“คุณหนีซวงคะ คุณจะคุยกับฮวนฮวนสองต่อสอง? เราฟังไม่ได้เหรอคะ?” หลินอวี่หยางพูดพรวดออกมา
“หลินอวี่หยาง เมื่อกี้ฉันบอกแล้ว ฉันมีเรื่องจะคุยกับเฉินฮวนฮวนเป็นการส่วนตัว สิทธิพิเศษของเธอมากพอแล้ว อย่าคิดว่าฉันไม่รู้ว่าเธอชอบแอบใช้โทรศัพท์” สีหน้าหนีซวงเข้มงวด ดูน่ากลัวมาก
เฉินฮวนฮวนไม่อยากให้หนีซวงอารมณ์เสียกับหลินอวี่หยาง เธอจึงรีบเอ่ยว่า “คุณหนีซวงคะ เดี๋ยวฉันไปห้องทำงานกับคุณค่ะ”
จากนั้น เธอก็หันไปพูดกับหลินอวี่หยาง “หยางหยาง เธอไปเรียนก่อนเถอะ”
หลินอวี่หยางเป็นห่วงเฉินฮวนฮวน แต่เธอก็กลัวถ้าตัวเองมีเรื่องกับหนีซวง หนีซวงจะระบายอารมณ์บนตัวเฉินฮวนฮวน จึงยอมเดินลงตึกไปกับกู้ไหว่
“ครูกู้คะ ครูว่าที่คุณหนีซวงจะคุยกับฮวนฮวน เขาอยากทำอะไรคะ?” ตอนนี้หลินอวี่หยางงงมาก คิดอะไรไม่ออกเลย
“อาจจะอบรมสั่งสอน” กู้ไหว่พูดตรงๆ
“อะไรนะคะ? อบรมสั่งสอน? งั้นหนูจะให้ฮวนฮวนโดนด่าไม่ได้ หนูต้องไปหาเขา!” หลินอวี่หยางหันหลังเดินไป แต่กลับโดนกู้ไหว่ดึงไว้ก่อน
“อบรมสั่งสอนที่ผมพูดถึง ไม่ใช่อะไรรุนแรงแบบนั้น ตอนนี้ถ้าเราไปก็เหมือนไปราดน้ำมันในกองไฟ” กู้ไหว่ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วอธิบายว่า “เหมือนเมื่อกี้ที่หนีซวงไม่อยากไล่ซวนเลี่ยงกับหลิวเฟยเฟยออก เพราะถ้าไล่พวกเขาออก อาจจะมีผลกระทบต่อกองรายการ กระทบกับผลประโยชน์ของหวาเถิง”
“แล้วฮวนฮวนเปิดโปงเรื่องของพวกเขา ถ้าหนีซวงไม่จัดการ งั้นในสายตาทุกคน อาจจะมีผลกับความเกรงขามของเขา ถ้าเผยแพร่ออกไป ชื่อเสียงบริษัทก็จะไม่ดีด้วย……”
กู้ไหว่ยังพูดไม่จบ ก็โดนหลินอวี่หยางพูดแทรกก่อน “ครูกู้คะ งั้นครูก็หมายความว่า ฮวนฮวนเปิดโปงเรื่องนี้ ขัดต่อคุณหนีซวง? ขัดต่อหวาเถิง?”
