ตอนที่ 197 พลังเวท โปรยถั่วเป็นทหาร!(1)
“เป็นอย่างไรบ้าง? หาพบหรือไม่?”
ในขณะนี้ ร่างผอมบางของเทพเฒ่าจันทราในชุดคลุมสีแดงเอ่ยถามเบาๆ อยู่ที่ด้านหน้าของเครื่องเชิญฝันสวรรค์ซิงหลัวในหอเสิ่นเว่ย
เจ้าหน้าที่เซียนในชุดเกราะสีทองที่คุ้นเคยข้างๆ เทพเฒ่าจันทรากล่าวด้วยน้ำเสียงเป็นกันเองขณะที่เผยความภาคภูมิใจออกมาเล็กน้อย ในฐานะผู้เป็นเซียนของศาลสวรรค์ในช่วงแรกเริ่ม
“เทพเฒ่าจันทราโปรดอย่ากังวลไป เขาเป็นเพียงแค่ศิษย์น้อยของสำนักตู้เซียน เขาทำได้อย่างไร… อืม…”
เมื่อเจ้าหน้าที่เซียนในชุดเกราะสีทองกล่าวประโยคของเขามาได้ครึ่งทาง จู่ๆ ก็นึกถึงสิ่งที่เขาประสบในครึ่งปีที่ผ่านมาได้ในทันใด น้ำเสียงของเขาจึงอ่อนลงไปทันที
เจ้าหน้าที่เซียนที่ดูแลหอเสิ่นเว่ย ค่อยๆ คลี่ยิ้มอย่างกระดากแล้วกล่าวว่า “คราวนี้ หากเขาฝัน เราจะสามารถติดต่อเขาได้อย่างแน่นอน”
เทพเฒ่าจันทราพยักหน้าเบา ๆ และฝืนยิ้มให้เจ้าหน้าที่เซียนด้วยท่าทีดูกังวลใจเล็กน้อย
เทพเฒ่าจันทราไม่คาดคิดมาก่อนว่า ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่เสวียนตูจะมาเยี่ยมเยือนเขาที่ตำหนักเทพจันทราถึงสองครั้งติดต่อกันภายในเวลาไม่กี่วัน…
ครึ่งชั่วยามก่อน ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่เสวียนตูมาที่ตำหนักเทพเฒ่าจันทราของเขาและกล่าวอย่างชัดเจนถึงเรื่องอื่นที่เขาได้กล่าวถึงแล้วไปครึ่งหนึ่งเมื่อก่อนหน้านี้ นั่นคือ เขากล่าวว่า “ต่อไป ท่านไม่ต้องส่งเสริมให้บรรดาศิษย์ของสำนักบำเพ็ญเต๋าหยินครองคู่กันแล้ว”
เทพเฒ่าจันทราอดจะสงสัยไม่ได้ว่า…
เป็นเพราะด้ายแดงของข้าจับคู่ไม่ดีพอ หรือเป็นเพราะความต้องการของปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่มากเกินไป…ไฉนเขาถึงปฏิเสธการทำงานหนักทั้งหมดที่ข้าได้ทำมาตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้?
ตลอดหลายปีที่ผ่านมานี้ เขาทุ่มเทอย่างยากลำบากยิ่ง!
เขาปฏิบัติตามคำขอของปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่อย่างเคร่งครัด เมื่อเขาพบว่ามีด้ายแดงสองเส้นของสำนักบำเพ็ญเต๋าหยินถูกดึงดูดเข้าหากัน เขาจึงแอบส่งเสริมพวกเขาให้สมหวังอย่างลับๆ
ด้วยเหตุนี้ เทพเฒ่าจันทราจึงละเมิดหลักการของเขาหลายอย่าง ขอเพียงแค่เห็นว่ามีที่คนเหมาะสม เข้ากันได้ดีในสำนักเซียนต่าง ๆ ของสำนักบำเพ็ญเต๋าหยิน เขาก็จะแอบกระตุ้นพวกเขาด้วยการเอาต้นเซียงซือไปทิ่มเพื่อส่งเสริมการเติบโตของด้ายแดง
นิยายรักเช่น ‘อาจารย์อาผู้เอาแต่ใจตกหลุมรักข้า’ ‘ตาเฒ่าดุร้ายยิ่ง’ และ ‘ข้าอยากให้ทั้งโลกบรรพกาลรู้ว่าข้าได้ครอบครองสัตว์วิญญาณทั้งหมด’ เหล่านี้ล้วนแล้วแต่เป็นละครรักที่หาได้ยากยิ่งนักในโลกบรรพกาล!
