ​แผนที่​จะ​หย่า​กับ​ภรรยา​และ​แต่งงาน​ใหม่​นั้น​พัง​ลง​ไม่เป็นท่า​ ​แต่​หาก​วันนี้​ไม่ได้​แต่งงาน​กับ​หมิง​เย​่ว​์​ ​อนาคต​ของ​เขา​คงได้​ดับสูญ​เป็นแน่

เขา​จะ​คว้าน้ำเหลว​ไม่ได้​!

องค์​หญิง​ใหญ่​เลิก​คิ้ว​เล็กน้อย​พลาง​เอ่ย​ถาม​อย่าง​เย็นชา​ ​“​เจ้า​มี​ภรรยา​อยู่​แล้ว​ทั้งคน​ ​จะ​ให้​ข้า​อนุญาต​ได้​อย่างไร​ขอร้อง​เช่นนี้​มิน่า​ขัน​ไป​หน่อย​หรือ​”

จู​จื่อ​อวี​้​หันไป​แสดง​ความเคารพ​เจียง​อัน​เฉิง​ ​“​ท่าน​พ่อตา​ ​ข้า​ทำให้​ท่าน​ต้อง​ผิดหวัง​ ​ข้า​เอง​ก็​ไม่ได้ตั้งใจ​ทำให้​ใคร​ต้อง​เจ็บช้ำน้ำใจ​ ​แต่ทว่า​ความรู้สึก​ของ​คนเรา​นั้น​มิ​อาจ​หักห้าม​ได้​…​”

ม่าน​ประตู​แกว่ง​ส่าย​ไปมา​ ​มี​คน​ๆ​ ​หนึ่ง​เดินผ่าน​เข้ามา

“​พี่ใหญ่​”​ ​เจียง​ซื่อ​รีบ​เดิน​เข้าไป​หานาง

เจียง​อี​เท้า​กำแพง​พลาง​มอง​ตรง​ไป​ที่​จู​จื่อ​อวี​้