“อาจจะ แต่ก็ไม่แน่” กู้ไหว่ยังไม่แน่ใจ
เขารู้สึกว่า ท่าทางที่หนีซวงทำกับเฉินฮวนฮวนแปลกๆ ไม่เหมือนทำกับเด็กฝึกทั่วๆไป
“หนูจะไปโทรหาคุณพ่อตอนนี้เลยค่ะ ให้คุณพ่อช่วยฮวนฮวน!” หลินอวี่หยางเป็นห่วงเฉินฮวนฮวน ใจร้อนจะรีบไป
กู้ไหว่พูดเสียงเข้ม “หลินอวี่หยาง สิ่งที่เราต้องทำตอนนี้คือนิ่งไว้ก่อน ไม่งั้นเราอาจจะไม่ได้กำลังช่วย แต่กลับทำร้ายเขา”
“แต่ว่า……” หลินอวี่หยางเม้มปาก สีหน้าลังเลมาก
“ไม่มีแต่ว่า เฉินฮวนฮวนเป็นนักเรียนที่ผมชื่นชม ผมจะช่วยแน่นอน” กู้ไหว่พูดอย่างเข้มงวด
“ค่ะ ครูกู้ รบกวนด้วยนะคะ ครูนี่สมกับเป็นไอดอลหนูจริงๆ!” ก่อนหน้านั้นหลินอวี่หยางยังใจร้อนจะเป็นบ้า แต่ตอนนี้กลับยิ้มอย่างเพ้อฝัน
“รีบไปเรียนเถอะ! ครูร้องเพลงของเราคือซวนเลี่ยง จำไว้ว่าอย่าออกหน้าแทนเฉินฮวนฮวน อย่ามีเรื่องในคลาสกับเขา” กู้ไหว่รู้จักนิสัยหลินอวี่หยางดี ผู้หญิงที่ใจร้อนเอาแต่ใจ เลยพูดย้ำเตือน
“ครูกู้ หนูจะจำที่ครูพูดไว้ค่ะ รบกวนครูกู้ดูแลฮวนฮวนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ!” หลินอวี่หยางโค้งให้ แล้ววิ่งไปทางห้องเรียนตัวเอง
กู้ไหว่มองตามแผ่นหลังของเธอ แล้วส่ายหน้า เผยรอยยิ้มที่อิ่มเอม
เขารู้ว่าหลินอวี่หยางชื่นชมตัวเอง คิดว่าตัวเองเป็นไอดอล แล้วรู้ว่าหลินอวี่หยางกับเฉินฮวนฮวนเคยมีเรื่องกันถึงเป็นเพื่อนกันได้ เขาอิจฉาความเป็นเพื่อนของพวกเธอ
……
อีกฝั่ง ห้องทำงานผู้อำนวยการ
หนีซวงนั่งไขว่ห้างอยู่บนโซฟา แล้วจิบกาแฟ ไม่พูดอะไรเลย
แล้วเฉินฮวนฮวนก็ยืนอยู่ตรงหน้าเธอ ไม่รู้ว่าสถานการณ์ตอนนี้คือยังไง
หนีซวงเรียกเธอมาที่ห้องทำงานอีกครั้ง บอกว่าจะคุยกับเธอเป็นการส่วนตัว แต่พอเข้ามาแล้ว หนีซวงกลับชงกาแฟ แล้วนั่งดื่มกาแฟ ไม่พูดอะไรเลย
เฉินฮวนฮวนยืนไม่ไหวแล้ว เธอจึงถามตรงๆว่า “คุณหนีซวงคะ คุณมีเรื่องอะไรที่จะคุยกับหนูเป็นการส่วนตัวเหรอคะ?”
“เฉินฮวนฮวน เพราะเธอคิดว่ามีเฟิงหานชวนหนุนหลัง ก็เลยอยากทำอะไรก็ได้งั้นเหรอ?” น้ำเสียงของหนีซวงแฝงไปด้วยความดูถูก
พอได้ยินชื่อเฟิงหานชวน เฉินฮวนซฮนจึงขมวดคิ้วเอ่ยว่า “คุณหนีซวงคะ หนูไม่เข้าใจว่าคุณหมายความว่ายังไง”
“หนูตั้งใจฝึกอบรม ไม่เคยใช้ความสัมพันธ์ของใครเพื่อขี้เกียจหรือไปทำเรื่องอะไร หนูตั้งใจทุกวัน อยู่อย่างเจียมตัวทุกวัน”
“เจียมตัว?” หนีซวงวางกาแฟในมือ แล้วหัวเราะอย่างเยือกเย็นเอ่ยว่า “เธอแอบดูซวนเลี่ยงกับหลิวเฟยเฟย แล้วยังแฉพวกเขาต่อหน้าคนอื่น สร้างปัญหาให้กับรายการ นี่เหรอเจียมตัว?”