แม้กระทั่งเพื่อที่จะทำให้เหล่าคู่บำเพ็ญเต๋าของสำนักบำเพ็ญเต๋าหยินหวงแหนกันมากขึ้น เทพเฒ่าจันทรายังจัดให้พวกเขามีอารมณ์เล็กน้อยเพื่อเพิ่มรสชาติในการอยู่ร่วมกัน ครองคู่กันได้ราบรื่นขึ้นและทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเขาให้ลึกซึ้งขึ้นเพื่อส่งเสริมความเข้าใจซึ่งกันและกันระหว่างสามีและภรรยา
หากมีปัญหา เขาย่อมจะดึงเชือก
และต่อให้พวกเขาสร้างปัญหาให้ตัวพวกเขาเองยุ่งยาก แต่เทพเฒ่าจันทราก็ยังต้องจับคู่พวกเขา!
แต่ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่…
เทพเฒ่าจันทราถอนหายใจเบา ๆ แล้วจ้องมองไปที่เครื่องเชิญฝันสวรรค์ซิงหลัว
ข้าไม่กล้าพูด ข้าไม่กล้าถาม ข้าทำได้เพียงทำตามคำสั่งของปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่อย่างซื่อสัตย์ และมอบบางสิ่งให้กับสหายเก่าแก่ของข้า เสี่ยวฉางโซ่วเท่านั้น
โชคดีที่ในเวลานี้ เครื่องเชิญฝันสวรรค์ซิงหลัวสว่างขึ้นอย่างรวดเร็ว เจ้าหน้าที่เซียนในชุดเกราะทองจึงแอบถอนหายใจอย่างโล่งอกแล้วส่งคำเชิญไปให้หลี่ฉางโซ่วเข้าสู่ความฝันอย่างระมัดระวัง
ในขณะนั้น หลี่ฉางโซ่วซึ่งอยู่ที่สถานที่จัดงานประชุมแหล่งกำเนิดสามสำนักบำเพ็ญเต๋า ได้แอบสั่งให้สงหลิงลี่ช่วยคุ้มครองเขา
เขาแสร้งทำเป็นทะลวงฝ่าด่านพลัง แล้วจมดิ่งเข้าไปสู่ความฝันเงียบ ๆ
ไม่สำคัญว่าจะมีผู้ใดล่วงรู้เกี่ยวกับความฝันหรือไม่
เพราะในท้ายที่สุดแล้ว มันเป็นความฝันที่สร้างขึ้นโดยสมบัติล้ำค่าของเต๋าสวรรค์แห่งศาลสวรรค์ หลี่ฉางโซ่วใช้ข้ออ้างเพื่อบอกว่าเขาไม่รู้ว่าได้เข้าสู่ดินแดนแห่งความฝันได้อย่างไร แล้วคงไม่มีผู้ใดสงสัยอะไร
ไม่นานหลังจากนั้น หลี่ฉางโซ่วก็เห็นเจ้าหน้าที่เซียนในชุดเกราะสีทอง กำลังเผยท่าทางที่ยากจะอธิบาย… ดูตื่นเต้นเล็กน้อย
เจ้าหน้าที่เซียนไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่ขอให้หลี่ฉางโซ่วรอสักครู่ และไม่นานหลังจากนั้น เทพเฒ่าจันทราที่สวมชุดเสื้อคลุมแต่งงานก็เข้ามา
“ท่านผู้อาวุโส” หลี่ฉางโซ่วโค้งคำนับให้พลางกล่าวด้วยรอยยิ้ม “ไม่ได้พบท่านนานแล้ว ท่านสบายดีหรือไม่ ทุกอย่างล้วนเป็นไปด้วยดีหรือไม่ขอรับ?”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เทพเฒ่าจันทราก็… รู้สึกสบายใจยิ่งนัก!
ไม่ว่าจะเป็นผู้ใด พวกเขามักจะเรียกเขาว่าเทพเฒ่าจันทราในทุกๆ ครั้งที่ได้พบเขา และถามเขาเกี่ยวกับเรื่องการครองคู่ของพวกเขา ทว่าเพียงเขาได้พบศิษย์ที่ยังไม่กลายเป็นเซียนในเวลานี้เท่านั้น ก็ทำให้เทพเฒ่าจันทรารู้สึกมีเกียรติแห่งผู้ฝึกบำเพ็ญเพียรที่น่าเคารพขึ้นมาได้…!
นอกเหนือจากจะเป็นเซียนผู้บริหารแห่งศาลสวรรค์แล้ว เทพเฒ่าจันทรายังเป็นผู้ฝึกบำเพ็ญเพียรที่ทุ่มเทอย่างหนักมาหลายหมื่นปี!
เทพเฒ่าจันทราทำการคารวะเต๋าตามมาตรฐานให้หลี่ฉางโซ่วพร้อมเผยรอยยิ้มอบอุ่นดุจผู้อาวุโสที่กำลังดูแลผู้เยาว์แล้วกล่าวว่า
“ฉางโซ่ว ยินดีด้วยที่เจ้าได้รับความเมตตาจากท่านปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ที่สูงส่ง”
หลี่ฉางโซ่วชะงักงันทันทีที่…
ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ได้ประกาศว่า เขาจะให้ข้าเป็นปรมาจารย์เต๋าน้อยแห่งสำนักบำเพ็ญเต๋าหยินเช่นนั้นหรือ?
การกระทำเช่นนี้ ไม่เหมือนสำนักบำเพ็ญเต๋าหยินเลย!
โชคดีที่เทพเฒ่าจันทราหยิบคลังเวทจัดเก็บที่อยู่ในรูปลักษณ์ของแหวนวงหนึ่งออกมาแล้วยิ้ม
“นี่คือสิ่งที่ท่านปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่สั่งให้ข้ามอบให้กับเจ้า ดูเหมือนว่าจะเป็นวิชายุทธ์บางอย่าง”
“เจ้าสามารถได้รับคำสั่งสอนจากท่านปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ก่อนที่จะกลายเป็นเซียนได้อย่างที่ไม่เคยปรากฏเช่นนี้ขึ้นมาก่อนเลย!”
หลี่ฉางโซ่วผ่อนคลายความตึงเครียดในใจลงเล็กน้อยแล้วยิ้มอายๆ ให้เทพเฒ่าจันทรา แม้เขาจะอยากรู้เรื่องวิชายุทธ์ที่ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่มอบให้ แต่เขาก็ไม่รีบร้อนที่จะตรวจสอบ เมื่อรับแหวนมาแล้ว หลี่ฉางโซ่วก็พูดคุยทักทายเทพเฒ่าจันทราอีกครั้ง
อาจเป็นเพราะหลี่ฉางโซ่วมีนิสัยแฝงอยู่ที่อาจเป็น ‘พี่ชายผู้รู้ใจในยุคบรรพกาล’ จริงๆ แล้วไม่นานหลังจากนั้น เทพเฒ่าจันทราก็ถอนหายใจและเล่าปัญหาที่เขาพบ ในศาลาระหว่างอยู่ในแดนแห่งความฝันนั้น…
“ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่หยุดระบบคู่บำเพ็ญเต๋าแล้วหรือ?”