ยังไงหนีซวงก็เป็นหัวหน้าระดับสูงในหวาเถิง เป็นผู้หญิงเก่งมีชื่อเสียง ถึงเธอจะเกรงกลัวคุณหนูอย่างหลินอวี่หยาง แต่ก็ยังสอนยังว่าเหมือนเดิม
อย่าพูดถึงเฉินฮวนฮวนเลย ก็แค่ผู้หญิงที่เฟิงหานชวนเลี้ยงไว้ข้างนอก
ก่อนหน้านั้นเธอให้หน้าเฉินฮวนฮวนมากพอแล้ว ไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับเธอมาก แต่เฉินฮวนฮวนคนนี้ กลับไม่เคยทำให้เธอสบายใจเลย
“เพราะเรื่องนี้ซวนเลี่ยงทำให้เฉินเฟยหยางโดนไล่ออก หนูทนไม่ได้ ก็เลยแฉชู้คู่นั้น” พอเฉินฮวนฮวนพูดถึงเรื่องนี้ ในใจก็ยังโมโหอยู่
“เหอะ เพราะเรื่องนี้ เมื่อกี้เธอยังเถียงฉัน ใช่ไหม?” หนีซวงกัดฟันแน่น พูดด้วยสีหน้าไม่ค่อยดี “เฉินฮวนฮวน เมื่อกี้เธอไม่ไว้หน้าฉันเลยสักนิด”
“ขอโทษค่ะ คุณหนีซวง หนูแค่อยากให้เฉินเฟยหยางอยู่ต่อ เพราะที่เขาเห็นซวนเลี่ยงกับหลิวเฟยเฟย เพราะเขาส่งหนูกลับหอพักตอนดึก” เฉินฮวนฮวนรีบอธิบาย “หนูไม่ได้จะเป็นศัตรูกับคุณจริงๆนะคะ”
“เฉินฮวนฮวน เธอนี่เก่งจริงๆเลยเนอะ” หนีซวงพูดเสียดสี “ข้างนอกยั่วเฟิงหานชวน ในนี้ก็ยุ่งกับเฉินเฟยหยาง ฝีมือไม่ธรรมดาเลย!”
พอเฉินฮวนฮวนได้ยินแล้ว สีหน้าจึงเปลี่ยนไปทันที เธอจะเถียง แต่ก็ไม่รู้จะเถียงยังไง
เรื่องที่เฟิงหานชวนแอบมาหาเธอที่นี่ หนีซวงรู้ เพราะเธอเป็นคนจัดสถานที่ให้เอง
แต่ว่า ยุ่งกับเฉินเฟยหยาง เรื่องนี้เธอไม่ยอมรับ
“คุณหนีซวงคะ หนูกับเฉินเฟยหยาง……” เฉินฮวนฮวนกำลังจะอธิบาย แต่หนีซวงแทรกก่อน
หนีซวงยื่นมือออกมา แล้วทำมือให้หยุด จากนั้นก็ส่ายหน้าพูดว่า “เธอไม่ต้องอธิบาย เธอจะทำยังไงก็ไม่เกี่ยวกับฉัน ฉันก็ไม่อยากยุ่งด้วย ฉันจะไม่แฉเธอกับเฟิงหานชวน แต่……”
หนีซวงลุกขึ้น เพราะใส่รองเท้าส้นสูง เลยตัวสูงกว่าเฉินฮวนฮวน
เธอจ้องเฉินฮวนฮวน แล้วพูดว่า “เรื่องที่เฉินเฟยหยางโดนไล่ออก ไม่เกี่ยวกับซวนเลี่ยงกับหลิวเฟยเฟย ถ้าเธอไม่เชื่อ ก็ลองไปถามนายเธอสิ”
หนีซวงพูดอย่างอ้อมค้อม แต่ความจริงหมายถึงเฟิงหานชวน
เฉินฮวนฮวนก็ไม่โง่ ฟังออกว่าหนีซวงพูดถึงใคร เธอจึงขมวดคิ้ว แล้วทำหน้างง จนเริ่มสงสัยว่าหนีซวงอยากปกป้องซวนเลี่ยงกับหลิวเฟยเฟย เลยโยนเรื่องนี้ไปให้เฟิงหานชวน
เฟิงหานชวนไม่รู้จักเฉินเฟยหยางสักหน่อย ทำไมต้องยุ่งกับการฝึกงานของเขาด้วย?
“ไม่ว่ายังไง เฉินเฟยหยางได้อยู่ต่อแล้ว ยังฝึกงานตำแหน่งเดิม เรื่องของซวนเลี่ยงกับหลิวเฟยเฟย เธอไปแก้ข่าวกับทุกคน บอกว่าเธอจงใจใส่ร้ายพวกเขา” หนีซวงยกมือขึ้นนวดขมับ
เมื่อกี้ ตอนที่พวกเฉินฮวนฮวนไปแล้ว เธอจึงรีบโทรหาประธานเหวินของหวาเถิง จะให้เขาไปถามเฟิงหานชวนเรื่องเฉินเฟยหยาง
ทางนั้นให้คำตอบกลับมาอย่างรวดเร็ว บอกว่าให้เฉินเฟยหยางอยู่ต่อได้ ไม่ได้พูดอย่างอื่นอีก
เพราะฉะนั้น หนีซวงเลยคิดว่า ความจริงเฟิงหานชวนก็ไม่ได้จริงจังกับเฉินฮวนฮวนขนาดนั้น ก็แค่เห็นผู้หญิงที่ตัวเองเสียเงินเลี้ยงไว้ใกล้ชิดกับหนุ่มหน้าอ่อน ก็เลยอารมณ์ไม่ดี
“อะไรนะคะ!?” พอได้ยินที่หนีซวงพูด เฉินฮวนฮวนจึงอุทานออกมา
ก่อนหน้านั้นหนีซวงไม่ยอมไล่ซวนเลี่ยงกับหลิวเฟยเฟยออก แล้วพูดว่าจะออกประกาศประณามการกระทำของทั้งสอง แต่นี่ผ่านไปไม่นาน เธอกลับกลับคำเอง?