หลี่ฉางโซ่วดีใจยิ่งนักเมื่อได้ยินเรื่องนี้ เขารู้สึกว่าความปลอดภัยในชีวิตของเขาเพิ่มขึ้นไปอีกสองสามจุดในทันที!
“เป็นถึงสำนักบำเพ็ญเซียนเต๋าหยินที่ยิ่งใหญ่ กลับมีคู่บำเพ็ญเต๋าในสำนักเป็นธรรมดา แม้จะเป็นตามธรรมชาติปรารถนา แต่แท้จริงก็หาใช่เช่นนั้นไม่ แล้วจะให้เหมาะควรได้อย่างไร?”
ชิชะ ดูสิ ช่างบังเอิญสัมผัสคล้องจองกันจริงๆ
จู่ๆ หลี่ฉางโซ่วก็คึกคักเริงร่าขึ้นมาทันทีขณะที่ยังคงสนทนากับเทพเฒ่าจันทราต่อไปอีกพักหนึ่ง
ทว่าทันใดนั้น หลี่ฉางโซ่วก็ฉุกคิดขึ้นมาแล้วมองไปที่เทพเฒ่าจันทราที่อยู่ต่อหน้าเขา…
ท่านปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่มีเรื่องอื่นใดฝากท่านมาอีกหรือไม่ขอรับ?
หลี่ฉางโซ่วครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วไม่นาน เขาก็เข้าใจได้ว่า เหตุใดปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่จึงอยากให้เทพเฒ่าจันทรามาพบเขา!
ปรมาจารย์เต๋าผู้ยิ่งใหญ่ต้องการเตือนเขาว่า…
ข้าสามารถขอให้เทพเฒ่าจันทราออกหน้ามาปรากฏตัวในงานแต่งงานของอ๋าวอี่ได้ เขาสามารถส่งของขวัญแสดงความยินดีไปให้กับองค์ชายรองแห่งวังมังกรแห่งทะเลบูรพา เพื่อให้อ๋าวอี่และองค์หญิงเงือกน้อยได้แสดงตนต่อศาลสวรรค์!
เวลานี้ ศาลสวรรค์ไร้ยอดฝีมือ และชื่อเสียงใดๆ นอกจากมีบุญคุณธรรมเปี่ยมล้นแล้ว ก็ไม่มีสิ่งใดๆ เลย
แน่นอนว่า เมื่อเทียบกับเผ่ามังกรแล้ว
การใช้ประโยชน์จากงานแต่งงานของอ๋าวอี่เพื่อมอบของขวัญแสดงความยินดีให้กับเผ่ามังกรย่อมนับได้ว่าเป็นจุดเริ่มต้นที่ดีที่จะทำให้เผ่ามังกรทั้งหมดได้เห็นศาลสวรรค์อยู่ในสายตา
เขาต้องทำให้เผ่ามังกรจดจำเขาและทำให้พวกเขารู้สึกแปลกใหม่…
เผ่ามังกรเป็นเผ่าใหญ่ที่มีฐานะร่ำรวยในโลกบรรพกาล ยกเว้นแต่สมบัติเซียนเทียน และสมบัติวิญญาณเซียนเทียนแล้ว พวกเขาไม่ขาดแคลนสมบัติจริงๆ
เมื่อถึงเวลานั้น ก็ให้เทพเฒ่าจันทราปรากฏตัว เขาจะหยิบลูกทรงกลมปักสีแดงที่ให้พรออกมามอบให้อ๋าวอี่และองค์หญิงเงือกน้อยพร้อมด้วยอวยพรขอให้พวกเขามีความสุข รักกันยั่งยืนนาน…
นี่จะเป็นประโยชน์ให้ศาลสวรรค์มีชื่อขึ้นมาบ้าง อีกฝ่ายจะได้จดจำแล้วรู้สึกดีกับศาลสวรรค์!
เมื่อหลี่ฉางโซ่วจะเอ่ยปาก แต่จู่ๆ เขาก็เปลี่ยนคำพูดไป
…………………………………………………………………