ยังให้เธอบอกว่าซวนเลี่ยงกับหลิวเฟยเฟยไม่ผิด?
“คุณหนีซวงคะ ความผิดร้ายแรงของพวกเขาสองคน นั่นเป็นเรื่องจริง ไม่เชื่อคุณก็ไปดูกล้องวงจรสิคะ” เฉินฮวนฮวนถามอย่างไม่อยากเชื่อ “อีกอย่าง เมื่อกี้คุณพูดว่า ไล่ออกไม่ได้ แต่ประณามการกระทำได้? ตอนนี้ คุณหมายความว่ายังไงคะ?”
“เฉินฮวนฮวน เธอรู้หรือเปล่า? ถ้าออกประกาศประณามพวกเขา ก็แสดงว่ายอมรับเรื่องของพวกเขา ถ้ามีคนเผยแพร่ออกไป จะมีผลกระทบกับทั้งชื่อเสียงบริษัท ทั้งชื่อเสียงรายการ นี่เป็นข่าวเสียหาย!”
หนีซวงเห็นว่าเฉินฮวนฮวนไม่ยอมตกลง ยังเถียงเธออีก จึงเริ่มโมโห “ถ้าไม่ใช่เพราะเธอเป็นผู้หญิงของเฟิงหานชวน บริษัทคงไล่เด็กฝึกที่ชอบก่อเรื่องอย่างเธอออกแล้ว!”
เฉินฮวนฮวนไม่พูดอะไรอีก
ความจริง หนีซวงบอกว่าเธอชอบก่อเรื่อง พูดได้ถูก ถ้าไม่ใช่เพราะอยากช่วยให้เฉินเฟยหยางอยู่ต่อ เธอก็ไม่อยากยุ่งเรื่องบ้าๆของซวนเลี่ยงกับหลิวเฟยเฟยหรอก
เห็นตัวเองพูดโดนจุดอ่อนของเฉินฮวนฮวน ตอนที่พูดถึงเฟิงหานชวน เฉินฮวนฮวนเลยพูดอะไรไม่ออก ดูเหมือนว่าทางเฟิงหานชวน เฉินฮวนฮวนไม่มีความมั่นใจเลยสินะ
เพราะฉะนั้น หนีซวงจึงเริ่มอบรมสั่งสอน
“เฉินฮวนฮวน เธอต้องรู้ว่าตัวเองเป็นใคร เธอก็แค่ผู้หญิงที่เฟิงหานชวนแอบซุกไว้ข้างนอก ตอนนี้เขายังสนใจเธอ มาหาเธอที่นี่ แล้วอีกหน่อยล่ะ?”
“เพราะฉะนั้น เธออย่าทำตัวเอาแต่ใจเพราะมีเฟิงหานชวนหนุนหลังเลย เธอควรสงบปากสงบคำบ้าง ไม่งั้นถ้าขัดใจเบื้องบน อีกหน่อยเธอยังอยากอยู่ในวงการบันเทิงหรือเปล่า?”
“เป็นผู้หญิงเหมือนกัน ฉันก็ทำเพื่อเธอ เลยอยากจะเตือนเธอ ถ้าเธอยอมให้เรื่องนี้ผ่านไป โชว์ครั้งแรกเดี๋ยวฉันจะเพิ่มซีนให้เธอ”
“เกาเหวินกับแฟนที่มีบริษัทคนนั้น ถึงจะยัดเงินให้รายการแล้ว แต่ถ้าเทียบกับบริษัทใหญ่ๆ เทียบไม่ติดเลย ถ้าขัดบริษัทเธอก็จะไม่มีซีนเลยสักซีนเดียว”